Kabanata 27
4 years ago
Ako si Fiona Carolina Mendez. Sinisimba ng mga kalalakihan at kinaiinggitan ng mga kababaihan. I am the only daughter of both politicians.
“Trixie! Come on! It would be so much fun!” I giggled.
Kinukumbinsi ko ang tanging kaibigan ko na sumama sa party. I am invited and I am free to invite another one. Pero ang KJ ng best friend ko.
“No! Sorry, Fiona. You know, may thesis pa kami. Tatapusin pa naman.”
Sumimangot ako. “But there’s a hot guys on the party later!” Inayos ko ang tube ko. “I can’t miss that one!”
“Then go!” Umirap siya sa akin. “Just don’t get drunk, Fiona!”
Bumuntonghininga ako. Hindi ko na talaga siya makombinse. I just waved my hands on her bago ako lumabas ng kwarto niya. Kung ayaw
Kabanata 28Tahimik lang ako habang masayang nag-uusap ng anak ko at si Yohan. Hindi ko rin siya matignan dahil sa bagong attire niya ngayon. He reminds me of Miguel and it irritates me. Kailangan ba talaga niyang mag-hood? O sadyang coincidence lang.Halos hindi ko na nga kingatan yong fried chicken sa harap ko. Marami akong katanungan. Yong sinabi ni Trixie sa akin na hinahanap ako ni Miguel. Meaning, nakita na niya si Miguel.“Um, what’s your name?” tanong ni Felecity kay Yohan.Nanatili lang akong nakayuko, tahimik na nakikinig sa kanila.“You can call me, Tito Yohan.”“Tito, Yohan. I am Felecity Chanel. I am three years old,” magalang na sambit ni Felecity. “And right beside me is my Mommy Carolina…”Kinagat ko ang labi ko.“Thank you for saving us kanina po. Ayaw ko po kasi na ma-sad na si Mommy!”“I don&rsquo
Kabanata 29Sa sumusunod na araw ay mas lalo pa akong na-pressure na maghanap ng trabaho. Tumawag kasi si Jane sa akin and she said na kailan ba ako babalik dahil hinahanap na ako ni Sir. Hindi ko naman siya masagot-sagot dahil wala akong tamang rason para lumiban.“Mommy, dito na lang ako,” sambit agad ni Felecity nang napansin niya na nakatingin ako sa kanya. “Maglalaro na lang ako ng toys!”“Okay lang ba? Babalik naman agad ako, anak.” I assured him.“Yes, Mommy!”I sighed. Siguro gagawa na lang ako ng resignation letter kapag may bago na akong trabaho. Sa ngayon, kailangan ko muna maghanap para naman may maipundar pa ako na pera at siguro hindi na rin siguro kami masyado lalabas ni Felecity. Natatakot ako sa maaaring mangyari sa amin kapag nahanap kami ni Mom and Dad. Hindi naman iyon mahirap sa kanila dahil marami silang mga alipores.**“Wait
Kabanata 30“Magre-resign ka?” gulat na gulat na tanong sa akin ni Jane nang pumasok ako kalaunan.Nakayuko lang ako habang pinagmamasdan ako ng mga katrabaho ko. Ngayon lang ulit ako pumasok at tinatanong nila ako kung ano ang problema ko.Nang nag-angat ako ng tingin sa kanila ay tanging pagkunot ng noo lang ang nakuha ko sa kanila. Lahat sila ay takang-taka.“P-Pasensya na po, pero kailangan ko na pong umalis sa trabaho…”“Sinagot mo na ba si Sir kaya ka titigil?” usisa ni Jane.Kinagat ko ang labi ko at saka umiling. Humugot ako ng malalim na hininga bago ko sila tingnan isa-isa. Pinagtagpo ko ang kamay ko at bumuntonghininga.“M-May anak na ako,” pag-amin ko at iba’t ibang reaksyon ang natanggap ko.“Talaga?”“May asawa ka na, hija?”Napakurap-kurap si Jane at hinawakan ang braso ko. “Totoo b
Kabanata 31“Fiona!”Natigil ako sa pagtakbo at napaatras nang maharangan niya ako. Hinihingal siya at mas lalo akong naiyak nang nakitang naka-hoodie lang siya.“Why are you crying?” nag-aalala niyang tanong sa akin at akmang lalapit pero mas umatras pa ako.“Leave me alone!” singhal ko.Umigting ang kanyang panga at naibaba niya ang bulaklak niya. Nasa may daan na kami at walang tao. Tanging ang buwan at ang ilaw sa poste lang ang nagliliwanag sa paligid. Yohan is here at hindi ko alam kung bakit.“Fiona—”“Don’t you dare call me that!” galit kong sabi. “Don’t you dare!”“Fiona—”“Umalis ka na sabi, eh! I don’t like you nor want you!” I harshly said in front of him. “Pinipilit mo ang sarili mo sa akin when in fact, ang dami-dami mong babae! You think I will beli
Kabanata 32“So, you resigned?”Nasa sala kami ngayong dalawa. Hanggang ngayon ay nakaramdam pa rin ako ng pagkailang lalo na’t sobrang bihis na bihis niya. Malinis din siyang tignan at mas lalo lamang siyang gumwapo.Tumango ako at napayuko. “I-I think it’s the best thing to do…”He sniffed. “I can offer you a job.”Nagdududa ko naman siyang nilingon. “And what kind of job is that?”Agad siyang tumawa at saka inangat ang mga kamay na tila sinu-surrender ang sarili.“Relax…” He chuckled. “Well, you can be my secretary.”“No thanks,” tanggi ko sabay iwas ng tingin. “Siguro sa susunod muna ako maghahanap ng trabaho. Gusto ko na lang muna makasama ang anak ko. Halos wala na kasi akong oras sa kanya.”Kumirot ang puso ko. Simula kasi nang nag-dos ang anak ko ay iniiwan ko na si
Kabanata 33It’s been weeks since I let him court me. Akala ko ay hindi talaga siya seryoso pero halos araw-araw na siya sa bahay namin at minsan chinichika na ako ng mga kapitbahay. Na naka-jackpot daw ako ng mayaman at gwapo.Si Maricel ay tumahimik simula nang sabihan ko siya ng gano’n. Na-guilty rin ako dahil mukhang hindi yata tama yong sinabi ko sa kanya ngunit hindi ko na rin naman maibabalik iyon. Ako na lamang ang umiwas sa mga mausisa kong mga kapitbahay.Hindi natuloy ang beach na sinasabi ni Yohan noong nakaraan dahil hindi ako pumayag. Bukod sa bago pang kilala ni Felecity si Yohan, ayoko rin.“Aba, may lakad kayo ng manliligaw mo ngayon?” galak na tanong sa akin ni Aling Maria.Namula ako at hindi agad nakapagsalita dahil sa hiya.“Naku, huwag ka nang mahiya, hija!” Tinapik niya ang balikat ko. “Maganda ka naman at talagang magugustuhan ka ng lalaking iyon. H
Kabanata 34Inamoy ko ang bigay niyang roses sa akin nang pumasok ako sa aking kwarto. Naririnig ko ang tawa ni Felecity sa labas at talagang nasisiyahan siyang narito si Yohan. Kinagat ko ang labi ko at kahit papaano ay nagpapasalamat ako sa presensya niya dahil narinig ko ulit ang malakas na tawa ng anak ko.Natatakot ako sa totoo lang. Hindi lang sa akin, kundi para sa anak ko na walang kamuwang-muwang sa ganitong mga bagay. Paano kung sa isang araw, hindi na pala kami? Paano kung isang araw, wala nang Yohan sa buhay namin? Masasaktan ang anak ko at iyon ang ayaw ko na mangyari.“Gusto ko sa beach! Last naming punta ay yong kay Tita Trixie! Nakapunta ka na po ba sa beach?”Tahimik na pinakikinggan ko ang boses ni Felecity. Napangiti ako at saka inilagay ko na lang sa flower vase ang bulaklak na bigay niya at napaupo na lamang sa kama. Inilagay ko ang palad ko sa tapat ng dibdib ko at pinakiramdam ang mabilis na pagpitik nito.
Kabanata 35Kasama si Felecity at Yohan ay nagtungo kami sa public market. Naging center of attraction si Yohan at ang kanyang kotse dahil masyado itong maganda at mamahalin para magtungo sa pampublikong palengke.Hinayaan ko na lang si Felecity kay Yohan at nauna na ako sa loob dahil ayokong mapag-usapan. Pinagtitinginan na ako ngayon ng mga tao dahil na rin sa nasa likuran ko na si Yohan at hawak-hawak niya pa ang maingay na si Felecity.Napapikit ako at dumiretso sa palagi kong binibilhan ng mga gulay at iba pa.“M-May—”“Mag-ama mo?” singit ng isang tindera at malisyosa akong tinignan.“Um, anak ko kinarga niya,” sagot ko at akmang magsasalita na sana ulit nang nagpatuloy siya.“Magkamukha sila,” aniya sabay taas ng kilay. “Mukha silang mag-ama.”Umawang ang labi ko at napalingon kina Yohan at Felecity. Bumuntonghininga ako. Hindi