Xyrica’s POV:
Pagkauwi namin sa Pilipinas ay kaagad na pinatawag si miss Ludwig sa opisina ni dean Steinfeld. Hindi man lang kami pinagpahinga muna ni dean Steinfeld kahit alam niyang pagod kaming lahat galing sa byahe. Sinamahan ni Joy si miss Ludwig para siguro tulungan itong magpaliwanag sa nangyari.
Inaasahan siguro ni Joy na kapag siya ang magpapaliwanang ay mapapawalang sala si miss Ludwig. Sa tingin ko ay hindi ito mangyayari kasi si miss Ludwig ang in-charge sa aming lahat. Besides being the student council president, she was the one who chose where were celebrating the victory party… kaya siya talaga ang magpagbubuntungan ng sermon.
Nasa labas kami ng opisina ni dean Steinfeld habang ‘yung iba ay nagpapahinga sa kani-kanilang kwarto. Pinilit lang naman ako nina Cyborg na sumama kahit gusto kong magpahinga. Gusto kasi nilang ipakita ko raw kay miss Ludwig na sinusupurtaha
Xyrica’s POV:Finally, everything is back to normal. We’re back to participating in the class, going to the cafeteria with our friends, and simply being students. Cyborg and I will be continuing our investigations because we’ve wasted a week due to the victory party. We can’t waste another day just because something is going on.My relationship with Allen had gotten better over time since he came up to me and apologized. I wouldn’t hold a grudge towards my friend as long as he got to realize his mistake. However, Joy’s relationship with her father hasn’t been restored. We can’t even step up for the both of them because it’s not our business to deal with but, her friendship with her friends is stronger than ever.Joy’s dad is even stubborn enough to make up with his daughter that he had to cut off Joy’s credit cards. Fortunately, her
Xyrica’s POV:Nasa Angelica Tree Building ako ngayon at kasama si Cyborg. Ipinagpatuloy kasi namin ang paghahanap ng impormasyon na makakatulong sa amin. Ilang buwan na kaming na-stuck dito sa Angelica Tree Building at hindi man lang namin nakikita ang pag-unlad ng sitwasyon namin.Hindi ko alam kung ilang buwan pa ulit kaming mananatili rito sa Angelica Tree Building kasi palagi nalang may activities na nagaganap. Sa tuwing may activities ay humihinto kami sa pagpunta rito at inuuna ang activities. It’s stalling our time to search the building’s office.“Have you found anything new or interesting? Ilang buwan na tayong nandito sa Gangster Academy pero wala pa ring progress sa case natin. Na-witness na natin ang problema ng iba pero ‘yung sa atin ay hindi pa nakakalahati kahit impormasyon lang sana ‘yung punterya natin,”sabi ko kay Cy
Xyrica’s POV:After fifteen minutes of searching in Cyborg’s room, the three of us found five listening devices hidden under the bed, in the top of a closet, and inside the bathroom. While we were searching, we talked about random things. To make sure that the one who was trying to spy on us wouldn’t have an idea that we were into him.Cyborg destroyed the devices all at once. We showed the broken pieces to miss Ludwig, whose face couldn’t believe what she had witnessed.“How… how did this happen? Why is this happening? Do you know who’s trying to spy on you?”
Xyrica’s POV:Hindi natapos ang pag-uusap namin kagabi nina Cyborg at miss Ludwig. Bumalik kasi ako sa kwarto matapos nila akong kulitin na baguhin ko raw ang desisyon ko at pumayag na sa alok ni miss Ludwig. Hindi ko naman alam kung ano ang ginawa ni miss Ludwig kay Cyborg kasi bigla nalang itong pumanig sa kanya. Ayaw ko namang makipag-away sa kanila lalo na’t dis oras na ng gabi kaya lumabas ako ng walang pasabi.Kinabukasan ay sinigurado kong mas maaga akong magigising para hindi ako maabutan ni Cyborg at sumama kina Michiaki. Natawa nga ang mga ito at tinanong kung ano raw ang nakain ko at napaaga ako. Sinisi ko lang ang macaroons na nakain ko bago ako natulog dahil hyper ako, kahit hindi naman talaga.
Xyrica’s POV:“You can go back now,”sabi ko kay Michiaki pagdating namin sa cafeteria.“But, we just got here. At saka gusto ko ring kumain ulit,”reklamo ni Michiaki.“Umalis ka na at baka magbago pa ang isip ko sa ‘yo. Dinala lang naman kita rito kasi gusto ko lang gumanti sa ‘yo. At ngayong nakaganti na ako at naabala na kita ay maaari ka ng bumalik,”sabi ko sa kanya.“Wala naman akong ginagawa. Bakit ka gaganti sa aki
Xyrica’s POV:Pagkatapos ng klase sa araw na ito ay nagpunta kaming dalawa ni Cyborg sa library. Hindi para gamitin ang Archive papunta sa Angelica Tree building, ngunit dahil gusto namin ng tahimik na lugar para pag-usapan si miss Ludwig. Mabuti nalang at wala si miss Ludwig dito dahil kasama nito si Klent.Hindi pa ako tapos magreklamo sa ideya ni Cyborg kaya tahimik lang siyang nakikinig sa akin. Hindi niya naman ako pinatigil kaya nagpatuloy lang ako ng dalawampung minuto.“You and I think that she’s too much to handle,”I said to Cyborg as I was ending my speech.“Are you done?”Cyborg asked.“Do you think I’m done? Of course not. I can continue babbling about why we shouldn’t consider her help but- I guess I am done talking. I want to know what yo
Van Zheaney’s POV: It’s a good thing that Xyrica, Cyborg, and I have decided to work together with the case. I’m over the top even though I had to work like an assistant that runs their errands. As long as I’m helping and I know what they’re doing- I’m good to go. Over the past couple of days, I did what Xyrica asked me to while Cyborg was busy healing himself. I kept an eye on dean Steinfeld. And I wrote a list of people who have the ‘universal key’- as Xyrica referred to it. I included my name, so is Michiaki’s name. Hindi naman ako kinumusta nina Xyrica sa progress
Xyrica’s POV:Pagkatapos kong malaman na nalista na lahat ni miss Ludwig ang mga taong merong ‘universal key’ ay sinimulan namin silang matyagan na hindi nila nalalaman. Sampung tao ang may hawak ng universal key at isa na roon si miss Ludwig, kaya ang ibig sabihin ay siyam na tao nalang ang kikilalanin namin. Para mabilis naming matapos ang gawain na ito ay hinati namin sa tatlo, kaya bawat isa sa amin nina miss Ludwig at Cyborg ay mag-iimbestiga ng tatlong tao.Ito lang kasi ang paraan namin upang malaman kung sino ang may paka sa listening devices. Syempre, alam naming walang aamin sa kanila. Sigurado kasi kaming may nag-uutos lang sa isa sa kanila at gusto talaga naming kilalanin kung sino.Bago pa man kami nagsimula a
Celeste Maekawa Crimson’s POV:I felt an immediate rage surging from the pit of my stomach while watching Lucas with handcuffs entering from the other side of the glass. The perpetrator who wrecked the family I once desired is sitting across from me. I never thought that this day would come.“Mayroon lamang kayong labinlimang minuto para makapag-usap,” paalala ng pulis na kasama ni Lucas. Pagkatapos ay iniwan niya na kaming dalawa upang makapag-usap.“Is this one of Xyrica’s tricks to fool me again? Sa tingin ba ninyo’y mauuto ninyo ako sa pangalawang beses?” Lucas asked while smirking. Even after all this time, his smugness never faded.“Xyrica has done her job, Lucas. So tell me, why would my daughter waste her talent for the second time on a pitiful person like you?” I nonchalantly asked as I kept giving him unsympathetic looks. “My daughter must’ve done her best to fool you, knowing you’re on your toes this time. Anyway, hindi ako naparito upang makipagkumustahan sa ‘yo…”“Narito
Xyrica’s POV:Pagkatapos namin makita ang mga senyales na magigising si mama ay kaagad namin siyang dinala sa hospital. Dahil sa nangyari ay hindi na ulit bumalik sa opisina sina tito Leo at nurse Dawn.Mabuti na lang talaga at may kasama ako rito sa bahay… maliban sa nurse na pumalit kay nurse Dawn sa pag-aalaga kay mama. Hindi ko siguro alam kung ano ang gagawin ko kay mama kung ako lang mag-isa.Narinig siguro ng Panginoon ang mga panalangin namin kasi naging maayos na ‘yung sitwasyon ni mama. Walang anumang komplikasyon ang nakita sa lahat ng test na binigay ng doktor. May mga tests nga na hindi na sana kailangan, kaso iyon ‘yung gusto ng mga magulang ni Michiaki. Wala naman kaming magawa kundi sundin ang gusto nila kasi alam kong para rin naman ang lahat sa ikakabuti niya.Pagkatapos ma-discharge ipinagpatuloy niya ang physical therapy na pinag-uutos ng doktor sa kanya. Ako ‘yung sumasama kay mama sa clinic habang ginagawa naman nina Joy at nurse Dawn ang mga gawain nila. Minsan
Xyrica’s POV:Pagkatapos ng tatlong linggong paghihintay ay nahatulan na rin si dean Steinfeld sa lahat ng masasamang nagawa niya sa pamilya namin, pati na rin sa kapatid ni Miss Ludwig. Habambuhay na pagkakakulong ang naging hatol ng hukom para sa kanya at bawal din siyang magpiyansa. Hindi ito ang gusto kong ending para kay dean Steinfeld, pero pinili ko ‘yung daan kung saan ay kailanman hindi ako matutulad sa kanya.Mabilis na kumalat ang balita sa paaralan tungkol kay dean Steinfeld dahil sa tulong nina Michiaki. Nalaman ko ring awtomatikong natanggal na nila si dean Steinfeld sa trabaho. Ito na rin ang pagkakataon na titigilan ko na ang pagtawag kay Lucas Steinfeld ng ‘dean’… kasi sa totoo lang, hindi naman siya karapat-dapat na tawaging dean.Sa kabila nang lahat ay nagpapasalamat pa rin kami ng mga kapatid ko kasi naging maayos naman ang proseso. Naging witness kami ng mga kapatid ko laban kay Lucas Steinfeld at kasama namin doon sina miss Ludwig at Allen.Para naman sa naging
Allen’s POV:Hindi ko alam kung ano ang ginawa ni dean Steinfeld upang matagumpay na nailabas sa hospital ang pain na ginawa nina Xyrica para sa kanya. Matapos ko kasing bigyan ng babala sina Xyrica at Dawn ay hindi na ako umalis pa sa tabi ni dean Steinfeld. Dahil dito ay napag-utusan niya akong maghintay sa kotse habang siya naman ‘yung papasok sa loob.Wala namang sinabi si dean Steinfeld kung ano ang paraan na gagamitin niya. Hindi man lang siya nagdalawang-isip sa ginawa niya kahit alam niyang maraming CCTV sa loob ng hospital. Nagtaka na lang ako noong nakalabas siya sa emergency exit, tapos buhat niya na ‘yung pain sa bisig niya.Tinulungan ko siyang buksan ang pinto ng sasakyan, at nag-alok akong tulungan siya. Kaso hindi siya pumayag kaya bumalik na lang ako sa loob ng kotse at umupo sa driver’s seat. Naisip ko kasi na baka gusto niya munang makasama ‘yung pain habang natutulog.“Drive fast, but safely. Ayaw kong madisgrasya tayo… lalo na’t kasama natin si Celeste,” utos sa a
Xyrica’s POV:Lumabas ako para tawagan sina Michiaki at ipaalam ang tungkol sa babala na binigay sa amin ni Allen. Gusto ko ring sabihin sa kanya na kung maaari ay lumabas na ‘yung iba sa kuwarto, at magpaiwan lang ‘yung dalawa sa kanila. Kaso ilang beses kong sinubukang tawagan si Michiaki, pero hindi pa rin siya sumsagot. Malapit na akong mainis sa kanya. Ang ginawa ko na lang ay tinawagan ko si Yuan. Mabuti na lang at sinagot niya kaagad ‘yung tawag ko.“Hello, Xyrica? Bakit ka napatawag?” Tanong sa akin ni Yuan.Huminga ako ng malalim para mawala ‘yung inis na nabuo dahil kay Michiaki. At saka ako nagtanong kay Yuan, “Yuan, where is Michiaki? I’ve calling him for ages, but he kept ignoring my calls. Malapit na akong mainis sa kanya. Alam niya ba na may importante sana akong sasabihin sa inyo?”“Ah, si Michiaki ba? Umalis siya rito sa hospital kasi siya ‘yung napag-utusan na bumili ng pagkain. Sa katunayan ay kasama niya nga si JL ngayon e,” sagot ni Yuan. “Naiwan niya rito ‘yung c
Xyrica’s POV:Ipinagtapat ko kaagad kay nurse Dawn ang tungkol sa DNA test na ginawa ni Joy, matapos niya akong bigyan ng pahintulot. Kaagad naman akong pinagsabihan ni nurse Dawn na pabalikin si Joy sa bahay ni tito Leo para silang dalawa naman daw ang mag-usap. Pero bago ang lahat ng iyan ay ilang minuto rin naming kinausap si Joy para lang hindi niya kamuhian ‘yung sarili niya.Malaki kasi ang naging epekto ng realidad sa emosyonal na estado ni Joy. Pakiramdam niya raw ay parang hindi na siya nilulubayan ng masasamang balita. Hindi pa nga raw natatapos ang isang balita ay may susunod naman… mas malala pa kaysa sa una. Wala kaming masabi sa parteng iyon kasi totoo naman ang sinasabi niya. Hindi naman kami Diyos para baguhin ang mga kapalaran namin.Pinaalala ko na lang sa kanya na may pamilya siya na gusto siyang kilalanin. Alam kong hindi sapat ang sinabi ko para gumaan ‘yung pakiramdam niya, pero pumayag naman siyang makipagkita kay nurse Dawn. May kondisyon nga lang siya… ayaw ni
Xyrica’s POV:Nasa bahay na ako ni Spencer, kasama sina Cyborg at Kris, nang nakatanggap ako ng tawag mula kay Aris. Bago kasi sila umalis ng bahay noon ay nag-iwan sila ng personal card na naglalaman ng mga cellphone number nila. Kaya noong binigay sa akin ni nurse Dawn ‘yung cellphone niya ay tinawagan ko sila upang malaman nila na may cellphone na ulit ako. Bumili na lang si nurse Dawn ng bago kasi wala naman talaga sa isip kong magka-cellphone ulit.“Hindi ka pa ba papasok, Xyrica?” Tanong sa akin ni Spencer matapos pumasok nina Cyborg at Kris sa loob.I raised my hand so he would know I’m telling him to wait. Then I replied, “Sandali lang, Spencer. Sasagutin ko muna itong tawag… baka kasi importante e. Susunod na lang ako sa inyo sa loob kapag natapos ako. Ayos lang ba?”Tumango si Spencer, at iniwan ako sa labas ng bahay nila. Mabuti na lang at hindi masyadong mainit dito sa labas… makakaya kong makipag-usap kay Aris ng ilang minuto. Hindi na ako nag-atubiling sagutin ang tawag
Xyrica’s POV:Nagawang tapusin nina Michiaki ang proyekto nang limang araw sa tulong nina miss Ludwig at ng mga kaibigan niya, pati na rin sa tulong ni tito Leo. Wala silang kinuhang eksperto para tumulong sa kanila kasi sila lang mismo ang nagtulungan sa isa’t isa.Si Van, bilang top one sa Gangster Academy, ay ipinakita niya ang kakayahan niya sa pag-imbento. Sa wakas at may pakinabang na rin ang talento niya laban kay dean Steinfeld. Noong huli kasing nagpakitang gilas siya ay nahuli kami ng mga tauhan ni dean Steinfeld. Kahit na nagtulungan silang lahat ay mas marami pa rin ang nagawa nila ni Alver. ‘Yung iba sa mga kasama nila ay naghihintay lang kapag may utos ang dalawa sa kanila.Dalawang Combat Angels ang nagbagong -anyo. Kung hindi dahil sa Akinomo Phoenix Gang at ni Cyborg… ay baka wala kaming Combat Angels na nagamit. Sila kasi ang gumawa ng paraan upang mailabas ang dalawang Combat Angels na hindi nalalaman ng mga tao. Hindi ko alam kung anong paraan ang ginawa nila, bast
Xyrica’s POV:Naabutan ko si Cyborg na nakatayo malapit sa bintana, at para bang may malalim na iniisip. Ilang beses ko siyang tinawag, pero napansin niya lang ako noong kinalabit ko na siya sa balikat. Kaagad naman siyang bumalik sa pagkaka-upo, at hinihintay akong magsalita.“Parang mas malalim pa yata ‘yung iniisip mo kaysa sa akin,” nagtatakang sabi ko sa kanya.“Pasensya ka na kung hindi ko kaagad narinig ‘yung unang beses na pagtawag mo sa akin, Xyrica. Kumusta nga pala ‘yung pakikipag-usap mo kay Allen? At maaari ko bang malaman kung ano ‘yung pinag-usapan ninyo?” Cyborg curiously asked.Natahimik ako ng ilang segundo kasi nagdadalawang-isip pa ako kung sasabihin ko ba kay Cyborg ang binabalak ko. Hindi pa naman kasi ako sigurado kung matutupad ba ‘yung plano ko at kung kailan. Marami-rami kasi ang mga bagay na dapat kong isaalang-alang bago iyon gawin.“How about we talk about something else? Something that would interest the both of us?” Sabi ko na lang sa kanya. Alam niya na