(Sean POV)
“Si Leon lang nga ang habol ko dito sa Pilipinas. Wala akong pakialam sa ibang bansa. Saka five days lang. Gusto ko naman maging sekretarya mo. Maramdaman kung ano nga bang pakiramdam? Bawal ba yun Sean.”
“Hindi naman sa bawal Zhia. Nagdadalang tao ka. Ayokong nahihirapan ka. Naiintindihan mo ba ako?”
“Eh kakasabi mo lang naman na magaan lang trabaho ni Leon.”
“Zhia.”
“Please Sean.”Napapikit na lamang ako at napahilot sa sintido.
“Yun ang kahilingan ko Sean. Sabi mo kahit anong hilingin ko gagawin mo.”Tss. Sakit sa ulo ang laging dala sa akin ng buntis na ito. Five days? Tsk.
“Wag mong sasabihin may limit din ang Wishing Card.”
“Give me the card kapag seryoso ka na talaga Zhia sa kahilingan mo.”
“Talaga!” Napamulat na ako. Ang saya niya. Ano siya spy? Gustong pumasok sa kompanya ko
(Zhia POV)Muli na namang humangin ng malakas.Kaya nasira yung payong ko. Inayos ko. Ayan, okey na ulit. May kalayuan pa. Di ko pa nga matanaw. Hangang pumasok na ako sa kakahuyan. Masukal na din ang daan. Dahil wala nang dumaraan dito. Nawala kasi ang Dora the explorer.Ang tanga ko lang dahil nakashort ako at iwas sa talahib na parang espada na nag-aabang sa kutis mo. Kaya kumuha ako ng kahoy. Ayan. Ingat din. Baka patayin tayo ni Sean kapag nasugatan ako. Kawawa naman si ako kapag nanermon na naman yun.“Tabi tabi po. Makikiraan lang.” Baka may dwende nang nakatira. Mas masungit pa ang mga yun kaysa kay Sean.Di nga ako nagkamali. Nakita ko na bahay nila, Mang Ardo. Napangiti na ako. Kamuntik na madulas dahil sa dahong basa. Ingat lang Zhia. Tandaan, apat tayo lahat lahat. Nga pala mga baby wag kayong gagaya sa akin na di nagpapa-alam kapag umaalis. Hindi lang kayo ang malilintikan sa Daddy niyo, mas lal
(Zhia POV)“Bago ko po sagutin. I-klaro ko lang po ang pagbibiro ko kanina. Hindi po ako multo o nagmumulto. Sadya lang po talaga may gluta ata ang tubig na nililigo ko.cKaya ganito na po ako ngayon kaputi. Isa pa po, matagal na po akong ligtas kung sino mang sindikato ang dumukot sa akin noon sa peryahan.”Muling napa sign of the cross si Aling Marta. Haha. Nonsense lang naman ang mga pinagsasabi ko.“Di mo ba iha alam na marami kayong nawawala sa mga araw na yun?” Huh? Talaga bang maraming magaganda dito sa Albay?“Sa totoo nga po, marami talaga kaming dinukot. At…” napabuntong hininga ako.“Nabili nga po ako na parang painting sa isang Auction na di ko alam kung saan nangyari.”Nanlaki ang mata ng mag-asawa. “Kung ganoon totoo nga ang usap-usapan na ang mga nawawala nakikita na lang nila sa maynila buhay pa. Ngunit di na maka-alala.” Ako na itong Question Mark. Na
((( ZHIA )))Sa totoo lang ako ang kumuha ng pinyang babalatan ni Mang Ardo. Yung pula at medyo may pagkamaliit pa. Para mafeel ko yung baby kutis niya.“Iha, sigurado ka dyan?”“Opo. May kahirapan din pala kumuha nito.” na di ko pa makuha. Matinik at medyo masusugatan na nga ang kamay ko. Kaya inabot sa akin ang kutsilyo ni Mang Ardo. Nakuha ko kaagad. Ang saya naman!Oo! Mga baby kakain tayo!Binalatan na ni Mang Ardo at si ako lumayo muna kasi napapalaway na talaga ako. Atupagin na muna natin mga baby ang mga sisiw na ito. Ang ku-cute! Pero teka lang! Ang sungit ng Inahin, parang ang tatay niyo.Yan. Inilagay ni Aling Marta sa platito ang pinya. Nilagyan ng bagoong. May katagalan na din na di ko ito natitikman. Di nga inabot ng isipan ko. Unang kagat ko pa lang ang sarap. At feeling ko ako na itong napakasaya.“Naglilihi ka ba iha?”Agad akong napatango.&ldquo
(((Sean POV’s ))Siguraduhin lang niyang nasa maayos siyang kalagayan kapag natagpuan ko siya. Kundi makikita niya ang hinahanap. Lumalala ata ang kalokohan ni Zhia. Masyado na ba akong mabait sa kanya? Nang maalala ko kung saan talaga ang balak niya pumunta.“Yung caretaker ng Madrid dito.”Saka na ako sumakay ng motor at sinundan na ako ni Pol. Siya na ang nauna at itinuro sa akin ang daan. Dahil gumamit kami ng sasakyan, di nagtagal… Heto na kami. Sa harapan ng isang bahay. Agad kaming sinalubong ng mga tahol ng aso.Sa probinsya, ang bantay nga nila puro aso. Aso, na hihingin lang na kapalit pagkain. May lumabas na matandang lalaki. Minsan ko na ding nakita…“Mang Ardo.” Tawag ni Pol. Kilala nga niya ito. Agad na bumaba ng sasakyan saka napa-mano. Medyo akward sa akin. Kaya sinundan ko na rin si Pol. Minsan din naman makapagmano sa matanda.“Andito po ba si Miss Zhia?
(Zhia POV)“Buntis ka lang. Di mo alam kung ano itong pinapagawa mo sa akin Zhia?! Gusto mo ba mahulog ako at maratay sa higaan?”“Don't worry asawa ko. Aalagaan naman kita. Tapos, may freedom na ako gumala diba? At walang susundo sa akin. Ang galing noon Sean. Kapag nahulog ka talaga. Bilis, akyat.” Ahahaha, nagka-idea tuloy ako, kung paano makatakas sa kastriktuhan ng asawa kong to.Ibinaba ni Sean ang labi niya sa tenga ko.“Kapag lumabas sila Zhia, ikaw naman sa akin ang humanda.” Pagbabanta niya.“Saan?”“You know what I mean.”At nang makuha ko nga ang ibig sabihin niya. Heto na naman ako bigla na lang natigilan. Yun ba ang ibig sabihin niya.“Kaya magsawa ka. Sa kalokohan mong pinapagawa sa akin.”“Sean! Ahahah. Hindi sila lalabas.”“Baka nakakalimutan mo Zhia. Kakampi ko ang mga yan. Saka di naman sila la
(Zhia POV)“Alaga yun ni Mang Ardo. Sadyang bitter lang talaga yun Sean. Walang big deal sa ginawa niya. Promise.” Muli siyang humarap sa akin. Ako itong napayuko kasi… ang gwapo niya talaga. Ako na itong kinikilig na di ko alam kung saan ilalagay. Sinabi ko naman sa inyo na mas lalong na times ten ang kagwapuhan niya. Jusmiyo… kunin niyo na siya please.“Let's go home.”“Wait lang. Antayin natin si Mang Ardo. Dala tayo ng pinya.”“Maraming pinya sa kusina ni Tay Ismael Zhia.”“Gusto ko yung bata pa.”“…” buntong hininga. Naupo na lamang sa tabi ko. Hehe. Tigas nang ulo ko no? Saka tumayo ako…“Kunin ko din muna ang mga gamit ko sa taas.”Paalam ko sa kanya. Kaya lang heto sinundan ako. Inihanda na ang maleta kong dala noon at inilagay nga ang mga gamit ko.&l
(Zhia POV)“Aling Marta, Manong Ardo. Mauna na po kami. Salamat po sa pananghalian.”“O siya, mag-iingat kayo. Asahan namin ang pagbabalik ninyo na kasama ang mga anak ninyo.”“Thank you po.”At napa-angkas na nga ako kay Sean. Tumango lang din si Sean saka pinaharurot ang sasakyan. Kaya napakapit ako sa bewang niya. Gusto lang ata niyang yumakap ako eh. Maya-maya lang napahinay-hinay dahil buntis si ako.Pero pagdating namin sa bahay ni Tang Ismael, namalayan ko na lang sumasakit ulo ko. Mabigat na di ko alam. Sa puyat dinadalaw na naman ako. Kahit na sinalubong kami ni Tang Ismael, di na lang ako nakisali sa usapan.“Di ba maaring dito na lang kayo mag new year? Eh, alam niyo na, ayoko nang bumalik sa Maynila. Ayaw niyo ba kaming makasama kahit man lang ngayong darating na bagong taon?”Siniko ko si Sean. Sa kanya ang desisyon.“ I have a lot of works to do Dad. B
(Sean POV) Zhia, lumaban ka para sa mga anak natin. Andito lang ako sa tabi mo. Gagawin ko rin ang lahat ng makakaya ko. May tiwala naman akong makakaya mo yan. “Aaron, palaban yang si Zhia. Hay naku. Ikaw nga napa-amo paano pa kaya ang dengue na yan.” “Kakain na lang ako mamaya.” Saka ko pinunasan ng bimpo ang noo ng asawa ko. Dumating si Dra Bellen, tinignan ulit ang kalagayan ni Zhia. “Kamusta?” “Hindi parin bumababa ang lagnat niya Master Sean.” “Ang mga bata?” “Master Sean, parating na mamaya lang ang apparatus para matignan natin ang kalagayan ng mga bata.” Saka nga iniwan na nila ulit ako. Zhia, please gumising ka. Please. May kumatok at si Leon ang iniluha. “Master Sean, magtatanong lang ako kung matutuloy ba tayo bukas.” “Tanungin mo si Dra Bellen kung maari ba na i-uwi si Zhia.” “Yes master Sean.” Dahil magiging pending na naman lahat ng gawain ko. Nguni
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu