(Zhia POV)
“Everyday, maglaan ka ng isang oras para ipractice ng mabuti ang paglalakad mo. Not bad at all, Zhia.” Sabay higop niya ng tsaa. Kala ko talaga. nasungkit ko na ang puso niya. Yun pala di pa.
“ Anyway, another thing. when you are in someone presence, really be with them. Even if it's only for a minute. Look them in the eyes and offer them grace and attentiveness. Are we clear Zhia?” Heto na naman siya, tinatawag na naman akong Zhia. Ibig lang sabihin. seryoso siya.
“Magaling ka bang magluto?”
Nang marinig ko ang tanong sa akin ni Madam Llona. Kung marunong ba ako magluto? Parang umikot ang mundo ko na naghihintay kung saan tatama. Sa pula o sa puti? Sasagutin kong Oo o Hindi? Napangiti ako . Mapapakamot na naman sana ako dahil bigla akong kinuto ng pinigilan ko sarili ko.
Gesture Zhia. Kaya lang. napatango ako.
“Good. Because as a Wife of this
(Zhia POV)“ Cecile.” halos di ako makapaniwalang tawag ko sa pangalan niya.“Nilalagnat ka ba?” Umiling sa akin si Cecile.Nang pareho naming narinig ang malakas na pagbagsak ng tasa sa platito nito.“Now, what do you think you did?!” alagwa bigla ng nanay ni Sean. Ang titig hindi sa akin kundi kay Cecile.“Pinaghirapan yun ni Zhia para sa akin. Wala kang modo na ginawa mong basura ang pagkain!” Kung ang studyante, grade conscious ang iba. Nanay naman ni Sean, food conscious. Nanghihinayang sa nababasurang pagkain.“ Ah. Mother In law. Maari ko kayong gawan ulit.” Nang hawakan ni Cecile kamay ko.“You need to take your vitamins, Miss Zhia.”“You!!!” Di ko alam kung bakit ito ginagawa ni Cecile.“ Madam Llona. kung pagbibigyan niyo po na uminom at magpahinga na si Miss Zhia.”“ Zhia.&r
(Sean POV)“Sly.”“And I have already an ideya kung nasaan ka. Dahil masyadong praning ang kapatid ko ng malaman na buhay ka. He hunt you. Gusto pa nga atang makipag kompentensya sayo. I'm proud of you my son. Di mo hinayaan na guluhin ka nila masyadao. Haha.”“Why?!”Balik ko sa tanong na parang iniwasan niyang sagutin.“Oh yeah. And I find out also na buhay pa ang nanay mo. May kagagawan nito ang pamilya niya. Itinago niya siya sa akin. Until kala nga nila, ako ang may kagagawan dahil nga sa usapang pagsasakripisyo. Hahaha. They got me.”“Your stupid! Wala ka man lang ginawa para paniwalaan na wala kang ginawa?”“And sinira ng pamilya niya yung image ko sa Mama mo. Reason why, ayan ang kapatid mong si Elaine. She is accidentaly daughter of mine. Alam mo na ata ang ibig sabihin ko. Tuluyan ngang nagalit ang nanay mo sa akin. Medyo, sumabay pa ang akit
(Sean POV)“Don't make me fool.”“I don't. Actually I am making my will right now.”“Mamatay ka na ba?” Tanong ko sa kanya.“Hahaha. I'm too healthy boy, sabi ko nga gusto ko magpahinga na walang iniisip masyado.”Nang biglang bumukas ang pinto. Si Luis ang iniluha kasama ng tauhan niya.“Nakapasok ang langgam.” Bati nito sa aking pinsan na alam ni Luis panigurado ito ang nasa likod ng pagkamatay ng kanyang ama.“You!”Ngumiti lang ito.“Have a sit. Don't worry I am aware na ako nga ang pumatay ng kapatid ko. Ang iyong ama.”“How dare you!”“Precisely. Yan din ang sinasabi mo sa iyong ama na ang laman ng utak puro kapangyarihan. Saka alam naman ng iyong ama na mamatay na siya. Voluteer yun, Luis.” Pagpapaliwanag nito.“He just sacrifice himself para lang sa akin.”“No.
(Zhia POV)Nang makalapit ako sa nanay ni Sean. Okey Zhia, focus sa maliliit na detalye. Malay mo bigyan ka ng trabaho niya kapag minabuti mo. Self Volunteer ko na sarili sa pag-gawa ng packaging cover nila sa mga wine na ito. Sa sama ng amoy parang nalalasing na ako.((( Luis POV’s )))Napabuntong hininga ako nga marinig ko sa aking ear piece na nahuli ang pangkat ng kapatid ni Zhia.“ They catch them.”Balita ko na lamang kay Sean na hinahanda ang sarili na umalis sa lugar na ito .“They will release sooner.” matamlay niyang sabi sa akin. Parang ilang araw na di siya kumain. Nang mapasapo siya ng kanyang ulo. Saka naupo sa may higaan.“Are you okey?”“I'm fine.” sinubukan na niyang tumayo. Naglakad na nga sa pinto na sinundan ni Leon. Ako? Napabuntong hininga na lamang. Sumunod n
(Zhia POV)“My-my Son!”Si Coil Fish ba? Nang lumingon ako. Lumakas bigla ang tibok ng puso ako. Lalo na ng…“Are you already out of patience, my wife?”saka ngumiti siya sa akin. na naglalakad siyang di na lang kalayuan. Halos tumigil ang mundo ko. Nanlaki ang mata ko. Napatakip ako ng bibig ko dahil baka may pumasok na insekto. Ngiti niya na halos ilang taon ko nang di nakikita. Labis akong nangulila. Ito na naman ang tanong na….Asawa ko ba talaga ang demonyong to? Labis akong pinahirapan! Namalayan ko na lang. Andito na siya sa harapan ko. Tumulo ang mga luha ko. Dahil ang asawa kong masarap ipakain sa pating. Ngayon yung pating na ang gusto kong gawing tuna kapag kinain nila ang asawa ko.“Se-sean.” Pinisil niya ang pisngi ko. Saka inilapit ang ulo ko sa kanya. Yumuko siya sa akin at hinalikan ang noo ko.Ang labi niya na labis nang
(Sean POV)“Do you want to have a bet Sean?” Ano pa nga ba ang ini-expect ko diba? Sila ata ang mag-asawa ng puno ng pustahan nakasalalay kung sino man ang manalo.“Since you open up this matter, Mom. My Dad, asking for your forgiveness and that's my bet. Will you forgive him?”Nawala ang ngiti ng aking ina. Nawala bigla ang pagiging kampante niya na kausapin ako. “Are you here because of that my son?”“Not actually. I am here to my wife. Wala akong paki-alam kung matatangap mo siyang asawa ko o hindi. Since pareho naman kayo, tinalikuran ako noong sangol pa lang. Saka bakit di ko tatangapin ang ugali ng asawa ko na kung ang butihin niyang mga magulang ang nagligtas sa akin?” As I state the truth. Napahilot ng leeg ang aking ina.“You don't hear the other half story Sean!”“Bakit may kwento pa bang di ko alam? Na mas pinaniwalaan niyong magagawa ng
(Zhia POV)“Sabagay mas gwapo parin ako sa Kuya. Ahahaha. Kung mangangabayo lang naman ang labanan, talagang panalo na ako.” Anong pangangabayo? Tss. Nakatatlo nga kaagad ang Kuya mo. Wala na sa kanyang tatalo sa pangangabayo. Ahem. Ano na naman tong pinagsasabi ko. Nakita ko lang ulit ang asawa ko. Nanumbalik si malanding Zhia.“ Wala ka sa kuko ng kapatid mo.”Syempre ako ang proud asawa ng Sean ko. Di ko siya ipapatalo.“Made of what ba ang kuko niya?”Pilosopo ni Elaine at Coy, pareho ang level. Di marunong mag convert ng idiomatic expression.“Zhia.”biglang tawag sa akin ng isang boses na siya ang dahilan kung bakit naririto si Sean ngayon.“Luis.” tumayo ako at napa-pagpag.“What are you doing?”“Errrrr.” saka ko ginulo ang lupang pinag-,guhitan ko ng mukha ni Sean.“Your my cousin right?”
(Zhia POV)“Just hold that stick Zhia. Your not even a handicap right.”Naasar na ako sa pangalan ko ngayon. Gusto ko nang maiyak. Inis kong kinuha ang Chopstick. Pinagbiyak ko. Isa lang kinuha ko at tinusok na parang barbecue ang pagkain. Di ko matutusok nito yung kanin. Paano ba nila nasisimot ang pagkain sa pamagitan ng Chopstick?! Ayan nakakain na ako.Pwes Sean di kita kailangan. Asa ka din! Alam mo nang nahihirapan ako. Isang kutsara man lang di inilapag sa harapan ko. Ano ka ngayon Sean. Chopstick lang yan! Wag kang asa na diyan nakarelay ang buhay ko! Susmiyo. Letche lang talaga.Kain. Napatitig ako kay Sean.“Zhia.” napapikit siya saka binitiwan ang chopstick niya. Huminga ng malalim.Tumayo siya sa pagkakaupo. Pumwesto sa likuran ko. Kinuha ang Chopstick na di ko pinansing kapareha. Inayos sa kamay ko. Parang bata na ginaguide sa pagsulat ng letter A. Hangang
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu