Chapter 12

12. 

Kinabukasan nang araw na iyon ay nag-iwan na lang si Raze ng pagkain sa mesa at umalis na siya dahil kailangan siya sa isang kompanya nila doon. 

Nandito ako ngayon sa sala ko at nagbabasa lang ng libro habang pinapapak ang koko crunch ko. Wala naman gaanong gagawin dahil itutuloy ko lang ang meeting ko bukas na na-cancel noong friday nang lumabas 'yung resulta. 

I was so engrossed with what I am reading when my phone rang. Pinulot ko ang cellphone ko na nasa sahig na pala at nakitang tumatawag si Mommy. Agad ko itong sinagot at ni-loudspeaker bago nilapag sa mesa. 

"Hello, Abby," malamyos ang tinig na bati ni Mommy. 

"Hello, Mom," bati ko pabalik. 

"What are you doing? Reading again?" she asked that made me chuckle. 

"Yes, Mom. Wala naman po akong ginagawa ngayon kaya, magbabasa na lang ako," sabi ko at sumubo ulit ng isang piraso ng koko crunch. 

"Hay nako, buti hindi pa talaga lumalabo 'yang mga mata mo," sabi niya at parang nakikita ko ang mataray niyang mukha habang pinapangaralan ako. 

"Minsan lang naman po, Mommy," pangungumbinsi ko pa. 

"Anyway, I called because your Tita Linda is visiting here in the Philippines and she is arriving at the airport at 12 pm. Sabi ko ikaw na lang ang susundo sa kaniya, is that okay?" sambit niya. Nanlaki naman ang mata ko. Tita Linda? As far as I can remember, close sila ni Cassiea noong bata pa ito. 

Shit, kinakabahan ako. Baka mamaya malaman niya na hindi ako si Cassiea o baka pumalpak ako sa ginagawa ko. 

"S-sige po, Mommy. Maliligo na po ako and pupunta na ako sa airport," pagsang-ayon ko.

"Okay. Take care, anak. Be careful on driving," she said. 

"Yes, Mom. Thank you," I said. 

"You're welcome, darling."

She said and ended the call. I was so freakin' nervous as hell right now. I heaved a sigh and walked towards my room. I prepared a white button-down long sleeves and a denim ankle pants. Beige velvet block heels na lang din ang pinili kong shoes to partner my outfit. 

Pumasok na ako sa banyo at naligo na. Marami pa naman time pero ayaw ko lang malate at gusto ko hindi ako mat-traffic kasi for sure kapag umalis ako ng 11 am, traffic na. 

Pagkatapos ko maligo, naghugas na rin ako ng mukha. Naglagay na rin ko ng moisturizer at sunscreen. Pagkatapos ay sinuot ko na ang napili kong suot at binitbit na rin ang go-to bag ko. 

Pinatay ko na lahat ng appliances sa bahay at pinatay ang ilaw. Pagkatapos ay dumiretso na sa parking lot at nagmaneho na papunta sa airport. 

Buti na lang talaga at maaga ako umalis dahil medyo traffic sa dinadaanan ko. Pagdating ko sa airport ay maraming tao. Sumilip ako sa gilid at nakitang may mga babaeng may hawak ng placard. Siguro celebrity ang dadating, kaya nagkakagulo sila at kanina pa nagtitilian. 

Tinawagan ko si Mommy para alamin kung nasaan na ba si Tita Linda. Dinial ko na ang number ni Mommy at agad naman niya iyon sinagot. 

"Yes, anak?" sagot ni Mommy. 

"Mom, ano pong suot ni Tita?" tanong ko at sasagot pa lang si Mommy ng may isang magandang babae ang biglang yumakap sa akin. 

"Oh my! Cassiea, ang dalaga ka na talaga!" sabi nung babae at hindi ko na kailangan pang pakinggan ang sasabihin ni Mommy dahil nakita ko na siya. 

"Oh, ayan na yata siya. Have fun, anak. Hihintayin namin kayo dito mamaya," sabi ni Mommy at binaba na ang tawag. 

"Hello po, Tita," bati ko at nakipagbeso sa kaniya. 

"Ang tagal nating hindi nagkita. You were just three years old since we've last met and now, look at you! You're all grown up!" she said with teary eyes. 

"Hehehe," awkward lang na sagot ko sa kaniya. 

"So, how are you?" pangungumusta niya. 

"I'm fine, Tita. I'm great," sagot ko habang tinutulungan siya sa mga dalahin niya. 

"Huwag mo na bitbitin 'yan. I am with your cousin, Mico," she said then roamed her eyes around the airport. "Nasaan na ba ang batang iyon?" sabi ni Tita, kaya ginaya ko na rin siya. 

"Long time no see, Cass!" a guy suddenly showed up in front of me and ruffled my hair. 

"There you are!" Tita exclaimed. Tinignan ko si 'Mico' at napansin ko na mukha siyang playboy. 

He has this playful smile plastered on his face, one black earring on his left ear. His thick eyebrows and a set of deep black orbs. Ang puti rin niya! Mas maputi pa yata 'to sa'kin. Sana all. 

"Hello," maikling bati ko dito. Pinanliitan naman ako nito ng tingin at tinignan ako mula ulo hanggang paa. 

"Grabe, wala talagang hindi maganda o pogi sa angkan natin," sabi niya at tumawa na parang nang-aasar. 

"Umayos ka nga!" sabi ni Tita at hinampas siya. Umirap naman si Mico at nag-pout. Seriously, para siyang babae kumilos! Natawa ako sa naiisip ko. 

"Nandito po 'yung kotse ko, Tita," sabi ko at niyaya na sila. Binuhat naman ni Mico ang mga duffel bag na dala nila at tinulungan siya sa isang maleta at ako na ang humila doon. 

"So, Cass, kamusta naman ang pagiging Chief Operating Officer?" biglang tanong ni Mico. 

"Okay naman. Mas nakakapagod kaysa sa dating posisyon ko pero I can manage," I said and smiled. 

"You know business is not my thing that's why I refused my dad when he offered me a position in our company. I'm more into modelling, that's why I became a model, of course," he said that shocked me. He is a model? 

"He is one of the famous models in the US. Luckily, no one informed the media about our arrival," Tita butted in. I chuckled with what she said. 

"Good thing no one noticed you. Reporters are flocking in front of the airport earlier," I said and pointed out the place where I saw them. "There."

"I'm a lucky asshole after all," he exclaimed and smirked. 

Nilagay na niya sa compartment ang mga maleta at ang duffel bag at mga hand carry nila ay nilagay na lang sa back seat. Buti ay nagkasya pa rin kami. Medyo magtatagal sila dito dahil namiss daw nila ang Pilipinas. 

"What do you want to eat po?" tanong ko habang nakatingin sa dinadaanan namin. Baka makakita kasi ng magandang restaurant. 

"Any restau will do, dear," sabi ni Tita. Tinigil ko na sa isang restaurant na nadaanan namin. Mukhang maayos doon at wala rin gaanong tao kaya doon ang napili ko. 

Pinark ko na ang sasakyan ko at bumaba na kami. Pagpasok namin sa restaurant ay agad kaming iginiya ng waiter sa isang lamesa. 

"Here's the menu, ma'am," sabi nung waiter. I chose sirloin steak with some hash on the side. Tita chose salad and Mico got the same dish as mine. 

"I heard from your mom that you graduated as magna cum laude in University of the Philippines?" Tita suddenly asked. 

"Yes po," I answered and smiled. 

"Wow! Nahiya ako bigla," sabi ni Mico at sumipol. 

"Dapat lang! Hindi ka nagtino mag-aral jusko pong bata ka," sabi ni Tita. Natawa naman kami ni Mico. 

"Atleast, I graduated," sagot lang ni Mico at nagkibit-balikat. 

"Nakakatuwang makita kayong dalawa ngayon," sabi ni Tita at tinignan kaming dalawa. "Ang lalaki niyo na, dati ang dudungis niyo pa kapag naglalaro kayo," dugtong ni Tita. 

"Naalala ko dati, kapag wala si Cassandra, ako ang nagbabantay sa'yo. Gustong-gusto mo rin na kinakantahan kita bago matulog," nakangiting kwento ni Tita. Napangiti rin ako dahil doon. Cassiea is lucky to have a family like this, I envy her. 

"Do you remember the song that I always sing?" tanong niya. Natigilan ako bigla dahil doon. 

"P-po?" sabi ko at napaharap sa kaniya. Nginitian naman ako nito at sinulyapan ko naman si Mico na ngayon ay busy na sa cellphone niya. 

"Uhh…" alangan na sabi ko at kunwaring nag-isip kung ano iyon pero ano ba talaga 'yun? "H-hindi ko na po matandaan e," sabi ko na lang. Napayuko ako sa takot na baka pagtakahan niya ako pero napa-angat ang tingin ko ng tumawa siya. 

"It's okay, dear. Bata ka pa noon kaya maiintindihan ko kung bakit hindi mo na matandaan," sabi nito. Nakahinga ako ng maluwag dahil doon. 

Sakto naman na dumating ang mga order namin at inilapag na sa mesa namin. Our lunch was filled with catching up and questions. 

Pinadiretso kami ni mommy sa mansyon pagkatapos na pagkatapos namin kumain. Pagdating namin ay agad silang nagyakapan ni mommy at kami naman ni Mico ay nagkwentuhan lang. We got along so easily because of his playful and positive attitude. Nakakahawa 'yung mga ngiti niya at malakas talaga ang sense of humor niya. Bawat buka yata ng bibig niya napapatawa niya ako. 

Doon muna sila sa mansyon for the mean time bago umuwi sa hacienda namin sa pampanga. Hinihintay lang din daw ni Mico ang sasakyan niya bago sila tumuloy doon. 

Buong araw ay nandoon lang ako sa mansyon. Kwentuhan lang kami nila mom and dad. I also slept in my room for two hours before I decided to go back to my condo. 

"Mom, mauuna na po ako," paalam ko sa kaniya. 

"Already? Dito ka na lang matulog, Abby," sabi niya noong puntahan ko siya sa office. 

"But–" 

"Please, anak?" pamimilit ni mommy. Bumuntong hininga na lang ako at tumango. 

"Thank you! I really missed you," sabi niya and she touched my hair. 

"Ako rin po, mom," sabi ko. 

"Pero bakit hindi ka umuuwi dito? Don't you want to be here anymore?" malungkot na sabi niya sa akin. Nabigla naman ako doon. I didn't know they felt that way… 

"No, Mommy. I just…" pagbibitin ko sa sasabihin ko. "Ayoko lang po masanay. Kasi, I know, babalik at babalik po ang tunay na si Cassiea at natatakot po ako na masanay dito kasi alam ko na hindi naman para sa akin ang lahat ng ito." at isa pa, nasasanay na rin ako sa lahat ng ito. Gusto ko pa sanang idugtong. 

"Oh no, Abby. You are our family now," she said and hugged me. 

I hugged her back and after that, I went back in my room. Good thing, may mga gamit pa ako dito na pwede pang-office attire. 

Natulala na lang ako sa kisame at maya-maya ay nakatulog na rin. 

"Coco! Look, ang dirty ng face mo," sabi nung batang babae habang tinuturo ang mukha ng kalaro niyang bata habang tumatawa ng malakas. 

"It's okaaay!" sagot ng batang lalaki at tumawa rin. 

"Kayong dalawa! Maligo na kayo ang dudungis niyo na," sabi ng isang babae at itinayo na silang dalawa bago iginiya sa loob ng bahay. 

"Tita, can you sing a song for me?" sabi ng bata. Tumango naman ang kasama nito at nagsimulang ihele ang bata. Hindi rin naman nagtagal ay nakatulog na ito. 

Hindi ko maaninag ang mukha nilang lahat. Lahat malabo pero parang pamilyar ang mga boses. 

Bigla akong napabangonsa tunog ng cellphone ko. Pagtingin ko ay alarm ko lang pala. Bigla kong naalala ang panaginip ko.

What was that?