Kabanata 71
Nang gumabi, sabay kaming lumabas sa opisina niya. Hawak-hawak namin pareho si Felecity sa kamay habang papatungo kami sa elevator.
“Mommy, Daddy, gusto ko sa Jollibee!” maligayang sambit ng anak ko.
Napangiti ako dahil sa sobrang saya ng anak ko ngayon. Buong araw ay naglalaro siya sa laruan niya. May nakuha nga akong mga pictures na balak kong ipakita kay Trixie.
“Alright!” pagsang-ayon ni Yohan sabay baling sa akin. Nang nasa loob na kami ng elevator ay pinindot niya ang number 1. “What about you, Fiona? Do you like Jollibee?”
Tumango ako. “Oo, favorite ng anak ko ang spaghetti diyan. Kung saan masaya ang anak ko ay doon ako.”
Tumango siya at hindi na muli nagtanong. Sa totoo lang, gusto ko na ibalik ang account ko. Wala na akong pakialam kung makita ako nila Mommy at Daddy. Pero baka ikahihiya nila ako o mapahiya sila na dahil ang inaakala ng mga tao
Kabanata 72“Ah!”I closed my eyes as Yohan took me from behind. Mahigpit kong hinawakan ang headrest ng sofa habang sumasabay ako sa kanyang paggalaw.He stopped from moving and kissed my lips. Hinihingal ako at pinagpawisan. Habang hinahalikan niya ako ay gumapang ang kanyang kamay patungo sa aking dibdib at sinapo ito. Napaungol muli ako.Gumalaw muli siya at ang tanging ginawa ko ay umungol at mahinang napadaing dahil sa kanyang ginawa.“Ah,” mahina niyang ungol habang nilabas-pasok niya ang kanyang sandata sa akin. “Ah…”Kinagat ko ang aking labi at halos matumba na dahil sa pangangalay. Nakatalikod ako sa kanya. Nakaluhod ang aking mga tuhod at nakayuko. Matapos naming kumain sa Jollibee ay hinatid niya ang anak ko sa bahay namin at saka dinala niya ako rito sa condo niya at nangyari nga.Nang bumilis ang kanyang paggalaw ay napasigaw na rin ako dahil sa kaka
Kabanata 73“Are you okay?”Yohan wrapped his arms around me when he arrived. Nahuli niya akong nakabusangot kaya natigilan siya sa kanyang ginagawa. Hindi niya nadatnan ang Mommy niya dahil umalis na ito. Hindi ko na rin sinabi dahil kakapagod na magpaliwanag.Kumawala ako sa kanya at saka sinamaan ko siya ng tingin. “Nasa trabaho tayo, Yohan.”He arched his brow. “And so?”Bumuga ako ng hangin. “Huwag mo muna ako gambalain.”Natawa siya at humalukipkip. “Wow, my girlfriend is serious on her work. Hindi ako nagsisisi na tinanggap kita.”Sinamaan ko siya ng tingin muli at tiningnan ang Ipad ko. Tiningnan ko ang mga schedules niya at inayos ito.“Ayusin mo ang schedule ko. Gagawin ko na iyan para may oras na tayo sa isa’t isa when December comes.” He grinned.Napangiti na lamang ako at tumango sa kanya. Finally, I agr
Kabanata 74“My Mom called.”Natigilan ako sa pag-aasikaso sa kanyang mga papeles nang bigla siyang nagsalita. Hinilot niya ang kanyang sintido at halos ayaw nang tumingin sa akin.“Tapos?” tanong ko sa kanya at pinagpatuloy ko na ang aking ginagawa.“She invited us for dinner,” aniya sa mahinang boses.“Puwede mo naman siya puntahan, Yohan. Mommy mo naman siya. Hindi ko alam kung ano ang problema niyo pero Mommy mo pa rin siya.”Nang naayos ko na ay tumayo ako nang maayos at saka napamewang. Tinaasan ko ng kilay si Yohan.“At hindi ako pupunta. Ayoko magkagulo.”Tumayo si Yohan matapos ko iyon sinabi.“Please. Just for tonight. I told her not to be rude and she agreed.”Palihim akong napairap. “Paano ka naman makasisigurado, Yohan? Hindi naman niya ako magugustuhan agad kapag may bet na siya para sa iyo.&rdqu
Kabanata 75Inaasahan ko sa buong hapunan ay magsasalita siya ng iba pang bagay pero nagkamali ako. Iyon na ang kanyang huling salita at hindi na siya umimik muli. Siguro iyon lang yata ang pakay niya. Gusto niya na makasama ang anak niya. Sino ba naman ako para ipagkait iyon sa kanya? Kahit ako, gusto ko rin naman makasama ang anak ko kaya naintindihan ko siya bilang isang ina.**“Are you serious?”Natigilan ako sa pagtanggal sa seat belt ko nang bigla akong tinanong ni Yohan. Hinatid na niya ako pauwi at ngayon lang siya umimik sa akin simula sa dinner. Siguro ay nagtatampo siya sa akin dahil pinigilan ko siya.Bumuntonghininga ako at binalingan siya. “Yohan, hindi mo ba kayang pagbigyan ang Mommy mo?”Hinawakan niya ang manibela at nag-iwas siya ng tingin sa akin.“You don’t understand, Fiona,” aniya sabay iling. “Mom just don’t want us to go abroad.
Kabanata 76“Mommy, can I come with you?”Natigilan ako sa pagsubo sa aking kinakain nang biglang nanlambig ang anak ko. Nasa hapagkainan kami ngayon. Kasama namin sina Aling Maria at Yohan.Binalingan ko ang anak ko. “Oo naman, anak. Wala ka namang school ngayon.”Nagliwanag ang kanyang mata. “Talaga, Mommy?”Tumango ako.“Yeahy!”Natawa na lamang ako.“Felecity, how about we will have our Christmas on a Disneyland? With Mommy and Aling Maria,” pagsabat ni Yohan.Bigla akong natigilan at hindi makapaniwalang binalingan si Yohan na nasa anak ko lang ang tingin. Pinag-usapan na namin ito kagabi na hindi kami tutungo dahil pasko. Hindi ko akalain na ipupursige pa rin pala niya ito.“Disneyland?” gulat na sambit ni Aling Maria habang ang kanyang mata ay nanlalaki dahil sa kanyang narinig. “Ibang bansa ba iyan, hi
Kabanata 77Malawak ang opisina ni Yohan. Malayo ang mini sala set niya sa desk niya. Pero kahit gano’n, naririnig ko pa rin ang pagtatalo nila. Humawak ako sa may glass door at pasimpleng nakinig sa kanilang pagtatalo.“You are not the father of her daughter, Yohan?! Huwag kang masyadong hibang! Piniperahan ka lang!”“Can you stop, Mom? Wala ka naman talagang paki sa akin, ah? Bakit ngayon ay may paki ka na?”“Son, concern lang ako sa iyo! Okay lang naman sa akin na magkaroon ka ng girlfriend. Yong wala sanang sabit! Yong mayaman at hindi ugaling kalye! Yong mahinhin!”“Mom, just stop! Umalis ka na!”“I am telling you this because I am your Mother. Malakas ang kutob ko na piniperahan ka lang ng babaeng iyon. Paano kapag babalik ang ama ng batang iyan? Saan ka lulugar, ha?”Kumirot ang puso ko sa narinig. Kumuyom ang kamao ko lalo na nang tum
Kabanata 78Nang nakalabas ako ay dumiretso agad ako patungo sa elevator. Bibilhan ko na lamang siguro ng kape si Yohan sa starbucks. Masyado na kasi siyang busy at siguro na-stress na siya dahil sa away nilang mag-ina.Nang nakababa na ako sa first floor ay dumiretso na ako sa canteen. Ngunit hindi pa man ako nakapila ay may dalawang lalaki na ang humarang sa akin. Kumunot ang noo ko.“Excuse me?” Tinaasan ko sila ng kilay. “Pipila ako.”“Gusto kang makausap ni Ma’am,” sambit ng isang lalaki na malaki ang katawan.Kumunot ang noo ko. “Ma’am? Sino iyon?”“Si Ma’am Ylena. Gusto niya makipag-usap sa iyo.”Umawang ang labi ko sa narinig. Mommy ni Yohan? Napailing na lamang ako.“Sabihin mo sa kanya na may trabaho pa ako,” sambit ko at akmang lalagpasan na sana sila ngunit humarang muli sila. “Ano ba?”
Kabanata 79Kumirot ang puso ko sa dahilang hindi nga kami nagpansinan buong araw ni Yohan. Sa sobrang pagtatampo ko ay hindi na kami nagpaalam ni Felecity na umalis. Overtime kasi yata si Yohan at hanggang alas singko lang naman ang trabaho ko.Hindi ko alam kung ano ang problema niya. May nalaman ba siya na hindi totoo? Bakit gano’n na lamang siya makapagtanong sa akin? Noong hindi pa ako umalis papuntang labas ay hindi pa naman gano’n ang mood niya.“Mommy, hindi na po ba tayo magpapaalam kay Daddy?” Felecity innocently asked me.Nasa may elevator na kami, pababa na patungo sa first floor. Kami lang dalawa ang nasa elevator kaya malaya ko na makakausap ang anak ko. Bumaba ang tingin ko sa kanya at tipid na ngumiti.“Busy ang Daddy Yohan mo, anak. Hindi na dapat natin siya iistorbuhin pa.”Kumirot muli ang puso ko. Kung ano man ang ikinagalit ni Yohan sa akin, sana man lang ay
WakasI didn’t waste my time. Pagkatapos ng ilang araw naming honeymoon ay naghanda na ako para sa pagbalik ko. I promised them na babalik ako. Babalik ako.Pero kahit sumang-ayon na sila, hindi ko pa rin maiwasan ang mag-alala at mag-overthink sa mga bagay-bagay.Paano kapag nakabalik ako ay babalik sa dati? Paano kung sumang-ayon lang si Felecity pero ang totoo ay hindi pala? Paano kung napilitan lang si Yohan na payagan ako na umalis?“Gosh, Fiona! Kasal ka na okay? Tanaka ka na. Hindi ka itatakwil ng asawa’t anak mo sa ilang araw mong pag-stay sa New York!” si Mommy nang tinawagan ko siya at sinabi ko sa kanya ang mga thoughts ko. “Kung ayaw mong umalis, huwag ka nang tumuloy! Sayang nga lang ang opportunity.”Kinagat ko ang ibabang labi ko. “Mom—”“Ako mismo ang uuwi diyan kapag tinaboy ka nila. Don’t worry, Fiona. Sa ngayon, bigyan mo rin ng pansin ang nego
Kabanata 174Hindi ako makapaniwala na kasal na kami ni Yohan ngayon. Halos hindi nga ako makatulog sa kakaisip. Na baka panaginip lang pala iyon at hindi totoo.Pero hindi, kasal na ako at katabi ko na ang asawa ko.Asawa ko…Ang sarap sa pandinig. Nakakaganda ng araw. Parang isang magic lang ang lahat. Biglaan. Ang alam ko lang ay ang magd-date kami sa resort na iyon pero sa isang iglap, kinasal ako.Kinagat ko ang ibabang labi ko at saka unti-unting bumangon mula sa pagkakahiga.Ito ang unang araw naming bilang mag-asawa at hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.“Yohan…” tawag ko kay Yohan para gisingin siya. “Gising na. Kailangan pa nating umuwi.”Nandito pa rin kasi kami sa resort at gusto ko nang umuwi para makita ang anak ko.“Hmm. Let’s sleep pa, hmm? Inaantok pa ako.”Napairap na lamang ako at saka mag-isa na lamang na bumangon. Akmang
Kabanata 173Hilang-hila ako ni Yohan na para bang walang katapusan. Napatingin ako sa kamay naming magkahawak. Parang ang sarap sa pakiramdam. Parang bumalik kami noon. Ang sarap sa feelings.“T-Teka Yohan! Saan tayo pupunta?” tanong ko at halos magpahila na nang husto sa kanya dahil sa malaki niyang mga hakbang.“Somewhere in here, Fiona,” aniya habang patuloy pa rin sa paghila at pagkatakbo.Bigla akong na-excite at kinabahan at the same time.Nang nakarating kami sa isang malaking space na buhangin na sobrang puti, tumigil kami at saka hiya ako hinarap. Ngumiti siya sa akin.“Close your eyes, Fiona,” aniya.“Bakit?”“Surprise nga, right?” he chuckled. “Now, close your eyes, Fiona.”Tiningnan ko muna siya nang matagal bago pumikit. Naghintay ako na mayroong mangyayari pero wala. Ang tanging naririnig ko lang ay mga alon na nagh
Kabanata 172 Tulala akong nakatingin sa baso ko habang si Tita Ylena ay kalmadong nagkakape sa harapan ko. Hindi ako makapaniwala na nakita ko siya ulit. Oo, sinabi ni Yohan na pupunta ang Mommy niya pero hindi ko akalain na ngayon na araw pala. “I’m happy to see you, hija,” panimula ni Tita Ylena. “It’s been five years.” Ngumiti ako ng tipid sa kanya. “Oo nga po, five years.” Ngumiti siya pabalik sa akin at saka ininom niya ang kape. Narito kami ngayon sa isang open space na coffee shop dito sa resort. Ang view namin ay ang dagat na may naghahampasan na mga alon. Huminga ako nang malalim at saka tiningnan siya. “Five years na po siya Tita, pero hindi ko pa rin makakalimutan,” ani ko. Napawi ang ngiti niya at saka siya tumikhim. “Hija, I am not here to have another fight with you.” Umiling siya. “I am actually here to visit. I told my son. Napaaga nga lang.” Humalukipkip ako at tiningnan siya. “Oo
Kabanata 171 Naunang nakatulog si Yohan. Ako naman ay narito lamang, inaalala ang mga pangyayari. Tiningnan ko ang singsing na nasa aking daliri. I remembered five years ago, when Yohan unexpectedly proposed to me. Hindi mawala sa isip ko iyon at kung may malungkot man akong mararamdaman, iniisip ko iyon. “I am happy, Fiona…” Napasinghap ako nang hinawakan niya ang kamay ko. “Masaya ako na makasama kita sa paskong ito.” “Yohan…” “Ayoko na pagsisihan ko ito sa huli. Maybe you are doubting me because of my family but I don’t really care about it, Fiona, as long as I have you.” “W-What are you saying, Yohan? Pasko ngayon, seryosong-seryoso mo yata ngayon…” “Because I am dead serious, Fiona Carolina.” Napalunok ako. “Alam ko na hindi ako nagiging mabuti sa iyo. I ruined your life. I ruined everything. Hindi siguro ako deserving sa iyo pero kahit ganoo
Kabanata 170Nang mas naging malalim pa ang aming halikan ay unti-unti niya akong inihiga sa malambot na kama. Nang nagkatinginan kami ay parang tumigil ang mundo ko. Parang sa sandaling ito ay siya lang ang nakita ko.“Yohan…”Huminga ako nang malalim.“Alam mo na kung gaano ako kasabik sa iyo, Carolina,” he huskily said.Ang kanyang kamay ay unti-unting gumapang paitaas sa aking damit.“Y-Yohan…” Daing ko sa kanyang pangalan.Hinaplos niya ang binti ko bago niya ako hinalikan ulit. Unti-unting nag-init ang aking katawan dahil sa kanyang kakaibang paghaplos. Nang bumaba ang kanyang halik sa aking leeg ay napakagat na lamang ako sa aking ibabang labi. Habang busy siya sa kanyang paghalik, busy din ang kanyang kamay sa panggagapang.Parang nanibaguhan ulit ang aking katawan sa kanyang mga halik at hawak. Bago ulit ito sa akin dahil ngayon ko lang ulit
Kabanata 169Sa La Luca resort ang tungo namin ni Yohan na siya lamang ang naghahanda. Wala akong kaalam-alam na dito pala kami magd-date or something. Kung alam ko lang ay nakapaghanda na sana ako.I was just teasing him last night. Hindi ko naman alam na totohanin niya. At ang cute niya magselos, ah? Anak ko pa talaga ang pinagseselosan niya?“Yohan, ilang araw ba tayo rito? Kasi si Felecity kasi, baka ma-miss niya tayo.”Sinamaan ako ng tingin ni Yohan nang binalingan niya ako. “Don’t mention Felecity in here, Fiona.”Hindi makapaniwala ko siyang tiningnan. “Sure ka ba riyan, Yohan? Pinagseselosan mo ngayon si Felecity.”Ngumuso siya. “Is it a bad thing? I want you alone. So, you should only think about me, like how you only think of Felecity when you were trying to make her soft or something.”Umirap ako at saka umupo sa kama. “Don’t worr
Kabanata 168And now that my relationship with my daughter is finally okay, hindi ko na kailangang mag-alala pa. Alam na rin ng mga tao at hindi sila makapaniwala. That I got pregnant at an early age at nag-assume din sila na kaya ako biglang nawala dahil nabuntis ako. Iyon naman ang katotohanan.But my image is not important anymore. Ayoko na e-save ang reputasyon ng isa na nasisira naman ang isa. I don’t want my daughter to be at the dark again. Ayoko na ganoon.Napailing na lamang ako at saka tinapos ko na ang red wine ko. Bukas ang bintana ng condo unit ni Yohan kaya nagkaroon ako ng time para sa sarili ko. I looked at the buildings. Gabing-gabi na at sa totoo lang, maganda ang tanawin sa gabi. Nakikita ko ang iba’t ibang kulay at nakita ko ang pag-ilaw ng malaki at mahabang bridge na nagkokonekta sa dalawang isla sa lugar na ito.Bumuntonghininga ako.I am planning to stay here for good. Alam ko na hindi
Kabanata 167Another week had passed, and I think my relationship with my daughter improved. She became open to me and she told me about her worst days at school. Nalaman ko na kaya siya nang-aaway kasi inaaway siya. Muntik na siyang ma-expelled dahil sa dumugo ang labi ng kaklase na sinampal niya. Mabuti at nabigyan ng pagkakataon. Nalaman ko rin na naglayas siya sa bahay nila ni Yohan dahil siya lang mag-isa.I felt sad and guilty at the same time.Nang dahil sa pag-iwan ko sa kanya ay nagkaganyan siya. Walang ina sa kanyang tabi. Walang nag-guide sa kanya sa paglaki. Kaya ngayon, hangga’t hindi pa huli ang lahat ay gagawin ko ang best ko.“Fiona…”Binalingan ko si Yohan. “Bakit?”He handed me an envelope. Kumunot ang noo ko. “Ano ito?”“Felecity asked me to give this to you. Nahihiya raw siya, Fiona. Project nila iyan sa paaralan nila.”