Nang marinig ng manager ng Dragon Lord's Imperial Residence ang banta ni Mr. Bruce, tuluyan na siyang natigilan. Paulit-ulit niyang ipinaalam sa kanya na may darating na napakahalagang panauhin at dapat niyang tratuhin siya nang may lubos na paggalang, ngunit hindi niya alam na dumating na ang panauhin. Kung mayroon siya, ibinaba niya ang kanyang ginagawa at dinaluhan kaagad ang bisita!Kahit na siya ang manager ng Dragon Lord's Imperial Residence, nasaksihan niya kung paano tratuhin ni Mr. Bruce ang mga halatang nakahihigit sa kanya. Kung kayang tratuhin ni Bruce ang mga taong nakatataas sa kanya na parang mga langgam, gaano kahalaga ang taong tinukoy mismo ni Mr. Bruce bilang isang napakahalagang panauhin?Walang anumang pagkaantala ang manager ay tumayo, kinuha ang kanyang telepono at tumakbo palabas ng kanyang opisina. Kailangan niyang bumawi sa kanyang mga aksyon kahit na ano pa man ay kailangan niyang harapin ang matinding galit ni Mr. Bruce!Samantala, sa lobby ng Dragon Lord
Ang receptionist. Na ang pangalan ay Maureen ay muling tumingin kay Darius na may pagmamakaawa. Napag-isip-isip niya na si Darius ay mas mataas kaysa sa manager mismo sa social hierarchy kaya't kung pinatawad ni Darius ang kanyang bastos na pag-uugali, natural na ibababa ito ng Manager.Sa kasamaang palad para sa kanya, si Darius ay hindi nagbigay sa kanya ng oras ng araw."Tinanong ko kung totoo ba ang sinasabi ni Mr. Reid dito Maureen?" malakas na sabi ng manager na ikinapikit ng mata kay Maureen.“It was a misunderstanding Manager Elle. Hindi ko alam na may inaasahan kang bisita. Patawarin mo ang aking kawalang-galang!" pakiusap ni Elle. Nakita niya na hindi siya patatawarin ni Darius at hindi rin siya magsusumamo sa kanyang kaso sa Manager. Ang tanging pagpipilian na natitira para sa kanya ay ang humingi ng awa sa kanyang sarili."Kung gayon, totoo ito." Sabi ni Manager Elle sa malungkot na tono. Hindi nakakagulat na galit na galit si Mr. Bruce sa kanya. Ang ugali na ipinakita
“Ayos lang, Manager Elle. Sana lang ay bantayan mong mabuti ang iyong mga empleyado para hindi na maulit ang ganoong bagay." Sabi ni Darius sa kaswal na tono.Si Manager Elle ay nakaramdam ng matinding ginhawa sa kanya nang marinig niya ang pahayag ni Darius.“Talagang Mr. Reid. Tinitiyak ko sa iyo na hindi na mauulit ang ganoong bagay!” sinseridad na deklara ni Manager Elle. Tahimik siyang nangako na susubaybayan nang mabuti ang pag-uugali ng kanyang mga empleyado sa pagkakataong ito. Hinding-hindi niya papayagan ang sinuman na sirain ang reputasyon ng Imperial Residence ng Dragon Lord!"Ang sarap pakinggan ni Manager Elle." Sabi ni Darius. "Ngayong naalis na natin iyon, sa tingin ko ay oras na para ipakita mo sa akin, hindi ba?""Siguradong Mr. Reid." Masayang sagot ng manager. “Sa ganitong paraan Mr. Reid."Ang loob ng elevator ay katulad saanman sa Dragon Lord's Imperial Residence, Luxurious. Ang buong elevator ay tila gawa sa pinakamahal na materyales.Makalipas ang ilang
“Huwag kang mag-alala tungkol sa presyo Mr. Reid. Hindi kami mangangahas na humingi ng bayad sa iyo." Magalang na sabi ni Elle na may ngiti sa labi.Tumingin si Darius sa kanya na may pagkalito sa kanyang mga tingin."Anong ibig mong sabihin sa Manager Elle na yan?" tanong ni Darius sa nalilitong tono.Bumalik ang tingin ni Elle kay Darius nang marinig ang tanong nito. Gusto ba talaga niyang bayaran ang apartment?Mahigpit na ipinaalam sa kanya ni Mr. Bruce na tugunan ang lahat ng pangangailangan ng panauhin. Tiyak na kasama nito ang pagbabayad para sa apartment. Bakit tinanong noon ni Darius ang presyo ng apartment?Walang kamalay-malay kay Elle, hindi ipinaalam ni Mr. Bruce kay Darius ang tungkol sa Reid Consortium na nagmamay-ari ng 95% ng mga share ng Dragon Estate, kaya ang pag-uugali ni Darius ay ganap na lohikal. Kung tutuusin ay walang matinong tao na mag-iinspeksyon sa isang apartment na gusto niya at hindi hihilingin ang presyo.“Gusto ko ang apartment at gusto kong mal
"Eto na po ang pagkain nyo sir." Sabi nung waitress. Subalit nang ilapit niya ang kanyang tingin kay Darius ay uminit ang kanyang mukha at namula ang kanyang pisngi."Salamat." Sabi ni Darius, sabay hila sa mesa na may pagkain sa kwarto bago isara ang pinto.Nakatayo ang waitress sa labas ng pinto kahit na naisara na ito ni Darius. Nagsimulang uminit ang kanyang mga pisngi nang maalala niya ang lubhang kaakit-akit na mukha ni Darius, ang kanyang nakalantad na maskuladong dibdib, at ang kanyang kahanga-hangang nabuong mga kalamnan sa tiyan na tila inukit at nililok ng isang diyos na Griyego.Napahiyaw siya nang may ilang hindi kanais-nais na pag-iisip sa kanyang isipan. Sinampal niya ng mahina ang sarili sa namumula na niyang pisngi bago tinungo ang kusina ng hotel. Marami pa siyang naghihintay na maghatid ng pagkain sa kanila.----Dalawang araw na ang lumipas mula nang bumisita si Darius sa Dragon Estate para maghanap ng bagong apartment. Tinupad ni Elle ang kanyang mga sinabi ka
"Young Master Reid! Dumating na ako dala ang mga sasakyan mo!"Agad na napatigil ang lahat sa pagsasalita at napatingin sa direksyon na kinatatayuan ni Darius.Nagsalubong ang kilay ni Darius nang marinig ang pangalan nito. Ang sigaw ni Bruce ay ganap na nasira ang kanyang plano ng pananatiling lowkey at pag-iwas sa atensyon.Siya ay napabuntong hininga. Umalis na walang pagpipilian, bumalik siya sa kinatatayuan ni Bruce kasama si Rolls-Royce at nagsimulang maglakad patungo sa kanya."Young Master Reid, nandito na ang mga sasakyan mo." Sabi ni Bruce sa sobrang proud na tono. Kung tutuusin ay proud na proud siya na sa wakas ay naihatid na niya ang mga sasakyan sa young master. Siya ay naglagay ng maraming pagsisikap upang matiyak na ang pinakamahusay na mga materyales lamang ang ginamit upang i-customize ang mga kotse. Sigurado siyang magugustuhan ito ni Darius.Si Darius naman ay hindi nasiyahan sa sitwasyon. Ramdam na ramdam niya ang iba't ibang titig ng mga nakamasid sa kanya ha
Nilabas ni Darius ang phone niya sa bulsa at tinignan ang caller ID habang naglalakad patungo sa elevator. Nakita niyang hindi niya kilala ang tumatawag mula sa ID at nagpasya na huwag pansinin ang tawag. Pinutol niya ang tawag at umakyat sa kanyang apartment.Pumunta siya sa kanyang lounge sa apartment at umupo para magpahinga kasama ang isang baso ng napakamahal na alak na inilabas niya mula sa deluxe wine cellar sa kanyang apartment.Nagsalin siya ng alak sa isang basong baso at humigop mula rito. Kuntentong buntong-hininga ang pinakawalan niya nang tumama sa kanyang panlasa ang napakasarap na lasa ng alak.Walang ginagawa, inilabas niya ang kanyang telepono at nagpasyang basahin ang kanyang mga hindi pa nababasang mensahe. Masyado siyang abala noong mga nakaraang araw kaya wala siyang masyadong oras para tingnan ang kanyang mga mensahe. Nang tingnan niya ang kanyang messaging app, nakita niyang marami siyang mensahe.Mabilis niyang tiningnan ang mga mensahe, ngunit nadismaya na
Andrew: [Darius Reid? Nagbibiro ka diba? Ano ang maibibigay ng mahirap at miserableng taong iyon sa kawanggawa para sa Diyos?]Nakakunot ang noo ni Darius habang binabasa ang mensahe. Mag-isa lang siya noon, humihigop ng alak at ginagawa ang kanyang negosyo. Bakit naulit ang pangalan niya?Nagtataka, nag-click siya sa notification ng mensahe at na-redirect sa kanyang department main chat. Doon, nag-scroll up siya at binasa ang mga naunang mensahe para malaman kung bakit binabanggit ang pangalan niya.Pagkalipas ng limang minuto, nabasa na niya ang lahat ng mga naunang mensahe at nakuha niya ang pinakabagong mensahe sa pangunahing chat.Malamig ang ekspresyon ng mukha ni Darius pagkatapos niyang basahin ang mga mensahe. As usual, minamaliit siya ng mga kaklase niya.Ang kanyang mga kaklase ay tinatalakay ang nalalapit na charity gala sa pangunahing chat. Karamihan sa kanila ay nakapili na ng kanilang mga damit at kung sino ang kasama nilang dumalo sa gala.Ito ay naiintindihan. Ba
Tumawa si Darius, nagulat sa sinabi ni Edward. "Hindi iyon mahalaga dahil mapapatunayan mo ang iyong mga kakayahan sa pamamagitan ng mabilis na pagkatalo sa kanila."Tumango si Edward.Ng matapos ang kanilang pag uusap, may dumating na dalawang lalaki sa tabi ni Edward.Iniakbay ng isa sa kanila ang mga balikat ni Edward at sinabing, “Edward Elliott, nahirapan kaming subaybayan ka nitong mga taon. Hindi namin akalain na makikita ka namin dito."Nagulat sina Edward, Bridget, Erin at Darius na hindi agad kumilos ang kabilang partido.Gayunpaman, sasabihin ni Edward na ang lalaki ay gumawa ng maraming pwersa sa kanyang balikat, na nagpasalubong sa kanyang mga kilay.Nanatili siyang hindi kumikibo ngunit nagsalita na may iritadong tono. "Hindi ba dapat masaya ka na nahanap mo ako?"Bakas sa galit ang mukha ng lalaki. “Lagi ka namin tinatrato ng mabuti noong nakaraan, Edward. Bakit mo gagawin ito sa amin ngayon? Tsaka kailangan kong malaman kung saan nagpunta ang mama namin. Sinabi n
Ng matagpuan ni Darius si Erin, nawala na ang babae. Ang natitira na lang ay ang mahinang amoy ng dugo sa hangin.Hindi naramdaman ni Erin na kailangan niyang itago ang anumang bagay kay Darius."Nabalian ko ang kanyang pulso at pinaamin ko siya kung bakit niya ginawa ang lahat ng iyon." Habang sinasabi iyon, tumingin siya kay Darius, naghihintay ng sagot nito.Pumirma si Darius.Inabot ni Erin ang kanyang relo. "Kung nalaman namin ang tungkol dito pagkalipas ng 30 minuto kaysa sa ngayon, nasa eroplano na kami, nahaharap sa isang matinding banta."Si Darius at ang dalawang bodyguard ay nagbahagi ng nalilitong tingin bago sila nagtanong, "Ano ba talaga ang nangyari?"Hindi maisip ng tatlo ang tindi ng nangyayari.Pagkaraan ng ilang sandali ng pag iisip, nagpasiya siyang ihayag ang katotohanan. “Noong una, hindi ko akalain na ganoon kaseryoso ang mga bagay, kaya binalak kong bigyan ng babala ang sinumang may kinalaman sa naunang insidente. Alam mo—bigyan mo sila ng sakit. Gayunpam
Tumakbo si Bridget sa gilid ni Darius, hinimok siya,“Mr. Reid, sa tingin ko dapat mong bigyan si Edward ng isa pang pagkakataon dahil ang bagay na ito ay bumabagabag sa kanya ng matagal na panahon na ngayon. Posible para sa isang batang babae na umibig kay Edward sa unang tingin at nahuhumaling na gawin siyang kasintahan. Gayunpaman, hindi rin natatandaan ni Edward na nakilala niya ang anak ng babaeng ito. Ni hindi niya alam kung kailan sila nagkrus ang landas! Kung tungkol sa iba pang mga akusasyon ng babaeng ito tungkol sa relasyon namin sa lugar ng trabaho, mali rin iyon!"Nakalock ang kanyang tingin sa mukha ni Darius, naghahanap ng anumang pahiwatig na nagbago ang isip ng huli tungkol sa pagpapaputok kay Edward. Nakalulungkot, wala.Maging si Erin ay hindi alam kung ano ang binabalak ni Darius. Pakiramdam niya ay iba ang mga kinikilos nito ngayon kumpara sa naisip niya noon.Napuno ng katahimikan ang espasyo.Gayunpaman, ang mga nakapaligid na nanonood ngayon ay nakatingin k
Napatigil si Darius nang marinig ang mga salitang iyon. Tinanong niya, "Gaano katagal bago ang oras ng boarding ng flight natin?"Napatingin si Erin sa kanyang relo bago bahagyang lumambot ang kanyang features. "Mayroon pa kaming tatlong oras para kunin ang aming mga boarding pass."“Mukhang marami tayong panahon para lutasin ang isyung ito,” Sagot ng isang buntong hininga na si Darius. Hindi na niya sinubukang makialam sa puntong iyon. Sa halip, nakita ni Darius ang isang tahimik na sulok sa paliparan na may malinaw na tanawin ng kaguluhan. Doon, umupo siya at kumuha ng isang tasa ng kape.Umupo si Erin sa tabi niya na may pagtataka. “Mr. Reid, bakit hindi natin sila tulungan?"Bumubula ang nakakatuwang tawa mula kay Darius. "Naniniwala ako na ito ay isang bagay na dapat nilang malaman, bilang mga bodyguard, upang malutas."Hindi naiintindihan ang intensyon ni Darius, tumahimik si Erin. Nanatili ito sa tabi niya at pinapanood ang pag inom nito ng kape.…Samantala, tumindi ang
Dumating si Darius sa gate ng unibersidad at nakita niya ang halos lahat ng lecturer niya na nakatayo doon. Natigilan siya, nalilito sa tanawing iyon. Gayunpaman, mabilis siyang natauhan, lumapit sa isang lecturer na nagturo sa isa sa kanyang mga klase."Propesor Brown, dahil parehong may problema sina Propesor Plinsky at Dean Fletcher, hindi ko alam kung sino ang tatanungin tungkol sa aking kahilingan para sa isang buwang bakasyon."Alam ni Propesor Brown ang lahat ng nangyari. Kaya naman, naawa siya kay Darius at mabilis na tumango."Alam ko na ang tungkol sa iyong kahilingan at binibigyan kita ng aking pag apruba."Hindi inaasahan ni Darius na magiging maayos ang takbo ng mga pangyayari.Gayunpaman, inabot niya ang kamay upang makipagkamay kay Propesor Brown, umaasang ipahayag ang kanyang pasasalamat.Matapos ang pakikipagkamay, umalis si Darius sa eksena nang napakabilis ng kidlat dahil hindi siya makapaghintay na makarating sa Almiron City.Matagumpay na nakapag book si Eri
Si Darius at ang opisyal ay wala na sa saklaw ng pandinig ni Donny.Ang huli, na kaibigan din ni Donny, ay nanatiling tahimik sa buong oras.Ng maglaon ay nagpasya si Darius na magsalita. "Nag aalala ka ba na nakulong si Donny dahil may kinalaman ang hepe mo sa utak sa likod ng sitwasyon ko?"Ang opisyal ay bukas palad na nagpahayag ng kanilang paghanga kay Darius, pinuri siya, "Ikaw ang nangungunang estudyante sa Kingston University, na tunay na katangi tangi at matalino. Ganyan talaga ang nararamdaman ko. Ayon sa aming mga alituntunin, hindi dapat makulong si Donny, hindi bababa sa hanggang sa magsara ang kaso. Atsaka, hindi siya dapat tumanggap ng ganoong kabigat na parusa.”“Ayos lang.” Kalmado si Darius habang ipinaliwanag niya, “Kahit anong kasuklam suklam na mga bagay ang gawin nila. Haharapin ko ang ugat kung bakit nangyari ito kapag nalutas na ang usapin ni Donny."Nanlaki ang mga mata ng opisyal. Ngunit, hindi ito tumagal dahil agad niyang inayos ang sarili."Wala akong
Itinaas ni Darius ang kanyang braso, binawi ang kanyang manggas para tingnan ang kanyang relo, pagkatapos ay ipinatong ang kanyang mga kamay sa mesa."Magkakaroon ka ng maraming libreng oras sa hinaharap, Dean Fletcher, habang ako ay magiging mas abala. Kung gusto mo ng mas madaling oras sa detention center, iminumungkahi kong tumayo ka at pabilisin ang buong prosesong ito."Nanliit ang mga mata ni Leon kay Darius. “Masyado kang mayabang, Darius Reid! Maya maya, babayaran mo ito!"Hindi iyon sinagot ni Darius. Nanatiling blangko ang kanyang ekspresyon habang inilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang mga bulsa, lumingon sa opisyal, at sinabing, "Sa tingin ko ay dapat na tayong umalis."“Sumasang ayon ako,” Sagot ng opisyal sa neutral na tono.Kasunod nito, lumabas si Darius sa espasyo kasama ang grupo ng mga opisyal.Hindi akalain ni Pearl na masasaksihan niya ang ganoong eksena. Nalaglag ang panga niya at hindi niya alam ang isasagot.Nagpatuloy iyon hanggang sa lumabas si
Dahil sa pag aalala niya ay hindi siya nagpakita ng sama ng loob. Sa kabaligtaran, ngumiti siya at matiyagang sinabi, "Hindi, nandito ako at wala sa detention center dahil napatunayan ko na ang aking inosente."Nakahinga ng maluwag si Pearl at mahinang tinapik ang dibdib. Ngumiti siya at sinabing, "Kung alam ko, hindi ako pupunta dito. Nag aalala ako na nasa panganib ka kung hindi mo mapatunayan na wala kang kasalanan, kaya pumunta ako rito para tulungan ka. Kahit papaano, masisiguro kong mag aaral ka pa rin dito."Naantig si Darius sa kanyang mga sinabi at gustong malaman kung ano pa ang kanyang pinagkakaabalahan. Kaya, nagkibit balikat siya at sinabing, “Nagpakita ka sa tamang panahon. Si Dean Fletcher ay hindi naniniwala sa desisyon ng mga awtoridad at hindi rin siya naniniwala sa sinabi ko sa kanya. Ayaw niya akong ipagpatuloy ang pag aaral ko dito."Nanlaki ang mga mata ni Pearl sa hindi makapaniwala. "Nakakatawa!" Nilingon niya si Leon at sinabing, “Dean Fletcher, sigurado ako
Pagkasabi niya nun, mukhang excited na siya sa pagsisimula ng show.Nagulat siya sa sumunod na ginawa ni Darius—binuksan niya ang computer, hinanap ang dissertation na isinulat ni Leon, hinila ito at ipinakita sa kanya.Seryosong sabi niya, “Nakabasa na ako isang beses ng dissertation na sobrang kahawig ng sayo at ito ay nilabas tatlong taon na ang nakalipas. Dean Fletcher, gusto kong patunayan mo na isinulat mo ang dissertation na ito ng nakapag iisa at hindi kinopya ang gawa ng iba."Habang nagsasalita siya, kinuha niya ang phone niya. "Sana ay mabigyan mo ako ng makatwirang paliwanag. Kung hindi, magkakaroon ako ng batayan upang maghinala na gumawa ka ng plagiarism at isusumbong kita sa mga awtoridad."Maraming iba't ibang paraan ang naisip ni Leon na magiging reaksyon ni Darius, ngunit tiyak na hindi ito isa sa kanila. Huminga siya ng malalim at tinitigan si Darius, sinabing,"Sigurado ka bang iyon ang gusto mong gawin? Lumalampas ka sa linya dito."Tumango si Darius. "Gumami