Van Zheaney’s POV:
I’m on my way to clarify some things with dean Steinfeld. This is about the ‘game event’ that he was talking about the when he called me. Patuloy pa rin kasi naming pinaghahandaan ang tungkol sa game event at malalaman ko nalang ngayon na mas mapapaaga ito kesa sa nasabing plano. Ano kya ang rason at bakit mas pinaaga nila ito ngayon?
Papunta ako ngayon sa office ni dean at nagbabakasakaling nasa office pa siya kasi kakatawag niya lang sa akin. Hindi ko na inintindi sina Michiaki kasi magkikita naman kami mamaya sa classroom pero si dean ang kailangan kong maabutan.
“Si dean Steinfeld?” Tanong ko sa secretary pagkapasok ko sa opisina.
Tumigil ang secretary sa ginagawa niya sa computer at ngumiti sa akin. Tapos sinabing, “Nasa office pa rin siya, Van. May kausap pa yata siya sa telepono at mukhang importante ang pinag-uusapan nila.
Advance Merry Christmas, everyone. May your Christmas bring you joy and kindness.
Xyrica’s POV: We’re on our way to see miss Ludwig and talk about the ‘game event’ na kanina pa pinag-uusapan nina Michiaki. Nag-alala na rin si Klent kay miss Ludwig kasi nakabalik na rito sa Cafeteria si Warren pero si miss Ludwig ay hindi pa. Wala namang tawag o text na natanggap ang isa sa amin kung nasaan na si miss Ludwig kaya kami na raw mismo ang pupunta sa kanya para makarinig ng bagong balita. Nagtanong ako kina Michiaki tungkol sa ‘game event’ na magaganap kaso medyo malabo ang pagpapaliwanag niya kaya mas mabuti na rin na sumama ako. Para kay miss Ludwig ko marinig mismo ang tungkol dito. Papunta na sana kami sa office ni dean Steinfeld kasi ito ang last location na sinabi ni miss Ludwig na pupuntahan niya. Pero naabutan namin siyang nakaupo sa hagdanan sa labas ng Center building at tulala ito. Agad namang lumapit si Klent sa kanya at kinumusta siya. “Tel
Xyrica’s POV:After dean Steinfeld officially announced the schedule of the game event, everyone in our class decided to help the officers in preparing the event. May in-charge na sa decorations, may in-charge na rin sa schedules ng laro at kung sino-sino ang dadalo. Kaya medyo nabawasan ang trabaho nina miss Ludwig at Michiaki.Marami ang nabigla lalo na’t napaaga ang event tapos idadagdag pa ang survival game. Pero wala naman ni isa sa mga estudyante ang nagreklamo, ang iba nga ay excited pa kasi gusto raw nila akong gayahin. Mabuti nga at hindi mahigpit ang mga teachers when it comes to studying kasi pinauna muna nilang ipagawa sa amin ang tungkol sa event.Puno rin ang training rooms at field kasi nag-eensayo kaming lahat para sa laro. Nakakahiya naman sigurong matalo lalo na’t top one ang Gangster Academy ng ilang taon.“You better back off,&rdqu
Van Zheaney’s POV:I was hoping that the event wouldn’t push through but while waiting for an announcement… my hope slowly faded too. Tama nga sina Klent kasi para lang kaming pinaglalaruan ng mga staff ng Academy. Hindi naman sila ganito noon, bakit kaya sila nagbago?Ilang araw na akong kulang sa tulog kasi pinagsasabay ko ang pag-aaral, pagiging officer, at ang training. Ang daming bagay na dapat i-secure at i-prepare kasi kami ang host ng event, mabuti nalang at madaming tao ang nag-offer ng tulong. Hindi naman ako nagrereklamo kasi sanay na rin ako sa mga ginagawa ko.I’m currently here in the weapon room to get more arrows to enhance my skills. Since papalapit na ang game event, kailangan naming magtraining ten more times than before. There are a lot of people with high expectations and we need to please them. We’re trained to please them kahit mahirap.
Cyborg’s POV:Pagkatapos pumasok ni Xyrica sa kwarto niya na hindi man lang nagpaalam ay napabuntong-hininga si Van. Siguradong napagtanto ni Van na nag-overreact siya kanina, lalo na noong nakita ko siyang sinampal si Xyrica sa pisngi. Wala naman akong pinapanigan sa dalawa kasi pariho ko silang kaibigan.“I’m really sorry,” sabi ni Van at napayuko siya.“Pagpasensyahan mo na rin si Xyrica. May ugali talaga siyang bastos sa tuwing nagagalit siya pero imposible talaga ang binibintang mo sa kanya,” sabi ko kay Van at napakamot sa batok ko.“Naiintindihan ko naman kung bakit siya nagalit sa akin kasi ako naman ang naunang sumampal sa kanya. I was being irrational at nagpadala ako sa emosyon ko kanina,” sabi ni Van.“To be honest, hindi ko alam kung ano
Xyrica’s POV:Late akong nagising ngayong araw kasi hindi ako nakatulog nang maayos kagabi. Siguro ay dahil sa sinabi ni Cyborg sa akin tungkol kay miss Ludwig. Hindi naman sa nag-aalala ako kay miss Ludwig, na-curious lang ako kung sino ang nakapulot ng panyo ko at dala-dala pa ito habang nakikipag-away kay miss Ludwig. Sino kaya ang may hawak ng panyo ko? Totoo bang sinadya talaga ‘yun para pagmukhain akong masama?Papunta ako ngayon sa classroom at hindi na ako dumaan sa Cafeteria para kumain ng breakfast baka kasi ma-late ako. Habang papasok ako sa elevator na mag-isa ay kinuha ko ang compact mirror sa bag ko upang tignan ang pisngi na nasampal ni miss Ludwig. Mabuti nalang at walang gasgas o pasa na naiwan dahil mananagot talaga si miss Ludwig kapag meron man. Matapos kong tignan ang pisngi ko ay binalik ko ang compact mirror sa bag.Pagdating ko sa classroom ay kakaunti pa lang ang tao
Cyborg’s POV:Pagkatapos ng Advanced Calculus ay nagpunta kami sa laboratory kasi ito ang utos ni miss Udella para sa Advanced Chemistry class. May ituturo raw siyang experiment sa amin na pwedeng gamitin sa game event. Interesado naman ang mga kaklase ko na sasali sa experimenting at dali-daling nauna sa laboratory, gaya nalang nina Alver at JL.Kasama ko si Xyrica at papasok na kami sa laboratory, kami kasi ang lab partners. Wala rin namang ibang pwedeng i-pair sa amin since pariho kaming bago sa Academy. Wala namang reklamo si Xyrica na ako ang naging partner niya kasi ako naman ang gumagawa sa trabaho, most of the time.“Hi, my love partner!” Ang bati ni Klent kay Van ang bumungad sa amin ni Xyrica pagkapasok namin sa laboratory.“Klent, ano ba?” Saway ni Van kay Klent.
Xyrica’s POV: Pagkatapos ng klase sa araw na ito ay napagpasyahan naming mag-training para sa game event, tutal wala namang assignments na gagawin para sa klase. Umuwi muna kami para makapagbihis ng angkop sa training tapos napagkasunduan naming magkita sa field dahil malawak naman ang field. At saka marami ring estudyante ang nag-eensayo rito. It’s kinda cloudy and I’m pretty sure it’s going to rain later. Malamig ang simoy ng hangin at perfect ang weather na ito sa pag-eensayo. Hindi lang kami ang naparito sa field kasi may ibang estudyante rin ang nag-eensayo at siguro ay para ito sa survival game. Mas mabuti na kung paghandaan ang laban kasi may chance na ang pangalan namin ang mabubunot sa larong ‘yun. Pagdating ko sa field ay may pair na ang mga kaibigan ko at nagsisimula na silang mag-ensayo. Si Michiaki ay naka-pair kay Kris, si Yuan ay naka-pair kay Jhin, si Allen ay naka-pair kay Warren,
Xyrica’s POV:I can’t believe nurse Dawn and Michiaki are cousins. I never asked but how can Michiaki leave important information like this? Cyborg and I even thought the both of them had a romantic relationship. Gosh, I felt ashamed for judging Michiaki.“Michiaki never told you?” Tanong sa akin ni nurse Dawn tapos tinignan niya nang masama si Michiaki.“Come on, it’s not a big thing. Plus, Xyrica didn’t ask me about you at ayaw ko namang mag-share sa mga ganitong bagay. I hope you understand,” Michiaki said while flashing his charming smile on nurse Dawn.Sinapak naman siya ni nurse Dawn at sinabing, “I can’t believe my cousin is ashamed of me! I shouldn’t have helped you with your hand.”“Alam mong hindi ako