((( Zhia POV’s )))
Di ko namalayan, tumulo yung mga luha ko.
Nagkaroon na ako ng lakas na loob na tumayo.
Heto nga diba? Tuluyang mawawalan ako ng kwenta kay Sean.
Di na nga ako hinabol ni Sean.
Kahit ata siya, walang lakas na loob na harapin ito.
Di ako umakyat ng silid namin ni Sean dahil di ko namalayan kung saan ako dinala ng aking paa.
Nang mapagod ako.
Naitukod ko ang aking kamay sa isang kahoy. Tuluyang napaluhod doon at naiyak.
Hindi lang ito sa akin masakit, lalo na sa kanya.
Aanihin niya ako kung di ko man lang maibigay ang gusto niya? Anong pakinabang ko sa kanya?
Wala na nga akong kwenta. Walang-wala na.
Anong binabalak ni Sean sa nalaman niyang ito at ikaw Zhia anong balak mo?
Ang swerte ko no? At ano to ngayon?
“Zhia…”At naramdaman ko na lamang may humila ng kamay ko pataas at niyakap ako ng mahigpit. Sorry Sean
((( Zhia POV’s )))Nang marinig ko ang mga katagang babala ni Sean sa akin. Natigilan ako. Dahil kahit nga ganito ang nagyari, heto parin siya. Zhia, sinusuyo ka. Gusto ka niyang kasama at magkatuwang haharapin ang problemang ito.Hindi ka niya iiwan Zhia.Heto siya ngayon, tapos tatalikuran mo ulit.Anong gusto mo? Habulin ka pa niya! Papahirapan mo pa siya! Oo. Di mo deserve itong ginagawa niya at sana alam mo yan! Pero ano? Deserve ba niyang talikuran mo siya?!Masama sa'yo Zhia, naging kampante ka. Umasa ka kay Sean. Bahala na si Sean na sa totoo naman marami siyang problemang kinakaharap at dinaragdagan mo pa ngayon?Lalo na sa panibagong problemang ito.Sinabi naman niyang may pag-asa at ikaw itong kusang nagconclude na iiwan ka niya? Mahiya ka Zhia!Wala ka bang tiwala sa kanya?!Halos manlabo na ang paningin ko dahil sa aking luha na patuloy umaagos kahit pigil na pigil a
((( Zhia POV’s )))Di natapos yung araw na di ako iniwan ni Sean. Tinataboy din niya ang mga taong naghahanap sa kanya. Mahigpit na sinabi kay Butler Nazi na walang papasok sa silid namin kahit na sila Cecile pa yan.Hitsura ko namamaga na ang aking mata. Heto ata yung tubig na inimpok ko kapag tuluyan na nga ako pinagpalit ni Sean kay Chealsea. Yun, malala pa pala.Pero ngayon, mas lalo kong napatunayan na mahal na mahal ako ni Sean.“Sean, nag-aalala lang ako sa maaring maging reaction ng tatay mo tungkol sa bagay na ito.”“Wag kang mapressure.”“Ano na lang ang gagawin ko Sean?”“Don't be sad. Don't feel failure and don't ever listen to your bad manners of thinking. I know your looking for a specific to do. Hmmm. How about follow the doctor's advise. Wag kang magkukulong masyado dito. Wag na wag nga lang kakaligtaan na unahin ang kaligtasan muna. Do what you ma
((( Zhia POV’s )))Pagkagising ko kinabukasan. Wala na si Sean sa tabi ko. Uhaw na uhaw yun sa trabaho dahil nga tungkol kahapon. Pabigat pa talaga ako sa kanya. Hay naku Zhia. Wala na nga ata talaga tayong ginawang tama. Tao ka pa ba talaga?Wala na ngang oras yung tao.Actually sarili ko, di naman ako nagdemand ng oras kay Sean. Sadyang siya itong nagbigay ng oras sa akin.Kasi pinapakita mo na kailangan mo siya. Maging matapang ka. Wag na wag kang maging kahinaan ni Sean. Make him proud.Alam ko.Napaunat na ako ng kamay hindi dahil nakalimutan ko kaagad na nalugmok ako sa kalungkutan kahapon. Kundi lumalaban ako para kay Sean. Wag magmumukmok at bugbugin ang sarili ng kalungkutan. Wag pabebe Zhia. Very bad yun.Mag exercise! Isa pa sa advise ng Doctor…Kaya naman suot ko ngayon parang mag-babadminton ako. Sasabayan ako ni Cecile at Jane. Paglabas namin bigla ako
((( Zhia POV’s )))Pero naunang magpaalam si Sean ng magpakita sa kanya si Leon. Leon! Tumataba ka na! Try mo din mag exercise. Ninanakaw mo na naman asawa ko. Naiintindihan ko naman. Tiyak may pinaghuhugutan si Sean kung bakit magiging abala siya ngayon.Kumain kami ng agahan kasama yung mga bata ni Tang Ismael. Medyo naninibago ako sa ingay dahil magulo talaga tong si Tang Ismael at idadag pa natin ang dalawang bata na pinapangunahan nga ni Tolits. Mas mabuti na ngang sumabay din sa gulo nila.“Kain kayo ng carrots saka kalabasa maganda yan sa mata.”“Eh bakit puro gulay?” Oo nga. Ki aga-aga puro gulay?“Para yung apo ko malusog na lumabas. At kapag inasar niyo, di papatalo sa inyo.”Sabay titig sa akin ni Tang Ismael.Para sa akin pala ito. Kala ko pa naman sa kanya dahil naalala ko noong first time namin kumain ni Sean kasama si Tang Ismael. Gulay lang pinapakain dito
((( Zhia POV’s )))Tuluayan na akong napahikbi. Paano nga kung ganito na lang parati? Paano na nga lang kapag nalaman ni Tay Ismael ang tungkol dito! Tapunan ako ng tukso Sean! Ako ata yung malas talaga sa buhay mo!“Zhia! Tsk!” Narinig kong bumangon siya at naramdaman ko nga na hinawakan niya yung braso ko at tuluyan ako napaupo bangon. Himarap sa kanya.“Look!” mahigpit ang hawak niya sa braso ko. Masakit. Ngunit mas masakit itong nasa dibdib ko. Tipong hindi ko maibibigay ang nais nila. Tipong wala ngang chansa diba!“Wag kang magpapadala sa emosyon mo Zhia. Makinig ka sa akin. Wag na wag kang mag-iisip ng kung ano-ano dahil yan ang sumisira sa isang relasyon. Magtiwala ka sa akin.”Nakatitig lang ako sa kanya at inaamin ko, pumatak ang luha ko sa kumot dahil sa iniisip kong…“Sean. Paano kung ang sulosyon. Kailangan mo na akong iwan.” Ngunit ang itinugon ni Sean
((( Zhia POV’s )))“Miss Zhia…” Umiling si Cecile sa akin. Ibig sabihin wag na akong umiyak na alam niyang ikakalingon ni Sean sa akin. Tuluyan na siyang nakalabas nang umiyak ako. Hinagod ni Cecile ang aking likuran.“Walang magagawa Miss Zhia, ang pag-iyak. Sundin na lang natin yung advise ng mga doctor. Wag kang mawalan ng pag-asa.”“Narinig mo naman yung sinabi niya.”“Bakit? Ano ba ang sinabi niyo sa kanya kagabi?”“Importante sa samahan ng mag asawa na magkaroon ng anak Cecile. Sinabi kona kung sakali na di ko yun maibibigay. Okey lang sa akin na palitan niya ako.”“Miss Zhia!” Halos nagulat na tugon ni Cecile.”Bakit niyo yun sinabi? Mahal kayo ni Master Sean at hinding-hindi ka niya iiwan.”“Cecile, bakit kasi nangyayari ito?”“Kung ako sa inyo gawin na lang ang nararapat.
((( Zhia POV’s )))“Siguro Miss Zhia, baka kailangan mo niyan in case nga na gumanti yung ipokritang kabute.”Yun ba talaga?Napatango na lamang ako. Siguro nga.Ma try nga pwede? Kaya dahil may sanib na naman ako. Yun bigla akong tumakbo. Aba naman, tumakbo nga sila para ngang robot na maayos na na-iprogram ni Sean.Hangang sa medyo naligaw ko sila dahil bigla na lang ako umakyat sa bubungan at naloka sila sa paghahanap sa akin.Di ko nga namalayan para na akong napapa stone climbing sa hitsura ko. Oo, tuluyan nga akong nakipaglaro sa mga tauhan ni Sean. Since wala akong mapag-buhusan ng energy ko na sobra sobra kaya naman masyado na akong emotional. Hangang sa narating ko nga yung rooftop ulit ng pamamahay ni Sean. Noong huling nagdinner date kami para lang wag akong magmukhang kawawa at isipin ang kinakaharap naming problema. Napabuntonghininga ako.Sumuot ako sa maliit na i
@International_Pen((( Sean POV’s )))Ngumisi ako nang may halong pagkairita sa narinig ko.“Tss. Nakikipaglaro? Nakikipaglaro?! O nasaan siya?! Nagkukunwari ba ang mga tauhan ko na hindi siya mahanap! Fu*k !Sh*t!”“Right now Master Sean her assistant currently checking the footage where the young mistressmight hiding.”“Kung ganoon walang kwenta nga ang mga tauhan ko para paglaruan sila ng ganito nang aking asawa. Fire them all!”Tss. Saka ako tumalikod at tumungo nga sa control room.Wala ka na ba talaga Zhia magawa sa sarili mo no? Tss. Humanda ka sa akin. Look! Marami ang mawawalan ng trabaho nang dahil sayo. Napahilot na ako ng aking leeg. Nang bumukas ang pinto at ang iniluha si Cecile.“Where is she?!”Malilintikan sa akin ang mga tauhan kong to.“Master Sean. Pumasok po siya sa may bodega.”
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu