(Zhia POV)
Isinubsub ko ang mukha sa dibdib niya at ang daliri niya na sinusuklay ang buhok ko. Wala akong salita na narinig nangaling sa labi niya. Hinayaan lang niya ako umiyak. Dahil may mga bagay talagang di patas sa mundong ito. Maiiyak ka na lang.
Mahina akong makakuha ng tiwala ng tao. Ewan ko nga ba. Masaki din dahil the more the merrier ang mas pinaniniwalaan. Sa di naman talaga ako pala-kaibigan. Wala akong kaibigan. Wait baka sabunutan ako ni Rymalene kapag nalaman niya na itinatangi ko. Siya lang pala ang kaibigan ko. Okey na yun sa akin. Ngayon… andito rin si Sean. Hindi tanga para basta lang maniwala sa mga taong yun.
Di ko namalayan nakatulog ako sa ginagawa ni Sean.
((( SEAN POV’s )))
Di ko na narinig ang hikbi ni Zhia. Nakatulog na siya. Minsan ang pagtulog, isang daan para matakasan ang katotohanan ng mundong to. Kasi naman marami ang lokoloko, man
(Zhia POV)Dahil nga wala namang pinapa-alaman si Sean kung saan pupunta. Walang amo yun. Kahit na nga sa akin, di man lang nagpapa-alam. Tsk.“Sana umuwi siya. Mayroong simbang gabi bukas. Dapat makumpleto namin yun.” Buntong hinininga.Namalayan ko na nga gabi na. Kina-usap ko na lang si Tolits na ang kuya kong Gorilya at tatay niya, buhay na buhay. No need mag-alala. Mas okey na siya dito dahil may special tutor silang dalawa ni Tobby.Habang naghihintay sa may Terrace sa pag-uwi ni Sean. Sa nagbabakasakali ako. Pumasok si Cecile at binigay sa akin ang isang notebook at panulat.“Ano to?”“Gusto ni Master Sean na magsulat ka ng tala-arawan mo Miss Zhia.”“Huh?!”“Yun ang utos niya bago siya umalis.” Nang bigla akong natawa. Kasi gusto niya ako gumawa dahil ngayon siya na ang nasa buhay ko. Wala ng gansa, Tandang at Pitbull.“Okey.&rdquo
((( SEAN POV’s )))“Si Zhia.” Hanap ko kaagad sa kanya kay Cecile ng salubungin ako nito.“Naghihintay nga Master Sean sa pagbabalik ninyo.” Kinuha ni Butler Nazi ang briefcase na dala ko. Napangiti ako sa narinig. Pagod na pagod ako sa boung araw. Di ko nagawang ipikit ang mga mata ko dahil marami ang humingi ng attention. Though, may sense naman yung mga sinasabi nila. Sinisimulan na nga nilang sirain ng palihim ang mga pagawaan ng mga ipinagbabawal na gamot. Ang stratehiyang kunin ang mga tauhan nito at ipasok sa maayos na trabaho. Magaling.Ngunit marami ngang trabaho ang naghintay sa akin. Lalo na nangaling pa lang ako sa gulong ginawa ni Zhia. Agad akong umukyat sa silid,“Kumain na ba siya?”“Yes master Sean.”“Kamusta ang appetite niya? Saka anong sabi ng doctor sa paglalasing niya kanina?”“Walang kailangan na ipag-alala Master Sean
(Zhia POV)“Wala kang tulog no?!” Tumango siya. Napapikit nga saka napahilot ng ulo niya. Tiyak ang hanap ng katawan niya higaan. Maya-maya nga napasandal na at ipinikit ang mga mata. Di na lang ako nag-ingay. Kawawa naman.Pag-uwi namin.Nang gisingin ko siya agad naman nagising at umakyat nga ng silid. Mas ginustong matulog na muna kaysa kumain.Ako itong kailangan siyang asikasuhin. Hinubad ko ang damit niya pwera sa pang ilalim. Whoaaaa. Kakapagod may asawa.Masakit sa balakang. Pero ganto din ata yung pakiramdam ni Sean sa tuwing nag-aalala siya sa akin. Mahimbing siyang nakatulog. Walang paki-alam kung ano pa ba ang gawin ko sa katawan niya. Kawawa naman kung pagtangkahan ko ang buhay niya. Magigising siya sa kabilang dimension. Hehehe.Na sa tingin ko talaga, ganitong-ganito siya sa akin ka-ingat. Kaya ako naman pagsilbihan natin ng maayos si Sean, baby.Sa kakamasid ko, biglang di
(((Zhia POV’s )))Pumuta kami ng mini-clinic ni Sean sa pamamahay niya. Parang hindi na nga yun Clinic eh. Ang laki.Excited na kaming malaman kung ano ba talaga si Baby. She or He. Yieee! Mahigpit akong nakahawak sa kamay ni Sean. Habang siya, yung isang kamay parang isang nobela na di mabitawan ang papel. Sa nanghihinayang sa oras niya. Multi-tasking nga. Asikaso sa aming dalawa ng baby at sa pinapalakad na kompanyang inuulan ng problema. Wala akong nababalitaan tungkol sa pagiging Madrid niya. Nahanap na ba ang talagang magulang niya? Miss ko na rin si Tang Ismael…Binitiwan ko na lamang ang kamay niya ng yayain akong magpalit ng Lab gown. Saka nahiga sa nakahandang higaan. Nilagyan ng liquid gel ang tiyan ko. Ano ba yan nakikiliti ako?! Bakit kasi di maubos ubos ni Sean ang kiliti ko?Tinapunan ko siya ng titig. Ayun abala sa hawak parin niyang papel. Nagtama paningin namin. Pilit na ngiti ang inabot ko.
(Zhia POV)May Peps squad na napapa formation. Hala. Bakit kasali si Hint?! Natawa na ako dahil yung kala mo parang cheer dance naging military formation. Okie favorite to ni Sean.Nang sila Cecile naman yung nagperform ang cute nila. Ang gaganda ay!Then combination. Galing.Kailan ba sila nag practice? Sa Busy silang lahat lagi. Ako lang ang tamad sa loob ng pamamahay ni Sean.Ang tagal nila i-reveal. Kinakabahan na ako kasi parang kampante si Sean.“Alam mo ba Zhia kung bakit lagi kong pinipisil ang ilong mo? Malaki na kasi yung butas.” Saka ngumiti siya sa akin.“Ah. Sigurado kang lalaki?”“Yap.”“Sa feeling ko maganda ako Sean. Kaya babae ito.”“Nah. You'll going to give me what I want Zhia.”“Hindi ang makasarili mong kahilingan ang mapapakingan Sean. Sorry ka. Dahil ang pangkalahatang kahilingan ko ang mananalo. Okie?&
(Zhia POV)Napahilamos si Sean sa ginawa ko sa kanya. Narinig ko na naligo.Pangatlong simbang gabi na namin bukas. Parang kasama na naman natin si Daddy. Di ko talaga aakalain na kahit paano relihiyoso pala ang Daddy niyo. Sana lahat ng lalaki ganoon. Napaupo ako sa sofa. May kumatok, si Cecile ang iniluha saka may dala na mgacongratulations letter sa aming dalawa ni Sean. Nangaling sa mga tauhan niya na kahit magulo ang love story namin, ewan. Kung sino talaga yung avid fans ko. Pakiramdam ko talaga happy ending na itong kwento namin. Dahil kung pahina man ito ng isang kwento, ayoko na muling buksan ang panibagong chapter. Dahil sa puso ko nariyan parin ang takot . Takot na baka may humarang sa daan namin ni Sean. Pero narealize ko, kailangan natin harapin ang takot dahil ito lang ang paraan para maging malakas tayo. Magiging magulang na kami ni Sean. Natutuwa ako sa mensahe nila.“Miss Zhia.” Napa-angat ako ng aking
(Zhia POV)Sean, masaya ako sa biyayang natangap natin. Kahit gustong gusto ko man itanong sayo ang tungkol sa nakaraang gulo sa pagitan nating dalawa. Kung bakit gusto mong ipalaglag ang anak natin. Buti na lang kung ano man ang dahilan mo nakaligtas kami. Naisipan sigurong hindi kami ang kailangan mong isuko, isakripisyo. Alam kong lumalaban ka para sa akin at sa magiging anak natin. Wala naman atang kinalaman dito ang ibang babae diba? Dahil gulong-gulo na ang buhay mo. Dumating pa ako. Lalong gumulo na may kasama pang Ipo-ipo. Binabagyo ang buhay mo ng problema kaya di ko na dapat kailangan itanong kung bakit mo gustong ilaglag ang anak natin noon.Kalimutan ang dapat kalimutan. Healthy naman ang tatlo nating anak. Sa totoo nga hangang ngayon di ako makapaniwala na tatlo sila. Na eexcite tuloy akong makita sila. Kamusta naman kaya kapag nalaman to ni Tang Ismael? Nila Luis at Elaine? Marami ang matutuwa lalo na ang mga nakatira sa pamam
(((Sean POV’s )))Di ko alam kung bakit napakagaan ng pakiramdam ko ngayon. Binabalot ako ng isang simpleng ligaya na di mo ata mahahanap kahit gaano ka pa kasuccessful at yamang itinatabi mo para mahanap ang kaligayahan. Sa tabi ko, heto ang babaing mahal ko. Then I realize how I am blessed with her.Zhia, you don't know how you really make me happy.My beautiful wife…I say it to you everyday, but in case you haven't heard it recently and I just joking around with you about that thing. Please know this:You are so incredibly beautiful. Di ko mapigilan na pagmasdan siya habang taimtim na nagdadasal. Sa tuwing nakakatulog na lang bigla.Your beautiful and those cute actions make me love you even more. Sarap pisilin ang ilong mo.Lalo na dala mo ang labis na nagpasaya sa akin. Wow.Ano pa nga ba ang di mo naibibigay na kaligayahan sa akin Zhia? Sa akin at sa Kanya. Our entire world is about to chang
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu