Chapter Sixty Four

The Voltes Four had her cornerned at dinner. She expected that much, still she couldn’t believe how actually annoying the feeling is.

Kumakain nga ang apat sa harap nila pero ang mga mata ng mga ito ay nakatutok kay Europe, na, surprisingly ay hindi alintana ang paninitig ng mga pinsan sa kanya. He’s surprisingly good at playing dumb.

Good for him.

Mukha’ng sinadya nila’ng i-corner sila ngayo’ng gabi, sa pinaka-malayo’ng table ba naman sila pumwesto, ‘yung tipong wala masyado’ng makakarinig. Isa pa, busy mag-usap-usap ang mga tao sa dining area, she doubts anyone would be poking their noses on their business given na may kanya-kanya silang mga chismis. After all, it’s not everyday that the whole family tree of Apolonio Acosta gets together for a dinner like this.

“Hindi mo ba kami ipapakilala man lang, Ate?” pasaring na tanong ni Last, naka-taas ang kilay, may naglalaro’ng ngisi sa mga labi. How she badly want to pull her hair; alam n