Kinagabihan ay nasa mansion pa rin ako at nakatuon ang attention sa amo na kung makatingin sa akin ay tila ba isa akong pagkain na minsan lang maihain sa hapag-kainan.
Hindi ko nalang ito pinansin at nagpatuloy sa pagpunas ng mga mamahaling kagamitan niya sa bahay. Hinuha ko ay sobrang mahal ng mga ito kaya nakakatakot pag mabasag ko ito.
Sumulyap ulit ako kay Steven at agad ring nag-iwas nang makitang taimtim pa rin itong nakatingin sa'kin habang may baso ng alak na hawak sa kaliwang kamay.
'Gosh! Ano ba namang lalaking to' nasabi ko sa sarili ko.
Agad kong tinapos ang ginagawa ko at umalis sa harapan niya. Past 8 na ng gabi so matutulog na ko dahil tatawagan ko pa ang anak ko na tatlong araw ko nang hindi nakikita.
Nakatuwad ako dahil pinapasok ko sa loob ang mga gamit panglinis pero dahil sa maraming nakalagay doon ay nahihirapan ako.
"Ang sikip" hinang sambit ko dahil masikip talaga ang lagayan sa loob. Hindi ko maipasok nang maayos tong mga gamit.
Habang abala ako sa pag lagay ng mga gamit ay narinig ko'ng tumikhim si Steven sa likuran ko. Agad akong tumayo at namula ng napagtantong nadatnan niya kong nakatuwad dito.
"Anong ginagawa mo?" kunot noong tanong nito habang pinagpawisan. Huh? Ba't ganoon? Ayos naman ang aircon ah?
"Ano po sir. Binabalik ko po kasi tong mga gamit sa loob pero hindi ko magawa dahil ang sikip" nakayukong sabi ko.
"Masikip?" ulit na sabi niya mula sa sinabi ko.
"Opo. Ang sikip" inosenteng sagot ko.
Nakita ko ang pamumula ng leeg nito na siyang ikanalaki ng mga mata ko. 'Teka! Ano bang pinag-usapan namin?' agad nalang akong nahiya nang may mapagtanto na isang bagay.
Umupo si Steven para ayusin ang mga gamit sa loob sa maliit na aparador at nang matapos ay agad itong lumingon sa'kin.
"Nagkasya naman kahit na.." tumikhim muna siya sandali bago nagpatuloy "masikip" at bigla siyang umalis na para bang isa ako'ng babae na dapat layuan.
Agad akong nagtungo sa kwarto namin ni aleng Lourdes at pumasok sa banyo. Balak ko munang maligo saka ko tawagan ang anak ko.
Hindi naman ako gaya ng iba na matagal kung maligo. Agad rin naman akong natapos at nagtapis lang ng tuwalya at lumabas ng banyo.
Agad akong napasigaw nang makita si Steven na nasa loob ng kuwarto at naka-upo sa kama na hinihigaan ko.
Nakita ko ang paghagod nang tingin nito sa akin mula pababa, paitaas at nang ma realize ang ginagawa ay nag-iwas ito nang tingin. Hindi rin ako makatingin sa kaniya at mahigpit ang paghawak ko sa tuwalya na para bang takot ako na malaglag ito.
"Ano/Ano" sabay na bigkas namin.
"Ano po.. Anong ginagawa niyo dito?" naguguluhang tanong ko sa kaniya.
"Ano.. kasi ano.. Gumising ka ng maaga bukas. Kailangan nating mag grocery. Wala ng laman ang ref" sabi niya at agad na umalis.
Naguguluhang sinundan ko ito nang tingin na puno nang pagtataka. Alam niyang pupunta talaga ako ng grocery store bukas so bakit kailangan niyang sabihin yun? And besides, anong natin? Sasama siya?
Hindi ko nalang siya pinansin at tinuyo ang buhok ko bago tinawagan si Hivo.
Kinaumagahan ay maaga akong gumising para magluto. Hindi ko rin alam kung bakit sa lahat ng araw na nandito ako sa bahay niya ay nandito rin siya.
Hindi ko rin naririnig na may tinatawagan siyang iba which is weird dahil mula nang mag-umpisa akong mag trabaho dito ay lagi itong wala sa bahay niya. Kung nandito man ay busy lagi sa cellphone niya at may kausap na iba.
Sinusungitan rin ako noong una except for aleng Lourdes. Yung typical na amo na masungit at arogante, ay siyang maihahambing sa kaniya.
Hindi ko talaga alam kung bored lang ba siya at kinakausap ako na para bang hindi niya ko sinungitan noon.
So basically lagi akong nagluluto para sa kaniya dahil nga nandito lang naman siya sa bahay. Buti nalang marunong akong magluto. Mas kinikilig ako pag sinasabihan na masarap akong magluto kesa sa maganda ako.
"Anong niluluto mo?" nanigas ako sa kinatatayuan ko ng maramdaman si Steven na nasa likuran ko at nakadungaw sa hinahalo kong ulam.
Nasa balikat ko ang ulo niya at tumatama sa pisngi ko ang hininga niya. Naiilang ako sa ikinikilos niya.
"Ano po sir.. yung ni request niyo po" sabi ko at umalis sa tabi niya at nagkunwaring lumapit sa malapit lang sa mesa para tignan ang mga naka ayos namang kagamitan.
Halatang napansin niya ang paggawa kong pag-iwas kaya kumunot ang noo nito na ikinakaba ko. Napatitig ako sa mukha niyang kunot ang noo at hindi ko maiwasang titigan siya sa mukha dahil nakikita ko si Hivo sa kaniya.
Ang itsura ng anak ko pag may hindi nagustuhan ay nakikita ko sa mukha ng ama niya. 'Sh*t! Magka mukha talaga' nasabi ko sa sarili ko.
"Bakit ka lumalayo? Mabaho ba ako?" maktol ni Steven na ngayon tinatapunan ako ng masamang tingin. 'Teka! Ba't parang galit siya?' nagtatakang tanong ko sa sarili ko.
"Po? Hindi naman po ako lumayo ah" pagsisinungaling ko at dahan-dahang humakbang papalapit sa kaniya. Kinuha ko ang sandok at hinalo ulit ang ulam na niluluto.
"Tss.. Para kang timang" sabi nito at agad na kinuha ang kamay ko at sinabayan ako sa paghalo ng pagkain.
Tahimik lang ako habang pinapakiramdaman siya at ganoon nalang ka lakas ang tibok ng puso ko nang maramdaman ang labi nito na nakadikit sa leeg ko.
"Sir.. ano pong ginagawa niyo?" napapikit ako ng lumapat sa balikat ko ang labi niya.
"Tinutulungan ka" sabi nito sa mababang boses habang ang labi ay hinahalikan ang leeg ko papuntang balikat.
Kaya habang kaya ko pa ay marahan akong lumayo ng konti sa kaniya at nagtatakang nakatingin sa mga mata niyang may pagnanasa na nakatingin sa'kin.
"Bakit na naman?" nakasimangot na ang mukha nito habang nakatingin sa'kin. Ang sarap kurutin lalo na't kinukurot ko ang pisngi ng anak ko pag nakitang naka-simangot ito.
Kung makita ito ng mga kaibigan ko, siguradong ganoon din ang sasabihin nila. Dahil hindi naman talaga maikakaila na magka mukha ang dalawa.
"Naiilang po kasi ako sir" sabi ko dito na totoo naman. Bumuntong hininga ito at umupo sa upuan na malapit sa mesa.
"Tinanggihan ako. Ako na gwapo, mayaman at gwapo ulit" rinig kong binubulong nito na dahilan kung bakit ako natawa nang bahagya.
"Maganda rin naman ako" wala sa sariling nasabi ko na siya'ng ikinalaki ng mga mata ko.
"Anong sabi mo? Maganda ka?" sabi niya na lumingon pa talaga sa gawi ko.
"Opo" sagot ko habang pinipigilan ang mangiti sa kakulitan niya.
"Maganda?" ulit nitong tanong habang sinusuri ang buong katawan ko. Nang mapadako ang paningin niya sa mukha ko ay nakita ko ang pag galaw ng adams apple nito tanda na lumunok ito.
"Hindi ba?" mahinhin kong tanong sa kaniya.
"Maganda" sabi nito at agad na umiwas nang tingin habang naka kamot sa batok niya. Nang makitang hindi na ito nakatingin ay marahan akong natawa na walang ingay saka inasikaso ang pagkain.
Kahit sa pagkain ay panay pa rin ang pag nakaw ng tingin sa'kin ni Steven at nagkunwari na lamang akong abala sa ginagawa.
Pumunta ako sa hardin nila at bininyagan ang mga bulaklak niya dito. For a man like him, nakakatakang may hardin siya sa bahay. Ang cute lang.
Masaya ako sa pagbibinyag nang bigla na naman siyang dumating dala ang kape na tinimpla ko sa kaniya kanina.
Madilim ang mukha nito na nakatingin sa akin. No'ng una ay nakatayo lang ito sa malayo kaya nagtataka ko siyang tinignan. Nagulat nalang ako na nag martsa siya palapit sa pwesto ko. Nilagay niya ang kapeng dala niya sa mesa bago lumapit sa'kin.
'Bakit parang galit siya? May nagawa ba kong hindi niya nagustuhan?' takang tanong ko sa sarili ko.
Agad niyang nilagay ang dalawa niyang kamay sa mga balikat ko at hinihingal na nakatayo sa harapan ko.
Nakayuko ito dahil sa mas matangkad ito sa'kin at madilim ang mata nito na parang hinuhukay ang kaluluwa ko sa pamamagitan ng bawat titig niya.
"Are you seducing me?" agad na tanong niya nang makabawi na siya namang ikinagulat ko.
"Huh?.. me? seducing.... you?" hindi makapaniwalang tanong ko dito.
"Yeah.. What else? Halata naman na you were seducing me" sabi pa nito.
Gusto kong matawa pero baka mapikon lang siya. Kung namana ng anak namin ang ilan sa ugali niya, alam ko na ang reaction niya pag tinawanan ko siya.
"I'm sorry sir but no sir" magalang na sabi ko dito.
"Of course you are! Stop lying.. I know that you're seducing me" pinaggiitan talaga nito ang gusto niyang mangyari.
My God anak, namana mo nga sa ama mo ang ugali na yan. Siguro kung nasa iisang bahay kami, kasama ang anak namin, sasakit ang ulo ko. Wait- ano bang pinag-iisip ko. Erase that!
"No sir. Hindi po talaga. If I'm seducing you then.." sinadya kong bitinan ang sasabihin ko at tumingkayad para maabot ng bibig ko ang tenga niya.
"N*******d na sana ako ngayon" sabi ko in my seductive tone but mali ata yung ginawa ko dahil ako yung biglang nag-init.
Pumula ang buong mukha niya at agad akong tinalikuran at pumasok ng bahay. Dahil sa ginawa niya ay hindi ko napigilang matawa. He's impossible.
'Mukhang mag e-enjoy si mama na asarin ang papa mo anak' bulong ko sa hangin habang nakatingin sa papalayong bulto ni Steven.
Nasa sasakyan niya kami ngayon at patungo sa grocery store. Tinignan ko muna ang mga sinulat ko sa isang pirasong papel at saka sinilip ang ngayon ay ang nakasimangot na driver ko. Kung umasta to parang bata e. "What?" naiinis na turan nito nang makita na nakatingin ako sa kaniya. Ang sungit! "Ang gwapo mo po" sabi ko at natawa nang makitang pinipilit niyang hindi mangiti sa sinabi ko kahit na yung labi niya ay umaangat ng kusa. Kilig yan? Haha. "Marami ang bibilhin mo ngayon?" pag-bubukas niya ng usapan. "Opo" ikling sagot ko habang tinitext ang anak ko kung kamusta na ito. Uwi na raw ako sabi niya dahil miss na niya ko at ganoon din naman ako pero wala rin akong choice dahil kailangan ko ring gawin ito para sa kaniya. Malapit nang makuha ni Steven ang tiwala ko. Siguro soon, ipapakilala ko na ang anak namin sa kaniya. "What are you doing?" tanong nito kaya nag-angat ako ng tingin at nakitang nakakunot na naman ang noo. Tinago ko ang cellphone ko dahil mukha'ng hindi niya nagust
Agad ko siyang tinulak at binalikan ang mga pinamili namin. He's being irrational. Wala namang kami at isa pa, last time I check, hindi siya ganoon sakin. What's wrong with him? Wala na si Rex nang balikan ko ang cart. Probably umalis na ito nang hindi ko napansin. Nasa counter nako nang dumating si Steven. Tahimik lang siya at hinihintay na ma pack lahat ng binili namin. Kahit yung mga babaeng nag pa-pack ay tila hindi magawang kiligin kahit na ubod nang gwapo nitong kasama ko. Mahahalata kasi sa kaniya na wala ito sa mood, na dapat ay wag niyo siyang kausapin. Binitbit ko ang iba at kinuha naman niya yung malalaking pack. Tahimik naming binaybay ang daan papunta sa sasakyan niya. Nang makarating sa bahay ay ganoon pa rin siya, tahimik lang. Nalagay ko na lahat ng pinamili namin kanina sa
Nagising si Steven sa gitna ng gabi at agad na tinignan ang babaeng katabi niya. Ang babaeng nakakuha ng attention niya mula ng dumating ito sa bahay niya. Wala siyang ideya na isang babaeng napaka ganda pala ang papalit sa katulong na nag resign kamakailan. Wala siyang alam tungkol kay Ria na pumalit na kasambahay dahil kaibigan lang naman niya ang pinaasikaso niya tungkol dito. Unang araw palang nang pumasok ito sa bahay niya na si Ria, dala nito ang isang maliit na bag na naka-tayo sa harapan niya habang uminom naman siya ng kape ay napatitig na agad ito sa mukha ng dalaga. Para kay Steven, si Ria ang pinaka magandang babae na nakita niya. Pero ang dalaga ay tila mailap at naiilang sa kaniya na ikinainis niya sa hindi niya malamang dahilan. Sinusungitan niya ito pero pali
Nagising ako na umaga na. Kinapa ko si Steven pero wala na ito sa tabi ko kaya nagmulat ako at sinuyod nang tingin ang buong silid para hagalapin siya.'San na kaya yun?' tanong ko sa kawalan. Kinuha ko ang cellphone ko na nasa ibabaw ng mesa at pinulot ang bag ko na nasa sahig pati na rin ang mga damit ko. Hinanap ko kung nasan na ang panty ko pero hindi ko na ito makita. Hindi ko alam saan tinapon ni Steven yun kagabi. Lumabas ako ng kwarto at hinanap si Steven sa baba pero hindi ko rin siya mahagilap. Bumalik ako sa silid ko para makapagligo muna saka ko tawagan ang anak ko. Hindi ko alam kung bakit umalis si Steven. Nagka emergency ba sa kompanya niya? Bakit hindi siya nagpaalam? Pero bakit naman siya magpapa-alam sakin? Ano ba kami? Para maalis ang mga negatibong yun sa isipan ko ay napagpasiyahan ko ng maligo na. Just like the usual, madali lang akong natapos maligo so tinawagan ko na ang anak ko. I miss him so much. Unang ring pa
7 a.m pa lang ng umaga at hindi pa rin gising si Steven hanggang ngayon. Nakapagluto na'ko dahil balak kong ayain sana siya kung sasama ba siya sa'kin sa Tagaytay. Hindi ko rin alam kung naaalala pa niya ang mga sinabi niya sa'kin kahapon pero sa ngayon, buo na ang desisyon ko na sabihin sa kaniya ang katotohan tungkol sa anak namin. Nag ring ang phone ko at nakita ko si Hannah na tumatawag. Tumingin muna ako sa itaas para tignan kung gising na ba si Steven bago ko sagutin ang tawag. Nang masiguro na ligtas na sagutin ang tawag ay sinagot ko na ito. "Han?" Tawag ko sa dalaga sa kabilang linya. "My soon to be sister in law. Nasa bahay ka pa ba ni kuya?" Tanong nito. Natawa ako ng bahagya sa tawag niya sa'kin. Maloko talaga, parang kuya niya lang minsan. "Oo bakit? Wala pa kasi si Aleng Lourdes e kaya stay in ako dito." Sagot ko. "Naku okay lang yan sister-in-law. Kahit na tumira ka na diyan forever e ayos lang," dahil sa sinabi niya ay tumawa n
Nakarating kami sa tagaytay ng ligtas. Ang bahay na pinuntahan namin ay galing sa kay lola ko na ipinamana sa'kin. Ang bahay na ito na lang ang natitirang ala-ala ko kay lola kaya kahit na hirap ako sa pera ay hindi ko pa rin ito ibinenta. "Babe bakit nga ba dinala mo ako dito aside sa gusto mo ko masolo? May plano ka bang gawin dito kasama ako?" Puno ng kamanyakan na sabi ni Steven. "Naku! ikaw'ng lalaki ka huwag mo 'kong simulan." Natatawang sabi ko sa kaniya pero parang hindi naman umobra ang pananakot ko dahil tinawanan niya rin ako. "Seryoso babe, bakit mo nga ba ako dinala dito? May problema ba? May gusto ka bang sabihin sa'kin?" Kinakabahan man pero pinilit ko pa rin ngumiti. 'Ito na ba? Sasabihin ko na ba? Tama ba 'tong gagawin ko o mali?' Tanong ko sa sarili ko. "Ano Steven pwede bang ano mamasyal muna tayo sandali? Sulitin muna natin ang araw na ito. Gusto rin kasi kitang makasama. Gusto kitang makilala. Pwede ba yun?" Bakas sa m
Umuwi rin kami agad sa bahay ni Steven dahil tumawag ang sekretarya nito na nagka problema daw sa kompanya. Hindi ako umimik dahil nawalan ako ng gana. Dahil wala si Steven sa buong linggo ay hindi niya alam ang pagkadismaya ko sa nangyayari. Hindi pa niya gustong magka anak so I think hindi niya matatanggap ang anak namin. Bumalik na rin si aleng Lourdes kaya dalawa na kami sa bahay. Hindi na rin ako stay in dito kaya umuuwi ako sa amin at ako na ang kasamang matulog ng supling ko. "Ria anak, may problema ba?" Napatingin ako kay aleng Lourdes na nag-aalalang nakatingin sa'kin. "Wala po manang," pilit kong ngumiti para makampamte siya. Mukhang hindi kumbinsido si manang na ayos lang ako kaya para maka iwas ay sinabi kong lilinisin ko muna ang pool. Pero bago paman ako maka kilos ay bumukas ang pintuan at pumasok ang mga lalaking may dalang mga mal
Warning!! "Hoy ipagtimpla mo nga ako ng gatas," di ko mapigilang umirap ng umiral na naman ang kamalditahan ni Amanda. Literal na pinag-iinitan niya talaga ako. Para wala ng gulo ay sinunod ko na lang ang mga utos niya. Sabado ngayon at kami lang tatlo ni aleng Lourdes sa bahay dahil may urgent meeting si Hannah sa producer niya. Si Steven ay gabi pa kung umuwi kaya hindi na kami nagkaabutan sa bahay niya. "Ako na diyan Ria," sabi ni aleng Lourdes. Ngumiti ako at umiling sa kaniya. Alam ko naman na ginagawa lang 'to ni Amanda para inisin ako. "Hindi na po manang. Kaya ko naman." Matapos kong magtimpla ay agad ko itong dinala sa kaniya. "Heto na po," magalang na sabi ko. Hindi ko siya pwedeng bastusin dahil magsusumbong lang siya sa ina nina Steven at Hannah at mapapahamak pa 'ko. "Ayoko na pala niyan. Gusto ko ng juic
“Pa, namiss kita,” sabi ko habang nakatingin sa libingan nila ni mama. “Pasensya na po kayo kung ngayon lang ako nakadalaw sa inyo ah?” mahinahong sabi ko. “Sila po ba si lolo at lola, papa?” ang maliit at mahinhing boses ni Snow sa likuran. Lumingon ako sa kanila ni Yenro. “Hali ka anak, pakilala kita kay lolo at lola mo,” ang sabi ko. First ni Snow makasama sa amin dito sa puntod ni mama at papa. Hindi namin siya inaalis ni Yenro sa isla noon dahil hinuhuli pa nila ang mga iilang galamay ni Lia. Kung makalabas man siya ng isla, sobrang bantay sarado at limited lang ang mapupuntahan niya. Lumapit silang dalawa ng ama niya sa akin. Ngumiti ako kay Yenro at hinarap muli si mama at papa. “Ma, pa, this is my daughter and— “Her husband ma, pa,” pagtatapos ni Yenro sa sasabihin ko sana. Natatawa akong yumakap sa kaniya ng patagilid habang sa si Snow naman ay lumapit sa puntod ng lolo at lola niya. “If wala ka, baka kasama ko na sila ngayon.” Sabi ko. Dinungaw niya ako at bahagyan
10 years later, Masaya na ako no'ng makasama ko ang anak ko at si Yenro ng payapa pero mas sumaya ako no'ng nahuli na si Lia sa pamamagitan ni Ria. Masiyadong maganda ang plot twist na hindi pala pangkaraniwang tao si Ria. Kaya ayun, nahuli si Lia at nasa kalalagyan niya ngayon na ni sinag ng araw ay hindi niya makikita. Masaya akong masaya na si Steven ngayon, at masaya ako sa piling ni Yenro. Masaya akong hindi lang kami ang narito sa isla kundi halos lahat ng mga magbabarkada. Dito na namin pinili manirahan sa Isla. "Ate," napatingin ako kay Hannah na ngayon ay, maayos na. Sa awa ng Diyos ay maayos na ang buhay niya. Minsan lang, napapangiwi ako sa ate niya pero sobrang saya ko na maayos na kami. No'ng may pinagdadaaanan siya, hindi ako nagdalawang isip na aalagaan siya. Ako ang naiiwan sa kaniya habang busy sila sa laban kay Lia. Tapos na ang paghihirap ko. Ngunit na ipasa sa kanila ang lahat ng sakit na dinanas ko. "Hindi pa nga pala ako nagpapasalamat," aniya habang sum
“Kamusta naman ang buhay kasama ni Yenro mo?” tanong ni Chichi habang nilalantakan namin ang langka na natira mula sa kinuha ni Yenro kahapon. “Ayos lang naman,” sagot ko ng nakangiti. Masaya talaga ako at ang gaan gaan ng pakiamdam ko ngayon na kasama ko si Chichi. Masaya na ako na wala na akong iisipin pang Lia. Masaya rin ako na kasama ko si Yenro. At mas sumayo ako na kahit papaano, ang itinuring kong kapatid ay narito kasama ko. “Si Arman nga pala, kamusta na siya?” namiss ko rin kasi siya dahil medyo matagal na kaming hindi nagkikita. Isa din iyong kuya ko e. Kasal man kami, ang turingan namin sa isa’t-isa ay hindi lalagpas bilang isang kapatid. “Ayun, masaya sa boyfriend niya,” natatawang sabi niya. Alam kong masaya na siya sa kalagayan ni Arman ngayon. At matagal na rin namang pinag-isipan ni Arman na pumunta ng Thailand para sa jowa niya. “Kamusta nga pala ang buhay mo sa Thailand?” tanong ko kasi alam kong nasa Canada na ang buhay niya. Kung hindi dahil sa akin, baka nas
"I'll give this p*ssy to you, 5 to 9, 9 to 5!" Napapikit ako at naririndi na dahil pang ilang ulit na iyang kinanta ni Yenro. Kanina pa ako nagising at nasa sala ako para mag unat unat. Pagka gising ko palang narinig ko ng kinakanta niya yan. At halos hindi ko na mabilang na sa loob ng 20 minutes, inulit ulit niyang kantahin yan. "Hindi ka ba talaga titigil? Pang ilang ulit mo ng kinanta yan?"Nakita ko ang paglingon niya sa akin at pagkagat niya sa pang ibabang labi niya para pigilan na huwag matawa sa mukha kong nakabusangot. Hubad baro siya ngayon at pakiramdam ko ay feel na feel talaga niya ang moment.Hindi ko alam kung ano pero may plano yata si Yenro na mag-apply bilang bouncer sa bar. Bakit ba siya nakahubad? Ano? Flex lang niya katawang lupa niya? "Good morning, baby. Bakit hindi ka nakangiti ngayon?"Pinandilatan ko siya ng mata. Hindi ko alam kung nanti-trip ba siya o seryoso. Mukha talaga siyang engot sa harapan ko ngayon at kita na ngang bad trip ako, mas babadtripin
"Yenro," tawag ko sa kaniya."Love?" busy siya ngayon sa laptop niya. Feeling ko ay minomonitor niya ang drone na nakapalibot sa amin. Lumapit ako sa gawi niya at sinalubong naman niya ako ng haIik. Umupo ako sa tabi niya. Hirap na ako sa tiyan ko. Ang laki na e."Kamusta si Steven?" ang tanong ko."He's fine." Ang sagot niya. Tumingin ako sa mata niya na ayaw niyang iharap sa akin.Napabuntong hininga ako. Alam kong hindi. He must be suffering now. I know it kasi iyong ang nararamdaman ko. Hindi niya pa rin alam nasaan ang mag-ina niya ngayon and nakikiplastikan pa siya kay Lia na lantaran ng nagpapapansin sa kaniya. "Nakakaawa siya." Ang sabi ko.Kinuha niya ang ulo ko at isinandal sa kaniya. "He'll be fine. Ang mahalaga, dito ka lang sa bahay."Peke kaming ikinasal ni Steven para lang palabasin na kasal na siya sa akin at galitin si Lia. At ngayon nga, si Lia, ginagaya si Ria. Nakikipapel na siya sa buhay ni Steven. I know how hard it is for him dahil araw araw siyang nakikipag
“Amanda, this is my mother, Sonya,” pagpapakilala ni Lia sa ina niya na siyang nag-alaga daw kay Ria. Ilang buwan ng nagta-trabaho si Ria kay Steven at wala na akong ibang ginawa kun’di ang maging kontrabida sa buhay niya. Lagi kong pinagpipilitan ang sarili ko sa buhay ni Steven kahit harap-harapan niya akong tinataboy. Kada pamam@ldita ko sa kanila, double din ang sakit na nararamdaman ko. Rinig na rinig ko kung paano gamitin ni Lia ang mga tao sa paligid niya makuha lang si Steven. Ganoon siya ka desperada. Kahit mama niya na gusto lang bumawi sa kaniya ay gagamitin niya. Umiiyak na ako sa kwarto dahil wala na akong mahahawakan pa. Nagkulong na ako dito ng ilang araw. Noong una, sabi ko bahala na pero hindi ko pala kaya madamay ang anak namin ni Yenro. Nalala ko sa resto, kita ko ang pagkamuhi sa mata ni Ria. Pero sobrang saya ko ng hindi niya hihiwalayan si Steven kahit pa mama na niya ang nagsabi na hiwalayan niya ito. Iniisip niya siguong ako ang anak ng mama niya. Hindi
“She’s here again? Can you tell her to leave?” matigas na sabi ni Steven nang papasok ako sa loob ng bahay niya. Pumasok pa rin ako at ngumiti sa harapan niya. “Ano ba Amanda! I said, leave. Hindi nga kita papanagutan!” Ang sabi niya. I am pregnant. Pero si Yenro ang ama. I am 2 months old pregnant. Akala ko si Steven lang mag-isa sa bahay niya, nagulat ako nang makita si Yenro na nanlalaki ang mata nang makita ako at ang tiyan ko. After naming mag-usap matapos non ay umalis na siya at hindi nagpakita. Ngayon pa kami nagkitang muli. Nakakainis at nakakaiyak dahil alam ko sa sarili ko na hinahanap ko siya pero alam rin ng utak ko na hindi pwede. “Steven, bakit hindi? Anak mo ito!” Sigaw ko. “Anong anak? Ni hindi ko nga maalala na may nangyari sa atin no’ng magsama tayo. How can I be the father?” Hindi nagsalita si Yenro. Pero alam kong igting ang panga niya at doon sa baso niya na may alak ang tingin. “Kung hindi ka aalis sa bahay ko, ako ang aalis!” “Your mom approved aboou
“Nasa labas pa ba si Yenro?” tanong ko kay Ben. “Yes,” sabi ni Ben sa akin. Mahigit sampung minuto ng nag do-doorbell si Yenro sa labas ng bahay ni Ben. “Open the fvcking door Ben or I’ll crush it!” nagsimula na siyang sumigaw. Umakyat na nga siya sa gate na nakasara tas ngayon, may balak pa siyang magwala. “Dito ka lang at huwag ka ng lumabas. Ako na ang bahala sa kaniya,” sabi ni Ben. Pagbukas ng pintuan, agad iyong sinara ni Ben para hindi makapasok si Yenro. “Open that fvcking door. Dammit! She’s hiding inside your house!” “Sino bang tinutukoy mo?” rinig tanong ni Ben. “Steven told me na magkasama kayo ni Amanda nang pumunat doon sa gulfing niyo!” “Nagkita lang kami. So? Anong problema mo?” “TABI! KUKUNIN KO SIYA!” “You can’t! That’s trespassing.” “THEN SUE ME! FVCK YOU!” Nakagat ko ng mariin ang labi ko. Sobra na ang galit ni Yenro para murahin niya ang kaibigan niya. “AMANDA! GET OUT!” He’s really certain that I am here. May kumalampag sa pintuan. Nang sumilip ako
Napadaing ako nang magising ako dahil kay Yenro na busy na naman sa kakahaIik sa katawan ko. "Yenro, pagod ako," paungol na sabi ko. Hindi siya nakinig. Hinarap niya ako sa kaniya at nang magtagpo ang paningin namin, nasalubong ko ang mabibigat niyang tingin. "I want more," bulong niya. Tumingin ako sa baba at nakitang nakatayo na naman yun. "Hindi ba yan napapagod?" kunot noong tanong ko. Imbes na sagutin ay siniil niya ako ng haIik sa labi. Akala ko ba Amanda pagod ka? Bakit nagpapadala ka sa mga haIik ng lalaking ito? Nababaliw na rin yata ako dahil agad ko ring ipinulupot sa kaniyang leeg ang kamay ko. At nangyari na naman ng pa ulit ulit ang pagiisa ng aming katawan. Kinaumagahan, akala ko mauuna akong magising kay Yenro ngunit pagmulat ko ay wala na siya sa tabi ko. May nakahanda na ring pagkain sa mesa. Napangiti ako sa ginawa niya ngunit nagtataka ako kung saan siya nagpunta. Akala ko matatapos ang araw na ito na good mood ako, pero nagkamali ako. Dahil biglang pu