(Sean POV)
I never realize what an incredible journey we were embarking upon together. I never dreamed that I would find someone who challenged me to see the world in the way that you do; a woman who makes me laugh and love with abundance. A woman who even still gives me butterflies when she smile at me. A woman who would remind me every single day to dream bigger, to love, to open my heart to the possibilities of this beautiful life. I never realized that I could love anyone as much as I love you.
“Looking through some old photographs
Faces and friends we'll always remember
Watching busy shoppers rushing about
In the cool breeze of December…”
I love your quirky humour, your obsession of making me worry. I adore your crystal brown almond eye, the warmth of your hands, the way you sing out of rhythm. Hahaha… I really love it Zhia. I love you not only for who you ar
(Zhia POV)Alam ko naman ang pakiramdam na makuntento at ito ata ang nararamdaman niya ngayon. Good Sean.Hangang sa parang pamilyar ang kalsadang to? Pasinag na ang malagintong liwanag ni Haring araw. Kung maari pa sanag isangla, naku po. Marami nang mayaman diba?Talagang… pamilyar ang kalsada. Halos mamilog ang bibig ko na… uuwi ba kami sa bahay namin?!“Sean…” Ngumiti na lamang siya na di sa akin tumitig. Nasa harapan na kami ng bahay. Naunang bumaba si Sean na pinagbuksan ako ng pinto. Di ako makapaniwala na sa tagal kong di nakauwi dito andito na naman ako. Agad kong binuksan ang tarangkahan dahil ang mga mata ng mga kapit bahay namin biglang inihip papunta sa kasama ko. Hila ko ang kamay ni Sean papasok.Malaki na ang manga na parang kinalbo. Pinutol ang sanga. Pero ngayon napapadahon na. Alam kong wala akong madaratnan. Wala dito si Kuya at di ko alam kung saan isinilid n
(Zhia POV)“Sean. Tama na! Akin na nga yan.” Mahinahon kong sabi sa kanya. Pero ayaw talaga ibigay. Napabuntong hininga ako. Baby, asikasuhin na muna natin ang nagtatampong ama mo. Di ko kasalanan na di pa siya dumating sa buhay ko noon!“Final na kasi ngayon at napakabusy na masyado. This day na dumaan busy mode talaga. Overnight kila Pitbull. Who's Pitbull?!” Napangiti ako. Bakit nga ba Pitbull ang codename ko sa kaklase kong yun? Sa mababang klaseng lalaki eh. Ahaha. Halos ¾ lang siya kay Sean.“Tsk.” Sagot ko na lamang sa kanya.“Saka Zhia. Alam ko nag-iisa kang babae na grumaduate sa inyo! Wag na wag mong sasabihin napuro lalaki ang kasama mo kapag nag-oovernight ka!” Napatakip ako sa tenga. Ano pa nga ba ang use ng paliwanag ko? Kung nangunguna na nga ang selos ni Sean. Huhupa din yan Zhia. Makinig ka lang sa kabilang tenga then, labas sa kabila.“I reach out kay Ta
(Zhia POV)“But there's a times naman na wala lang. I miss him so much and I am longing for his care. Wow Zhia!” Nilayo ko paningin ko kay Sean. Bakit pa kasi nagbabasa? Wala akong kailangan na ipaliwanag.“Hangang ngayon ba Zhia, hinahap mo pa siya?” Ano kayang gagawin ni Sean kapag tumango ako?“Di ko na nga sila naiisip dahil bagyo ka Sean na dumating sa buhay ko. Alam mo ba yun?” Napailing siya. Halatang nagpipigil at hinihintay na umilaw ang phone niya dahil sa kung ano na naman na inutos sa mga tauhan niya.“Sabagay marami naman siyang Choices na nagpapansin sa kanya. Ang mga nagkakagusto sa kanya plus yung fans niya sa Social Media. Zhia. Ako kaya, kung gumawa ng account ko sa Social Media, ilan kaya ang makukuha kong follower?”“Hay naku Sean. Video mo pa nga lang nag viral at trumending. Gumawa ka pa kaya ng sarili mong account na daily updated? Ikaw na. Ikaw na a
(Zhia POV)“Kung ayaw mo mag-agahan kami ni Zhia dito. Magsabi ka lang!”“Tsk.” Bagsak ni Kuya ng tasang kape. Hala! Rambulan na ba ito?! Go Kuya! Wag ka patalo kay Sean! Tresspasing yan kanina sa mga pangmamay-ari ko!“Ang dami mong imagination, bayaw!”“Thanks for calling me Bayaw. Hinding hindi ko na i-uuwi dito si Zhia!” Nang kukunin sana ni Sean kamay ko umiwas ako at pumunta sa likuran ni Kuya.“Kuya, totoo bang di mo ako kapatid?” Tanong ko na lamang sa kanya. Natahimik si Sean.Napabuntong hininga si Kuya. Walang nagawa kundi kumpirmahin ang katotohanan na di ko siya kapatid.“Ampon lang ako ng magulang mo Zhia.”Tumunog ang phone ni Sean.“Bring them kung asaan man kami ngayon ni Zhia.”So, totoo nga ang sinasabi ni Sean? Pero napatapik na lang ako sa balikat ni Kuya.“Kuya, ingit lang talaga ya
((( ZHIA POV’s )))Ano na kaya ang ginagawa nila sa ibaba? Haist. Gusto ko nang umuwi. Ngayon lang ako nakaramdam na gustong bumalik kaagad sa pamamahay ni Sean.Napasilip ako sa bintana. Di ko sila maaninag dahil nasa lilim na sila ng puno.Zhia, ano naman ngayon kung nandito sila? Yung mga babaing kinakainisan mo. Ano naman ngayon? Walang mangyayari kapag takot yang pina-iral mo. Tignan mo si Sean, kahit alam niyang masasaktan siya sa past mo, hinaharap niya.Sa hinarap ko na din yung past ni Sean, si Theressa. Sadyang kumukulo lang talaga ang dugo ko sa kapatid niyang si Chelsea. Pero ang dalawang babae na nasa ibaba ngayon isinumpa ko na never ko sila yayain sa buhay ko! Ni sa facebook nga, never ko silang inadd. Kahit gustong-gusto nila akong maging kaibigan.Sa tingin ko, ito ang tinatawag nilang Princess Syndrome. Tipong, mag-isa ka lang na babae sa isang grupo ng kalalakihan. Tapos nasanay ka na sayo yung attention ni
(Zhia POV)“Sinasabi mo ba Sean na wag kong isuko yung nararamdaman ko sa kanila?!”ang gusto niyang iparating sa panunuya niya sa akin! Tumawa siya. Saka pinisil ang pisngi ko.“Ibang usapan na yan Zhia. Andito ako para tuluyang gawing abo ang nararamdaman mo sa kanila. Teka. Don't tell me na gusto mo pa sila?!” siya naman itong nagulat sa sinabi niya. Hinampas ko siya ng unan.“Ikaw tong nagsasalita na wag kong isuko yung nararamdaman ko!”“Meron pa ba? Di mo ako mahal?” Saka nga tuluyan kong naibato ang unan sa kanya.“Gago ka Sean! Ano pa ba tong dinadala ko?! Di pa ba senyales na mahal kita?!” Hinuli niya yung isa kong kamay nang paikutin ako saka sinalo ng bisig niya at hinalikan ako sa labi.“Ilang beses ko na tong sinabi sayo. Huwag na huwag kang magtatangka na magkaroon ako ng kakompentensya sayo. Kundi alam mo ang mangyayari sa kanila.&rdq
(Zhia POV)“Ayos na ito. Sino ang unang kakanta? Zhia, kumakanta ka na ba ngayon?” Agad akong tumangi dahil alam kong mapapahiya lamang si Sean. Ibinagsak na ni Kuya sa mesa ang dalawang bote ng alak. Wala namang class at di sanay si Sean sanay sa ganoong inumin. Isang pang shot na maliit na baso. Yung tipong inuman lang sa may kanto.Napatitig ako kay Sean. Dahil siya itong unang mag-shoshot. Pinagbuksan pa siya ni Kuya ng bote. Ito ang naglagay ng alak para sa kanya.“Para sa ikakasal!”Tinignan ni Sean saka kinuha at diretsong ininom. Tipong ako itong masusuka. Mapait no Sean? Pero di siya nagpakita ng expression. As in blanko parin ang mukha niya. Nang kinuha ni Rence ang baso, nilagyan at sa akin itinapat.“Syempre walang ligtas dito si Bride. Zhia!”“Hindi ako umiinom. Alam niyo yan.” Tangi ko. Nang si Sean ang kumuha at ininom ito.“Sean.” na-addict na
(Zhia POV)Pero ng matapos ako tinitigan ng masama ni Sean. Napa peace sign na lang ako.“Sorry.” Mahina kong sabi sa ayaw ko siyang makilala nila. Di ka sikat Sean! Hindi!“Paano nga ba Zhia?” Intriga na ni Danica na parang di makapaniwala na sa totoo nga kasal na kaming dalawa. Saka may tropeyo na si Sean. Napangiti si Danica ng humarap sa kanya si Sean. Kala niya siguro mapapafall niya sa ganda ng kanyang ngiti ang asawa ko. Hindi! Sadyang marurupok lang talaga yang sila Rence at Carl. Ang hubby ko hindi!“Oo. Ano bang klaseng Cinderella Story ang nagyari Zhia?” Si Carl. Hindi kaya, nakilala na niya itong kasama ko? Yung kahapon, sa park. Saka famous siya sa Social Media at hindi kaya nakita niya yung isa sa mga post ni Elaine? Pero blur naman ang mukha ni Sean doon.“Bakit interesado kayo?” Malakas na lapag ni Sean ng baso sa mesa. Lasing na ba siya?“Di n
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu