((( LUIS POV’s )))
This is her flowers. Na sooner bibigyan din nila ako. Zhia, dapat yung magandang arrangement din. Or mas maganda yung ikaw mismo ang nag-arrange para sa akin. Nang buksan ni Elaine ang pinto. Agad kong nasilayan ang babaing nakilala ko na lang sa gitna nang pakikipaglaro ni Sean sa kanya. Malaki na ang pinagbago mo Zhia. And I am proud of you.
I am happy na maiiwan kita sa lalaking magmamahal talaga sayo ng tapat. Your secure. Wag lang talaga magpadala sa mundong ito na maraming kasawian na nangyayari. I am very happy na malaki ang nai-ambag ko sa love story ninyo ni Sean. Though. Ako nga ang naging Hopeless Romantic sa kwentong to. Sa nakikita ko ngayon sa kanya.. Every woman deserve this happiness na nararamdaman ni Zhia. They are fragile inside kahit tapang tapangan nga sa panglabas.
Meeting this woman ay parang sumakay ako sa mundo ng dala
(Zhia POV)“Umiyak ka din.”“Kanina pa ako umiiyak Kuya.”inilapit sa akin ni Cecile ang tissue box.“Careful.” dahil baka ma-smug ko masyado ang make up na napa light make-up na lang sa kakaiyak ko. Magulo na yung Flower Girl saka sila Tolits.“Naghihintay na ang sasakyan sa labas Miss Zhia.”Paglabas ko. Isang private plane ang naghihintay na may pa red carpet.Umuulan ng petals. At masaya ang mga taong nakikipagtanguan sa akin. Thank you sa pagiging parte ng kaligayahan na ito. Matapos man ang kwentong to. Sana manatili sa bawat isa ang aral na nakuha nila. Naghihintay si Hint sa labas.Si Kuya itong hinahawakan ko ang brasong hinahatid ako sa sasakyan.Tinapik ni Kuya si Hint sa balikat ng tulungan na ako nito makapasok kasama sila Cecile at Jane.“Kita-kitz sa simbahan Zhia.”Tumango ako kay Kuya.
((( LUIS POV’s )))Not this one! Miss Author!I'll going to kill you! Hinabol nga ako ng manyak na Australiana. Nang biglang may pumagitna sa aming dalawa.Napalingon ako. Masamang tinitigan si Chelsea.“What's wrong with you! Get out to my way!”Angal ni Chelsea. At last, someone save me. You know what Author. Kilala mo ako. Ayoko sa mga mamatay tao! Chelsea kill her sister. Ginulo si Sean at Zhia. Tapos anong ginagawa ng babaing to dito?!“Are you playing blind?”“No.” Na para na silang nagkakampentero. Extended ang kamay ng savior ko at walang balak ngang palapitin sa akin si Chelsea. Just no! Kaya naman nakuha kong ideya. Since tinulungan niya ako. Magtulungan na lang kaming dalawa.Napalunok laway ako sa ideya kong to. But I have no choice.Iniharap ko ang mukha ng babae sa akin.
((( Sean POV’s )))Ayan na siya. Kita ang mga ngiti niya sa ilalim ng belo.Maningning ang kanyang mga mata. I know how happy she is right now. Pero ako ang mas pinakamasaya.Akin ka Zhia.( A little closer now, just a little closer nowCome a little closer, I need you to hold me tonight )Di na ako makapaghintay na makarating siya sa harapan ko.Come baby to me.( I'd climb every mountain, And swim every oceanJust to be with you, And fix what I've broken'Cause I need you to see, That you are the reason )Para sayo gagawin ko ang lahat Zhia..Gagawin ko. Mamahalin kita hangang kamatayan. Pangako yan. Come to me.Saka nga nagsimula na ang Bride March Song.((( Zhia POV’s )))Ayan na. Napahakbang na kami ni Kuya. Di ko na pinansin a
(Zhia POV)Napatango kami sa isat-isa. Nang umiyak nga si Sean.Ako? Naiyak na tumatawa. Sira ulong Sean. Kala mo aalis ako no? Kasal ito Sean. Dinadala mo ako sa iyak mong yan eh.Marami na kaming pinagdaanan ng asawa ko. Medyo nga nakaka-paranoid yung ilang events pero nilampasan namin ang lahat ng yun. Sean, sayang ng kagwapuhan natin.Mahigpit ko siyang hinawakan. Patuloy siyang napapapunas ng luhang lumalabas sa mata niya. Minsan ko lang siya makitang mapaluha sa akin. Pero ngayon, sagad na sagad ang luha. Wala namang tunog. Pangalawang beses sa harapan ng maraming tao. He was sincere to his feeling and I know it.“Sean, do you take Zhia to be your wife? Do you promise to be faithful to her in good times and in bad, in sickness and in health, to love her and to honor her all the days of your life?”“I do.” Agad na sagot ni Sean na mapapangiti ka na lang talaga. Sa sobra nga niyang excited nahuli
(Zhia POV)“God showed how much he loved us by sending his only Son into the world so that we might have eternal life through him. This is real love. It is not that we loved God, but that he loved us and sent his Son as a sacrifice to take away our sins.” Thank you Papa God. Sa taong binigay mo para sa akin na hangang kamatayan makakasama ko. Thank you po. Being his wife is the greatest privilege and blessing you gave to me. Thank you.“Dear friends, since God loved us that much, we surely ought to love each other. No one has ever seen God. But if we love each other, God lives in us, and his love has been brought to full expression through us.”Guide Us Dear God. To live the love within our heart. Ido love my husband. Sincerely. Muli kaming tumayo ni Sean na inalalayan ako sa pagtayo. Sa harapan ng pari, lumapit ang dalawang flower Girl na inalalayan ang Ring Bearer na si Tolits. Ang laki mo na! Ngumiti ito sa akin na par
((( SEAN POV’s )))Here's that damn woman again. Ruining the emotion of the day. Gusto na ata niyang mamatay. Tss. Oh well, just wait. The f*ck.But my wife stare at me na magiging maayos ang lahat. Walang kailangan na ipag-alala. Napabuntong hininga na lamang ako. Yes, walang dapat ipag-alala. Diba Zhia? Wala.((( ZHIA POV’s )))Kahit paano andito si Rymalene na natuto atang pigilan ang sarili. Mahal ko ang asawa ko Rymalene. Hindi ako papayag na maagaw mo siya sa akin. Kailangan lang talaga sa mundong to ang maging kontento. Maging masaya sa mga taong mas pinili na maging masaya. Kaya Rymalene please be happy for us. Kahit yun na lang ang regalo mo sa amin ni Sean. Ako, bilang bestfriend mo nga. Respetuhin natin ang isa't-isa. Lumuhod kami ni Sean pareho at inalalayan ako at ni Cecile. Buntis ako eh. Malapit na ngang manganak sa triplets.&ldqu
(Zhia POV). Pumirma kaming dalawa. Si Father na nagtaka nga. Pero sa yun ang gustong mangyari ni Sean. At ngayon ko lang napansin na ang mga bisita namin malalaking tao. Kilala lang nila panigurado si Sean.Magkahawak kamay kami ni Sean. Binati kami. Hangang sa hinila na nga niya ako pababa. Naglakad na kaming dalawa sa aisle. Kaliwa kanan ang kumukuha ng larawan sa aming dalawa.Nadaanan namin si Rymalene. Ngumiti ito sa akin. Ibinalik ko rin ang ngiti niya. Nagkatanguan.Hangang sa tuluyan na nga akong nahila ni Sean.Tumunog ang kampana ng simbahan sa paglabas naming dalawa. Naghihintay ang Limo na si Luis at Cecile ang abalang ginagabayan kaming dalawa. Una akong pumasok at napa-wave na nga lang sa kanila. Si Sean sumunod kaagad sa akin.Inabutan kaagad ako ni Sean ng maiinom. Hinagod ang likuran ko ng maubo ako.“Careful.” Saka bigay ko ng baso sa kanya.“Are you happy?&rdquo
(Zhia POV)“Ladies and gentlemen, please take your seat. I mean, please raise to your station as we hear a few words a prayer of thanks for God's grace from the host, the Brother of the Bride.” Nakita ko si Kuya. Itinuro ang sarili niya. Siya ba talaga? Ni wala ngang alam na dasal si Kuya. Tinapik ito ni Luis at inabot nga sa kanya ang Microphono. Pero di tinangap. Si Luis itong di na alam ang gagawin sa Mic. At parang no choice siya. Minsan Luis, bagay talagang mag-pari ka na lang.Gwapo nga pero nirerespeto ng mga kababaihan. Napasign of the cross na nga kami sa pangunguna ni Luis. Napapikit ako at taimtim na pinapakingan ang dasal.“Father, you have made the bond of marriage a holy mystery, a symbol of Christ's love for his Church. Hear our prayers for Sean and Zhia. With faith in you and in each other they pledge their love today. May their lives always bear witness to the reality of that love. We ask this through our Lord
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu