Mabilis kong pinalis ang mga luhang kanina pa naglalandas saking pisngi. Nakalabas na ako sa hotel. Nag aabang na lng ako ng taxi, ng walang ano anoy may biglang humaklit sa braso ko.
"Where are you going Maddy? What happen to you? Why are you crying?'' pilit hinahawakan ni Baste ang mukha ko at inihaharap sa kanya. Panay naman ang piglas ko upang iiwas iyon.
Subalit dahil nanghihina na ay wala akong magawa ng tuluyan nya na akong maiharap sa kanya.
He was looking at me intently.
"Tell me what happened? Who made you cry? Kanina pa ako tawag ng tawag sayo.' " saka nya ako kinabig at mahigpit na niyakap.
As if on cue, agad nagsiunahan sa pagpatak ang mga luha ko. Nagpabalik balik saking isipan ang mga katagang sinabi ni Drei.
I love you Shantal.
I love you Shantal.
I love you Shantal.
Tila isa
Love is a two-sided coin. It can strengthen or stifle, expand or enfeeble, perfect or pauperize. When love is returned we are taken to new heights unseen, where it delights, invigorated and beautifies. When love is spurned we feel crippled, disconsolate and bereaved. Love is belonging to someone unconditionally."You okay?" tanong sakin ni Baste habang nasa sasakyan kami. Kalalapag lng namin dito sa Seattle."Yeah I am" tipid akong ngumiti SA kanya.After I left at the hotel and was brought to the hospital umuwi ako ng villa. Drei was there he looked so devastated I don't know why but the driver told me he was looking for me the whole time. He asked my friends and few people there but someone saw me and told him I left the hotel early. So he waited for me at home.I just told hi
3 years later"Hindi ba talaga pupwedeng hindi na lng ako umuwi dyan?'' abala ako ngayon dahil susunduin ko si Trey sa learning center for toddlers na pinapasukan nya. Pinasok ko ang susi sa ignition at binuhay ang makina ng sasakyan habang nakikinig kay Krizia sa kabilang linya."I'm sorry Madd, but hindi talaga. Alam mo namang rush nating naibenta ang hacienda nyo 4 years ago. Ibenibenta na ng nakabili subalit hindi nya ma process ng maayos dahil kulang nga ng pirma mo." Krizia explained."Why can't you send the papers here instead?""I
"Ang tagal mo". salubong ko kay Elton ng makapasok sya sa sasakyan."Tss 10 minutes mo lng akong hinintay dude." sagot ni Elton sakin. "I bumped into this cute little boy kaya bahagya akong natagalan. But his mom really looked so familiar"."Baka isa sa mga ka one night stand mo" Hugh teased."Shut up I'm not like you. Saka kung dilang kasal ni Brix hindi ako sasabay sa inyo" angal ni Elton.Humalukipkip ako at napatingin sa labas. We're inside one of my limousine. Today is Brix wedding. I am happy for him but something inside me I can't named.Wedding ?"Is Shantal there already?" Elton asked. Hindi ko sya nilingon ng sagutin ko ang tanong nya."Yeah" tipid kong sagot."Kanina pa nga tawag ng tawag. Baka nambabae pa raw tayo kaya ang tagal natin" nakangusong ani Hugh.
"Paps" .Tumatalon talon na ani Trey ng dumating si Baste. Nasa isa sa mga condo unit nya kami."I miss you little buddy" anya saka niyakap si Trey at kinarga."You just came from work?'' tanong ko sa kanya at tumango lng sya. " You had dinner already?" Umiling sya kaya tinungo ko ang kusina at inihanda ang pagkain. Maraming pagkain na dala sina Krizia kanina. Pinagtabi ko si Baste dahil baka dumiretso nga ito sa condo at tama nga ako.Sa kalagitnaan ng pagkain nya at tinanong nya ako."When are you planning to meet Mr. Chu?""The day after tomorrow" sagot ko. "I'm a bit tired magpapahinga lng muna ako saka ko aasikasuhin ang kay Mr. Chu" ."You knew that there's a possibility that you meet him here Maddy . Are you ready to face him?"Bahagya akong natigilan saka pilit ang ngiti na sumagot.
Pumikit ako ng mariin, para ng sasabog ang puso ko sa kaba.Pinilit kong pagkasyahin ang sarili ko at itago sa kinauupuang sofa.Paulit ulit na hinihiling na sana ay mawala na lng ako na parang bula.Pigil ang hininga ko na nakayukong pinagmamasdan ang tatlo na swabeng naglalakad at malapit ng lumampas sa table namin.I was about to breath, then held it after when Hugh seen Krizia walking towards us.Gusto kong magmura dahil anytime soon malalaman na ni Drei na narito na ako. Lasing na si Krizia at God knows kung gaano sya ka taklesa sa tuwing lasing. Nawawala ang filter sa bibig nito."What a surprise babe" nakadipa ang dalawang kamay ni Hugh upang salubungin ng yakap ang kaibigan ko.Tumigil sa pagkalakad ang tatlo at mukhang hinihintay si Krizia na tumapat sa kanila.Sana lng talaga mag milagro ang
"So your back huh?"Muntik na akong madapa sa gulat ng marinig ang sinabi nya.Nasa hallway sya ng restroom,. Naka krus ang kamay at nakasandal sa dingding."Y-yeah" huminto ako ilang dipa ang layo sa kanya."Just like that. Aalis at babalik na lng bigla" he murmured."I'm sorry about what I did four years ago"."Sorry? What was that? I don't need your sorry." asik nya sakin."Then what do you need anyway? I know it's my mistake to leave just like that but I'm not really h-happy a-anymore." my lies suffocates me.Natiimbagang sya sa narinig at sa isang iglap ang mas matalim ang mga tingin na ipinukol nya sakin."How can you leave just like that. You made me look like a fool."To cover up what I really feel pinatigas ko ang sarili ko at umastang naiirita sa kanya. Kahit
Warning : SPGItinulak nya agad ako papasok ng kwarto.Hindi pa man ako nakakahuma ay isinandal nya ako sa pintuan ng silid.Agad nyang siniil ako ng mapusok na halik. Marahas at nagpaparusa ang halik nya.After I left him I always dream of kissing him again . But right now I just want to escape from him and run away again.Pero gaya ng dati ang mga halik nya ang nagpapahina sakin. Winawasak ang dipensa ko at pinapatay ang mga babala sa isip ko. Inaaanod na naman sa kung saan ang matinong pag iisip ko lalo nat narito sya sa harap ko at hinahalikan ako.Pinipilit akong bumigay at muling magpatukso. Pinipilit wasakin ang depensang pumuprotekta sa puso ko.Dinadama ng mapupusok na mga kamay nya ang ibat ibang parte ng aking katawan. Humahaplos, naghahanap ng kung ano at bawat dinadaanan nito ay nag iiwan iyon ng nagbabaga
" How old is he?''"Three".He sighed at hinilamos ang mga palad sa kanyang kamay. Tila biglang nahapo agad ito gayong kakaupo lng namin sa sofa."Where did you give birth at him?''"Seattle " then I told him the date I give birth to Trey."Who" natigilan ito at matiim akong tiningnan sa mata. "Who's the father. Tell me the truth and don't you dare lie at me" banta nya sakin.Nanginginig ang aking kalamnan sa takot at kaba. This is it. This going to be the end of me."Y-you" tila bulong iyon sa aking bibig.Napahagulhol ako sa halo halong nararamdaman. Finally after four years nasabi ko rin sa kanya ang isang bagay na hindi ko dapat pinagkait sa kanya."Why didn't you tell me?" his voice trailed off."I'm sorry. You knew what we have is just a piece of contract paper.
"Drei walang hiya ka talaga. Ahhh" nakakabingi ang sigaw nya kaya mas lalo akong nataranta."Wait love" nagmamadali kong tinungo ang sasakyan at pinaandar. Nagulat na lng ako ng mapansin na hindi ko pa pala naisasakay ang asawa ko.Nanlulumong binalikan ko sya na namimilipit sa sakit ngunit matalim na nakatingin sakin. Binato nya sakin ang cellphone na hawak sa galit."Sorry" mabilis ko syang dinaluhan. Nakangiwi sya at lukot na lukot na ang mukha."Bat mo ako iniwan ha." Sabay hampas sa balikat ko.Hindi ko na lang ininda ang sakit at mabilis na dinaluhan na lng sya pasakay sa sasakyan.Dahil sa kaba, huminto pa ako sa convenience store upang bumili ng tubig.Humihiyaw na sa galit ang asawa ko. Ilang malutong na mura na ang pinakawalan nya dahil sa sobrang gigil at inis sakin.Hindi ko inakalang
Hindi ko na naabutan si Drei ng nagpasya akong sundan sya.Tumawag ako sa bahay, at nalaman kong wala sya roon. Iniwan ko na lng ang mga pagkaing inorder nya.Nagmamadali akong sundan sya. Natatakot ako dahil baka hindi na ako magkaroon nang dahilan para masabing mahal ko sya.Kung wala sya sa bahay malamang nasa opisina sya. Mabilis ang hakbang na sumakay ako sa sasakyan at agad pinuntahan ang kumpanya nya.Mabilis ang mga hakbang ko ng bumaba sa sasakyan.Sinalubong ako ng gwardya at tinanong."Ma'am excuse me, saan po kayo" magalang nyang tanong."Sa executive floor ako, kailangan kong makita ang asawa ko" kabado kong sagot pilit nilalagpasan ang guard."Naku ma'am pasensya na, bawal kayo roon. Baka magalit si Sir Montefalcon" anya."I'm his wife kuya. Asawa ako ni Drei" may b
"Drei baka ayaw akong makita ng mama at papa mo" tensyonado ako habang nag aabang sa paglapag ng private plane nila.Kunot noo nya akong nilingon. Habang si Trey ay nasa sasakyan at mukhang napagod matapos naming mamasyal."Bakit naman sila magagalit? Anya."Alam mo na kung bakit, nagtatanong kapa''."Relax okay. Loosen up masyado kang nag iisip nang kung ano ano".Naunang bumaba ang apat na bodyguards kasunod si Don Simon habang inaalalayan si Doña Margarita.Umaliwalas kaagad ang mukha ng doña ng makita kami.I swallowed the lump on my throat. Mahigpit kong hinawakan ang laylayan ng damit ko."Good evening po" nahihiya at kabado kong bati sa kanila."Oh it's been a long time since we last saw you hija. You look great mas gumanda ka" saka nya ako mahigpit na niyakap.
Gaya ng dati iba ang aura ni Drei pag kaharap ang ibang tao lalo na ang mga empleyedo nya.He exudes power and authority. Maybe that's the reason why he was being tag as cold and aloof.Or maybe the experiences he been through made him like that.Mabilis nyang inakay si Trey at kinarga."Drei ako na lng ang kakarga sa kanya, nakakahiya sa mga empleyedo mo" akmang kukunin ko sa kanya ang anak namin."Nope. I don't care about them" anya.Wala akong nagawa kundi hayaan sya. Sa labas pa lang ng building eh pinagtitinginan na kami ng lahat.Bahagya syang huminto para antayin ako. Ganoon na lng ang gulat ko when he intertwined our fingers and lock it.Gulat akong tumingala sa kanya subalit hindi man lng nya ako tinapunan ng tingin.I could feel the heat of his hands and it's giving my heart
"So what's the score between you two?'' usisa ni Krizia sakin habang matamang nakikinig ang dalawa."Civil" ."Civil lang, how about marriage prepositions, any offer?'' sikmat nya."You knew that we've been there already. Tsaka ayokong pakasal uli sa kanya dahil lng sa may anak na kami" malungkot akong tumanaw sa malayo."You okay Madd? You think you're set up with Drei now can't hurt you in the long run?'' concerned naman na baling sakin ni Bella.Hindi ako nakaimik dahil kahit ako hindi ako sigurado kong masasaktan ba ako sa huli sa desisyon ko."You know us men, we love being chase by women. But mostly of us face our responsibility well especially when it comes to our child. Most men though, they love that certain woman they would tend to deny it. Why? because mostly of us are afraid to get hurt not by commitment. In your case
"So what's the score between you two?'' usisa ni Krizia sakin habang matamang nakikinig ang dalawa."Civil" ."Civil lang, how about marriage prepositions, any offer?'' sikmat nya."You knew that we've been there already. Tsaka ayokong pakasal uli sa kanya dahil lng sa may anak na kami" malungkot akong tumanaw sa malayo."You okay Madd? You think you're set up with Drei now can't hurt you in the long run?'' concerned naman na baling sakin ni Bella.Hindi ako nakaimik dahil kahit ako hindi ako sigurado kong masasaktan ba ako sa huli sa desisyon ko."You know us men, we love being chase by women. But mostly of us face our responsibility well especially when it comes to our child. Most men though, they love that certain woman they would tend to deny it. Why? because mostly of us are afraid to get hurt not by commitment. In your case you should asked Drei a
"Pack all your things in that condo. My son doesn't belong in there" ."I can't do that" protesta ko."Why?" Taas kilay nyang tanong. "Would you rather stay in there with that Baste than to live here.""Me living here?''Kumunot lalo ang noo nya sa sinabi ko."Why what are you thinking? Do you think I let you live in there too. Tsk . You stay wherever my son is."Namula ako sa sinabi nya. Hindi ko inaasahang sasabihin nya iyon.Gaya nga ng sinabi nya ay agad nya akong pinag impake. Iniwan namin si Trey sa villa at sinamahan nya ako sa pagkuha ng maleta ko.Tinawagan ko narin si Baste habang nag iimpake.Andami nyang t
" How old is he?''"Three".He sighed at hinilamos ang mga palad sa kanyang kamay. Tila biglang nahapo agad ito gayong kakaupo lng namin sa sofa."Where did you give birth at him?''"Seattle " then I told him the date I give birth to Trey."Who" natigilan ito at matiim akong tiningnan sa mata. "Who's the father. Tell me the truth and don't you dare lie at me" banta nya sakin.Nanginginig ang aking kalamnan sa takot at kaba. This is it. This going to be the end of me."Y-you" tila bulong iyon sa aking bibig.Napahagulhol ako sa halo halong nararamdaman. Finally after four years nasabi ko rin sa kanya ang isang bagay na hindi ko dapat pinagkait sa kanya."Why didn't you tell me?" his voice trailed off."I'm sorry. You knew what we have is just a piece of contract paper.
Warning : SPGItinulak nya agad ako papasok ng kwarto.Hindi pa man ako nakakahuma ay isinandal nya ako sa pintuan ng silid.Agad nyang siniil ako ng mapusok na halik. Marahas at nagpaparusa ang halik nya.After I left him I always dream of kissing him again . But right now I just want to escape from him and run away again.Pero gaya ng dati ang mga halik nya ang nagpapahina sakin. Winawasak ang dipensa ko at pinapatay ang mga babala sa isip ko. Inaaanod na naman sa kung saan ang matinong pag iisip ko lalo nat narito sya sa harap ko at hinahalikan ako.Pinipilit akong bumigay at muling magpatukso. Pinipilit wasakin ang depensang pumuprotekta sa puso ko.Dinadama ng mapupusok na mga kamay nya ang ibat ibang parte ng aking katawan. Humahaplos, naghahanap ng kung ano at bawat dinadaanan nito ay nag iiwan iyon ng nagbabaga