(Zhia POV)
Ang tanging namamagitan sa amin itong dinadala ko. Pagkatapos wala na. Madali naman akong kausap. Di ko ipinipilit ang sarili sa bagay na ganito.
Kung ayaw, respetuhin na lang. Wala tayong magagawa. Tanging magagawa ko na nga lang talaga ang alagaan ang bata habang nasa sinapupunan ko pa ito.
“Zhia.” Tawag niya sa akin. Kahit tinawag niya ako sa aking pangalan. Di ko hinayaan na umangat ang aking paningin. Kung nanaisin ko nga, gusto kong takpan ang tenga ko dahil baka may di na naman siyang magandang sasabihin.
Sa tuwing tinatawag niya ako noon, masaya pa akong tutugon. Ngunit ngayon ibang usapan na. Tawag niya sa akin na may kasunod na panlalait at masasakit na salita. Mga bagay na di ko dapat marinig dahil alam naman niya na masasaktan ako.
Pag uwi namin sa Pilipinas, kailangan ko nga kausapin si Kuya, tungkol sa sinabi ni Sean tungkol sa kanya na hindi ko siya kapatid.
“Bi
((( HIRO POV’s )))Kanina pang gigil na gigil si Sir Luis sa naririnig. Kaya di na niya napigilan ng marinig na nga ang gustong gawin ni Sean sa dinadala ni Zhia ngayon. Isang sampal ang nagpatulala sa akin. Siya lang kasi ang maaring gumawa nito kay Sean kaya di ko namalayan, tuluyan na ngang kumilos si Sir Luis. Bago pa man ni Master Sean pagbuhatan ng kamay si Mis Zhia. Napigilan na ni Sir Luis. Saka nakisali na sa sagutan. Hangang sa nauwi ng ganito.Natigilan lamang ang dalawa ng si Zhia, nawalan ng malay. Agad naman ikinakilos ni Master Sean. Dito lang nakikita na walang balak si Master Sean na tuluyang bitawan si Zhia.Agad nilang inilabas si Zhia. At naiwan kami ni Sir Luis na napapunas ng dugo sa kanyang labi.“Tss. Maghihintay pa talaga siya na may mangayring masama kay Zhia. Bago niya marealize na mali itong pinag gagawa niya! Tsk!”Sinong ang di maiinis?Sakit ng katawan ang in
(Zhia POV)“Sean! Alam mo ba ang gagawin mo! Nakiki-usap ako sayo! Parang awa mo na.” sabay bangon ko sa higaan at hinabol siya. Hinawakan ang kamay niya.Nang bumukas ang pinto at mga doctor ang iniluha.Anong ibig sabihin nito?Inalis ni Sean ang hawak ko sa braso niya…“Sean.” Ako na itong napaurong nang marinig ko sa mga labi ni Sean na…“Do the operation now.” Utos ni Sean.Anong ikinagagalit niya sa batang dinadala ko na pinagkakait niya na mabuhay ito sa mundo?!Wala sa akin ang mali, nasa kanya! Ang baby ko papatayin nila ngayon. Di ako makapaniwala na gustong gusto itong mangyari ni Sean!Bumuhos ang luha ko. Napatitig na sila sa akin.“Sean!” sigaw ko.“Wag mo tong gagawin!” Dahil lumalapit na sila sa akin na parang multo na may mga ngiti sa labi nila na gustong kunin ng tuluyan ang anak ko
((( Luis POV’s )))Di na sapat ang kapangyarihan ko para pigilan si Sean sa kanyang binabalak. Ang plano niya na siya mismo ang sisira sa kanyang sarili.“Seryoso na ata nito Sir Luis si Master Sean.”“At wala na tayong magawa. Tss…”Tunay ngang dugo ng Madrid ang dumadaloy sa kanya. Napakahilig nila pagdating sa dahasan. Tsk.Anong gagawin ko? Nanganganib ang buhay ni Zhia kay Sean? Bakit nagkaganito sila?“Nais lang ata ni Master Sean na iligtas si Miss Zhia.”“I know. Pero luma na ang stratehiyang yan.”Napatayo ako at naglakad lakad. Kung hindi ako kikilos ngayon, magiging huli ang lahat sa kanila.Lumang stratehiya dahil may ginawa na silang ganito ngunit kahit nawala yung bata nagawa paring isakripisyo ang babae. Dahil ang Madrid naniniwala na babae ang siyang nagpapahina sa lalaki. Lalong-lalo na ang unang p
((( SEAN POV’s )))Halos matawa ako sa sarili.Bakit ko sila hinayaan na makuha si Zhia? Wala kasing kwenta ang mga tauhan ko. Nagbabadya ba sila ng gyera sa akin?Sige. Simulan na ata nating pabagsakin sila. Saka naihagis ang bote ng alak na hawak ko.((( Zhia POV’s )))“Hi.” Kuha sa akin ng atension ng isang batang babae.Bata pa lang may tinataglay nang kagandahan. Halata namang alaga ng pera.“Hmm…” napangiti ito.“Kuya Luis, told me na ikaw ang asawa ni Kuya Sean.”Ewan. Kung bakit nalungkot ako bigla ng marinig ko ang pangalan ni Sean at sinabi pa nitong asawa ako.Napatango na lamang ako.Di siya mapakali nang masaya siyang lumapit at naupo sa tabi ko. Napatitig sa akin. Medyo weird pero parang ngayon pa lang siya nakakita ng isang kagaya ko?“At sabi ni Kuya Luis, nagdadalang
(Luis POV)“Huwag niyo akong susubukan.” At bahagyang akong itinulak. Tss.Matagal na kitang nasubukan Sean. Medyo na disappoint nga ako. Tuluyan na nga siyang tumuloy sa pamamahay ng Madrid. Wala eh. Kabilang siya sa pamilyang to at napatunayan niya yun sa pamagitan ng ugaling meron siya.Nang nakita ko si Elaine na may hawak na golf Bat at tinutulungan siya na ayusin yung bola. Nang tirahin niya ito. Kanino pa kaya ang punta ng bola? Kay Sean.Nang nasalo naman ito ni Sean.“Nice Cctch Kuya!” masayang bati ni Elaine.Ngunit yung bolang inis na iniyukom sa galit. Saka binitiwan sa damuhan. Tinalikuran kami at di na lumingon pa.Ngumiti na lamang ako kay Elaine.Napangiti na lang din sa akin.Nang daanan ko yung bola. Wow. Galit na galit nga si Sean. Para nga mawala ang tamang pagkabilog.Ipinahatid na nga ni Elaine si Zhia sa gagamitin niton
(Luis POV)Naiwan si Elaine na napaisip ng malalim. Napatango siya…“Kuya Luis, may butas pa pala yung kasunduan namin ni Kuya Sean.”“He's always like that Elaine.”“Halata nga. Ang bitter masyado. Ano ba nangyayari sa kanya Kuya Luis?” Nanatili akong tahimik sa tanong niya.“Anong nangyari sa kanilang dalawa? Di ba nila mahal yung isa't-isa? Kawawa naman ang pamangkin ko nito. Atleast nakatulong para maging kampante si Ate Zhia. Kain na tayo!” Tumayo at nilapitan ako. Saka hinila yung kamay ko.May kilala akong babae noon na ganito kasigla at ngayon para na siyang nilunod sa kalungkutan. Kung alam ko lang na ganito ang kahihinatnan niya pinigilan ko na sanang mahulog siya ng tuluyan kay Sean. Dahil ang taong magpapasaya lamang at maaring magbabalik sa pagkatao niyang nawala ay tanging si Sean.((( Zhia POV’s )))
(Zhia POV)“Ate Zhia, wag kang malungkot. Bad yan. Wala na Daddy ni Kuya Luis, para may sumimangot pa dito. Wala rin yung mga naglalakihang tao dito at kabilang nga sa kanila ang asawa mo, Ate Zhia. Lapit na po ang Christmas!”Tumayo ito at nilapitan akong nanabik. Hinawakan kamay ko. Halata nga na parang napaliguan ang buong bahay ng galak. Ayos lang kay Luis na backstabin ng pinsan yung yumao niyang ama.“Ate Zhia, wag kang mag-alala. Di yan magagalit si Kuya Luis kasi nga po, totoo naman yung sinasabi ko.”Parang nabasa niya yung tanong na umikot sa aking isipan. Tumango si Luis. Napansin ko din na komportable yung ilang tauhan sa pamamahay.Malaki ang kaibahan nga noonng unang umapak ako dito.Ngunit bago pa man ako makaupo, biglang tumawa ng malutong si Luis. Ikinatakbo ni Elaine saka sumilip na naman sa hawak nitong tablet. Parody ba ang tinitignan nila? Tagal na din di ako nak
(Luis POV)“Alam mo Ate, nababagay lang yun sa kanya. Wag ka mag-alala. Kailangan lang natin patunayan na kahit gaano pa tayo kalakas, lahat ng tao sa mundong ito, merong kinatatakutan. Yun ang kailangan marealize ni Kuya Sean.”Napailing na lamang ako kay Elaine, lumalabas na din ang ugali nitong Madrid.“Sorry.”Inasikaso na kami ng mga katulong. Kumain din naman si Zhia, dahil kailangan niya. Alam kong may pinagdadaanan siya. Para sa bata, na di dapat madamay sa gulo nila.Medyo palihim akong ngumiti dahil alam kong, pagdating nang oras, magbabago ang isipan ni Sean. Parehong mahalaga sa kanya si Zhia at ang dinadala nito.Masaya ang bahay na ito kapag di sila ginimbala ng mga taong nasa likuran ng pamilyang ito.Ayoko man sabihin pero simula ng pumanaw ang aking ama, muntik na namang may panibagong katatakutan ang pamamahay . Kung naging huli sa akin ang lahat.Tuso sila. Binibilog a
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu