Mag-log inShare
CHAPTER 36
Huling Na-update:
2024-11-27 17:10:03Kaugnay na kabanata
The Contract Bride CHAPTER 37
The insistent ringing of a phone sliced through the quiet morning, jolting Soirye awake. It wasn't hers. It was Damon's, lying on the nightstand beside her, the screen illuminating his sleeping face. She fumbled for it, the insistent ringing a jarring intrusion into their shared slumber. "Hello?" she rasped, her voice thick with sleep.A high-pitched giggle met her ear. "Damon, are you there? It's me, Chloe."Soirye's heart plummeted. Chloe. The name echoed in her mind, a name she'd heard Damon mention casually, a name he'd never introduced as anything more than a friend. But the playful lilt in Chloe's voice, the way she spoke to Damon with a familiarity that bordered on intimacy, sent a chill down Soirye's spine."Damon? Are you awake?" Chloe persisted, her voice laced with a hint of concern. "I just wanted to tell you that I'm going to be late tonight. I have this big meeting with my boss, and..."Soirye's eyes darted to Damon's face, still peaceful in sleep. He hadn't stirred, ob
Huling Na-update : 2024-11-27The Contract Bride CHAPTER 38
The morning sun streamed through the window, painting the room in a warm, golden light. But for Soirye, the world outside was shrouded in a thick fog of hurt and anger. Damon was still asleep, his face peaceful, oblivious to the storm brewing within her. She lay beside him, her body rigid, the warmth of his presence a cruel reminder of the betrayal she felt.The memory of Chloe's voice, laced with a playful intimacy, replayed in her mind, each word a fresh stab of pain. She had been living in a world of her own making, a world where Damon was hers, completely and utterly hers. But Chloe's phone call had shattered that illusion, revealing a truth she never wanted to face.Damon stirred, his eyes fluttering open. He smiled at her, a sleepy, loving smile that only fueled her anger. "Good morning, love," he murmured, reaching out to stroke her cheek.Soirye flinched away, her heart hardening. "Don't," she said, her voice flat, emotionless.Damon's smile faltered. He sat up, his brow furro
Huling Na-update : 2024-11-27The Contract Bride KABANATA 39
Ang hangin ay mabigat na may amoy ng mga karayom ng pino at ang mahinang, matamis na aroma ng kanela. Si Damon, na nakakunot ang noo sa konsentrasyon, ay maingat na inayos ang huling mga napiling palamuti ng Pasko sa malaking puno ng pino na nangingibabaw sa sala. Sinulyapan niya ang kanyang mga lolo't lola, ang kanilang mga mukha ay nagliliwanag sa mainit na ilaw ng nag-aapoy na tsiminea. Nakangiti sila, ang kanilang mga mata ay nakakunot sa tunay na kagalakan, ang kanilang mga kamay ay magkahawak sa isang kilos ng kasiyahan. Naramdaman niya ang isang pagdagsa ng kaluwagan na dumadaloy sa kanya. Nagawa niya ito. Nakumbinsi niya sila.Tatlong araw na ang nakalipas, nang dumating sila sa kanilang maaliwalas na kubo na nakabaon sa gitna ng mga puno ng pino na natatakpan ng niyebe, si Damon ay sinalubong ng isang alon ng pag-aalala. Ang kanyang mga lolo't lola, na may kanilang mga lumang paraan at matatag na paniniwala sa kabanalan ng tradisyon, ay nag-aalangan tungkol sa hindi pangkar
Huling Na-update : 2024-11-27The Contract Bride KABANATA 40
Ang hangin sa maliit na apartment ni Soirye ay mabigat dahil sa amoy ng lumang kape at hindi pa labang damit. Malaki ang kaibahan nito sa masigla at magulo na karaniwang enerhiya na nararamdaman sa lugar na iyon. Anim na buwan na ang nakalipas mula nang umalis si Damon patungong Pilipinas, at ang katahimikan na bumagsak sa apartment ay nakakabingi.Nakaupo si Soirye sa gilid ng kanyang luma at sira-sirang sopa, nakatitig nang walang gana sa kumikislap na screen ng telebisyon. Ang balita ay patuloy na nag-uugong sa background, isang kaguluhan ng mga salita na tila nagsasama-sama, walang kahulugan. Ang kanyang tingin ay lumipat sa nakabalangkas na larawan sa mesa ng kape, isang larawan nila ni Damon, nakayakap sa isa't isa, ang kanilang mga mukha ay nagliliwanag sa isang ibinahaging kagalakan. Ito ay isang paalala ng tawanan, ng mga pakikipagsapalaran, ng hindi sinasabi na ugnayan na nag-ugnay sa kanila.Isang alon ng pananabik ang dumaan sa kanya, isang mapait na sakit na humihila sa k
Huling Na-update : 2024-11-27The Contract Bride KABANATA 41
Halos nararamdaman mo ang katahimikan sa malawak na penthouse apartment, parang mabigat na kumot ng mga hindi sinasabi na salita at hindi sinasabi na emosyon. Ang mga ilaw ng lungsod, isang kumikinang na tapiserya ng neon at mga bituin, ay nakalatag sa harap niya, isang nakakaakit na tanawin na walang kagandahan para sa kanya ngayong gabi.Nakaupo si Soirye sa kanyang malawak na mesa, ang kanyang tingin ay nakatuon sa mga ulat sa pananalapi na nakalatag sa harap niya. Ang mga numero ay sumasayaw sa harap ng kanyang mga mata, isang simponya ng paglago at tagumpay. Ang kanyang imperyo, na itinayo nang brick by brick, na pinatatakbo ng ambisyon at walang humpay na determinasyon, ay umuunlad. Gayunpaman, ang kasiyahan na karaniwang kasama ng kanyang mga tagumpay ay tila walang laman, isang mapait na alingawngaw sa malawak na kawalan na bumagsak sa loob niya.Anim na buwan. Anim na buwan mula nang umalis si Damon, anim na buwan mula nang bumagsak ang katahimikan sa kanilang buhay, sinasaka
Huling Na-update : 2024-11-27The Contract Bride KABANATA 42
Sumisilip ang liwanag ng umaga sa mga bintana mula sahig hanggang kisame ng penthouse ni Soirye, naghahagis ng mahaba, matatalim na anino sa maingat na inayos na espasyo. Nakaupo siya sa kanyang makinis, minimalist na breakfast bar, may hawak na tasa ng mainit na kape, ang kanyang tingin ay nakatuon sa digital tablet na nasa harap niya. Ang screen ay nagpapakita ng mga pinakabagong headline ng balita, isang kaleidoscope ng mga pandaigdigang pangyayari, mga kaguluhan sa politika, at tsismis ng mga artista.Ngunit isang partikular na headline ang nakakuha ng kanyang pansin, isang headline na nagpadala ng isang pagdagsa ng galit na dumadaloy sa kanyang mga ugat. Ito ay isang larawan ni Damon, ang kanyang braso ay nakapalibot sa isang nakamamanghang babae na may umaagos na kulay gintong buhok, ang kanilang mga mukha ay nagliliwanag sa nakasisilaw na mga ilaw ng isang Parisian café. Ang caption ay nakasulat: "Damon Reyes Spotted with Mystery Woman in Paris."Nararamdaman ni Soirye ang isan
Huling Na-update : 2024-11-27The Contract Bride KAVANATA 43
Kumikinang ang mga ilaw ng lungsod sa labas ng bintana ng penthouse ni Soirye, isang nakakaakit na tanawin na tila mayroong isang milyong kwento, isang milyong posibilidad. Ngunit ngayong gabi, ang kagandahan ng lungsod ay tila malayo, isang simpleng backdrop lamang sa panloob na labanan na nagngangalit sa loob niya.Anim na buwan na ang nakalipas mula nang umalis si Damon, anim na buwan mula nang bumagsak ang katahimikan sa kanilang buhay, anim na buwan mula nang iwanan siyang makipagbuno sa mga labi ng kanilang relasyon. Sinubukan niyang magpatuloy, upang ituon ang pansin sa kanyang imperyo, upang bumuo ng isang buhay na hindi umiikot sa kanya. Ngunit ang anino ng kanilang nakaraan, ang tumatagal na sakit ng kanilang paghihiwalay, ay patuloy na nag-uusig sa kanya.Nagtayo siya ng isang kuta sa paligid ng kanyang puso, isang pader ng maingat na itinayong kawalang-interes, isang kalasag laban sa mundo na minsan ay tila puno ng pangako. Ibinuhos niya ang kanyang sarili sa kanyang traba
Huling Na-update : 2024-11-27The Contract Bride KABANATA 44
Ang ulan sa labas ay parang salamin ng bagyo na nagngangalit sa loob niya. Isang patuloy, walang humpay na pagbuhos na parang mga luhang pinipigilan niya nang mga linggo. Nakatitig siya sa kupas na larawan sa kanyang kamay, ang mga gilid ay lumambot dahil sa hindi mabilang na paghawak. Ang ngiti ni Damon, na minsan ay isang parol ng init, ngayon ay parang isang malabong alaala. "Wala na akong pakialam kay Damon," bulong niya, ang mga salita ay walang laman at hindi nakakumbinsi, kahit sa kanyang sariling mga tainga.Paulit-ulit niyang sinabi ang mantra na ito sa loob ng mga araw, isang kalasag laban sa mga alon ng sakit na nagbanta na lunurin siya. Ito ay isang kasinungalingan, isang desperadong pagtatangka upang kumbinsihin ang kanyang sarili sa isang katotohanan na hindi pa siya handang harapin. Paano niya hindi mag-aalala? Siya ang araw na nagpainit sa kanya sa loob ng maraming taon, ang buwan na nag-gabay sa kanya sa kadiliman. Siya ang hangin na kanyang nilalanghap, ang ritmo ng
Huling Na-update : 2024-11-27
Pinakabagong kabanata
The Contract Bride CHAPTER 72
1 year later… DAMON'S P. O. VThe air hung heavy with the scent of lilies and the damp earth of the cemetery. I placed the basket of flowers, a vibrant splash of color against the grey headstones, in front of the grave. "It's been almost a year. I'm still missing you. I still miss you…” I whispered, my voice hoarse with unshed tears.I stood there, staring at the inscription, my mind a jumbled mess of grief and guilt. I should have been beside her sooner. I should have been beside her every day, holding her hand, telling her how much I loved her. But I was lost in my own world, oblivious to the pain she must have felt in her final days.I turned away, my eyes searching the horizon, as if looking for someone who was no longer there. The sun, a pale disc behind the clouds, cast long shadows across the cemetery, making the world feel even more desolate.Suddenly, a pair of arms wrapped around me from behind, a familiar warmth radiating through my body."Damon," a voice, soft as a whisp
The Contract Bride CHAPTER 71
DAMON'S P. O. VThe morning sun streamed through the window, painting stripes of gold across the bedroom floor. I stretched, a contented sigh escaping my lips. The night before, the night we had rediscovered each other, the night we had rekindled the flame of our love, felt like a dream. But the ache in my muscles, the lingering warmth in my heart, the contented smile on Winter's face as she slept beside me, were all too real.I slipped out of bed, careful not to disturb her. She looked so peaceful, so serene, her face illuminated by the soft morning light. I leaned down and kissed her forehead, the warmth of her skin sending a shiver down my spine."Good morning, My Soirye," I whispered, my voice husky with emotion. "I love you."She stirred, a sleepy smile gracing her lips. "Good morning, Damon," she murmured, her voice soft as a whisper. "I love you too."I lingered for a moment, savoring the warmth of her presence, the feeling of her hand in mine. But the scent of bacon wafting fr
The Contract Bride CHAPTER 70
DAMON'S P. O. VThe humid air of the Philippines clung to us like a second skin, a comforting embrace after the long flight. We were home, back in the place where our love story began, a place that held the echoes of our laughter and the whispers of our dreams. The house we rented was small, a modest bungalow perched on a hill overlooking the ocean. It wasn't fancy, but it was ours, a haven away from the world's chaos. The air was thick with the scent of salt and jasmine, a symphony of smells that filled me with a sense of peace I hadn't felt in years.I chose this small place over my mansion for so many reasons. Una na ro'n ang peace of mind ni Soirye. Especially when she said that she is not yet ready to face the paparazzi. Hindi pa s'ya handang bumalik sa mga mata ng publiko. And I want to keep it that way either. At least, hanggang sa gumaling lang s'ya. I also don't want her life to be feasted by media. Dahil baka lalo lang makasama sa kanya.Darkon, our son, was a whirlwind of
The Contract Bride CHAPTER 59
DAMON'S P. O. VJust like what I told Soirye—Winter—or whatever the hell she wants me to call her, I picked her up even before the clock strikes seven. The air hung heavy with the scent of dried leaves and aroma of coffee, the kind that clung to you like a nice memory. Soirye stood before me, her face pale under the harsh fluorescent lights of the café, her eyes wide and defiant. My hand, still tingling from the force of my grip, ached with the memory of her weight in my arms."You know," I began, my voice rough, "you could have just told me. No need for all this.""Told you what?" she countered, her voice a tight wire. "Told you I adopted someone's child and I am living with him now as if he was my own?""You know what I'm talking about," I said, my patience wearing thin. "That adopted kid you're saying. The one you've been hiding. Alam ko na akin s'ya.""He's not hidden. Do you have proof na tinago ko nga s'ya?" she said, her voice rising. "He's just... he's just my son.""Your son
The Contract Bride CHAPTER 58
DAMONVS P. O. VThe wind whipped through my hair, carrying the scent of salt and something else, something familiar. I stood on the cliff edge, the vast expanse of the ocean spread before me, a mesmerizing symphony of blue and white. It's been years. Five years, three months, and six days; to be exact. I am not into counting of days or what. But ever since she left, I just found myself counting every day that goes by. With a tiny hope burried within me that says someday, she'll be back. Hindi man ngayon, pero someday. Balang araw.As I stare at the scenery, despite its beauty, my gaze was drawn downwards, to a small figure tugging at my sleeve.A boy, maybe five years old, stood there, his face etched with worry. He wasn't crying, but his eyes, wide and pleading, spoke volumes. They were the same shade of gray as mine, the same worried crease between his brows. He also keep begging as he attain eye contact with me. And the moment it happened, my heart skipped a fucking beat."Why do
The Contract Bride CHAPTER 57
Sumisilip ang liwanag ng umaga sa manipis na kurtina, nagpipinta ng malambot at mala-anghel na liwanag sa silid. Si Soirye, ang kanyang katawan ay mainit pa rin dahil sa init ng kumot, ay nag-inat nang marahan, ang kanyang tingin ay nahulog sa walang laman na espasyo sa tabi niya. Wala na si Damon, nasa baba na siya, malamang ay kinukumbinsi ang kanyang mga lolo’t lola gamit ang kanyang karaniwang init at pagmamahal. Nakaramdam siya ng isang pangungulila, isang pamilyar na sakit ng sama ng loob, isang paalala ng panlilinlang na kanilang ginagawa.Bumaba siya sa kama, ang kanyang mga paa ay malambot na humakbang sa malambot na karpet, ang kanyang isipan ay tumatakbo na sa mga pangyayari sa araw. Kailangan niyang ipagpatuloy ang panlilinlang, hindi bababa sa para sa kapakanan ng kanyang mga lolo’t lola, hindi bababa sa para sa kapakanan ng panlilinlang. Kailangan niyang magpanggap na siya ang mapagmahal na asawa, ang debotong kapareha, ang masayang babae. Ngunit ang totoo, pagod na siya
The Contract Bride CHAPTER 56
Ang hangin sa bahay ay mabigat sa amoy ng bagong lutong tinapay at umuusok na kape, isang nakakaaliw na amoy na pumuno sa kusina ng init at pakiramdam ng kasiyahan ng pamilya. Si Soirye, nakaupo sa mesa, ang kanyang likod ay tuwid at ang kanyang ngiti ay pilit, ay nakaramdam ng alon ng pagkabahala na dumaan sa kanya. Napapalibutan siya ng init ng pamilya, ng pagmamahal ng kanyang mga biyenan, at ng nakakaaliw na presensya ng tradisyon. Ngunit, siya ay tila hindi akma, parang bisita sa isang mundong hindi kanya.Si Damon, na palaging kaakit-akit, ay nasa kanyang pinakamagandang asal. Binuhusan niya ng atensyon ang kanyang mga lolo’t lola, ang kanyang mga ngiti ay malawak at tunay, ang kanyang tawanan ay malakas at nakakahawa. Siya ang perpektong apo, ang masunuring anak, ang debotong asawa. Naglalaro siya ng isang papel, isang papel na kinakailangan, isang papel na masakit.Si Soirye, na palaging isang aktres, ay ginampanan ang kanyang bahagi nang may parehong paninindigan. Siya ang pe
The Contract Bride CHAPTER 55
Nakakabingi ang katahimikan sa bahay, ang tanging tunog ay ang ritmo ng pagtiktik ng orasan sa pasilyo. Si Soirye, nakahiga sa kama, ang kanyang mga mata ay nakatingin sa kisame, ay nakaramdam ng isang alon ng pagkabalisa na dumaan sa kanya. Ang mga kumot, na malinis at malamig laban sa kanyang balat, ay tila kakaiba, ang amoy ng lavender ay isang malaking kaibahan sa karaniwang amoy ng kanyang sariling tahanan. Nasa kanyang sariling kama siya, sa kanyang sariling silid, ngunit nakaramdam siya ng kakaibang hindi pagiging komportable, na parang siya ay isang bisita sa isang ibang bansa.Ang totoo, siya ay isang bisita sa kanyang sariling tahanan. Si Damon, ang kanyang hiwalay na asawa, ay natutulog sa sopa sa sala, ilang hakbang lang ang layo, ang kanyang presensya ay isang patuloy na paalala ng kumplikadong web ng mga emosyon na nag-uugnay sa kanila. Nagbabahagi sila ng espasyo, ng bubong, ng bahay, ngunit magkaiba ang kanilang mundo.Sumang-ayon silang matulog sa iisang bahay, isang
The Contract Bride CHAPTER 54
Ang amoy ng bagong timplang kape ay pumuno sa hangin, isang nakakaaliw na amoy na tila tumatagos sa buong bahay. Si Soirye, nakasuot ng simpleng sundress, ang kanyang buhok ay nakapusod sa isang maluwag na ponytail, ay nakatayo sa kusina, ang kanyang likod ay nakaharap sa pintuan. Naghahanda siya ng almusal, ang kanyang mga galaw ay mabagal at sinadya, ang kanyang isipan ay abala sa panlilinlang na kanilang ginagawa.Ginugol niya ang nakaraang gabi sa kanyang kama, si Damon ay nasa sopa sa sala, isang maingat na inayos na pag-aayos na sinadya upang lokohin ang kanyang mga lolo’t lola, na naninirahan kasama nila sa susunod na dalawang linggo. Ang panlilinlang ay nakakapagod, ang pagkukunwari ay masakit, ngunit ito ay kinakailangan, hindi bababa sa ngayon. Hindi niya kayang isipin na ang kanyang sariling katotohanan, ang katotohanan ng kanilang basag na relasyon, ay sisira sa ideal na imahe ng kanyang mga lolo’t lola tungkol sa kanilang apo at sa kanyang asawa.Ang tunog ng mga yapak na
