"EL, wuy!"
"H-Ha? Bakit?" kanina pa ako wala sa sarili. Hindi ko na nga mabilang kung ika ilang tawag na ang nagawa ng Guro namin sa pangalan ko.
"Kanina pa kita kinakausap, tango ka lang nang tango. Okay ka lang ba?" agad na tumango naman ako sa tanong ni Lavi.
"Oo naman, m-may iniisip lang ako." hindi ko kayang sabihin kay Lavisha ang patungkol doon sa narinig kong sinabi sa akin ni Lary, kahapon. Nagbibiro lang naman ako no'n at hindi ko aakalain na totohanin niya ang sagot.
Tumango naman siya agad. "Pero EL, mamayang gabi pala, gusto mong star gazing tayo? Tayo nila Kairo at saka..." napa kamot muna siya ng kanyang batok bago magsalita ulit.
"At saka ano?"
"Baka kasi gusto niyang sumama, p'wede naman, tayong apat." may ngiting turan sa akin ni Lavisha dahilan upang ipag taka ko ito.
Umayos muna ako ng upo. Wala na rin kaming pasok dahil absent ang last subject namin. Tumingin ako ng direkta sa mga mata ni Lavisha.
"Bakit pa
Elona's POVHindi ko alam pero parang pakiramdam ko ay iniiwasan na ako ni Lary. Sanay akong sa tuwing wala akong kasama pa uwi sa Dormitoryo ay binubulabog niya ako, sa tuwing kumakain ako sa canteen na walang kasama, bigla bigla na lang siyang susulpot na parang kabute.Pero ngayon, hindi eh.Mahigit isang linggo na din simula no'ng last na kita ko sa kanya. Araw ng lunes ngayon at kaka simula pa lang ng aming klase ay wala na akong gana."EL! Tada!" excited na bungad sa akin ni Lavisha sabay pakita ng kanyang bagong damit. Na mangha agad ako dahil sa suot niya. Kita kita ko rin kung pa'no tumingin ang mga kaklase namin sa kanya, pero hindi iyon hinayaan ni Lavisha at binigyan sila ng nakakamatay na tingin isa-isa bago bumaling ulit sa aking ang atensyon niya."Bagay ba?" kagat labing tanong niya sa akin at marahang umikot, para makita ko ang kabuuan ng dreas na suot nito. Napa ngiti ako."Bagay na bagay," simpleng kulay grey lamang ang ku
"Napapansin kong sobrang clingy mo nitong mga nakaraang araw," saad ko habang naka higa kaming pareho ni Lavisha dito sa gitna ng field. Hindi naman din marumi kasi may mga maliliit na damo naman.Narinig ko ang mahinang pag-tawa niya."Ayaw mo no'n? May clingy kang Best friend--""May kailangan ka bang sabihin sa akin, Lavi?" pagpuputol ko pa sa gusto niyang sabihin at umupo ng maayos at binalingan siya ng tingin. Kitang-kita ng dalawang mata ko kung paano hinay-hinay na nawala ang naka paskil na ngiti sa kanyang mukha."Masyado bang halata?" ramdam ko ang lungkot sa mga boses niya. Umupo din siya katabi ko at tumingin sa kawalan. Maaliwalas ang kalangitan ngayong gabi... tanging sinag lang ng buwan ang nagsisilbing ilaw namin.Tumango ako at tumingin rin sa kawalan."Oo," simpleng sagot ko, "May problema na naman ba? Napapansin ko nitong mga nakaraang araw ay hindi n kayo masiyadong nagkikita ni Kairo, dahil ba doon?" tanong ko sa kanya. N
Elona's POV"Ang sakit ng ulo ko..." mahinang daing ko at umupo sa aking kama. Tumingin ako sa bintana ng aking kuwarto at napagtanto kong umaga na pala.'Teka? Anong nangyari kagabi?'"Are you alright?""Ay! Kalabaw!" biglaang saad ko at napa lingon sa aking tagiliran. Hinarangan ko agad ang sariling mukha ko ng aking dalawang kamay. Nahihiya ako dahil wala pa akong hilamos at baka may muta pa nga sa aking mga mata."A-Anong ginagawa mo dito?" naman, eh! Bakit ba ako na uutal!"Guarding my Queen." simpleng sagot niya lang sa aking katanungan. Nanlaki naman kaagad ang magkabilaang mata ko dahil sa gulat."A-Ano ba 'yang pinagsasabi mo Lary! H-Hwag ka ngang mag biro!""Do you think I'm joking?" Ibinaba niya ang binabasa niyang kung ano at umayos ng upo at saka tumingin ng direkta sa mga mata ko. "I already told you that I love you Elona. And I meant what I've said that time," napa lunok agad ako ng sarili kong laway at umiwas na
Third Person’s POV“D-Dad… h-how could you lie to me!?” malakas niyang sigaw sa kanyang Ama na kasalukuyang naka upo lamang sa sofa ngayon. Natatakot si Lavisha sa maaaring mangyari sa kanila ng kanyang Ama dahil sa sobrang galit ni Laurier ngayon.Dumagdag pa ang patungkol sa kanyang Ina na sa simula’t sapul pala ay isa lamang itong impostor.“H-Hindi ko rin alam, Anak. Siguro dahil narin sa pagka miss ko sa Mama mo ay nag bulag-bulagan ako sa katotohanang wala na siya.” Ramdam ni Lavisha ang pagsisisi sa uri ng boses ng kanyang Ama.Napakuyom siya ng kanyang kamao.“Kailan pa? K-Kailan pa namatay si Mama?” parang pinipira-piraso ang damdamin ngayon ni Lavisha. Hindi niya alam kung ano ang unang dapat niyang gawin, sinisisi niya ang kanyang sarili dahil sa mga nangyayaring ito. Hindi niya man lang nagawang ipagtangol ang kanyang matalik na kaibigan.“Eight years ago, when you deci
“Gusto mong bumalik ako sa mundo ko? Tapos pa’no kayo?” tiningnan niya ng direkta sa mata ang Binata. “Sa tingin mo ba gano’n lang ka dali iyon, ha?” hindi na maiwasang maging emosyonal ni Elona. Marahas na pinahid niya ang tumulong luha sa kanyang pisngi.“Gano’n lang ba ka simple sa inyong lahi ang ipagtabuyan—”“Then, what do you want me to do?” napa tigil agad si Elona sa pagsasalita ng makita niyang nag-uunahang nagsi bagsakan ang mga luha sa mata ni Laurier.“L-Lar—”“I don’t want you to get hurt anymore Elona, this is my battle, from the very start I saw you in that forest, I already know to myself that I like you.” Sinakop ng magkabilaang palad ulit ang pisngi ng dalaga.“Let me protect you my Baby, even if it’s mean that I will loose you from my sight, it’s okay, as long as I know that you’re in a safe place.&
Elona’s POVLumipas ang tatlong araw ay naging mas maingay na ang buong kaharian. Ang mga Ephemeral at Eudaemonia tribe ay unti-unti nang nagkakasundo ulit. At lahat ng mga tumulong na Eudaemonia sa mga masasamang gawain ng impostor na Reyna ay ikinolong.“Okay ka na ba Lavi?” hindi ko sana gustong ma kulong ang Ama niya ngunit siya mismo ang nag prisinta na ikulong ito. Alam kong masakit sa kanyanv parte iyon, dahil Ama niya iyon. Ngunit wala siyang magagawa dahil lumabag ito sa batas.Ngumiti siya sa akin.“Mabuti naman, h’wag kang mag-alala. Masaya na rin akong alam ko sa sarili ko na bumalik na sa dati ang kaharian.” Napa yuko siya kasabay nito ang pag-yuyog ng mga balikat niya. Tinapik-tapik ko naman kaagad ang kanyang likuran.“Ma? Pasensya na, ha? Kung pina iral ko ang pagka masarili ko at hindi ko man lang inisip ang nararamdaman niyo ni Papa,” mas lumakas pa ang paghagulhol ni Lavisha. Niyaka
“Nako mahal na Reyna, kami na po diyan.” Agad na kinuha nila ‘yong plato sa kamay ko na ikinagulat ko naman. Dali-daling kumuha ng malinis na tuwalya ang isa pang katulong at agad na pinunasan ang aking basang kamay.‘Anong nangyayari?’“T-Tigil.” Napa tigil agad sila at saka yumuko sa harapan ko.“A-Anong tinawag niyo po sa akin kanina? R-Reyna? P-Pero---”“Iyan po ang utos ni Haring Laurier,” wala sa sariling tinapunan ko ng masamang tingin si Lary. Kita kasi dito mula sa kinatatayuan ko ang napaka habang hapag kainan. Naka ngising nagkibit balikat lamang siya at nagpatuloy na sa pagkain.Malakas na napa buntonghininga na lang ako. Hindi na nga ako nagulat na sobrang laki nitong palasyo na ito, eh. Bakit ba kasi ang yaman ng mundo nila?“Mahal na Reyna?” bumalik na lang ako sa reyalidad ng marinig ko iyon. Palagay ko ay nasa edad mga sengkuwenta-anyos na sila, ka
Elona’s POV“Ginang, nakita niyo po ba si Lary?” kanina ko pa kasi siya hinahanap. Nasaan na ba iyon?“H’wag mo na akong tawaging Ginang iha, Mama Tes na lang.” may ngiting saad niya sa akin. Nahiya naman ako at napa kamot pa sa sarili kong batok.“Sige po, M-Mama Tes,” utal-utal na sambit ko. Malakas na napa tawa agad siya dahil sa reaksyon ko.“Nariyan lang iyan sa tabi-tabi, iha. Halika muna, mag meryenda muna tayo,” aya nito sa akin. Hindi naman ako maka tanggi dahil nahihiya ako kaya tumango na lang ako at sumunod na sa sala.“Umupo ka muna diyan iha, kukunin ko lang ang pagkain.”“Sige po,” magalang na sagot ko. Ilang minuto pa ay bumalik na kaagad ito at inilagay sa ibabaw ng maliit na mesa ‘yong pagkain at juice.Magalang na inabot ko ang ibinibigay na pagkain sa akin ni Mama, at kumagat agad doon. Napa hinto na lang agad ako sa pagnguya
Elona's POV"H-hindi..." napahawak ako sa aking baba dahil sa sobrang emosyon na bumabalot sa'kin ngayon. Ipinalibot ko ang paningin ko sa kabuuan ng dalampasigan at kitang-kita ng dalawang mata ko ang nagsisidlakang mga Christmas lights at ang naka kalat na parang red carpet na pulang rosas sa buhanginan.Napa tingin din ako sa gilid ko ng marinig kong may kumakanta doon and it was a chiore, na puno ng puro staff dito sa resort.Dahan-dahang dumapo ang mga mata ko sa mga taong nandito ngayon. I-It was Lavisha with a baby in her hand at Kairo. Ang kasunod namang naka agaw ng pansin ko ay ang lalaking naka itim na suit na nasa gitna nila Lavisha.Dahan-dahan akong humakbang pa punta sa gawi niya at kitang-kita ko ang napakalawak na ngiti na naka paskil sa mukha ni Laurier. Sa bawat paghakbang na ginawa ko ay siya naman ang pag hangin ng malakas sa dalampasigan dahilan upang dalhin nito ang buhok
Laurier's POV"It's the day, ready na ba ang lahat?""Oo naman, ano akala mo sa'min? 'Di ba hon,""Yup. It's all set, brother. And anyway, thank you for letting us explore the world of human," I just silently chuckled."Most welcomed. And take note, that's only for today, okay? Malalagot ako sa Asawa ko kung mapapansin niyang wala sa leeg niya ang kuwintas.""Yeah, yeah. Whatever," natatawang nilagay ko na ang phone sa table. I stared at my wife's beautiful face. She's still asleep right now, it's still 5am in the morning. Hinaplos ko ng marahan ang kaniyang buhok dahilan upang mag mulat siya ng mata."Hey, you're awake already?" bumangon siya at kinusot-kusot ang kaniyang mata. "Give me a kiss." ininguso ko agad ang aking mga labi. Tinampal naman niya ng mahina ang aking balikat sabay tabon sa kanyang sariling bunganga.
After two weeks. Yes, you read it right. Two freaking weeks at ngayon pa mismo ang araw na pupunta kaming pareho sa Palawan para sa honeymoon namin, pero heto kami ngayon, walang imikan na nagaganap."Hey, Anak, where's your husband? Dapat nasa Palawan na kayo ngayon 'di ba?" ngumiti lamang ako ng simple."Siguro busy lang Ma, p'wede namang ipag-pabukas na lang,""Ha? But it's already two weeks, naman, mamatay yata akong walang apo nito." nanlaki naman kaagad ang mga mata ko dahil sa sinabi ni Mama at napa upo na lang sa sofa."Mom! Pupunta lamang kami doon para mag rellax, 'yun lang." giit ko."Nag-away ba kayo?""H-Hindi, ah!" napa lakas ko pa ang tono ng boses ko kaya napa mura na lang ako ng palihim. Nasa'n na ba kasi ang lalaking 'yon? Sabi kong sunduin ako sa bahay ng alas nuwebe ng umaga ngunit hanggang ngayon wala pa.Bumalik na lang ako sa reyalidad ng maramdaman ko ang mga kamay ni Mom na humawak din sa kamay ko. Napa lingon
Elona's POVNever regret the day in your life that good days bring happiness, bad days brings experience's, worst days give lessons, and best days give memories.Marami na kaming napagdaanan ni Lary na mga problema sa buhay, at nandito na nga kami sa parteng pang habang buhay naming pangangatawan.It's been two years since he once proposed to me. And that was a unforgettable moment, imagine, laman kami ng mga diyaryo at balita dahil sa pauso niyang may pa kulong kulong pa."Elona Anak, are you ready?" I looked my reflection in the mirror in front of me. I'm stunning, like a princess in a white gown dress. I smiled at my Mom."P'wede pa bang mag back-out?" natatawang turan ko. Agad n umiling si Mom, "No, you're not allowed to." pabirong sabat naman ni Dad, na kaka pasok lamang sa loob ng kuwarto kaya napa iling-iling ako."Kayo talaga," hindi mapuknat ang ngit
Nagulat na lang ako ng biglaang may humawak sa kaliwang mga kamay ko."Laurier?" gulat na saad ko at nakita ko naman sa likod niya ang mangiyak-ngiyak na mukha ni Mama at Papa."Oo na 'yan!" sabay-sabay na sigaw ng mga reporter's na nasa likod ko kaya napalingon kaagad ako. Nakita ko pa iyong kaninang nagsabi sa akin kung anong pangalan ng restaurant na ang laki ng ngiti at abalang kumukuha ng picture's at gano'n rin naman iyung iba.Ibinalik ko sa harapan ang atensyon ko. Lumuhod sa harapan ko si Lary kaya napa atras kaagad ako at napahawak na lang sa sarili kong mga bunganga."A-Ano ba'ng n-nangyayari?" naguguluhan kong turan. Hindi siya nagsasalita at naka complete tuxedo pa siya ngayon at kita kong naka ayos talaga ang buhok niya ngayon. May binunot siyang kung ano sa kaniyang likuran at isa iyong maliit na kahon na kulay kahel.Binuksan niya ito at saka ngumiti ng napaka lapad sa aking harapan. Nanlaki ang mga mata king dumapo ang aking mga ma
Elona's POVIt was the best vacation ever for me. Bumalik na rin sa dating takbo ang buhay ko at kasalukuyang nagkakape ako dito ngyayon sa sala. Bumalik narin kasi si Dad sa kompanya. Kaya heto ako, walang ginagawa, hay."Ma'am," napa lingon kaagad ako sa aking tagiliran. It was Manang Eltra."Yes, Manang?""Pinapasabi po ng Dad niyo na gagamitin niya mun daw cellphone mo." kumunot agad ang noo ko. Nagtataka naman ako dahil parang hindi maka tingin ng direkta sa'kin si Manang ngunit ipinagsawalang bahala ko na lang iyon."Why? I mean, It's not a problem, but, he have his own cellphone right? And anyway, kanina ko pa napapansin, nasa'n pala si Mom?""Nasa kompanya din po Ma'am, nasira po ang cellphone ng Dad niyo," napa 'ohh' na lang ako at walang pag-aalinlangang inabot ang cellphone ko at ibinigay ito sa kanya."Here, paki sabi din kay Da
Nakipag debate pa ako kay Mom sa cellphone patungkol doon sa two-piece na sinali niya sa bag ko at hindi nga ako nagkamali, siya nga naglagay no'n.Napipilitang lumabas ako ng banyo habang nag-aantay na lang sa'kin si Lary sa labas para mag swimming na kami sa dagat. It's already 4pm in the afternoon and it was a good weather to do some sports swimming.Naka lugay lamang ang itim na buhok kong hanggang beywang ko lang. Habang ang magkabilaang kamay ko ay nasa harapan ko. Tanaw ko na dito mula sa aking kinatatayuan si Laurier and my jaw literally drop when I see his sparkling abs under the light of the sun. Ipinikit ko agad ang mata ko at sinampal-sampal ang aking pisngi ng mahina."Nagiging bastos na yata ang mata ko." mahinang bulalas ko sa sarili. Hahakbang na sana ako palapit sa kinatatayuan niya ng biglang may humarang na tatlong mga kalalakihan sa aking harapan."Hey Miss, what's your name?" may
Elona's POVHanda na ang mga gamit ko."Let's go?" nilingon ko agad ang pinangalingan ng boses na iyon."Let's go." may ngiting sagot ko sa kanya, "Mom! Alis na po kami!""Sige, Laurier, ikaw na bahala sa Anak namin, ah?" Tumango naman si Laurier sa sinabi ni Mama at hinawakan ang kanang kamay ko at pinagsiklop iyon."Ako na po ang bahala." may ngiti sa mga labing tumango si Mom at saka Dad. Kumaway na ako sa kanila habang papalayo na ang kotche naming sinasakyan. Nang hindi ko na makita ang bahay namin ay ibinalik ko sa kalsada ang aking atensyon at umayos ng upo.Tahimik lang ang naging biyahe namin pa puntang Siargao. Naroon din kasi ang sinasabi niyang resthouse niya. Nagka taon pa talagang magkapitbahay lang ng resort ang tutuluyan naminsa Resort ni Mr. Rincon."Hindi ba tayo bibili muna ng bangus? Grilled natin mamaya, b
"Ma'am Elona, nariyan na po si Mr. Rincon." lumingon ako sa aking likuran dahil sa imporma ng isa sa mga empleyado namin."Okay, get ready the dishes and make sure it's presentable.""Yes, Ma'am." tumango ako at lumabas na ng kusina. Dumiretso muna ako sa ladies comfort room at inalis ang suot kong pang kusina na damit at inayos ang hanggang above the knee skirt ko na suot at ang hapit na white t-shirt na pang taas ko.Mabuti na lang talaga at napa kalma ako ni Lary kanina, kung hindi, dumiretso na siguro ako sa bahay at nag mukmok. Handa na sana akong lumabas ng banyo nang laking gulat ko ng pumasok agad sa loob su Laurier. Napa tingin kaagad ako sa ibang cubicle at malakas na tinampal ang balikat niya."Ano na namang ginagawa mo dito!? Ladies comfort room 'to!" asik ko sa kanya ngunit hinawakan niya lamang ng mahigpit ang beywang ko at binigyan ako ng mumunting mga halik sa aking labi.