"OKAY na po ang si Blacky, Kuya Isko. Pwede niyo na din po siyang painumin ng tubig," wika ni Laura kay Kuya Isko--isa sa mga trabahador ng Hacienda Abriogo. Ito ang nangangalaga ng mga kabayo doon. At ang blacky na tinutukoy niya ay pangalan ng isang Friesian Horse na bini-breed nila sa Hacienda Abriogo.
Nasa clinic siya kanina noong tinawagan siya ni Kuya Isko para sabihin na matamlay ang isang kabayo na inaalagaan nito. At nang malaman niya iyon ay dali-dali siyang bumalik sa Hacienda Abriogo para i-check ang isa sa mga kabayo do'n. At ang initial findings niya kay Blacky nang i-check niya kung bakit ito matamlay ay dahil sa exhaustion at sa init ng panahon. Summer kasi ng panahong iyon at na-aapektuhan ang mga hayop na inaalagaan nila. "Maraming salamat po, Senyorita Laura," wika naman sa kanya ni Kuya Isko. "Wala pong anuman. Kung may problema dito ay huwag kayong mahihiyang tawagan ako," wika niya dito. Nakangiting tumango naman ito bilang sagot. Hindi naman nagtagal si Laura doon dahil kailangan niyang bumalik sa veterinary clinic niya. Sinabi kasi niya sa assistant niya na babalik din siya ng magpaalam siya dito na aalis. Nagpaalam na siya kay Kuya Isko at akmang maglalakad siya palapit sa wrangler jeep niya ng mapatigil siya nang maramdaman ang pagtunog ng ringtone ng cellphone na nasa bulsa ng suot niyang pantalon. Kinuha naman niya iyon para tingnan kung sino ang tumatawag at nakitang si Manang Andi ang tumatawag sa kanya. Hindi naman niya napigilan ang mapakunot ng noo nang mabasa ang pangalan nito. Hindi naman kasi tatawag si Manang Andi sa kanya kung hindi importane o kung walang emergency. Agad namang sinagot ni Laura ang tawag nito. "Hello, Manang Andi." "Laura." Mas lalong kumunot ang noo niya ng marinig ang panic sa boses nito ng sambitin nito ang pangalan niya. "May problema po ba, Manang?" tanong niya. "Kailangan mong umuwi dito sa mansion. May bisita dito at sinasabing siya na ang may-ari nitong mansion at ang buong Hacienda." Halos mag-isang linya ang kilay niya sa narinig. "Ako po ang may-ari ng mansion at Hacienda, Manang Andi. Hindi ko benenta ang mansion at ang Hacienda," wika naman niya. "May ipinakita silang dokomento na nagpapatunay na pagmamay-ari niya ang Hacienda Abriogo, Laura." "Baka po peke ang dokomentong pinakita nila sa inyo," giit niya. "H-hindi ko alam, Laura," sagot naman ni Manang Andi sa kanya. "Nagpakilala ba ang taong um-aangkin sa Hacienda?" tanong niya dito, gusto niyang malaman kung sino ang taong iyon. "Oo," sagot nito. "Sino?" "Si Draco." "Draco?" balik tanong niya, hindi pa din nagbabago ang ekpresyon ng mukha niya. Nang banggitin ni Manang Andi ang pangalang iyon ay may pumasok agad sa isip niya. Iisang Draco lang naman ang kilala niya. Hindi kaya? "Anong buong pangalan, Manang Andi? Saglit na hindi nagsalita si Manang Andi, mukhang inaalala nito ang buong pangalan ng taong tinutukoy nito. "Draco Atlas Asicar-- "Acuzar," pagtatama ni Laura sa sinabi ni Manang Andi. "Oo, Laura. Draco Atlas Acuzar nga." Binasa ni Laura ang ibabang labi. Yes. Draco is her husband now, but that doesn't make him the owner of the hacienda. Laura took a deep breath. "Sige, Manang. Papunta na po ako diyan," wika ni Laura. Ibinaba na niya ang tawag at saka na siya humakpang patungo sa wrangler jeep na ginagamit lang niya kapag nasa Hacienda siya. At nang makasakay ay agad niyang pinaandar ang sasakyan paalis. At habang nasa daan ay hindi naman napigilan ni Laura ang mapaisip kung ano ang ginagawa ni Draco sa Hacienda at kung bakit nito sinasabi na pagmamay-ari nito iyon. At anong sinasabi ni Manang Andi na may dokumento ang mga ito na ipinapakita na nagpapatunay na ito ang may-ari ng Hacienda Abriogo? Wala lang itong paramdam sa kanya nang isang linggo pagkatapos ng civil wedding nila ay iyon na agad ang ibubungad nito sa kanya? Wala kasing paramdam si Draco sa kanya pagkatapos ng civil wedding nila isang linggo na ang nakakaraan. Pagkatapos nga nilang pirmahan ang marriage contract nila ay agad itong umalis na para bang isang business deal lang ang nangyari. Walang paliwanag, walang paalam. Sa totoo lang ay naging pabor din iyon sa kanya ang hindi nito pagpaparamdam. Against din naman kasi sila sa kasalang naganap sa pagitan nila. Kung hindi lang talaga sa Hacienda Abriogo ay never siyang sasang-ayon sa kasal na iyon. Hindi naman nagtagal ay nakarating na din si Laura sa mansion. Agad niyang ipinarada ang wrangler jeep niya sa tabi ng itim na mamahaling kotse, mukhang kay Draco. Agad din naman siyang bumaba ng sasakyan at humakbang papasok sa loob ng mansion. Agad namang siyang sinalubong ni Manang Andi na mababakas sa ekspresyon ng mukha nito ang pagkatuliro. "Manang." "Laura," halos magkasabay na sambit nilang dalawa. At mayamaya ay napatingin siya sa dereksiyon ng hagdan nang makita niya ang ilang kasambahay na may bitbit na mga kahon pababa. Hindi niya napigilan ang mapakunot ang mga noo. "Ano ang mga iyan?" tanong niya sa mga ito. Napansin naman niya ang pagkatuliro na bumakas din sa mga mata ng mga ito. "Laura, inutos ni Sir Draco na ilipat sa maids quarter ang mga gamit mo sa kwarto mo," sagot ni Manang Andi. "Tumututol kami pero nagalit siya. Siya daw ang bagong may-ari ng mansion at nang buong Hacienda. Dapat daw sundin namin siya," wika ni Manang Andi. "Dahil kung hindi naman siya susundin, magbalot-balot na daw kami lahat." Hindi naman napigilan ni Laura ang mapakuyom ng kamay sa narinig na sinabi ni Manang Andi sa kanya. "Nasaan si Draco?" tanong niya sa mariing boses. "Sa master bedroom, sa kwarto mo," sagot ni Manang Andi sa kanya. Nang malaman niya kung nasaan ang lalaki ay dali-dali siyang humakbang paakyat sa hagdan patungo sa pangalawang palapag ng mansion kung saan matatagpuan ang master bedroom. She's mad—no, she's furious. How dare he threaten them. Nang makarating nga siya sa tapat ng pinto ng master bedroom ay agad niyang binuksan ang pinto, hindi man nga lang niya nagawang kumatok. Bakit siya kakatok, eh, kwarto niya iyon. Pumasok siya sa loob ng kwarto na nakakuyom pa din ang kamay. At agad niyang ginala ang tingin para hanapin kung nasaan si Draco. Agad naman niyang nakita si Draco at nakita niyang tinatanggal nito ang botones ng suot nitong puting long sleeves. Litaw na ang matitipunong dibdib nito ng humarap ito sa kanya. There's no emotion in his eyes as he gazed at her. Unlike her, anger can be traced in the expression of her eyes. "What is the meaning of this? And why are you in my room?" tanong niya dito, hindi lang sa boses ekspresyon ng mukha mababakas ang galit, kundi pati na din sa boses niya. "This is my room from now on," sagot nito sa kanya sa malamig na boses. "What?" Napansin niya ang pagsasalubong ng mga kilay nito, mukhang hindi nito nagustuhan ang pagtaas ng boses niya. "Don't raise your voice at me, Laura. This is my territory, and you'll show some respect," he said firmly. Her hands clenched into fists once again. "If I recall correctly, you married me to help my father hold on to his property." Napansin niya ang pagtalim ng mga mata nito nang banggitin niya ang ama. "Fucking innocent," Draco said in a cold voice, there's a hint of anger in his voice, too. "You think I married you to help your father regain all his properties that were nearly lost. You're both wrong, Laura." "What do you mean?" "Pinakasalan kita dahil gusto kong maghiganti sa ama mong may malaking atraso sa mga magulang ko," sagot nito sa kanya sa malamig na boses. "I'll make sure your life here with me isn't easy. Let's see if your father won't be hurt when he finds out what his only child has been through at my hands," dagdag pa na wika ni Draco. A wicked smirk spread across his lips. Ngayon ay naiintindihan na ni Laura ang lahat. Kaya pala parang galit si Draco kung tumitig sa kanya ay dahil talagang may galit ito. Hindi para sa kanya kundi para sa ama niya. At dinadamay siya nito dahil inaakala nitong masasaktan ang ama kapag nahihirapan siya. At sa mga sinabi nito ay may mga na-realize din siya. "So, everything that happened to my father was all your plan?" she said. Naisip niyang ito din ang may kinalaman sa nangyayari sa ama para maisakatuparan nito ang planong paghihiganti. He married her solely to exact revenge on her father. At hindi naman na kailangan ni Draco na sagutin siya dahil sa pagtaas lang ng sulok ng labi nito ay nakuha na niya agad ang sagot. "At sa tingin mo ay magtatagumpay ka?" Hindi niya napigilan na itanong. "I'm Draco Atlas Acuzar. Nothing is impossible for me," he said, his voice icy cold. "And I won't let you." sabi niya dito. Sa halip na sagutin siya nito ay humakbang ito palapit sa kanya. Hindi naman napigilan ni Laura ang mapaatras hanggang sa wala na siyang a-atrasan pa dahil tumama na ang likod niya sa pader. Napansin naman niya ang pag-angat ng dulo ng labi nito, gayunman ay pansin pa din niya ang blankong ekspresyon ng mga mata nito. Draco stopped in front of her. He was towering over her, so she had to lift her gaze to meet his eyes. At that moment, she looked like prey trapped by a predator. "Try me then, Laura," he challenged her, his piercing eyes gazing intensely at her. Nilabanan ni Laura ang bigat ng titig ni Draco. "I will file an annulment," wika niya dito. Sa mga nalaman kay Draco ay hindi na niya kailangan na patagalin pa ang pagpapakasal nila. Pumayag lang naman siyang na magpakasal dahil sa Hacienda Abriogo. "Go ahead, Laura. File for annulment, but I'll make sure my plan still succeeds," Draco replied to her. At halos pigil niya ang hininga ng ilapit ni Draco mukha sa tainga para bumulong sa kanya. "But I'll give you a heads up on what will happen if you dare to file for annulment. You'll completely lose Hacienda Abriogo. And I'll fire everyone working here at the hacienda and replace them all," he whispered menacingly in her ear. Pagkatapos niyon ay inalayo nito ang mukha sa tainga at inilipat nito iyon sa kanya. "Do you want that?" wika nito na nakangisi, na para bang alam na alam nito na kahinaan niya iyon. "Asshole," she spat at him. He smirked evilly. "Don't worry, you'll see just how much of an asshole I can be in the coming days." Pagkatapos ay lumayo ay lumayo ito sa kanya. "Anyway, feel free to leave the mansion, and you have the right to file for annulment. But remember, if you choose that option, there will be consequences," he threaten her. Hindi na nga din siya nito hinintay na magsalita, tinalikuran na siya nito. Hindi naman napigilan ni Laura ang mapakuyom ng kamay habang masama ang tingin ang ipinagkakaloob niya sa likod nito.Hi. Comments and votes are well appreciated po. Huwag niyo din po sana kalimutan na i-follow ako. Salamat po.
HALOS humigpit ang pagkakahawak ni Laura sa manibela ng kotse na minamaneho niya habang binabaybay ang daan pabalik sa Hacienda Abriogo. Halos maningkit nga din ang mga mata ni Laura dahil sa nararamdamang galit para kay Draco. She was mad--no, she's furious. Nasa clinic siya na pagmamay-ari niya ng tumawag si Manang Andi sa kanya. At sinabi nito sa kanya ang naging utos ni Draco. Draco ordered everyone working at Hacienda Abriogo to be kicked out, including Manang Andi. He fired them all. Nang ibalita nga ni Manang Andi iyon sa kanya ay mababakas sa boses nito ang lungkot at alam niyang pinipigilan lang nitong huwag pumiyok ang boses ng kausap siya nito. Alam ni Laura ang dahilan kung bakit ginawa iyon ni Draco. Tumawag kasi sa kanya ang family attorney nila at in-imporma nito sa kanya na pinadala na nito sa lalaki ang annulment paper na may pirma niya kahit na may warning si Draco na may kalakip na consequences ang gagawin niyang pagpa-annul sa naging kasal nila. "But I'll gi
"WHAT's happening here?" tanong ni Laura nang makita niya na nagkakagulo sa labas ng Hacienda. May mga pulis kasi na dumating do'n. Mayamaya ay may lumapit sa kanyang pulis. "Anong nangyayari? At anong ginagawa niyo dito?" Halos magkasunod na tanong niya dito ng tuluyan itong nakalapit sa dereksiyon niya, hindi nga din niya napigilan ang mapakunot ng noo habang nakatingin siya dito. "Good afternoon, Ma'am," bati ng pulis sa kanya. "I'm Lieutenant Corpuz," pagpapakilala nito sa kanya. "Tumawag sa amin ang may-ari ng Hacienda. At sinabi niyang may mga illegal settler daw na naninirahan sa pag-aari niya," imporma nito sa kanya. Hindi pa nga din nagbabago ang ekspresyon ng mukha niya ng magsalita siya. "Ako ang may-ari ng Hacienda Abriogo na ito, Lieutenant Corpuz. I'm Laura Abriogo," pagpapakilala niya. "Oh," sambit naman nito. "Si Mr. Acuzar ang tumawag sa akin, Ma'am Laura. At sinabi niyang siya po ang bagong may-ari ng Hacienda. At may ipinakita siyang dokomento sa amin na nagp
PAGLABAS ni Laura sa maids quarter ay agad na sumalubong sa kanya ang malungkot na ekspresyon ng mukha nina Manang Andi at ang iba pa nang makita ng mga ito na suot na niya ang maids uniform na gustong isuot ni Draco sa pagta-trabaho niya para hindi sila mapaalis sa Hacienda Abriogo. Maliban sa halik na hiningi ni Draco sa kanya para hindi sila mapaalis sa Hacienda Abriogo ay gusto din nito na mag-trabaho siya doon. Gusto nitong gawin siyang maid sa sarili niyang Hacienda! He wanted to make her suffer. Wala nga ding nakakaalam sa buong Hacienda na kasal silang dalawa ni Draco. At ayaw din niyang ipaalam sa mga ito. At naisip niya na habang nagta-trabaho siya doon ay mag-iisip siya ng paraan kung paano niya mababawi ang Hacienda Abriogo dito. And if that's happens, do'n din niya ipagpapatuloy ang pagpa-file niya ng annulment. Ayaw niyang matali sa lalaking walang puso at tanging nasa isip ay ang maghiganti. At mandadamay pa ng mga inosente. Sa maids quarter na nga din tumutuloy si
HANGGANG ngayon ay hindi pa din maalis-alis sa isip ni Laura ang sinabi sa kanya ni Draco. "You know what, your fucking useless," naalala niyang wika nito His words are affecting her peace of mind. Hindi siya nakatulog kagabi dahil paulit-ulit na nagre-replay sa isip niya ang sinabi nito sa kanya. Dapat nga hindi siya ma-apektuhan sa sinabi nito sa kanya dahil alam niyang dala lang ng galit kung bakit nito iyon nasabi. But she couldn't help but get affected. Bakit? Dahil dalawang magkaibang tao ang nagsabi niyon sa kanya. Kaya napapaisip siya kung wala ba talaga siyang pakinabang. Those words were like a knife that pierced her heart, because she felt the pain. Ipinilig na lang naman ni Laura ang ulo. Naisip niyang sa halip na magpaka-apekto sa mga sinasabi ng mga ito sa kanya ay bakit hindi na lang niya ipakita na mali ang mga ito sa iniisip tungkol sa kanya? Na hindi siya useless. Gaya na lang ng ginawa at ipinakita niya sa ama ng unang beses siya nitong pinagsabihan na wa
KUMUNOT ang noo ni Draco ng i-alis niya ang atensiyon sa harap ng laptop ng makarinig siya ng mga boses na nanggaling sa labas ng kwarto mula sa ibaba. "Senyorita!" "Senyorita Laura!" wika nang mga boses. Kung hindi hindi nagkakamali si Draco ay boses ng mga bata ang naririnig niya mula sa labas. Hindi pa naman nagbabago ang ekspresyon ng mukha niya ng tumayo siya mula sa pagkakaupo para silipin kung ano ang nangyayari sa ibaba, kung bakit may mga boses ng mga bata siyang nariring. Well, alam naman ni Draco na may mga bata na naninirahan sa Hacienda Abriogo, anak iyon ng mga trabahador ng Hacienda. Bago pa niya isinagawa ang plano niyang paghihiganti sa ama ni Laura ay alam na niya ang mga iyon. He took a step closer to the window to peek at what was happening outside. At nakita niya ang dalawang bata. Isang lalaki at isang babae. At sa tantiya niya nasa edad anim o pitong taong gulang ang mga ito. May kasamang matatanda ang mga bata, kung hindi din siya nagkakamali ay mukhang
WALA pang isang minuto na nagpapahinga si Laura dahil napagod siya sa paglilinis sa mansion ng mapatigil siya nang lumapit ulit sa kanya ang isang sa mga kasambahay nila. "Senyorita Laura," tawag nito sa kanya. "Bakit?" tanong ni Laura dito. "Akyat daw kayo sa kwarto ni Senyorito Draco," imporma nito sa kanya. "S-sinabi niyang ngayon na daw po. Huwag niyo daw po siyang paghintayin," dagdag pa na wika nito. Nagpakawala na lang naman si Laura ng buntong-hininga bago siya tumayo mula sa pagkakaupo niya sa stool sa harap ng bar counter sa may dining area kung saan sana siya magpapahinga. "Sige. Salamat," wika na lang ni Laura dito. Nag-umpisa na nga din siyang humakbang para puntahan ang lalaki kahit na may parte sa puso niya na ayaw niyang makita ito dahil sa huling pag-uusap nila. Hanggang ngayon kasi ay hindi pa din niya nakakalimutan ang naging pag-uusap nila. Hanggang ngayon ay tandang-tanda pa din siya ang salitang sinabi nito sa kanya. "As I said, I am Draco Atlas Acuzar.
MATAPOS makausap ni Laura ang kaibigang si Margarette ay sinubukan niyang tawagan ang ama. Nagbabakasaling ma-contact niya ito. Ilang beses na niyang sinubukan na tawagan ito simula noong malaman niya ang tungkol sa plano ni Draco pero hindi pa din niya ito ma-contact. She tried to call his secretary to ask about her father's whereabouts, but the woman didn't know anything either. Hindi pa daw kasi nagpupunta ang ama sa opisina nito. Pero gaya ng dati ay ring lang nang ring ang numero ng ama hanggang sa operator na ang naririnig niya. Humugot naman siya ng malalim na buntong-hininga habang nakatitig siya sa cellphone. "Where are you, Dad? Why can't I reach you?" she blurted out. "Trying to contact your father?" Nagulat si Laura nang marinig niya ang malamig at baritonong boses na iyon. At nang lumingon siya sa kanyang likod ay nakita niyang nakatayo si Draco habang nakatingin sa kanya. Kahit na medyo madilim sa kinaroroonan ni Laura sa hardin sa labas ng mansion ay naaninag p
LAURA was already feeling tired, but she needed to finish what she was doing. Matapos kasi ang gawain sa kusina ay inutos ni Draco na labhan ang mga damit nito. Nang malaman nga iyon nina Manang Andi ay nag-presenta ang mga ito na tulungan siya. Kahit na pinigilan niya ang mga ito ay pinilit pa din ang gusto kaya wala na din siyang nagawa kundi hayaan na tulungan siya. Pero nalaman iyon ni Draco kaya pinatawag nito sina Manang Andi at binigyan ng ibang gawain. Ang nangyari tuloy ay siya ang mag-isa na gumawa sa pinag-uutos nito. Hindi naman kasi biro ang pinapalaba ni Draco at inutos nito na huwag siyang gumamit ng washing machine. Gusto nitong gamitin ang mga kamay sa paglalaba dahil maselan daw ito pagdating sa mga damit. At dahil iyon ang inutos nito ay sinunod niya. Pero alam naman niyang gusto lang siya nitong nakikitang nahihirapan. Matapos kasi ang naging engkwentro nila noong nakaraang gabi ay mas naramdaman niya ang pagpapahirap sa kanya ni Draco. Domoble ang mga inuutos n
"THANK you so much, Laura," pasasalamat ni Jake kay Laura nang maihatid niya ito sa kwarto na tinutuluyan nito. Humugot naman si Laura ng malalim na buntong-hininga. "I'm sorry, Jake. Nang dahil sa akin ay nag-aaway tuloy kayo ni Draco," paghingi niya ng paunmanhin sa lalaki. "Hindi mo kailangan mag-sorry, Laura. Dapat nga kaming dalawa ng pinsan ko ang humihingi ng sorry sa 'yo dahil sa ginawa namin kanina. Para kaming bata na nag-aaway," paliwanag nito sa kanya. "Huwag na sanang ma-ulit ito, Jake," wika naman ni Laura sa lalaki. "We'll try," tanging sagot nito. "What?" tanong niya, medyo napalakas nga din ang boses niya. Natatawang itinaas naman nito ang dalawang kamay sa ere na para bang sumusuko. "I was kidding, Laura," sagot nito sa natatawang boses. Iiling naman si Laura. "Please, hanggang maaari ay pigilin niyo ang mag-away na dalawa. Mag-pinsan kayo, dapat hindi kayo nagpipisikalan." Hindi naman nagsalita si Jake. Sa halip ay tinitigan lang siya nito. At
LAURA woke up with soreness all over her body, especially in her feminine areas. But the pain was bearable, and she was relieved to find she could move and walk. At alam ni Laura ang dahilan kung bakit nananakit ang katawan niya. Dahil iyon sa intense fucking nilang dalawa ni Draco. He was insatiable again last night. Mukhang hinintay lang ni Draco na matapos ang menstrual period niya bago siya nito inangkin. Ipinilig na lang naman ni Laura ang ulo para maalis iyon sa isip niya. Tuluyan na din niyang iminulat ang mga mata, napatingin naman siya sa kanyang tabi at nakita niyang wala na doon si Draco. Mukhang nagising na ito ng maaga. But she could still smell his scent lingering on her skin. At mabuti na din iyon dahil ayaw pa niya itong makita pagkatapos ng nangyari sa kanilang dalawa kagabi. Naalala pa din kasi niya ang bawat ungol niya habang inaangkin siya nito, kung paano siya magmakaawa dito para angkinin siya nito. At sa isipin na namang iyon ay namula ang magkabila
NAGMULAT ng mga mata si Draco nang maramdaman may sumiksik sa kanya. At hindi niya napigilan ang pagsasalubong ng mga kilay nang pagmulat ng mga mata ay ang natutulog na mukha ni Laura ang nabungaran niya. And right now, he can smell her natural scent lingering on his nose. He also feels his own smooth and warm body. They were still completely naked under the sheets. Hindi nga alam ni Draco kung anong oras silang nakatulog na dalawa dahil sa ginawa nila. But he was sure they'd last until dawn. Yet, he couldn't understand himself - he just couldn't get enough of her. Ilang beses na nga niya itong inangkin kagabi pero pakiramdam niya ay kulang pa din. Humugot na lang si Draco ng malalim na buntong-hininga. Pagkatapos niyon ay tumaas ang isang kamay niya para tanggalin ang kamay nitong nakayakap sa kanya nang mapatigil siya nang muli nitong isiniksik ang sarili sa kanya. Napaawang naman ang labi niya nang dumikit ang malulusog nitong dibdib sa kanya. Her hardened nipples pressed ag
"FUCK! Fuck!" Sunod-sunod na mura ni Draco habang inaangkin siya nito mula sa likod. Sobrang diin at lakas ng pag-ulos nito mula sa likod niya. Dahil pansin niya ang pag-bounce ng mga dibdib niya. At kung hindi lang nakatukod ang mga kamay sa pader at kung hindi lang nakawak si Draco sa baywang niya at baka napasubsob na siya sa matigas na pader dahil sa lakas at diin ng pag-ulos. He pounded into her, his thrusts fierce and relentless. Mukhang gigil na gigil sa kanya. Well, sa tuwing inaangkin naman siya nito ay pansin lagi niya ang gigil nito. Iyon bang tipong galing ito ng kweba ng maraming taon at ngayon lang nakatikim ng babae. Draco was wild in bed, she admitted. But she also admitted that she liked how wild he was. "Fuck, Laura. You're fucking tight!" he growled as he continued thrusting his cock deep inside her. Nang sandaling iyon ay halos mapaos na siya sa kakaungol dahil wala siyang ibang ginawa kundi umungol, i-ungol ang pangalan nito dahil sa sarap na pinap
NAGULAT si Laura nang maramdaman niya ang pagbukas ng pinto sa loob ng banyo kung nasaan siya ng sandaling iyon. At nang tumingin siya sa kanyang likod ay ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata niya nang makita si Draco. Completely naked. At pigil niya ang sarili na huwag bumaba ang tingin sa pagkalalaki nito ng sandaling iyon. Gusto nga din niyang takpan ang sariling kahubadan. But what's the use? He's already seen her naked body anyway. "A-anong ginagawa mo dito?" tanong niya sa lalaki. Gusto nga niyang pagalitan ang sarili dahil sa pagkautal ng boses niya. "I want to take a shower," sagot nito sa baritonong boses. "H-hindi pa ako tapos." "I know," sagot nito. At akmang bubuka ang bibig ni Laura para magsalita nang mapatigil siya ng humakbang si Draco palapit sa kanya ng hindi inaalis ang titig sa kanya. She can see the lust and hunger in his eyes right at that moment as he approaches her. Napaatras naman si Laura habang palapit si Draco sa kanya hanggang sa tumama n
"KAMUSTA ang pakiramdam mo, Laura?" tanong ni Manang Andi nang makita siya nito na pumasok sa loob ng kusina. "Okay naman na ako, Manang Andi," sagot naman niya dito ng sulyapan niya ito. "Mabuti naman kung ganoon," wika nito. "Nag-alala kami para sa 'yong bata ka. May dinadamdam ka na pala ay hindi mo sinasabi sa 'min," dagdag pa na wika nito. "Mabuti na lang at nakita ka ni Senyorito Draco sa may guestroom." Hindi na naman napigilan ni Laura ang pagbilis ng tibok ng puso nang marinig niya ang pangalan na binanggit ni Manang Andi. "P-paano po pala nalaman ni Draco na naroon ako sa guestroom, Manang?" tanong niya. Isa din sa naging palaisipan kay Laura ay kung paano nalaman ni Draco na nasa guestroom siya ng mga araw na iyon. Wala kasi siyang pinagsabihan. Kahit kina Manang Andi ay hindi niya sinabi na naroon lang siya sa guestroom. Lalong hindi niya sinabi kay Draco ang kinaroroonan niya. At imposible din na nakita siya nito na pumasok sa loob ng guestroom ng araw na iyon.
NAGMULAT ng mga mata si Laura. At ganoon na lang ang panlalaki ng mga mata nang makita niya si Draco sa tabi niya. Nakapikit ang mga mata nito at base sa mabining paghinga nito ay mukhang ang himbing ng tulog nito. And why is he doing there? Bakit katabi niya ito sa kama? Pilit namang inaalala ni Laura kung paano niya katabi si Draco mula sa kama. Ang huling natatandaan niya ay noong dumating ang doctor na ipinatawag ni Draco. At first in denial pa siya kung bakit nagpatawag ito ng doctor pero noong dumating ang doctor at nang in-instruct si Draco na i-check siya ay doon na niya tinanggap ni Laura ang katotohanan na para sa kanya ang doctor na ipinatawag nito. At habang chene-check siya ng doctor ay hindi umalis si Draco sa kwarto, mukhang wala itong balak na umalis habang tinitingnan siya ng doctor. Naroon pa nga din ito habang kinakausap siya ng doctor, mukhang nakikinig din. At nang umalis ang doctor ay do'n lang ding lumabas ng kwarto si Draco, mukhang kinausap ang doctor
MULING napangiwi si Laura nang biglang sumirit na naman ang panibagong sakit sa puson niya. Nakapikit pa nga din ang mga mata ng binaluktot niya ang katawan para kahit papaano ay mabawasan ang pananakit ng puson. Laura was having a dysmenorrhea. Matagal na din simula noong maramadam muli niya iyon. Siguro dahil sa stress na nararamdaman nitong nakaraang araw kaya na-trigger muli ang dysmerorrhea niya. Nagising siya kaninang umaga with the feeling of discomfort, pinagsawalang kibo lang niya iyon. Pero habang lumilipas ang oras ay mas lalong kumikirot ang puson niya. Kaya tumalilis siya at sa halip na sa kwarto kung saan gusto ni Draco siya tumuloy ay sa isang guestroom siya nagpunta. Ayaw niyang sa kwarto dahil baka hindi pa siya makapagpahinga kung makikita niya si Draco. Naisip niyang magpahinga baka kapag ginawa niya iyon ay um-okay na ang pakiramdam niya. Pero hindi naman siya masyado nakakapagpahinga dahil kapag nakukuha niya ang tulog ay agad din siyang nagigising dahil sa p
HINDI maipinta ang ekspresyon ng mukha ni Draco nang bumaba siya ng wrangler jeep. Naisipan niyang lumbas ng mansion para maglibot-libot sa Hacienda. At gusto din niyang magpahangin. At mukhang napasobra ang pagpapahangin niya dahil inabot siya ng buong maghapon doon. Hindi pa din nagbabago ang ekspresyon ng mukha niya ng humakbang siya papasok ng mansion. May napansin siyang kasambahay na papasalubong sa kanya pero nang mapansin siya nito ay agad itong nag-iba ng dereksiyon. Mas lalong nagsalubong ang mga kilay ni Draco nang mapansin niya iyon. He knew people around the mansion were scared of him. Hindi naman niya masisisi ang mga ito, hindi maganda ang unang impression ng mga ito sa kanya. Ilang beses nga din niyang narinig na pinagko-kompara siya ng mga ito sa pinsan niyang si Jake. Well, magkaiba talaga sila ng ugali ni Jake. Hindi siya gaya nito na mahilig makipag-socialize o makapagkaibigan sa iba. He wasn't the type to form friendships easily, haunted by his parents' be