Kabanata 110

Kasalukuyan kaming nasa restaurant na paborito namin ni Gio. Napatingin ako sa aking kasama na masayang kumakain sa mesa. 

"Patpat, dahan-dahan lang ang pagsubo ah, baka mabilaukan ka," paalala ko kay Patpat dahil sunod-sunod ang subo nito dahil paborito niya ang ulam, fried chicken. 

"Opo ate! Ang sarap po ng ulam!" masayang saad niya sa akin. Isa ito sa pangarap ko ang makapunta sila rito sa Maynila kung saan ako nagtattrabaho. Kung narito lamang sil Tatay ay mas sasaya pa ngayong araw.

"Grabe! Sobrang ganda pala ng Maynila ate," saad naman ng isa ko pang kapatid, iyong sumunod sa akin.

"Oo, kaya dapat masanay ka na rito dahil dito ka papasok, hindi ba 'nay?" tanong ko kay nanay na nakangiti lamang sa akin at marahang tumango.

"Mukhang kami na lang ni Patpat ang matitira sa bahay," malungkot na saad ni nanay. 

"Mas maigi pong dito na lang po kayo manirahan, nanay para sama-sama na ho tayo," saad ko sa kaniya.

"Wala na