Nalilitong napatitig si Lucien kay Vladimyr at agad nanlaki ang mga mata nang maalala ang nanay ng batang si Cheya na tinamaan ng bala. At si Drak.
“Where's Drak?” Kinakabahan niyang tanong kay Vladimyr. “Where's your son?”
“He's fine… he's in the car now, baby.”
“F-Fuck!”
“Pero…si ate tabs ang tinamaan ng bala. Kaya dinala na siya sa ospital ngayon.”
“Ano daw ang lagay niya?”
“Medyo masama dahil sa tiyan tinamaan, hindi pa ako sigurado…”
“And the thieves? Where's that man?”
“Hindi ko alam kung mabubuhay pa yon,
Tahimik na nakaupo si Vladimyr sa mahabang sofa habang naghihintay kay Ethan na magsalita. Humugod siya ng wet wipes sa box para punasan ang mga kamay bago dinampot ang envelope na inilapag ni Ethan sa tapat niya.Napapaisip na kinuha ni Vladimyr ang envelope at binuksan iyon saka isa-isang tiningnan ang mga naka sulat.Nagtaas siya ng tingin kay Ethan, na nakatayo at nakapamewang habang nakatingin din sa kaniya.“Mga proof of shipping transaction ito galing sa…Mexico?” Nagtataka niyang tanong kay Ethan. Tumaas ang dalawang kilay ni Ethan bago sumagot sa tanong ni Vladimyr.“Yeah. And the name of the recipient is from Africa.”“Ang layo ah.” Ani Vladim
Napalatak si Leon dahil sa sinagot ni Vladimyr, hindi manlang mabakasan ng pag aalala sa mukha.“Hindi ka ba nag aalala sa mga nalaman mo?” Leon tsked irritatingly. “Desperado na ang mga iyon at sigurado akong kumikilos na sila para wakasan ka, Vladimyr…nag aalala ako para kay Charlie at sa mga bata.”Napatingin si Vladimyr kay Leon na magkasalubong ang mga kilay. Hindi sa pagka irita, kundi pagtataka.“At sino naman ang nagsabo sayo na hindi ako nag aalala?” Kaswal na sagot ni Vladimyr.“Syempre nag-aalala ako. Sobra-sobra ang pag aalala ko Leon. Hindi para sa sarili ko, kundi para sa pamilya ko. Sa mga kapatid ko at lalo na sa mga anak ko. Pero kung ipapakita ko 'yon, walang maititulong iyon sa ating lahat.” Ani Vladimyr na may pagkadismaya. Bumuntong hininga siya at muling nagsalita.“Kung m
Bumaling si Vladimyr kay Noah at nagsalita, “Noah, dig more of the info's about the Sevilla's actions, phone calls or bank transactions.” Seryoso utos ni Vladimyr. Agad kumilos si Noah at magsimulang tumipa sa laptop niya. “I'm sure may makukuha tayong information na pwedeng makapagbigay ng clue sa tunay kong kalaban….” She said and grins creepily. "Sisimulan ko nang makipag laro…”“Minsan ayokong nakikita kang nakangiti eh…” Noah.“Anong ibig mong sabihin dyan?”“Cuz you have the most killer smile Vladimyr…” Noah.“Dahil sobrang ganda ng ngiti ko?”“Not really…”“Then what?”“You have the most killer smile that they won't wish to see.”“Hm
Huminto ang kotse ni Lucien sa tapat ng malaking pinto ng mansyon ni Vladimyr, sinalubong agad sila ng mga bantay doon at iniwan ang susi upang ito na mismo ang magpark ng kotse nila. Matapos kunin ni Lucien ang mga pinamili. Nakita ni Lucien ang mga bata sa background kung saan maraming mga tanim na bulaklak. “Hey guys!” Masigla niyang tawag sa mga bata saka ini-angat ang mga supot ng pagkain na binili niya sa isang fastfood. Para ipakita ito. Kaagad nagtakbuhan ang mga bata papunta kay Lucien, na nag uunahan mula sa garden. “Hello Uncle!” “Hi Uncle Luvien!” “Goodmorning Uncle!” &nb
Habang tumataas ang tensyon sa kabuuan ng sala. Madilim ang mukha ni Lucien at pilit kinakalma ang sarili.Bahagyang nagulat si Vladimyr sa di inaasahang pagtaas ng boses ni Lucien, nang awatin ito si Leon. Ngunit hindi niya iyon pinahalata.Hindi naman nagpatalo ang huli at nakipag tagisan din ito ng matalim na tingin kay Lucien. Na para bang nagsusukatan sila ng tapang gamit ang tingin at walang may balak sumuko kahit isa sa kanilang dalawa.Malaki din ang katawan ni Leon, matangkad din ito pero mas matangkad si Lucien ng ilang sentimetro. Matapang din si Leon. Handa siyang sabayan si Lucien kung kinakailangan.Napapailing na hinarap ni Vladimyr si Lucien at tiningnan ito sa mga mata. Sinusubukan niyang abutin ang nasa isip nito pero wala siyang ibang nakikita kundi purong galit.Galit na anumang oras ay maaring sumabog.Humugot ng malalim na buntong hininga si Vladimyr saka muling nag-angat
Vladimyr tried to find a better word to explain but she failed.Pakiramdam niya kahit magpaliwanag pa siya,mukhang wala din naman magihing tulong iyon dahil nalulukuban ng galit ang puso ni ‘Luvien’.Humugot ng malalim na bunting hininga si Vladimyr dahil sa prustrasyong nararamdaman. At upang kalmahin ang sarili.Kanina niya pa nararamdaman naasakit ang puson niya., Na nagpapahina ng tuhod niya tuwing sumusumpong ito.Maingat na kinagat ni Vladimyr ang kaniyang ibabang labi saka nilingon sina Ethan.“Sige na, iwan niyo muna kami…”She said as her voice suddenly got w
Bahagyang umangat ang isang kilay ni Vladimyr. Pero walang mababakas na kahit anong emosyon sa mga mata nito. Kahit konting pag aalala O takot.“Mabuti. Makakaalis ka na.” Pautos na sabi ni Vladimyr at walang kurap na tinitigan si Lucien na noon ay napapailing na humakbang paataras.“I can't believe you, Vladimyr…ikaw na may ginawang masama ikaw pa ang matapang.”“Matagal na akong matapang, Luvien…dahil wala akong 'ginagawang masama' sa kahit kanino…” Buo ang loob na sagot ni Vlad habang deretsang nakatingin sa mga mata ni Lucien. Showing how confident she is against his accusations.Naiiling na nag iwas si Lucien saka humugot ng malalim na paghinga saka muling tumingin kay Vladimyr. May isang panig ng isip niyang nagsasabi na mali ang ginagawa niya. Pero nadadaig ng galit ang ba
Nanlalambot ang tuhod ni Vladimyr matapos marinig ang mga katagang iyon mula sa lalaking pinagkatiwalaan din niya ng puso niya. Daig pa ang mga kutsilyong sabay-sabay itinatarak sa dibdib niya ang mga salitang 'yon.Kinailangan niya pang hugutin ang sarili mula sa pagkalunod at panatilihin ang balanse dahil kung hindi, baka kanina pa siya nawalan ng malay. Lalo na at tumitindi ang kirot sa tiyan niya na para bang hinihiwa iyon mula sa loob.Ilang ulit muling napalunok at kumurap si Vladimyr para pigilan ang luhang nagbabadya na tumulo.Sinubukan niya rin huminga ng malalim para kumalma. At sinikap paglabanan ang sakit.'akala yata ng ungas na yon… hahabulin ko siya.' aniya saka tumingala at pumikit ng mariin. Pinilit niyang iwaksi ang mga luhang nagkukumahog malaglag.‘manigas siya!pero hinding-hindi ako mag