((( LUIS POV’s )))
Si Elaine nga ang may kagagawan nito. Dahil nga, parang may bumangon na naman na panibagong problema. Ang ugali ni Elaine, attention seeker lalo na sa kapatid niyang si Sean.
Bahagyan akong tinulak ni Sean..
“Kuya! Wala akong kinalaman dyan!” sigaw ni Elaine na tuluyan ngang nasa harapan ni Rymalene si Sean. Ngunit ng aktong huhugutin na ni Sean si Elaine. Inunat ni Rymalene ang kamay niya.
“Bata lang siya, Sean.”
“Are you confident calling me by my name Miss?”ang tanging tangap lamang ni Sean na tawagin siya sa kanyang pangalan ay ang asawa niya. Kami at wala nang iba, kundi ang mga natitirang di naman niya kilala talaga. Binibigyan siya ng respeto.
“Sa ipinapakita mo, hindi ka nga kailangan tawagin na may halong respeto.”
“Miss, nirerespeto kita dahil kaibigan ka ng asawa ko. Kaya kung ma
(Sean POV)“Si Luis yung naghatid sayo dito saka si Mr. Earl. Kung tama ako sa pangalan niya. Andito siya ngayon, kausap si Elaine. Nakakapagtaka nga na kasama ni Rymalene na dumating si Mr. Earl dito.”Di ko alam ang isasagot sa asawa ko. Dahil ang alaala ko pinuno ng bangungot. Napayakap na lamang ako kay Zhia. Di ko hahayaan na may manakit sa kanya. Hinding-hindi. Mahal ko ang asawa ko.“Sean, di ako makahinga.” Sabay pakawala ko sa kanya.“Can you kiss me on my cheeks Zhia?”Ngumiti siya at agad niyang binigay ang hinihingi ko. Saka bumangon na ako.“Yun lang ba ang pang-energize ng asawa ko?” pangiting sabi sa akin ni Zhia.“Di ko na sayo ini-expect na halikan mo ako sa labi Zhia.”“Buti alam mo.” Napailing na lamang ako. I need to find Luis. Kung ano ba ang nangyari. Nakakasumpa talaga ang bangungot kong yun. Di impossibleng mangyari. Ngu
(Sean POV)“ Huh? May problema ba Zhia? Napagod ka ba dahil pinagluto kita? May sakit ka ba?” sunod sunod niyang tanong dahil naghihinala kung bakit nanamlay ako ngayon. Ngumiti na lamang ako. Baliw talaga ang asawa kong to. Di pa ata niya nakikita ang isang kagaya ko. Nanamlay din.“Nagkakasakit ba Zhia ang isang kagaya ko?”“Oo, yung Maniac Syndrome mo.”“Tss.” Napailing na lamang ako.“Bilisan na natin. Fifteen minutes na lang kailangan mo nang salubungin ang taon mo. Year of The Pig.” Pang-aasar ko sa kanya.“Hay naku, di mo ako maasar. Sabi ni Rymalene, normal na maging ganto katawan ko. Ang swerte ko daw para biyayaan tayo ng tatlong biik.”si Zhia na itong nakikilig sa situation niya.Pagdating namin sa rooftop…Nakapaligid ang mga tauhan ko. Ngunit ang walang hiya kong kapatid, sinalubong kami ng paputok. Upang mapatalon na ya
(Zhia POV)“Tsk.” Nang makababa kami at ipinasok ako sa silid. Ibinagsak niya ako kaagad sa higaan. Ang killjoy ng asawa ko. Gusto ko pa naman makigulo doon sa itaas pero hetoconcern dahil nga lasing ako. Agad kong niyakap ang unan ko. Kinumutan niya ako.“Goodnight Zhia. Happy New Year.”Sabay halik niya sa pisngi ko. Pero napabalikwas ako ng bangon. Pati nga kumot lumipad.“Sean. Sinabihan mo ba si Butler Nazi? Punuin niya ang sisidlan ng mga tubig at bigasan. Binayaran mo na ba ang mga utang mo?”“Anong klaseng concern mo ba yan Zhia? Walang kwenta.”“Sinasabi ko sayo na importante na masunod natin yun. Kapag di mo yun ginawa, mamalasin ang boung bahay natin.”'Ngunit ngumiti lang si Sean. Parang babae na pinulot ang kumot ulit.“Bahay natin.” Sambit niya sa salitang isinambit ko.“Ah bahay mo lang pala. Ni buhangin pala wala ak
(Sean POV)“Do I heard na di ka masaya Sean?”Bakit nga ba di ako masaya?“Masama ang kutob ko dito Luis.”Napabuntong hininga ang kausap ko.“What will you do then? Are you going to chase after them? Ayaw mo ba muna magkaroon ng break sa problema? Tungkol sa kanila Sean? Ito na diba ang hinahangad nating kalayaan sa kanila?”“Bakit nila ito ginagawa?”“Siguro, sawa na sila sa atin makipaglaro. Since tatlo na tayo Sean.” Nakita kong palapit sa akin si Zhia.“We were going home soon.” Saka ko ibinaba.“Sean..”“Yes?”“Masakit ang ulo ko.” Alalang lumapit ako sa kanya. Inilapat ang palad ko sa noo. Di naman mainit.“I'll call a doctor Zhia.”“Gastos na naman ang aatupagin mo eh. Dapat ni piso sa araw na ito walang lumabas sayo. Para di ka malasin. Lalo na ikaw ang presid
(Sean POV)“Sabi daw nila kapag ganto daw na oras. Active ang mga lalaki. Bakit ikaw hindi?”“Active saan?”“Sean.” humarap siya sa akin na may malagkit na titig sa akin. Ngunit hinampas ko ng mahina ang mukha niya ng unan na nahugot ko sa likuran.“Yan ang nakuha ng buntis na lasangera. Iniinitan ka ngayon?” Napatango pa ito. Dahil agad kong nakuha ang ibig sabihin. She want me to make love with her.“How sad Zhia, please stop.”At tuluyan na akong bumangon. Ang nagpatigil lamang sa paghakbang ko ang hampas ng unan sa likuran ko.“Wala ka man lang talagang pakisama Sean. Ngayon na nga ako naglalambing sayo. Ganyan ka pa.”“Let me correct it Zhia. Lambing kailangan ko, di landi.”At sineryoso ko na nga sa sofa ang mga documenting hawak ko. Mamaya na Zhia, busy si Hubby. I told you, walang January 1 sa kalendaryo ng mga negosyante. Time i
(Zhia POV)Tinignan ulit ako ni Sean na talagang humawak na ako sa paanan ng higaan. Ayoko pang bumangon. Sila na muna ni Leon ang mag-usap since sila yung di nawawalan ng energy. Ako, naubos kanina. Lalo na kagabi. Kaya lang binuhat na ako ni Sean at wala siyang paki-alam na ganito nga hitsura ko lalabas sa silid na ito. Wala. Hahala siya. Ang ganito ang hitsura ko, sapat na ata talaga sa kanya.“Tss. What kind of secretary are you Zhia kung lagi kang ganto!” sigaw niya sa akin. Pero napayakap na lang ako sa leeg niya at napataob mukha ko sa dibdib dahil sa sinag ng araw nang nasa rooftop na nga kami. Nang makasakay sa Chopper. Ako na nga itong tinatamad na kahit man lang asikasuhin ng kunti sarili ko, wala. Hinayaan ko si Sean, na maglagay ng kung ano-ano sa katawan ko saka sandal sa balikat niya. Tulo laway na gusto kong bumalik sa pagtulog. Kaya lang talagang maingay ang chopper! May pinag-uusapan si Sean at Leon. English speaking ang d
(Zhia POV) “Kakainis naman Sean. Bakit ngayon pa? Kunti na lang talaga Sean, malalampasan ko na yung level 176.”Naibaba ni Sean ang dyaryo niya. “Pinaki-alaman mo ba yung Candy Crash ko?”Ako itong nagulat sa narinig ko. Kasi naglalaro nga ako, walang sound. “At bakit level 176 ka na?” “Uhmmm. 134 ka nga. Sa magaling ako sayo tumira eh.” “Don't tell me ginamit mo yung mga special Candy ko doon?!” “O bakit galit ka na?!” “What the hell! Leon.” Tawag niya sa secretarya na kinakausap ang isang flight attendant na kailangan nga ng saksakan para ma-icharge ang tablet ni Sean. “Na-charge na ba yung tablet ko.” “Sir.” napakamot ito. Sa di pa nga diba Sean. Ano ka may fast charger?! Na in second, full charge kaagad! Wow naman! Nakatikim lang ng kuryente, full charge kaagad. Bakit siya naiinis na pinaki-alaman ko ang Candy Crush niya?! “Okey lang na tumigin ka sa mga transa
(Zhia POV)“Ang laki na Miss Zhia ng tiyan mo?!” si Jane…“Sa tatlo nga sila…” kaya lumulubo na talaga.“ Nga pala…” agad akong tumakbo sa may drawer ko. At hinanap ang regalo sa akin ni Sean. Andito nga, ang loyal talaga at honest tong mga katulong ni Sean. Totoo nga ang sinabi niya na tinatrato nila ang isa't-isa bilang pamilya. Higit pa nga doon. Dahil kalimitan sa loob ng pamilya nangyayari ang away at gulo minsan. Sila magkasundong-magkasundo. May respeto at talagang sinusunod ang patakaran at kung sino nga ba sa kanila yung mga nakakataas. Ito ang imperyo ni Sean. Batas nga niya ang masusunod.“Tada!” pakita ko sa kanila. Nagulat sila na meron ako nito. Dahil nga sabi ni Sean, hinding-hindi niya bibiguin ang ano man ang hihilingin ng kung sino man ang mabigyan ng Wishing Card. Kung may punishable card nga naman siya, syempre dapat may granted card din
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu