Chapter 18: Red Alert

Dali dali akong tumakbo papunta sa aking kwarto, upang maghanda ng mga kagamitang kakailanganin ko sa magaganap na paglusob.

Pagkatapos kong ayusin ang mga kakailanganin ko ay pumunta ako kay Headmaster Regina.

Kada hakbang ko nararamdaman ko ang bigat sa aking dibdib, inaalala ko pa rin ang makulit at maingay na diwata na iyon.

Nakarating na ako sa harap ng kwarto ni Headmaster.

Unti unting umangat ang aking kamao. Tatlo, tatlong malalakas na pagkatok ang narinig sa pinto ng kanyang kwarto, gumawa iyon ng echo na narinig sa pasilyo.

Pumasok ka na tugon ng babae, nagmumula iyon sa loob ng kwarto.

Dahan dahan kong ibinukas ang pintuan, tumambad sa akin ang grupo ng tao sa kaniyang kwarto.

Yumuko ako saglit para bumati sa kanila, isa rin itong palatandaan ng paggalang sa kanila.

Tinignan ko muna siya bago ako tuluyang nakapagsalita.

A-anong meron dito headmaster? tanong ko sa kanya pero hindi sya kinakitaan ng kung ano mang emosyon.

Regina?

Umupo ka Rhei. ang tangi nyang tugon sa akin.

Sinunod ko sya, magkakaharap kami ng kanyang mga panauhin.

Tinignan ko sya, alam nya kung ano ang gusto kong itanong.

Rhei, sila ang mga Charmers na galing sa pinakapuso ng Charm City. Mas malayo pa sa bahay nina Timmy. Nabatid nila ang matinding panganib na magaganap kaya lumuwas sila dito.

Ngayon ko lang nalaman na may mga sinaunang Charmers pa na nakatira at nabubuhay.

Nasabi na namin sa iyo, Regina ang dapat naming ibalita. Sana'y pangalagaan mo ang tinuturing na naming tahanan.  tugon ng isang lalaki na mukhang nasa ilang daan na ang edad.

Tinignan ako ng matanda, makabuluhan ang

mga tingin nya sa akin.

Habang tangan- tangan nya ang kaniyang tungkod, nagwika sya bigla, "Mag-iingat ka sa mga nagbabalat kayo, hindi lahat ng mga ito ay para sa ikakabuti ninyo. Huwag nyo asahan masyado ang dayuhan na nagtatanggol sa inyo."

Makabuluhan iyon pero may ilang parte akong naintindihan kung sino ang tinutukoy nya.

"Salamat po, hindi ko po iyon kakalimutan."

Ngumiti lamang sya at pinalibutan sya at ang kaniyang mga kasama ng talulot ng mga bulaklak, habang unti unting naglaho.

Pagkawala nila ay biglang napasandal na lamang si headmaster sa kaniyang mesa.

Halatang kabado at takot sya sa kung ano man ang sinabi ng mga charmers na iyon, batid ko rin ang pagod nya, pagod sa kakaisip kung paano sosolusyonan ang mga bugtong ng mga iyon.

Huminga sya ng malalim bago tumayo ng tuwid, inayos nya ang kanyang mahabang robe na kulay teal, na may maroon na border sa mga manggas.

Napapikit sya saglit bago nya ko tinitigan.

Tinungo nya ang kaniyang upuan at pabagsak syang umupo. Ipinahinga nya ang kanyang baba sa kanyang mga kamay. Isang malalim na bunton hininga at saka sya nagwika, "Salamat at umalis na rin sila. Ano ang kailangan mo, Rhei?"

Hindi na ko nagtanong ng kalagayan nya, dahil mas mahalaga ang magaganap mamayang gabi, gaya ng sabi ni Sheena.

"Nakausap ko si Sheena, gamit ang telepathy. Sabi nya ay maghanda tayo para sa magaganap mamayang gabi."

Napakunot sya ng noo, "Walang makakapasok at makakalabas sa ginawang barrier ni Dane. Alam iyon ng lahat ng mamamayan, pati ng mga Charmers ng Charm City."

"Anong ibig mong sabihin, headmaster?"

"Inilapat na ni Dane ang pinakamalakas na barrier; tama si Esther sa pagpili sa kaniya.

Na - enhance nya ng lubusan ang kaniyang kapangyarihan, at inilabas ng tattoo ang tunay nyang kapangyarihan."

Kahit naguguluhan ako ay nagpaalam na lang ako kay headmaster.

Yumuko ako at umalis sa kanyang kwarto.

Hindi nya nasagot ang mga katanungan ko, at alam kong kampante sya sa barrier na ginawa ni Dane, pero gaya nga ng sabi ng sinaunang charmers huwag ako basta magtitiwala sa dayuhang nagtatanggol sa syudad.

Ano ba ang mayroon sa barrier na ginawa ni Dane at kampante ang mga kasamahan ko?

Hinanap ko si Grethel, nagbabaka sakali ako na baka may kasagutan sya sa mangyayari.