TCMWMD 4

“SHAINA POINT OF VIEW”

“YOU may now kiss the bride.” Halos iyon lang ang salitang naintindihan ko sa mga oras na ‘to. Unti-unting itinaas ni Matteo ang belo na nakaharang sa mukha ko. Ngayon ang kasal namin at sa sobrang bilis ng mga pangyayari hindi ko namalayang hinigit na pala ako ni Matteo palapit sa kaniya. Dilat ang mga mata habang hindi makapaniwalang palapit nang palapit ang mukha niya sa akin. Nakahawak ang isa niyang kamay sa baywang ko samantalang ang isa ay nakahawak sa kaliwa kong kamay.

Halos maghiyawan ang mga bisita sa loob ng simbahan ng inilapat na ni Matteo ang labi niya sa labi ko. Hindi ako naka- react dahil ang first kiss ko ay mapupunta lamang pala sa lalaking hindi ko pa lubusang kilala at hindi ko mahal. Nang magtama ang mga mata naming dalawa ay parang wala lang sa kaniya ang nangyari. Siya ang unang humiwalay sa halik at kaniya ako nitong inalalayan humarap sa mga bisita. Halos ang ginagawa naming pagpapanggap ay parang totoo dahil para kaming sweet couple na masaya sa kasalang ito.

Nasa baywang ko pa rin ang isang kamay ni Matteo habang nakaharap sa mga bisita.

“Congratulations to the both of you!” Saad ni Tita Livia ng makalapit sa amin. Pinapuwesto na kasi kami ng photographer para kuhanan kami ng mga litrato.

Nginitian ko ito, “Salamat po, tita.”

“Di ba ang sabi ko sa ‘yo, Mommy, na lang ang itawag mo sa akin. Bakit Tita pa rin ang tinatawag mo sa’kin?” Nagtatampo niyang tanong.

“Pasensiya na po Ti- Mommy,” sabi ko. Sumilay naman ang ngiti sa kaniyang labi.

“Oh my god! Ang ganda ng manugang ko, mana sa akin,” natawa ako dahil sa sinabi niya. Mamaya na nga tayo mag-usap at tayo ay mag- smile na dapat maganda ang mga photo natin,” wika ng Mommy ni Matteo.

Nagsimula na ang pictorial at kung sino- sinong bisita ang lumalapit sa akin para magpakuha nang larawan sa photographer. Pati ang kapatid ni Matteo ay lumapit sa akin para magpakuha ng larawan. Ng matapos ay kaagad kaming umalis sa simbahan para pumunta sa reception ng kasal. Wala akong idea kung saan gaganapin dahil ang parents naman ni Matteo ang nag-asikaso nang kasal namin.

Magkatabi kami ni Matteo sa kotse at halos matulala ako dahil ang pagpayag ko sa kasal na ito ay tuluyan ng nangyari. Kasal ako sa papel at isa na akong ganap na David. Napalingon ako sa gilid ko ng magsalita ito.

“Pagdating sa reception magpanggap kang pagod para hindi na tayo magtagal pa,” saad niya. Nakatutok ang mata niya sa dinadaanan namin, kami lang ang tao sa loob ng sasakyan. Kung kaya’t siya ang nagmamaneho.

“Ano pa nga ba ang gagawin ko? Kailangan kong sumunod sa ‘yo dahil nga binayaran mo ako,” saad ko. Binabagabag ako ng konsensiya ko, sa honeymoon ba namin gagawin ‘yon? Ang magtalik? Kakayanin ko ba’ng gawin ‘yon?

Hindi naman siya umimik kaya nagsalita akong muli, “May tanong ako.”

“Makikipag- talik ba ako sa ‘yo?” Kahit nahihiya ay nagawa ko pang tanungin iyon. Sa totoo lang iyon ang bumabagabag sa akin, kung makikipagtalik ba ako sa kaniya mamayang gabi. Natawa naman siya dahil sa tanong ko, siguro’y hindi niya inaasahan na iyon ang itatanong ko.

“Ano ba ang ginagawa ng bagong kasal?” Pilosopo nitong tanong, napabusangot ako sa hindi malamang dahilan. Nakalimutan mo na ata ang nakalagay sa kontrata Mrs David,” saad nito.

So talagang magha-honeymoon kami? Hindi ko naman makakalimutan ang nasa kontrata. Kaso hindi pa ako handa sa bagay na ‘yon. Hindi na lamang ako umimik pa hanggang sa nakarating kami sa reception. Base sa nakikita ko nasa Boracay pala ang pinili ng mga parents ni Matteo para sa reception ng kasal namin.

Akala ko ay kaunti lamang ang bisita pero mas nagulat ako ng pumasok kami sa loob ng hotel ay sobrang dami ng mga bisita. Akala ko ay tumupad si Mommy Livia sa gusto kong mangyari. Napa- wow ako dahil sobrang ganda ng buong hotel ang daming mga palamuti. Sa mga sandaling ito nawala saglit sa iniisip ko ang honeymoon namin ni Matteo. Mas nalibang ako sa mga design ng hotel. Ang sabi ng Mommy ni Matteo ay buong hotel ay para sa kasal lang namin. Iniisip ko tuloy kung magkano ang ibinayad nila para sa buong hotel na ito.

Maya- maya pa ay lumapit na sa akin ang mga babaeng bisita na sa tingin ko ay kaedaran ko lamang. Pero naagaw ng paningin ko ang isang babaeng nakasuot ng puting dress na may mahabang buhok. Sinundan ko nang tingin ang tinitignan niya ng mahinto ang paningin ko kay Matteo. Napakunot ang noo ko dahil sa pagtataka, kung tignan ng babae si Matteo ay parang magkakilala sila ng lubusan. Hindi ko alam kung namamalikmata lang ba ako o hindi.

Pansin ko rin na hindi inaalis nang babae ang paningin niya kay Matteo na nakikipag-usap sa mga lalaking bisita. Inalis ko lamang ang paningin ko sa babae ng tawagin ako ni Mommy Livia kaya nagtungo ako sa table nito.

Inabot sa akin ni Mommy Livia ang wine glass na may lamang alak. Wala naman akong nagawa kundi hawakan ang wine glass, sinenyasan ako nito na maupo sa katabi niyang upuan kaya naupo ako.

“ Bakit hindi mo pa iniinom iyang wine, Shaina?” Nagtatakang tanong ni Mommy Livia, binalingan ko ng tingin ang hawak kong wine glass. Mapait kaya ang lasa nito o matamis? Sa buong buhay ko hindi pa ako nakakatikim ng alak kahit na pinipilit ako ni Leti ay hindi talaga ako sumubok na uminom.

“Ano po kasi,” nahihiyang saad ko. Siguro nakuha naman ni Mommy Livia ang gusto kong ipahiwatig kaya bahagya itong natawa.

“Hindi ka umiinom ng alak my daughter in-law? ” Hindi makapaniwala nitong tanong, marahan akong tumango. “ Masyado ka namang mabait para hindi uminom sweetie, try mo lang inumin iyang wine. Sige na, hindi naman matapang ang alak na ‘yan kayan hindi ka malalasing,” saad nito.

Hindi naman ako nagsalita at iniangat ko nalang hawak kong wine glass at inilapit sa bibig ko. Unti-unti akong sumimsim at napapikit ako ng malasahan ko ang wine na ito, hindi nga siya sobrang pait pero may impact pa rin. Napamulat ako nang tumawa si Mommy Matteo dahil sa naging reaksyon ko.

“ Ang sarap ‘di ba? Sige inom pa tayo dahil ito ang special na araw ninyong dalawa ng anak ko,” nakangiting saad nito. Napangiwi ako dahil sa sinabi ni Mommy Livia, kung alam lang nila na hindi naman totoo ang namamagitan sa amin ng anak mo Mommy Livia. Hindi na lang ako nagsalita at inubos na lamang ang wine na hawak ko. Naalala ko ang honeymoon namin ni Matteo hindi pa rin ako mapakali dahil sa bagay na iyon.

Hindi ko namalayan na marami na pala akong nainom at ang Mommy ni

Matteo ay todo salin ng wine sa glass ko. “Akala ko ba hindi ka umiinom ng alak sweetie? Tignan mo oh, andami mo nang nainom.”

Tinignan ko ang dalawang bote ng wine sa table namin wala na nga itong laman. Napakamot na lamang ako dahil sa kahihiyan, “Masarap po pala itong wine.”

“Nako! Tamang- tama dapat aggressive ka mamaya sa honeymoon ninyo ng asawa mo sweetie kaya sige lang, uminom ka lang ng marami.” Saad nito at mahinang tumawa, nakaramdam naman ako ng hiya. Kunwari’y hindi ako naapektuhan sa sinabi niya at nagpatuloy na lamang ako sa pag-inom.

“Mommy, inaantok na po ako.” Nahihilo kong saad sa Mommy ni Matteo, nahihiya naman akong lapitan si Matteo na masayang nakikipag-usap sa mga kaibigan niya kaya ang Mommy niya na lamang ang nilapitan ko. Gusto ko na rin kasi magpalit ng suot dahil naiinitan na ako sa suot kong wedding dress. Nahihilo na din ako dahil sa sobrang dami kong nainom na iba’t ibang uri ng wine.

“Nako, saglit tatawagin ko lang ang asawa mo.” Hindi na ako nagsalita at hinayaan kong umalis si Mommy Livia para tawagin si Matteo. Halos ang lahat ng mga bisita dito ay nag-iinuman na lang at may iba naman ay nagpa-alam na.

Napaangat ako ng tingin ng marinig ko ang boses ni Matteo. “ Lets go in my room,” saad niya. Sa tansiya ko ay lasing na rin ito dahil namumula na ang mukha nito at mapupungay na ang mata niya.

“Anak, dalhin mo na ang asawa mo sa room niyo. Pero h’wag mong kalilimutan ang pinangako mo sa amin,” hindi ko masyadong narinig ang sinabi ng mimmyi ni Matteo dahil sa ingay ng paligid. Namalayan ko na lamang na inalalayan na ako ni Matteo na magtungo sa elevator nitong hotel.

Pagkarating namin sa room na naka- assign sa amin ay kaagad akong nagtungo sa cr. Napayuko ako sa bowl ng cr ng makaramdam ako ng pagsusuka nang tuluyan ko ng isinuka ang mga nainom ko doon lamang ako nahimasmasan.

“Are you okay?” tanong niya.

Tumango naman ako kahit ang totoo ay nahihilo pa rin ako at parang masusuka pa ako.

“Are you sure?”

“Okay nga lang ako,” sambit kong muli.

MATAPOS kong magsipilyo ay hindi ko inaakalang nakatayo pa rin pala ito sa gilid ng pintuan.

“May kailangan ka ba?” tanong ko. Imbis na sagutin ako nito natulos ako sa kinatatayuan ko ng humakbang siya patungo sa direksyon ko. Matteo, ano ang gagawin mo?” Kinakabahan kong tanong ng palapit na siya sa’kin, hindi naman ito nagsalita at hinawakan niya ang magkabila kong pisngi ng kaniyang dalawang kamay at sinakop ng labi niya ang labi ko.

Nagpumiglas ako pero hindi sapat iyon para makawala sa pagkakahalik niya. Ang dalawa kong kamay ay nakalapat sa dibdib niya at pilit siyang tinutulak palayo sa akin. Pilit niyang ipinapasok ang dila niya sa loob ng bibig ko pero dahil nakatikom ng mariin ang bibig ko kinagat niya ang ibabang labi ko dahilan para maipasok niya ang dila sa loob ng bibig ko.

“Hmmm… ” Tanging lumabas sa bibig ko ng umikot ang dila niya sa loob ng bibig ko. Halos maubusan ako ng hininga ng hindi kumakawala si Matteo sa pagkakahalik sa akin.

“Hindi ako makahinga,” saad ko. Mabuti na lang at nakakuha ako ng pagkakataon para maitulak siya kaya nakalanghap ako ng hangin.

“Bakit mo ko hinalikan?!” Hindi makapaniwalang tanong ko.

“I want you. I want to kiss you.”

This time muli akong hinigit ni Matteo at kinulong sa mga halik niya. Kahit anong pagpupumiglas ko ay wala akong magawa, napatingala na lamang ako ng bumaba ang halik niya sa leeg ko. Bawat dampi ng labi niya sa balat ko ay nagdudulot iyon ng matinding kiliti na ngayon ko lang naramdaman.

Bakit hindi ko siya mapigilan? Ano ba itong nangyayari sa akin? Bakit parang nagugustuhan ko ang ginagawa niyang paghalik sa akin? Pero mali ‘to!

KUNG kanina ay nagpupumiglas ako pero ngayon ay nagugustuhan ko na ang ginagawa ni Matteo sa katawan ko. Para ba akong nalalasing sa bawat halik niya, hindi ko alam kung nagkakamali ako ng pandinig pero narinig ko na may binigkas siyang pangalan. Ngunit hindi ko narinig ng malinaw kung sino ang tinutukoy niya, namalayan ko na lamang na wala na akong saplot. Hindi ko nga alam kung paano niya natanggal ang suot- suot kong wedding dress para mahubaran niya ako ng walang kahirap-hirap.

Siguro nga lasing talaga ako dahil wala na ako sa tamang pag-iisip. Bahala na kung ano ang mangyayari sa amin ngayon sana lang talaga hindi ko pagsisihan ito.