Chapter 2

Isang linggo na nakararaan ng makulo*ng si gwen. hindi ko mapagpasyahan kung dadalawin ko ba siya or hindi na dahil sa masasaktan lang namin ang isa't isa. [Emotional Feelings]

Mahigit limang minuto nung nakapag isip isip ako at dumiretso ako agad sa presinto upang muling maka usap si gwen sa huling pagkakataon.

Nais kong aminin niya sa akin kung ano ba talaga totoong nangyari at kung anong motibo niya para gawin ito sa taong malapit din sa kaniya.

Honestly, it's hard to believed. But, evidence and all witnessed are pointing with her.

What can i do?

What shall i going to believe?

Hindi lang ito simpleng pasanin dahil buhay ng aking dad ang nawala habang ang itinuturo sa ebidensya ay ang aking mahal na asawa.

Naglakad ako palapit sa kaniya habang kita ko sa kaniya ang paghihirap at kahit ilang linggo lang nakalipas yung katawan niya lubhang naapektuhan.

"F-ford?" masaya nitong bungad ng makita niya ako.

"Alam mo gwen, hindi ko alam kung sasabihin ko bang kamusta ka? ...maayos ka lang ba? ..bakit mo pinapabayaan kalusugan mo? ...pero, sa tuwing sumasagi sa isipan ko ang aking dad. It hurts me"

Napawi ang mga ngiting sandali na ipinakita niya sa akin habang ako naman pinipigilan ang aking sarili na madala sa kaniya.

"Iyan lang ba ipinunta mo dito?" matamlay nitong tugon.

"It's not like that ... please, let me know everything. why did you k*lled my dad gwen?" pumatak na noon ang aking mga luha habang siya naman nakatingin sa akin.

"Umalis ka na! ...ford umalis kana lang!" sigaw nito saka tumalikod.

"So, totoo?! ...totoong ikaw yung pum*tay sa dad ko?!" napasigaw ko na dahil sa sama ng loob.

"Oo ford! ...ako ang pum*tay !!! ...ngayon, masaya kana?" tuluyan na din siyang naiyak sa mga oras na yun at ako naman parang estatwang hindi na makagalaw.

"Mula ngayon, hindi na ikaw ang babaeng tinatangi ko. wala kang awa gwen!" naglakad ako palayo sa kaniya habang luhaan.

Nakarating na ako sa bahay at kumuha ng wine saka umupo sa silya at tinatanaw ang kalangitan. habang nagmumuni-muni ako lumapit sa akin si mang Luigi.

"S-sir, may nais lang akong sabihin sa inyo tungkol po dun sa n-" naputol yun ng biglang dumating si sophia.

"Oh, ahm ...mang lu, if you wouldn't mind pwede mo bang hayaan kaming mag usap ni ford a liitle bit?"

"Wait, sophia. may sasabihin yata si mang lui" saad ko.

"Ah ...ah e... pasensya na sir. sa susunod nalang" sabi nito habang nauutal.

"Mang lu, ayos lang ho ba kayo? ...parang hindi ka okay?"sabi ko ng sandaling makiga kong balisa siya.

"Ah-h ...w-wala yun sir. ang sasabihin ko lang sana sayo kung ano na mangyayari sa kaso ni gwen dahil maging ako hindi parin makapaniwala" natahimik na lamang ako saka napalunok at bumuntong hininga.

"Magmula po ngayon don't mention her name" tanging sagot ko saka tumayo at iniwan silang dalawa.

Lumipas pa ang ilang linggo at nabalitaan kong nakipag away daw si gwen sa loob ng kulung*n at sa masamang balita nas*wi ito.

Sobrang hirap sa akin nung mga pananong yun na kakamat*y lang ng aking dad saka naman siya sumunod.

Ang hindi ko lang din matanggap noong ipinabur*l siya hindi ako nakapunta pati na ilan sa miyembro ng aking pamilya dahil sa hinanakit ng mga magulang nito sa amin.

Balita ko pa sa mismong nakakita sa kalunos lunos na bangk*y ng aking asawa sinabuyan ito ng acid* na hindi mo na makilala.

Galit at awa ang naramdaman ko sa mga nabalitaan kong yun. bakit kailangan mangayari lahat ng ito. napapatanong na lang ako lagi sa aking sarili kung bakit kailangan kong danasin lahat ng sakit tulad nito.

At sa panahong din yun, doon din biglang naglaho si mang Lui sa hindi malamang dahilan.

END OF FLASHBACK

Sa mga nangyari ano pa bang mukhang maihaharap ko kay gwen kung totoo talaga na wala siyang kasalanan?

Bakit biglang naglaho si mang Luigi?

Habang si gwen naman buhay at hindi pat*y?

Ano ba talagang nanagyayari?!

Masisiraan na yata ako ng bait sa mga kaganapang ito. gulong gulo na utak ko. ano ba pwede kong gawin para mapatunayang walang sala ang aking asawa?

Tama ...

Kailangan kong hanapin si mang Luigi o kaya si patricia.

Ngunit saan?

Magmula sa noo'y balitang namat*y si gwen nawala na din bigla yung dalawa. si patricia ang sabi sumama sa kaniyang boyfriend na nagtanan sila habang kay mang lui naman walang balita sa kaniya.

Dali dali akong pinuntahan ang tinutuluyan ni gwen dahil na din sa nahulog niyang wallet at base sa ilang impormasyon na nasa loob ng wallet niya.

Hindi kalayuan dito ang kaniyang tinutuluyan. nagmafali akong pumunta roon at sa kalayuan tanaw ko ang napakalaking mansyon.

GWEN HERNANDEZ POV

Papunta na kami ngayon sa pinabook naming appointment ng isa sa pinaka importanteng kliyente para sa aming bubuksan na kumpanya.

"Gwen!"

Sigaw ng isang lalaki sa labas habang pinipindot ang doorbell. nabosesan ko na siya kaya naman nagmadali akong binuksan ang gate.

"Mr. Fierros what are you doing here?" bungad ko habang nakangiti sa kaniya.

"G-gwen ... baka nga siguro tama ka na ...na"

"Mr. Fierros ... what was that? Please calm down" saad ko habang kinakalma ang aking sarili.

"B-baka nga siguro na hindi totoong ikaw ang pumat*y sa aking dad and that was a false accusations" medyo nauutal niyang sabi.

"What do you mean?" sabi naman ni tita.

"So, you're saying na inosente si gwen?" ...oh I forgot. that's me" sinusubukan kong hundi magpadala sa mga sinasabi niya para hindi na muling maulit ang mga pangyayari.

"Oo hon ... alam mo sobra akong naguguluhan. pero, huli na ng mapagtanto ko na siguro kung nakinig at naiwala lamang ako sa iyo noong panahong yun siguro hindi ka namat*y sa bugb*g at saks*k na sinapit mo ayon sa balitang inulat nila" parang muli akong bumalik sa bangung*t ng sandaling sabihin yun ni ford.

"Pero, sa balitang yun salamt at hindi totoo at ngayon buhay ka at malakas, malaya" nabigla siya sa malakas na samp*l ko sa kaniya.

Malaya?

Buhay?

Ford lahat ng mga inulat sa balita may katotohanan!

Lahat ng sinasabi sa balita totoo!

Sinira nila ang aking mukha!

Makailang ulit nila akong binugb*g!

At yung pagsaks*k nila sakin?

Ford sa ganoong pangyahari bukod sa aking mga magulang ikaw yung tinatawag ko para tulungan mo ako sa pag aagaw buhay ko!

Mangiyak ngiyak kong sabi sa kaniya dahil hindi ko na mapigilan pa yung sakit sa aking dibdib.

"P-pero sino yung babaeng inilibing nila?"

Pagtataka niya habang pinupunasan ko naman ang mga patak ng aking luha.

"Isa siya sa mga taong tumulong sa akin at isa din siya sa walang awang pinat*y! at ang tangi ko lang natatandaan may binayaran ang isang babae na hindi ko mamukhaan at sinabihan itong ipagpalit kami sa bangk*y ng aking kaibigan sa selda.

Sinabi niyang ipalabas na ako yung babaeng namatay dahil nung panahon na yun buhay pa ako at naghahabol ng hininga!

Isinakay ako sa pekeng ambulansya at sa hindi ko maipaliwanag na dahilan kung bakit ginagawa nila sa akin ito!

Alam mo ba ang sumunod na mga nangyari ford?

Alam mo ba?!

Luhaan na kaming parehas habang sinasabi ko lahat sa kaniya ito. sobrang sakit kase na hindi ko kayang pigilan.

"Ford! ...sinubukan akong gah*sain ng mga lalaking yun pero dahil sa nakapagpahinga ako ag nakaipon ng kaunting lakas nakalaban ako kahit papaano!

At alam mo ba kung sino may pakana!?

Alam mo ba ford?!

Yung magaling mong ina at yang si sophia!

"H-hindi totoo yan gwen ...hi-" hindi niya matanggap.

That's all!

Alam ko na kung bakit hindi mo ako pinaniwalaan dahil mas mahalaga sa iyo ang iyong ina kumpara sa akin!

Simula ngayon, mortal na tayong magka away!

Sinusumpa ko din na gagapang kayo sa lupa!

Hinding hindi ko kayi mapatatawad sa ginagawa niyo hindi lang sa aki kundi sa pagkawala ng aking mga magulang!

Bumitaw ako sa kanya habang nakaluhod ito. simula kaseng malaman ng aking ina na ako yung ililibing bigla siyang inatake habang ang aking ama naman nakul*ng dahil sa paggulo sa buhay ng pamilya ni ford.

Hindi niya kase matanggap ang sinapit naming mga mahal niya sa buhay at yun din ang isa sa ikinakasakit ng aking damdamin na wala man akong nagawa sa mga panahong yun.

"Gwen wag mo naman akong talikuran" umiiyak na sabi njto at huminto ako sandali.

"Anyway, ngayon alam mo na at umamin na ako sayo. It's up to you kung sasabihin mong buhay ako sa iyong mom at sa babaeng humahabol sayo na si sophia.

It's good for you para hindi ako makapaghiganti sa inyo. And it's good for you para masalba pa yung mga inaalagaan niyong kumpanya sa mahabang panahon.

Hinding hindi na ako pasisindak at hahanapin ko yung katibayan na nagpapawalang sala sa akin sa oras na yun.

Magbabayad kayong lahat!

Muli kaming naglakad ni tita habang wala paring awat sa pag agos ang aking mga luha.

Ilang panahon na lang ma, pa at sayo din aubrey [kaibigan sa seld*] makakamit na din natin ang hustisya.