So ironic!
Habang palayo ng palayo si Vladimyr mula sa sasakyan, lalong patindi ng patindi ang nararamdamang inis at pag aalal ni Lucien kay Vlad.
Inis na di niya mapangalanan kung ano at saan ba talaga nanggagaling ang inis na yon para sa babaeng yon. Kung tutuusin, wala naman dapat siyang pakialam sa mga gustong gawin nito sa buhay niya. Kahit magpakamatay pa ito.
Inis dahil bigla nalang siya nitong dinala kung saan.
Inis dahil kahit injured pa ito ay nagawang tumakas sa ospital para lang pumunta dito sa lugar na ito.
Inis dahil basta nalang siya nitong iniwan sa loob ng sasakyan na parang balewala habang may dalang baril at pupunta sa kung saang lumalop para ano?
Para kanino?
At inis dahil wala siyang magawa
dahil tinali siya nito. At pakiramdam niya wala siyang silbi.
Hindi na nag aksaya ng oras si Lucien pagka-alis niya ng pagkakatali sa kamaya ay gmagad niyang sinundan si Vladimyr sa pinuntahan nito. Kahit masakit sa loob niya at nag ngingitngit siya lalo sa galit para sa ex-girlfriend ng kapatid niyang pumanaw na. Hindi siya tulad ng ibang walang konsensiya para pabayaan ng babaeng iyon mag isa na nasa ganoong kalagayan.Kung tutuusin, hindi pa nga nagsisimulang mag hilom ang mga sugat nito at halos lahat ay namamaga pa gayun din ang mga pasa nitong nangingitim. Dagdag pa ang pamumutla nito kanina pa.Pero mukhang malakas ang fighting spirit ng babaeng iyon para matagalan ang ganitong kalagayan niya. Natatalo ng determination nito ang nararamdaman na kirot sa mga sugat.oh shit!
"Vladimyr Stop!" Sigaw ni 'Luvien' "Vladimyr!" He shouts again. Hindi pinansin ni Vlad ang galit na pagtawag sa kaniya ni 'Luvien'. Hindi sa nagmamatigas siya. Kundi dahil hindi na kaya ng tolerance niya ang nararamdamang kirot sa buong sistema niya at anumang oras. Bibigay na ang katawan niya. Nagpatuloy sa mabilis na paglalakad si Vladimyr habang tinatahak ang direksyon patungo sa sasakyan, ilang metro pa ang layo nito. Ganun pa man, pakiramdam niya inaabot siya ng sampung taon sa paglalakad kahit na ang bilis ng kaniyang paghakbang, agad siyang napamura. "Buwiset! Bakit ba ang layo ng kotseng yon?" Desperado niyang sambit. Nauubusan na siya ng bawat segundo, Her breathing gets hard. She felt the intense tremble of her body. Her head hurts. She felt cold and weak. Pagtapat ni Vladimyr sa kotse ni 'Luvien', kulang na lang pasalamatan niya lahat ng santo saka nagmamadaling binuksan ito atvt
Inip na inip na si Vladimyr habang nakahiga sa kama at gumagala ang paningin sa lahat ng sulok ng puting kuwartong yon. Kulang na lang pati butiki at mga langgam dumadaan sa kisame ay kaya na niyang bilangin, malibang lamang kahit konti. "Isang buwan na ko dito sa ospital na nagpapagaling. Magaling naman na ang mga bruises at sugat ko. Maayos na rin ang mga bone fractures ko, technically. I am 90% recovered. Kaya lang may mga test pa daw na kailangan gawin bago ako i-discharge? Anong kalokohan to?" Nagrereklamo niyang sabi sabay buga ng hangin dulot ng sobrang pagkainip. "Sis…."Nilingon ni Vladimyr ang kapapasok lang na kapatid na sina Vlex at Vraq. May dala ang mga ito na basket ng prutas. Si Vlex na naka-casual,knee length bluish maxi dress. Habang si Vraq ay naka black leather pants at spaghetti strap top. Paired with black transparent coat mesh. Wearing dark heavy makeup, while Vlex has a fresh like make-up. "
Napapa isip din di Vladimyr sa sinabi ng mga kapatid niyang sina Vlex at Vraq. Yes, she did, and suffered a lot when Luvien left without saying a word to her. Tapos ngayong okay na siya bigla na lang ito susulpot at aaligid at mag-aastang nagmamalasakit sa kanya? 'B*llshit!' She cursed. 'I already lived without his presence, and I can still live without him around!' Marahas na inabot ni Vlad ang mansanas at kinagat iyon na parang doon niya gustong ilabas ang pagngingitngit niya sa galit na bigla na lang na-activate. 'People say forgive and forget?' 'That's the stupidest wisdom I ever heard!' 'It's not easy to forgive
Almost late that night nang maka uwi si Lucien sa bahay niya, dumaan pa kasi siya sa opisina niya para bisitahin ang kompaniya niyang kabibili lang niya mula sa isang exclusive auction. To save from bankruptcy. "Good Evening master Lucien" agad na bati ng mga maid sabay yuko sa kanya bilang paggalang at agad siyang inasikaso. "Master Lucien, gusto niyo po bang kumain?" Si Mama Rose. Umuling si Lucien sa matanda at di nagsalita. Dumeretso lang siya sa hagdan papunta sa second floor kung saan naroon ang room niya. Kanina pa siya wala sa sarili simula nang sabihin ng batang si Grusia ang pagkakahawig niya sa mga batang yon. Sina Drak at Drakaina. Plus, the weird feeling he felt whenever he was with the twin. There is really something that he can't explain! Pagpasok ni Lucien sa kuwarto niya a
Napailing si Vladimyr habang nakatingin kay Lucien na di pa rin nakakatayo. She placed her hand on her waist and looked at the poor man on the ground, grunting. "You better stay away from me Luvien, or else I will break your bones if you keep coming my way!" She casually said then shifted her gaze inside the convenience store. She glanced at the group of women who were gossiping a moment ago. She waved at them with a mischievous grin as she saw them pale like a sheet of clean paper, before turning her back to leave. Sweating, Vladimyr jogged back to her Villa, seeing the tall and big guards looking at her. As if they were waiting for her to be back. "Madame, a woman here is waiting for you. She said she like to give you something that she believes it's yours" Iyon agad ang
Pagdating sa carpark ay agad na kinuha ni Vladimyr ang susi sa sling bag niya. Dumeretso sa naka-park na Lamborghini si Vladimyr. Binuksan iyon at maingat na sumakay. Sinenyasan niyang sumakay si Leona na noon ay halos lumuwa ang mga mata habang lumilibot ang tingin sa lahat ng mga nakahelerang sasakyan na naroon. Puro mga luxury cars. "Saan ang bahay mo? Let me take you home." Aniya habang ini-start ang engine. "Wag na, Madame." tanggi ni Leona. Bakas ang pagkahiya nito sa mukha. "No. I insist. Gusto kong malaman kung saan nakatira ang bago kong kaibigan." Ngumiti si Vladimyr. Ngiting hindi mo nanaisin makita. Ngiting magdudulot ng pangangatog ng tuhod. Walang nagawa ang si Leona kundi ang pumayag. Baka kasi magalit ito. Nakaka takot pa naman ang hitsura niya kanina. Para siyang isang mabangis na tigre na handang lapain ka kapag nagalit
Mataman na pinagmasdan ni Vladimyr habang pinakikiramdaman ang lalaki na lumabas mula sa bahay ni Leona. Gwapo din ito at may malakas na dating. 'Pero mas guwapo si Luvien. Mas maganda ang ilong, mas perpekto ang hubog ng labi at mas nakaka akit ang kislap ng mga mata. Kesa sa lalaking to na umaapaw ang kayabangan sa itsura.' aniya sa isip. 'Fuck! Bat ko ba pinagko-compare ang dalawang to?' agad niyang saway sa sarili at lihim na napairap. 'Wala naman akong pakialam sa lalaking yon!' sambit pa niya sa isip. Sa unang tingin, kung di ka sanay makiharap sa mga katulad nila, kakabahan ka dahil sa nakakatakot nilang aura. Titingnan ka mula ulo hanggang paa. Na tila ba sinusuri ang buong pagkatao mo. Matalim at mapanuri ang mga mata nitong sinalubong ang tingin ni Vladimyr. At sa ilang segundo, ay nagta