(Luis POV)
Lumapit ito kay Zhia, saka napayakap sa braso nito.
“Kasi bestfriend ko si Ate Zhia. Diba Ate? Di mo naman ako hahayaan na tuhugin ng masungit at snub mong asawa. Diba?”
“Zhia, anong favorite mong kanta?” Naituro ni Zhia yung sarili niya.
“Dali Ate, at kakantahin namin ni Kuya para sayo. Teka, usap-usapan na may maganda ding boses si Kuya Sean? Totoo ba yun Ate?” Napatango si Zhia.
“Wow, sarap naman isama sa banda naming to ni Kuya Luis, kaya lang talaga may attitude si Kuya Sean. Yun ang problema sa kanya. Sana gumudbye na yung attitude niya. Para masaya na tayo.” Nang i-strum ko yung gitara na di na ako nagtanong kung ano ang paborito niya. Ito na lang.
“Goodbye to you my trusted friend.”
Hi Readers. Thank you so much sa supporta po. Dito na po magtatapos ang pangunahing Volume ng kwentong ito.
“We've known each
((( SEAN POV’s )))“Good Morning Kuya Sean.” Masaki ang ulo ko. Nahihirapan pa akong imulat ang aking mga mata. Malabo pa ang aking paningin ngunit ang pandinig ko. Tsss. Klarong klaro.Kaya ng maimulat ko ang aking mata.Isang babae ang sumalubong sa akin. Napaunat ito.“Ang ganda ng umaga Kuya Sean. Maaga akong nagising para sayo.” Susubukan ko sanang bumangon. Ngunit nakatali ang mga kamay ko. Sa likuran ko si Leon na parang gusto atang patayin ko siya.Paanong nakatulog ako?! Basang basa din ako?“Humanda sa akin! ““Ahahaha. Kuya! Nag viral na yung video mo sa Youtube. View mo din at subscribe mo na rin. Para happy. Ahahahaha.” Susubukan ko talagang kumalas.“Leon!” Nang mapamulat si Leon.“Ahahaha. Nilalagnat ang sekretarya mo kuya. Since boxer na lang natira sa kanya. Wow! Laki ng abs ni Kuya Sean. Sa
(Luis POV)Alam kong nasisiguro niya ang kaligtasan niya.Dahil nga, magaling siya tungkol dito. Si Elaine na habulin noon nang mga taong gustong pumatay. Kagaya ng pinagdaanan ni Sean. Kahit nasa tiyan pa, may gusto nang pumatay.Nakakagalit lang dahil siyang ama ang gustong pumatay dito.“Tulog pa ba si Ate Zhia?” Tanong ni Elaine sa isang katulong.“Mahimbing parin ang tulog niya.” Napa-pout siya.“Ano ba kasi ginawa ni Kuya Sean. Tsss. Sarap talaga tuluyang palapain yang si Kuya Sean! Hmph!”“Natural lang sa nagdadalang tao na ganyan kahaba ang tulog.” Para makampante siya.Sa totoo lang, alam ko may pinagdaanan si Zhia kung bakit ayaw niyang makita si Sean. Natatakot siya at di ko mapapatawad kung bakit nga tuluyang natakot sa kanya si Zhia. Hayaan muna si Elaine ang makipaglaro kay Sean. Nakakaintriga kung paano niya harapin ang laro ng isa
(Sean POV)Dahil walang kwenta si Leon. Tuluyang nagpatalo sa lamig at ngayon inaapoy ng lagnat sa kabilang sasakyan. Tsk! Bago siya magpahinga ayusin na muna niya ang reputation ko sa publiko.“Yes Master Sean.”“At sabihin mo sa akin kaagad.” Saka tuluyan na itong naupo sa sulok ng likuran ng sasakyan.Dahil sa kalokohang to. Medyo maliligaw ako ng landas.Bakit kasi di ko na lang muna hayaan manirahan sa lunga nila si Zhia? Bw*sit!Anong mali sakin?! Haist! Sean, si Zhia lang yun.Si Zhia, wag kang tanga. Maraming babae sa paligid. What the hell! Di babae ang rason kung bakit lalayo ako sa kanya.Mahal ko si Zhia. Yun ang rason kung bakit di ako mapakali ngayon. Mahal ko siya.Ikinabuntong hininga ko saka napasipa.Napalingon sa akin si Hint. Gusto mo ikaw ang sipain ko? Tsk!((( ZHIA POV’s )))
(Zhia POV)Itong Uncle Luis mo… napatitig ako sa kanya.Baliw rin to. Kaya nga nagulo kami ni Sean noong nakaraan na araw. Ehhh may saltik na Hipon, pwede na ba?Pero walang mas tatalo sa highblood na hipon. Dagdagan pa natin ng knor cubes, talagang sasarab ang sinabawang hipon! Teka? Parang gusto ko atang kumain ng hipon ngayon. Nang malaman na attitude mo baby!Sinabayan akong kumain ng agahan ni Luis, at nang matapos kami.Naghihintay na sa akin ang tinatawag na Manang Jil ni Elaine. Teka parang mali? Manang ba talaga? Sa ganda nito? Namamanangan lang si Elaine? Paano pa kaya ako?“Sumunod ka na sa kanya. Ingat kayo ni Elaine. Alam kong buhay at humihinga ka pang i-uuwi niyan dito.”Habang naliligo, saka ko narealize, di ako nagsuka ngayon? Kawawang baby ko wala atang gana dahil sa ginawa ng Daddy niya. Kaya napahimas-himas na lamang ako sa aking tiyan. Wag na matakot Baby. Madami kaming na
(Sean POV)“Sinabi ko ba talaga yun? Kung ganoon subukan natin ang galing niyo.” Saka ko kinaloskos ang longsleeve ko. Susugod ako sa pinagtataguan ni Zhia, kahit ano man ang mangyari. Sa di ako matutunawan ng kalokohan niyang to. Tss.Tusta sila sa akin ngayon.Nanginginig ang mga tauhan ko na umurong. Ngunit kung yun nga ang utos ko, di dapat nila ako hayaang makalabas sa silid kapag nasa ilalim ng sakit ko. Tss.Kasalanan parin nila kung ano man ang mangyari at babalik sa kanila.Di man lang ako nagalusan na parang nagkusa silang mabugbug.Ngayon naman ang nasa harapan ko si Hint. Si Leon na halatang inaapoy na ng lagnat. Duwag! Aaminin ko parang mahihirapan ako kay Hint. Ngunit di ako magpapatalo sa oras na ito.Biglang may kumatok saka ng bumukas si Troy. Hawak nito ang tablet…“Master Sea…”“What brings you here? Gusto mo rin makatikim?”
(Zhia POV)Wala namang mata na nakamasid sa aming dalawa ni Elaine, at parang ordinaryong tao lang kaming lumabas ng elevator. Di man lang napansin. Malayang-malaya na gawin ang mga ginagawa ng ordinaryong tao. Nakakamiss din.Walang Sean. Walang magsusungit.Higit sa lahat! Ako itong matanda kay Elaine. Kaya dapat lang na maging responsible ako sa kanya. Wala kang kaibigan Elaine? Pakita ko sayo kung ano nga ang merong may mapagkakatiwalaang kaibigan.Sumalubong sa tenga ko ang busina ng nagmamadaling ambulansya. Gaya ng dati napaka-abala ng mga tao sa kalsada. May kanya-kanyang pupuntahan na di man lang nakikitang kinakausap yung mga kasabay. Hahaha. Ano ka baliw para kausapin ang di mo naman kilala? Ano ba itong pinag-iisip ko.“Ate Zhia, gusto kong sumakay dyan.” Turo ni Elaine sa jeep na naghihintay ng mga pasahero. Nanlaki mata ko?Eh. Di ako makapaniwala eh.“Ate kasama yan
(Sean POV)Lalabas na sana ako mag-isa, nang harangan ako ni Troy. Nanginginig siya sa ginawa niya. Napayuko ito.“Master Sean, kailangan niyo magpalit ng damit. Kung gusto nga niyo tahimik kayong makalabas sa lugar na ito.” Subukan lang niyang umangat ng paningin, makakatikim siya sa akin.“Master Sean, sa pamamagitan yun niya.” Walang titig na tinuro ang Janitor sa sulok. Ang suot nito Kulay blue.Bigla akong natawa ng pilit. At tuluyan ko ngang kinuwelyuhan ang kawawang sekretarya. Nang pinilit niya na di sa akin tumitig.“Master Se-annn. Kung yun.. su-sundin niyo po ako.”“How come na inuutusan mo na ako?!” Saka nang pabalibag kong bitawan. Napaluhod ito sa akin.“Master Sean, sa yun lang ang paraan para makatakas kayo sa Media. Di naman natin maaring idaan sila sa dahas.”“It's true Master Sean.” S
(Sean POV)Nang makalayo na bigla akong siniko ng binatang pinigilan ko kanina yung kamay. Sa gigil ko naitulak ko siya. Para magkagulo sa loob ng Jeepney. At napapreno yung driver.“Hoy! Ano yan!”“Tarantado kasi to Manong! Namamali ng kamay!”“Tsss…” saka ko sinipa.“Hindi ako ang tarantado dito. Ikaw! Pinag-aaral ka ng maayos ng magulang mo! Wag yang kalibugan ang pinapairal mo!” ulit kong sipa sa kanya.At lumabas na ng jeep dahil, kanya kanya na hugot ng camera para kunan ako. Sa paglabas ko, napa busina at sumigaw yung driver na di pa daw ako nagbabayad.So? Overload naman yung sakay niya.Diretso yung titig ko kung saan bumaba sila Zhia.Nang makarating nga ako kung saan sa kabilang kalsada ayun mga baliw na sumasayaw ang tauhan ng isang fastfood chain.Napapikit na lamang ako dahil yung dalawa andoon din pala sa mga baliw
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu