(Zhia POV)
“Alam ko.” Sa marami na pala siyang alam eh! Ano pa ginagawa niya? Ako talaga higblood na. Buntis. Relaxs.
“Natatakot ka na makaharap si Kuya Sean? Bakit Ate Zhia? Ano ba talaga ginawa niya sayo?” Nang marinig ko ang mga tanong niyang to. Medyo malungkot siya. Ako naman natahimik Dahil ayaw ko sa kanyang sabihin kung ano ba talaga ang gustong mangyari ni Sean. Gusto nitong ipapatay ang anak namin. Di ko rin maabot kung ano ba talaga ang dahilan niya. Pero sapat na sa akin yung
tipong di ako karapat dapat sa kanya. Di nga niya ako mahal. Aalis din naman din ako sa buhay nila Elaine dahil ngayon di ko parin alam ang gagawin ko.
“Walang langit ang hahalik sa lupa Elaine.”
“Sus! Ang tanong may langit ba Ate Zhia? Universe ang nasa labas ng mundong to! Atmosphere!” Napangiti na lamang ako.
“Ayaw mo ba talagang umuwi? Eto ba talaga ang mga nasa li
(Troy POV)Di ko alam ang isasagot dahil malalagot talaga ako nito kay Master Sean. Wala na ba akong trabaho nito kinabukasan?Nang di na nga ako makagalaw dahil napatitig ang doctor sa dahan-dahang napapamulat na si Master Sean. Agad itong napaupo bangon. Inunahan pa ang mata na imulat ng maayos. Nanginginig katawan ko. Napahawak ito sa ulo niya ng napatitig ito sa kamay nitong may swero. Which is… gawa ng di naman niya doctor. Ayaw na ayaw niyang may ganoon siya dahil para sa kanya, para siyang aso na tinatalian. Inis nga niya itong inalis. Ako itong napayuko bigla.“What I am doing here!?” sigaw niya na umalingawngaw nga sa loob ng silid. Ano ba ang ipapaliwanag ko? Alam kong boses ko lang ang kailangan para sagutin ang tanong niya.Tapos suot pa yung uniporme ng pasyente nang hospital. Patay ka na nga Troy.Siguraduhin mo lang na bago ka tumalikod sa mundong to kahit yun lang masabi yungnararamdam
(((Zhia POV’s )))Tipong binabantayan ko wala naman talagang sakit. Inaantok tuloy ako. Saka ang kabang baka pumasok sa pinto ang taong ayokong makita. Tsk. Wag naman sana.Di nga nagtagal may kumatok. Nagkatitigan kami ni Elaine. Yung dibdib ko para nang drum na punupokpok sa kaba. Dahil sa totoo lang kung si Sean itong kumakatopk. Di pa akong handa na harapin siya. Siguro Baby, kunyari may LBM na lang tayo, kaya banyo ang punta natin. Ngumisi si Elaine.“Heto ang una kong pagkakataon may bumisita sa akin Ate Zhia. Ahahaha. Bakit natatakot ka?” Pilyong tanong niya dahil nakahanda na akong pumasok ng banyo kapag si Sean nga. Pumunta na si Elaine sa pinto. Halos tumalon ang puso ko na boses ni Luis ang bumungad.“Inatake ka na naman ba?!”“Kuya Luis!” agad na yumakap sa leeg nito si Elaine. Sa likuran ni Luis mga tauhan ng Madrid at si Manang Jil. Nagulat ata silang naconfine si
(((Sean POV’s )))“Master Sean, di niyo ba itatanong kung bakit narito siya?”Tanong ng sekretarya ko na ngayon nasa sulok. Bata pa siya para gawin ko sa kanya kung ano ang ginagawa ko kay Leon kapag pumapalpak. Napangisi na lamang ako.“Tss. Why should I bother myself to know kung anong ginagawa niya dito! Sa baka nga siya tong humahabol sa akin!”((( TROY POV’s )))Sa sinabi ni Master Sean, hindi ba niya babawiin? Talaga lang na wala siyang pakialam? Ano tong ginawa niya? Bigla na lang sinapian ng kung ano. Lalo na nang malaman na walang kinalaman si Miss Zhia kung bakit siya naririto?Di talaga tatagal mababaliw na si Master Sean. Sinabi niya, edi wag sabihin kung bakit nga siya naririto.Nang tatalikuran ko na sana siya ng bigla akong tinanong…“What was Elaine latest post?” Ngayon nga si Elaine itong sou
(Zhia POV)Gawa ako ng bago para sa bagong buhay. Syempre with my baby na. Gawan na kita ng Account Baby at pag 18thBirthday mo yun regalo ko sayo. Update ko kung ano na mga nangyayari sayo araw-araw. Yun ang magsisilbing scrapbook mo. Ano pala ang ipapangalan namin sayo? Sa kakaisip ko nakatulog nga ako.Sa kalagitnaan ng gab,i nagising ako. Dahil parang may kung anong nabasag.Agad naman na umilaw ang silid dahil nagising si Luis. Napansin kong may kumot na ako ngayon…“Ano yun?” Di sumagot si Luis. Nasa labas lang din ang tauhan ni Elaine. Meron din sa terrace ng silid. Binuksan ni Luis ang terrace at nagtanong ata doon sa tauhan.Nang may narinig akong sumisitsit. Ano ako aso?Napalingon ako kay Elaine, tulog na tulog ito. Di man lang naapektuhan ng ilaw. Para rin siyang mantika kung matulog. Kaya napaupo na lamang ako hangang sa tinatawag na yung panagalan kong pabulong?
(Sean POV)Ngunit di ko nagustuhan aang makita kong kinumutan siya ni Luis. K ulang na lang halikan ito. Tsk! Saka ko naibato yun basong hawak ko.“Do it!”Kumilos na nga si Hint at ang mga tauhan niya na may kakayanang tapatan ang tauhan ng Madrid. Alam kong nag-aabang si Luis sa maaring mangyari ngayong gabi. Ngunit ito lang ang gusto kong iparating sa kanya. Hinding hindi niya ako mapipigilan.Ilang minuto lang naayos ni Hint ang basura sa labas. Ngayon malaya akong nakapasok sa terrace ng silid nila. Kahit madilim ang buong silid, alam ko kung nasaan si Zhia. Kaya bago pa man ako mahuli ng liwanag ng ilaw, pumwesto na ako kung nasaan siya.Ang liwanag ng ilaw ang siyang nagkumpirma na akin lamang ang babaeng to. Walang sino man ang maaring kumuha kahit kamatayan pa yan na wala sa aking permiso.Buhok niya, di ko napigilan na paglaruan ito ng aking daliri. Kung wala lang sila baka ano na ang nagawa
(Zhia POV)“Di mo na ba talaga ako lulubayan Sean!”“At bakit naman kita lulubayan?” Na ikinamulat niya saka humakbang palapit sa amin at yung paa niya na nalilibang mang apak ng iba. Siyang kamay na ngang napuntirya niyang apakan ang kamay ni Luis.“Sean!”“Bakit nga ba kita Zhia lulubayan? Alam mo bang hinding hindi yun mangyayari?” humiyaw si Luis sa ginagawa tindi na pang-aapak ni Sean.Halos lahat ng gigil ni Sean doon niya ibinubuhos.“He'll get what he is seeking for.” Diin niya ulit. Kaya napabitaw na ako kay Luis. Dahil yun ang gustong mangyari ni Sean. Ngumisi siya at malaya ngang pinakawalan ang kamay ni Luis.“Sinabi ko nang wag mo akong susubukan diba Zhia? Kapag sinabi ko, sundin mo!”“Hangang kailan ka pa ganito Sean!”“Hangang di ka na nagmamatigas sa akin!”“Sean… Ano ba tala
(Sean POV)Napatayo ako at napatitig sa labas ng bintana.Nang biglang may kumatok.Di ko pinansin kundi bahala na si Troy at Hint kung sino man siya. Dahil di ko kayang isipin kung ano na naman ang siyang pinag-uusapan ng tatlo sa kabilang silid. Haist! Sila na masaya. Sabagay, magpaka-malayang ibon ka ngayon Zhia at kapag nagpasya na akong itago kita. Wala ka na talagang kawala sa akin.“Miss Zhia!” Nang napalingon ako dahil sinadya talagang inilakas ni Troy na ang nasa pinto ngayon ay si…Agad ko namang ikinahiga. Saka nga pinatuloy ni Troy. Muntik na ako doon. Heto nagkunwaring wala paring malay. Mainit pa ba ako?“Tinignan na ba siya ng doctor?” tanong niya.Naman. Nag-aalala nga siya sa akin. Sabihin mo Troy na may malala akong sakit! Pakita mo yung kunyaring finding sa akin ng di na yan bumalik sa kabilang silid.“Ah Miss Zhia. Oo, kaka
(((Zhia POV’s )))Kapag ganito si Sean ang sarap niyang pag masdan. Wala yung mga kilay niyang nagsasalubungan na parang laging binabagyo ng problema. Higit sa lahat ang titig niya na pinpigilan ang sarili na magpakita ng kahinaan sa iba. Yun ang protektion niya para magkaroon ng respeto at authority ang mga taong nasa paligid niya.Ewan ko nga ba kung pati sa pagtulog problema ang inaatupag niya. Kaya naman, okey lang din pala na lagnatin siya. Nang magkaroon ng oras para sa sarili.Sean, wag matigas ang ulo. Okey lang ako. Wag kang abusado sa sarili mo. Kailangan mo din huminga at umalpas sa hinaharap mong problema. Kahit ayaw mo sa akin sabihin. Naiintindihan ko. Gusto mong mawala ang isang kagaya ko sa buhay mo. Pabigat lang naman ako. Saka kailangan ko ding tumayo sa sarili kong mga paa. Salamat sa mga oras na pinaramdam mo sa akin. Ang isang kagaya mo na meron din palang tinatawag na pagmamahal. Alam kong maswerte ako sayo. para. San
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu