((( Sean POV’s )))
“Reason why I am the most proudest son right now Father.”
“Talagang, kapag ako inatake na naman. Pinapahighblood mo talaga akong bata ka.”Ngumiti na lamang ako. “Ikaw. Iho ang ikinakasama ko pa ng loob ko, si Zhia pala itong napangasawa mo.” Lalo akong gumiti.
“Why Father? You don't like her?”
“Sabi nga kayo magkakatuluyan. Aaron, ginayuma ka ba ng babaing yun?” Yun na nga ang sinabi ni Zhia sa akin.
“Nope.”
“O, bakit nainlove ka sa kanya?”
“Hmm. Kung ano man yung nafeel niyo sa aking ina yun din ata ang paliwanag ko. I just find myself na mahal ko na siya.”
“Tinamaan ka din. Sabi nga sa akin ni Zhia, na shotgun wedding mo siya.” na lalong ikinangisi ko. “Ikaw ha, ang baril di ginagamit sa babaing panutok. Yung isa lang, para magkaroon ako ng apo.”Si
((( Zhia POV’s )))Ako ata itong huling nakaalam na nakauwi na si Sean. Dahil pag-gising ko halos magulat ako sa katabi ko.Si Sean, at malalim ang tulog niya.Quite Zhia. Pagod yung tao. Namiss mo no?Kaya napaharap ako sa kanya. Pinagmasdan siya. Oy panaginip! Wag mong sasabihing panaginip to! Kaya lang parang di nakapag-bihis si Sean at agad siyang tatanda nito kapag walang proper grooming bago matulog. Wala na ba talaga siyang oras? Kawawa naman ang asawa kong to. Andito lang ako Sean.Nang maalala ko, yung nangyari noong isang linggo. Yinakap siya ni Chelsea. Pero lagi na lang kahit saan kami magpunta parating may Chelsea na nakabuntot sa amin. Susulpot na parang kabute, kung bakit ba napapasulpot na lang. Kabuteng canang yun. Sa kabuti ata talaga pinaglihi. Yung tipong nakakalason.Tss.Sean, kasalanan mo sa akin, paki-ayos. Kaya sa gigil ko bigla kong pinisil ng mahigpit ilong niya. Dahilan par
((( Zhia POV’s )))Lumipas na naman yung isang linggo. Ano 'to isang tambak na problema?! Tss.Zhia, sa laki nga ng kompanya ng asawa mo. Minsan nagigisnan ko siya tuwing umaga sa higaan at kapag nagigising diretso sa lunga niya. Minsan din wala akong Sean na makita sa tabi ko. Miss ko na yung amoy niya hangang unan na lang ba ang yayakapin ko?Ngunit ngayong umaga nakangiti ako. Linggo ngayon eh. Ibig sabihin, time out muna si Sean sa trabaho niya. Tama nga, pag-gising ko. Taran si Sean nga. Tulog na tulog. So, Sean? Anong balak ngayong araw? Magsisimba ba tayo ngayon? Hmm.. tama. Di ko pa siya nakikita na bumisita man lang sa simbahan. May Diyos ba ang lalaking to?Pinisil pisil ko ang pisngi niya. Mahina lang para sweet naman at kunyari wala akong galit sa kanya. Yung pilikmata nga niya bumukas sabay tinatamad na bumangon upo. Saka niyakap ako. Yan, ganyan nga Sean. Namiss ko to. Kala ko wala na. Ipinatong niya
((( Zhia POV’s )))Gumawa nga ako ng appointment kay Sean ngunit nagulat ako kung kailan ito matatangap ni Sean. Sa susunod pang linggo! At since asawa niya ako nasa priority list na nga. Mamayang gabi Zhia or bukas baka mapag-usapan niyo na ito ni Sean. Yah, tiwala lang. Wag kasi matutulog kaagad. Antayin mo umakyat!Kaya kinagabihan. Para maging abala ako at wag antukin, napa Candy Crush ako. Kasi yun ang larong ayaw paawat sa akin kahit sa panaginip, gusto kong ma-solve.Pero. Ten PM pa lang. Suko na ang talukap ng mata ko. Ilang hikab na ang ginawa ko. Zhia, wag matutulog. Maya lang Christmas na. Wag matutulog. Upakan kita sarili ko.Eleven. Tumatakbo na ako sa loob ng silid namin ni Sean at kung ano anong damit na ang sinubukan ko sukatin. Nang, nakaidlip ako at inupakan ako ni Cecile, yun ang sinabi ko sa kanya kapag nakatulog ako. Kawawa naman si Cecile, di ko rin pinapatulog muna. Hangang sa naawa na talaga ako.
((( Zhia POV’s )))Napatitig ulit ako sa parte kung nasaan sila Sean. Nang napansin ko hindi na maliwanag. Ibig ba sabihin nito tapos na sila? Di ko namalayan ah.Kaya agad akong pumasok ng pamamahay. Nang may mapansin akong tauhan ni Sean na kunti na lang babagsak na dahil nakatulog ito habang nakasandal sa dingding. Dahil dinatnan ako. Kapag nakakakita ako ng pusa na seryosong tinititigan ang isang butas natutuwa akong gulatin sila.At sagad tawa ko kapag napapatalon sa gulat. With reklamo pa na nilayasan ako.Sorry, sadyang gusto ko lang makipag gulatan. Ako nga lang ang mangugulat.“Winggggggggggggggggggg… Bogsh!” sabay hawak sa braso ni Kuyang tulog! Oo, Kuya ko ang lahat na nandito. Nagulat nga lang ako ng bigla nitong bunutin baril niya. Kaya napataas ako ng kamay ko.“Sorry po Kuya! Di ko na uulitin!” bigla kong sambit. Naku po handa talaga pumatay ang mga tauha
((( Zhia POV’s )))Kinausap ko sarili ko na dapat maaga ako magising para makausap si Sean. Since pinayagan ko na ngang makatulog siya. Pero dahil mag-uumaga na ako natulog, halos tanghali na akong nagising.Napabuntong hininga ako na walang Sean sa aking tabi. Kundi ang larawan niya sa dingding na may kalakihan.Kinuha ko yung unan at binato sa larawan niyang naka-upo na parang ang laki ng pinaghaharian niyang lupain. Sabagay, parang ganoon na nga pareho lang naman ngayon.Miss na kita Sean.Bumangon na ako. Parang mapipilitan talaga ako na matulog mamayang hapon para kapag twelve di pa ako inaantok. Yap! better. Kaya lang pagod din si Sean. Hmmm. Dapat mauna akong magising sa kanya! Tama! Ganoon na nga! Yun ang dapat gawin.Kaya naman, kinagabihan ulit di ko na si Sean hinintay at nauna na akong natulog.Kinabukasan. Alas-tres pa lang ng umaga gising na ako.Kinapa ko si Sean. Hmmm…
((( Luis POV’s )))“Master Luis, sadyang magagaling sa paggawa ng gulo ang mga tauhan ng Elder lalo na sa negosyo ni Master Sean. Isa na doon ang gamot na binibigay ng libre sa mga bata at pinull-out yun. Marami ang namamatay na bata, ayun daw kapag natuturukan ng gamot.” napapikit ako sa narinig ko kay Hiro. Marami ngang kalokohan na ginagawa ang aking ama.Pero hindi niya ito kagagawan, si Levi.Siya ang nasa likod nang lahat na ito. Saka ginagawa nila ito para maalis ang pansin niya kay Zhia.“Anong hakbang ang gagawin ni Sean?”“They will going to investigate the accident, Master Luis.”Napatango ako. Yun nga ang magagawa nila para linisin ang pangalan ng kompanya. Dahil hindi lamang ang gamot na yun ang iiwasan ng mga tao kundi mawawala ang tiwala ng mga tao sa produkto at serbisyong binibigay ng Herald Corporation.“At personal na sasag
((( Sean POV’s )))Sa harapan ng mga senado, halos gusto ko na mag-walk out dahil sa pagku-question nila tungkol sa produkto na ang patamang ginagawa ay para sa kompanya ko. Kung mawala amn ang serbisyong to sa amin, ano naman nga ang kaso sa akin? Tss. Di gawin nila!Ngunit di maari. Ang nakataya dito, pangalan ng kompanya ko!Kaya naman ako mismo itong nagkusa na kausapin sila. Nais nilang pumunta ako ng personal ngayon din sa pamamahay nila. Gabi na ng makarating ako at hapunan iyon ng pamilyang Steward.Tanging kasama ko si Leon. Di ako sigurado sa ginagawa kong ito ngunit kailangan.Agad kaming nakilala ng tauhan ng Steward dahil minsan na akong dumalaw noong umiikot pa ang buhay ko kay Theressa. Ano kaya ang mararamdaman ni Zhia kapag nalaman niya ito? Sinabi ko din kay Leon na wag na wag niyang ipapaalam ang tungkol dito sa asawa ko.At ang nagbukas ng pinto para sa amin si Chelsea. Sa pagkaalam ko nasa pil
((( Sean POV’s )))“Son, tell us about your wife.”“She is great Dad.” Naunang kumento ni Chelsea.“She completely conquer Sean heart and I think she is more attractive than Theressa.” dagdag niya na di ko inaasahan na sasabihin niya talaga ito sa harapan ng kanyang magulang.Napangisi na lamang ako at napainom ng tubig.Alam ni Leon na di na ako komportable sa usapang ito kaya tinitigan ko siya na, Do something Leon. Hindi ito ang ipinunta natin.Nakuha niya ang ibig sabihin ko. Kaya gamit ang kunwaring tawag. Nakahinga ako na pumunta sa terrace nila. Kasama si Leon. Alam ko nakikinig ang mga tauhan nila. Pwera lang sa salita namin.“May alam ka ba kung ano ang kahihinatnan ng pagpunta natin dito?” Napahawak ako sa leeg ko dahil parang nakadikit lang sa akin ang tension ng boung paligid sa akin.“Kailangan na ba na
((( ZHIA POV’s )))Di ko sila iniwan. Never ko ipinadama na iniwan ko sila. Halos ilang oras din ang maubos ko para makipag-video call lang sa kanila. Mommy is doing well. They are my inspiration, motivation to raise on my feet. Ayokong bumalik na isang talunan kaya tinagap ko ang pagsubok na kailangan ko lumayo sa mga anak ko. Pero uulitin ko, di ko sila iniwan.Isang sakripisyo ang ginawa ko. Isang sakripisyo ng isang ina, para di nga kami apakan ng ibang tao. Para sa amin ang ginawa kong to. Sobra ko silang namiss…“Mommy, gumawa kami ni Shin ng mahabang panali para kapag gusto ka namin makita, huhugutin lang namin ang lubid at babalik ka na dito.” Natawa na lamang ako kay Shena.“Di na ako aalis.”Nanlaki ang mga mata nila. Dahil umuuwi din ako ng ilang araw sa isang taon. Napayakap ulit sa akin ang mga makukulit.“Di na aalis ang Mommy ko!” si Shin, sigaw niya sa mga class
((( Zhia POV’s )))AFTER FIVE YEARS ....Mahirap magluto pero kailangan gawin. Prinitong itlog lang to Zhia. Wag kang abnormal na di mo kaya. Yan ang hinihingi ng tatlong bulingit sa pagbabalik mo.Huminga ako ng malalim. Napangito sa ginagawa ko. Perfect ang tatlong pritong itlog para sa egg sandwich na gagawin ko. Dahil wag ko daw sila niloloko na kung bibili ako sa labas, malalaman kaagad nila, kung gawa ko ba talaga o hindi.Jetlag pa nga Mommy niyo. Inilagay ko sa lunchbag nila. May mga pangalan nila. Saka balak ko nga silang supresahin sa school. Nasa kindergarten. Masaya ang mga makukulit na yun sa pagbabalik ko. Napahalik ako sa Lunchbox. Inalis ko ang apron ko… Saka lumabas ng pinto. Napangiti ako dahil talagang magulo ang sala namin. Mga laruan nilang nagkalat. Tiyak labis nga silang masusupresa kapag nakita ako. Pumunta na ako sa garahe. Inistart ang sasakyan. Sa loob ng liman
(Jane POV)“Oh, good Cecile. If you mind. Saka dapat lang na maging close kayo sa akin.” Nabitawan ko bigla si Mam Cecile. Ano to biglang baliktad si Mam? Lumapit na siya. May ngiti pa…Halos … ng mahawakan niya ang handle ng Wheelchair. Itinulak niya ito sa may hallway na agad naman bumanga sa ina nito.“Mga hampaslupa! Anong ginagawa niyo sa anak ko!”Hinamon pa ito ni Cecile na lumapit sa kanya. Malayo nga ang agwat ng gulang namin ni Cecile, kay Miss Zhia. Kita naman sa pagkatao niya na palaban. Hindi nga lang talaga masalita.“Aba naman!”sumugod na nga sa amin. Iniwan ang kanyang anak na marupok! Malandi! Haist! Basta siya ang gumulo ng kwentong to! Bwisit lang! Sana maabutan ni Master Sean si Miss Zhia. At parang mapapalaban na din ako. Ibuhos ang galit sa kanila. Sa nangyari kay Master Luis!Wag ang lalaking nagnakaw ng unang halik ko! Ako lang ang ma
(Sean POV)Nang narinig kong may gulo sa labas. Bago ko pa nga maisilid sa lalagyan ang marriage contract namin ni Zhia. Bumukas ang pinto. Di na napigilan nila Butler Nazi. Tumakbo sa akin si Luis at binati ako ng kamao niya. Para mapahiga ako sa sahig.“That punch might do something the way you thingking!”But his punch di magtatapos sa ganoon lang. Sa inis ko bumangon ako at tuluyan ko na ring pinakawalan ang inis sa mundong to. Bakit nga ba ako na lang ang laging punupuntirya ng problema?! Napapagod din ako! Nahihirapan. OO! Inaamin ko pagod na ako! Nahihirapan na. Sa totoo nga lang parang gusto ko na sumuko. Sh*t Luis. I'm too tired. Hangang sa napagod ako kakasuntok kay Luis. He just keeping on coughing as he punch me back. Natawa na lamang siya na pareho na naman duguan ang mukha naming dalawa.“Is this you again Sean?”bigla na lang ikinangiti niya. Tumulo sa kanyang mga mata ang lu
((( Luis POV’s“Natitiyak ko iho na masaya para sayo ang iyong ina. Napakabait mo.”“Salamat po. Bukas ang death anniversary ng aking ina. Nakausap ko na si Father about the occasion.”“Ibig lang sabihin dito mo ipagdaraos.”Napatango ako. Dahil wala na din naman ang aking ama para pakialaman ako sa bagay na yan.“After this po kasi, baka matagal niyo akong di makita.”“Bakit maghahanap ka na ba?”Napangiti ako at umiling.“Magiging youtubers ka Kuya Luis?!” isang bata.“Subscribe ka na namin Kuya!” Mapapangiti ka na lang talaga.“Wag masyado kayong maging mahilig sa gadget. Depression din yan. Minsan nakakabuti na magbasa na lang ng physical book. Kaya bibilhan ko kayo ng ganito.” daliri ko…“Kakapal na libro. Tig-iisa kayo.”“Tom Sawyer po akin!”
((( Cecile POV’s“Miss Zhia, bakit?”biglang maraming tanong ang naglaro sa aking isipan. Lalo na nga tumalikod sa amin si Miss Zhia. Parang ni isa sa tanong ko, ayaw niyang sagutin. Natahimik na lamang ako. Si Jane pinigilan ko na din. Hayaan natin na palipasin ang oras na ganito. Alam ko na may isa sa kanila na kailangan ibaba ang pride. Nang inahanda na nga ni Leon ang sasakyan.“Miss Cecile, ano ba talaga ang nangyari?” tanong sa akin ni Jane. Lumapit na ako kay Miss Zhia. Naisipan niya atang lumabas muna. Oo, Miss Zhia, toxic nga masyado ang lugar na ito ngayon. Mas makakabuti nga na magpahangin ka muna.“Miss Zhia, sigurado po ba kayo na di kami sasama?”Si Leon lang? Ang kapatid niya at si Tolits. Umiling sa amin si Miss Zhia.“Kung ganoon, umuwi po kayo kaagad.”“Di na babalik ang kapatid ko dito.”“&hel
(Zhia POV)“Wag ka masyadong maangas.” Babala ni kuya na lumabas nga ito. Nanatili kaming tahimik ni Sean. Di ko mapigilan na mamilipit ng may sumipa sa tiyan ko. Inilayo na lamang ni Sean ang paningin sa akin. Oo, galit siya. Nagawa niyang magalit sa akin. Ano naman ngayon? Ang iniisip ko, kung ano ang siyang mangyayari sa akin. Dumating na si Leon na napatitig sa aming dalawa.“Master Sean.” Ibinigay dito ang folder na naroroon nga ang Marriage Contract namin. Ngumisi siya.“Can you bring a candle here Leon.”agad na ikinalabas nito.“Zhia.” Umangat ang paningin ko sa kanya.“Why are you crying? This is what you want right?”“Sean…”wag Zhia. Kailangan mong turuan ng leksyon ang asawa mo. Alam mong mahal ka niya. Mahal mo rin siya. Gagawin mo 'to dahil mahal mo siya. Oo, kabaliwan nga itong gagawin ko. Pero sa ikakabuti namin itong dalawa. Mayaban
(Zhia POV)“I am wrong Zhia?” Tumulo ang luha ko sa aking pisngi. Di man lang ako napakisapmata. Di si Sean nagbago Zhia. Ikaw itong tuluyang nagbago. Saka nga pinunas ko ng aking daliri ang luha ko. Tumango ako.“Zhia. She just want of your forgiveness. Bakit di mo maibigay sa kanya?” Nanlilisik ang mata niya.“Sean.” at bumagsak na nga ng tuluyan ang aking mga luha. “Di madaling magpatawad. Alam mo yan.”“I understand. Pero di oras na ganito ka sa kanya Zhia. Alam mong maselan ang kondisyon niya. Bakit di mo na lang muna siya tangapin?!”“Kondisyon lang naman niya ang inaalala mo ngayon Sean. Eh ako?!” Napapikit si Sean.“Di mo ako nauunawaan Zhia. Patayin mo na lang ako!” biglang alboroto ni Sean. Nagulat na lamang ako.Inilabas niya ang baril saka kinasa ito. Inilagay sa harapan ko.“Kill me now!”Lalo akong umiyak.
(Zhia POV)“Please stop!” Di ko siya sinasaktan. Hinahawakan ko lang ang kamay niya para bitawan ako. Pero ayaw talaga. Nasasaktan na ako. May namumuo nang luha sa aking mga mata. Di ko kailangan na patulan siya. Nang dumating ang nanay niya. Nakisama pa sa gulo naming dalawa ni Rymalene. Magsama kayong dalawa sa impyerno! Kapag may masamang mangyari sa akin dito! Di ko na napigilan ang sarili ko, kundi lumaban.“Anong kaguluhan to?!” si Sean.((( SEAN POV’s )))As I return, biglang tumawag sa akin si Cecile. Lalong lumakas ang nararamdaman kong kaba dahil di naman tumatawag sa akin si Cecile kung walang masamang nangyayari.“Master Sean, nagkakasakitan ang asawa niyo at si Miss Rymalene.”Oh sh*t!“Di niyo ba kayang awatin?!”“Master Sean.”“Leon, speed up!&rdqu