Matapos ko mag-palit ay lumabas na ako, “Samahan mo ‘ko mag-grocery. Kailangan ko ng taga-buhat.” Umawang ang labi niya sa sinabi ko.“Sa mukha ko na ‘to? Taga buhat?” Ngumiwi ako sa reklamo niya.“Ah oo nga pala payatot ka at walang muscles unlike Yeon—““What the fuck, Sierah?” Sumeryoso ang mukha niya kasabay ng pagsalubong ng kilay at deretsong lapat ng labi niyang mamula mula pa.“Oo, okay lang—““Bubuhatin ko naman, tinawag mo lang akong taga-buhat tsk.” Naging tunog nagtatampo ‘yon kaya hindi ako makapaniwalang natawa pero hindi na nagbago ang hitsura niya.“Tara na.” Masungit niyang sabi at parang bakla akong inirapan, ginagaya niya ba ako?Sumakay kami sa sasakyan niya at nag-drive siya sa pinakamalapit na grocery store na hindi na sa loob ng mall, nang kumuha siya ng push cart ay ngumisi akong pinanonood siya.Hindi umiimik ‘to kanina pa, baka nagtatampo? Habang umiikot kami sa loob ay natigilan ako at nagulat sa biglaang pagtakip ng mata ko.“What the—“ Kinapa ko ang kamay
“Sobra naman yung lolo no’n, sukdulan ng pagiging makasarili.” Ngumuso ako sa sinabi ni Yuno tsaka ko siya tinignan, “Sinabi mo pa.” Pagkarating sa condo ko ay inayos niya ang groceries kaya dumeretso ako sa kwarto ko at kumuha ng damit upang makapag-shower at makapagpalit ng damit. Hinayaan ko si Yuno na ayusin ang gusto niya ayusin, matapos ay nakita ko na siyang nakahilata sa sofa ko. “Sana mahanap na si Kuya Laze.” Wika ko. “Mahahanap rin ‘yon, maraming buhay ‘yon eh.” He joked. Nanood muna kami ng kung anong movie hanggang sa sumakit yung puson ko ay napanguso ako. “Masakit ba?” Tanong niya bigla, “Medyo.” Pagsagot ko. “C’mon, rest ka na sa room mo.” Nang tumayo siya at ilahad ang kamay ay mahina akong natawa at tinanggap ‘yon. Nang nasa kwarto ko na ay kinumutan niya pa ako, niyakap ko ang unan tsaka ko siya tinitigan. Minamasdan niya ang mukha ko bago siya ngumiti, “Good night.” Yumuko siya at hinalikan ako sa noo. “Good night.” That routine repeated, parati
“Anong idadahilan mo sa akin ngayon?” Sarkastikong kwestyon ko sa kaniya. Bahid ang pag-aalala sa kaniyang mukha, “Yung yakap mauunawaan kong kailangan sa ganitong sitwasyon, pero yung halik?!” Napayuko siya at napaghawak ang kamay. “Did that kiss make her tears stop? Huh?!” I raised my voice as I’m having a hard time breathing. “Sorry S-Sierah, hindi ko alam, nabigla lang ako—“ Malakas ko siyang sinampal dahilan para mas mabigla siya, “Nabigla ka rin ‘di ba? Hindi ka naman nanghalik?” Sunod-sunod na tumulo ang luha ko. Binalot ako ng kalungkutan at sakit, “Sorry.” Pabulong niyang sabi. “Sorry lang?! Bakit ‘yang sorry mo walang katapusan? A-Akala ko ayos na eh, akala ko ako na yung gusto mo. P-Pero bakit?” Sabi ko habang tumutulo ang luha. “Bakit mo naman kailangang paasahin pa ako ulit para saktan lang ulit? Kung wala talagang tyansa na gustuhin mo ‘ko sana hinayaan mo na lang ako!” Galit na sigaw ko. “Sana— s-sana pinabayaan mo na lang ako at hindi mo na sina
Nang madalhan namin sila ng coffee and food ay tahimik lang ako, nakatulala sa kung saan. Hanggang sa wala ako sa sarili na naglakad ay bigla akong may nakabangga at natapon ang mainit na kapeng hawak niya sa damit ko. Mainit ‘yon kaya medyo na-angat ko kaunti yung shirt ko palayo sa balat ko, “Careful, Sie.” Natigilan ako nang lumapit si Yeon ngunit mas nagtaka ako ng lumapit si Yuno. “Nasinit ka?” Tanong ni Yuno at halos iiwas ko ang sarili noong hawakan niya ako. Kunot noo ko siyang tinitigan, “Huwag mo akong hawakan.” “Magbibihis lang ako,” Paalam ko kay Yeon na nakahawak sa balikat ko tsaka ko iniwan ang dalawa. Kagat labi kong pinigilan ang sarili sa pagtangis dahil sa simpleng ganoon ni Yuno ay nasasaktan ako. Kung kailan mas napamahal ako sa kaniya tsaka gugustuhin kong sumuko dahil sa isang paghalik niya kay Jami. Akala ko kasi ako na lang, pero pag kaharap niya si Jami hindi pa rin pala niya kayang hindi gawin ang mga bagay na ‘yon. Matapos magbihis ay bumaba
“Okay. Sama ka sa office? May kukunin lang ako.” Anyaya niya kaya tumango ako habang kumakain ng ice cream habang naglalakad. “Kumusta kayo ng lolo mo? Cruel pa rin ba siya sa’yo? Gusto mo ba laitin natin? Joke.” Bawi ko agad, sumeryoso kasi mukha niya. “Let him realize everything he did wrong.” Matipid niyang sabi, sumakay na kami sa sasakyan niya habang kumakain ako ng ice cream. Kaka-kain ko ay hindi ko namalayan na nakalimutan ko mag-seatbelt dahilan para siya ang mag-lagay no’n kaya halos bumaon ang likod ng ulo ko sa sinasandalan. Pagkarating sa office niya ay naubos ko na yung ice cream, “Watch me, so you’ll get used to this soon.” He reminded me and I walked beside him. Nang salubungin ang malakas na hangin ng aircon ay naamoy ko rin si Yeon dahil nasa harapan ko siya. Bango. Pagkarating sa office niya ay naupo ako sa gilid, may ilan lang siyang pinirmahan at may kinausap rin siya na employee niya. “Do you have plans today?” Biglang tanong niya habang tutok sa
Nagmumukha na naman akong kaawa awa. “You’re still my girlfriend Sierah, please? I’ll make it right—“ “I’m breaking up with you, Yuniko. Tama na.” Naestatwa siya nang sabihin ko ‘yon habang nakatingin sa kaniya. “S-Sierah.” “Yuno, this is enough for the both of us. H-Habang buo pa tayong dalawa, h-habang mahal na mahal pa kita. Itigil na natin.” Sobrang hirap para sa akin na sabihin ang mga ‘yon dahilan para masapo ko ang mukha nang umiyak ako ng sobra. Ang sakit sakit. “Sierah.” Sa muling pagtawag niya sa akin ang pinakamasakit dahil nakita kong lumuha na rin siya. “Yuno, let’s just end this.” Napayuko siya at nasapo ang mukha niya gamit ang isang palad niya. Sumisikip ang dibdib ko dahil sa nahihirapan ako makahinga kakaiyak. “C-Can I not agree?” He asked, tearing up. “No, Yuno. Let’s end this relationship. You don’t love nor like me, and there’s no reason for me to hold on.” I tried to stifle my sobbing but I’m having a hard time. “S-Sierah.” “Please Yuno, p-pag
Itinago ko ang sulat na ‘yon, maya-maya ay may nag-bell sa condo ko kung kaya’t lumapit ako doon para buksan. “Hangout?” Napatigil ako nang nasa harapan ko si Yeon na may dalang plastic bag at isang paper bag na itinaas niya pa. “Pasok.” Anyaya ko, parati namang nandito si Yeon. Siya lang yata yung dahilan kung bakit ako kumakain three times a day. Parati siyang may dalang pagkain, baka nga ay tumaba na ako. “Dapat nagdala ka ng alak.” Reklamo ko. Sumeryoso ang mukha niya kaya naitikom ko ang bibig. “Wine.” Turo niya. “Ah, wine.” Bulong kong sabi. Pinanood ko siyang alisin ang salamin niya at isabit sa shirt niya sa dibdib, “Masakit na ba mata mo?” I asked, I was curious if his eyes hurt whenever he removes them. “Kind of.” Ngumuso ako ngunit tumigil siya sa pag-galaw at tsaka niya ako tinignan, “Tsk you cried again?” Ngumuso ako at iniiwas ang tingin ko. Namumugto ba mata ko? “Oh tara i-inom natin.” He opened the wine for me and gave me a glass, sobrang tahimik ko
Isang buwan ang nakalipas ay bahagya akong umaasa na makita si Yuno ngunit hindi man lang nagsasalubong ang landas namin. Hanggang sa kailangan ko umuwi sa bahay ni lola dahil may kailangan akong kuhanin sa kwarto ko doon, ngunit pagkapasok ko ay natigilan ako ng makita ang pamilyar na likod ang nakaupo sa dining. Napatitig ako doon ng matagal, kumabog ng sobrang lakas ang dibdib ko ngunit huminga ako ng malalim tsaka ako naglakad ng walang tunog o yabag ng paa. Sana hindi niya ako makita, ngunit biglang tumunog ang cellphone ko nang nasa hagdan na dahilan para mataranta akong kunin ‘yon at sagutin ang tawag. “Sierah nandito ka pala—“ Halos mapatigil ako nang tawagin ako ni Kuya Laze. Shiit! Si Yeon naman kasi! Nilingon ko sila habang yung cellphone ko ay nasa tenga ko, “I’ll just get something in my room, kuya.” Paalam ko hindi tinitignan si Yuno na nasa tabi niya. “Okay, get it then.” Tumango ako tsaka ko pinakinggan si Yeon na kanina pa nagsasalita. “Sie, answer
=Sierah’s Point Of View= AFTER A FEW YEARS… Nasapo ko ang noo habang nakatitig ng matalim kay Yeshua na alanganing nakangiti at nagkakamot ng kanyang kilay. He is already 18 and damn it, ang tigas ng ulo! “Anong bilin ko sa’yo, Yeshua?!” gigil na singhal ko. “Mom… I aced my exam and dad allowed me to have a party at our house naman po…” magalang na paliwanag niya at nahihimigan ng lambing. Nabasag lang naman ng mga kaibigan niya ang sliding door sa pool area dahil sa nalasing ang mga kasama niya. “Pero hindi ganito, Yeshua! I-Iyang ulo mo talaga, napakatigas! Nawala lang ako saglit dahil bumisita ako sa Palawan at eto ka oh, ito ka na naman! Kanino ka ba nagmana, ha?” sermon ko at halos paluin siya sa pwetan ngunit malaki na siya para doon. “Mommy, sorry na…” nakalambing na hingi ng tawad ni Yeshua kaya nasapo ko ang noo. Sinubukan kong magpasensya sa anak ko. “Fine… Get someone to fix that glass door or else I’ll marry you off to your dad’s daughter!” sermon ko pa at dahil doo
=Third Person’s Point Of View=MATAPOS ang lahat ng preparasyon…Nakatayo si Sierah Garcia sa harap ng salamin, ang puso niyang mabilis na tumibok habang pinagmamasdan ang masalimuot na detalye ng kanyang wedding gown. Ang tela ay akmang-akma sa kanyang katawan, ang lacework ay kumikislap sa malambot na liwanag ng silid. Hindi siya makapaniwala na ngayon na ang araw na siya ay pakakasalan si Yeon Gavrill Villamos, ang lalaking nagpaligaya sa kanyang mundo sa kanyang alindog at walang kondisyong suporta.Habang maingat niyang inaayos ang belo na bumabagsak sa kanyang likod, bumalik sa kanyang isipan ang mga alaala—ang kanilang unang pagkikita, ang hindi mabilang na mga pag-uusap sa gitna ng gabi, at ang mga sandaling nagbukas sa kanila ng mas malalim na koneksyon. Ang bawat alaala ay tila isang mainit na yakap, at hindi niya maiwasang ngumiti sa pag-iisip ng kanilang hinaharap na magkasama.“Handa ka na ba, Sierah?” ang boses ng kanyang ina ay nagpagambala sa kanyang pagninilay, puno n
=Sierah’s Point Of View= Ngayon ay sobrang tahimik namin ni Yeon, walang imikan. Parehas lang kaming nakaupo sa bawat dulo ng sofa niya. Nakatitig sa TV na nakapatay naman. “Aren’t you going to apologize?” mahinang sabi niya kaya pasimple akong umirap at nilingon siya. “Edi sorry,” bulong ko. “So insincere,” ngiwi niyang sabi halatang nadidismaya. “Paano ba mag-sorry?” maktol ko. “Ayan.. Panay kasi pride ang pinapataas mo, hindi ‘yang konsensya mo. Noon pa lang talaga ma-attitude ka n—” Natigilan siya nang umusod ako at yumakap sa kanya, mariin akong napapikit dahil alam ko sa sarili ko na sobra ko siyang namiss. Ang tagal kong nagtiis at nagpanggap na maayos na ako. “Damn it...” rinig kong sobrang hinang bulong niya at inayos ang mga braso upang makasandal ako sa kanyang dibdib. His hands were on my back, gently tapping it. “I’m sorry,” sobrang hinang bulong ko at hinigpitan ang yakap sa kanyang bewang. Humigpit rin ang yakap niya at naramdaman ko ang kanyang labi sa aking
“We had a lot to talk to, Sie.. After our son’s party,” mariing sabi niya at ramdam ang pagbabanta.Dahil doon ay naging balisa ako buong party, natatakot ako sa galit na nararamdaman ni Yeon. Mapapatawad niya pa kaya ako?Matapos ang birthday party ay nakatulog kaagad si Yeshua at si Yeon ang bumuhat sa kanya papunta sa kama. Pagkatapos no’n ay halos mabigla ako nang hablutin ni Yeon ang aking pulsuhan at tangayin sa kung saan.Nang dalhin niya ako sa condo niya mismo ay wala akong nagawa kundi manahimik. “Now... Tell me, w-what’s the point of hiding my son from me?” salubong na kilay niyang sabi, nagpamewang sa aking harapan.Bumuntong hininga ako. “Y-You’re married, you have your own family. M-May iba pa bang dahilan—”“Kasal? Ako? Saan mo naman napulot iyang balita na ‘yan, Sie?” nagtataka niyang sabi dahilan para noo ko ang mangunot.“Tanga ka ba o sadyang bingi ka lang huh?” gitil ko. “Kalat na kalat sa articles ang rumor na iyon! N-Ni hindi mo nga nagawang i-deny sa harapan ko
I licked my lips due frustration before smirking. “If it’s your child, wouldn’t you know better?” Napipikon ako pero hindi ko lang pinahahalata sa kanya.He gawked. “That’s why I was asking, even before..”“It’s not your child.” I looked away and faced my desk as I pretend I’m fixing the papers.“Makakaalis ka na, Mr. Villamos—”“Once I find out, Sie. Once I find out, I’ll make you regret it.”“You’re not gonna find out anything, Yeon. Dahil wala naman talaga,” I flawlessly lied before giving him a once-over before staring him at his hazel eyes.“Alis na,” taboy ko pa dahilan para nakangisi siyang tumalikod at naglakad na parang ang bigat ng sapatos niyang itim dahil sa tunog na nagagawa nito.Nang makaalis siya ay basta-basta na lang akong napaupo sa swivel chair ko habang kapa-kapa ang dibdib dahil sa kabang naiparamdam niya.‘Lintek na Yeon, ang lakas makiramdam!’A few weeks later.. Yeshua’s birthday is around the corner, wala akong imik habang may inaayos sa event ng anak ko. Bu
“Who do I look like then po?” My innocent son asked, hindi ako nakasagot, hindi rin naka-imik si Yuno. The question was for Yeon. It was his to begin with..“Why don’t we ask your mom?” ngising sabi ni Yeon dahilan para samaan ko siya ng tingin.“Stop it. You’re confusing my son,” masungit kong sabi.“Hmm, he asked me to come. I guess you’ll have to bear my presence. Can you handle it?” That was an annoying question, I’m sure he somehow found out I was avoding him.“Just come if you want, if you’re that shameless. I guess nothing’s new?” pabulong na sabi ko. Tumaas ang kilay niya at pigil na napangisi. “I’m really shameless..” pabitin niyang sabi bago sinulyapan si Yuno at Yeshua na naglakad papalayo sa amin. “Yeshua looks exactly just like me, don’t you agree?” he sarcastically added which made me roll my eyes before leaving him behind and walking away.Sumama talaga si Yeon sa amin sa restaurant, tuwang-tuwa naman sa kanya ang anak ko. I’m afraid to admit that Yeshua really looked
Sunod na araw ay isinama ko na lang rin sa opisina si Yeshua, mabuti at natitignan siya nang assistant ko.Habang kumakain sa office ay tulog si Yeshua dahil sa kakalaro niya. Pumasok ang assistant ko at napangiti nang makita si Yeshua na tulog.“Ma’am, kung hindi niyo po mamasamain.” Dahan-Dahan siya lumapit kaya nginitian ko siya.“Ano ‘yon?”“K-Kahawig niya po si Mr. Villamos,” napalunok ako at mahinang natawa.“Pinaglihi ko yata sa kanya,” pagsisinungaling ko.Ngumiti ito, napansin na umiiwas ako sa usapan. Kalaunan ay wala akong choice kundi makaharap si Yeon dahil sa isang project na bagong establish kasama ang ibang investor.“Your dad signed this when he was handling your company, you didn’t change your mind, do you?” He sat and glanced at Yeshua who’s sleeping peacefully.“I didn’t change my mind since it will benefit my company, based on my dad malaki ang balik because it’s in demand right?”“Yes, your father is right. Anyway, we’ll have a board meeting and I’m telling you
Papunta elevator ay hindi ko na naman inaasahan na makakasabay namin si Yeon, tahimik siya at hawak ang susi niya na nilalaro niya sa daliri. “Mister..” Natigilan ako nang tawagin siya ng anak ko, hindi ko maawat si Yeshua dahil baka magtaka at magduda si Yeon kung bakit iwas na iwas ako. “Hmm?” He softly respond, ang tibok ng puso ko ay hindi mabilang sa sobrang bilis at lakas ng tibok nito. Ang amoy ni Yeon ay mabilis na kumalat sa kung saan man siya naroroon, amoy na amoy ito. “We met before, didn't we?” Tumikhim ako. “He’s just like that, I hope you don’t mind him.” Paghinging sorry ko kay Yeon. “It’s okay, he reminds me of someone.” Yung anak niya siguro sa asawa ang tinutukoy. “I don’t think we did, little guy.” “Mm, I really think it was you, big guy.” Sa pag-gaya ni Yeshua sa tono ng pananalita ni Yeon ay hindi ko mapigilang mangiti. “Yeshua, that's bad.” I unconsciously said which made Yeon glanced. “Yeshua huh?” Tumikhim ako sa tinuran niya. “His father
Sierah’s Point Of View. Mabilis na lumipas ang buwan hanggang sa isilang ko ang lalakeng anak, tulad ng ama niya ay sobrang gwapo niya rin. Madalas na nakuha niya ay ang hitsura ni Yeon. Nanatili naman si Yuno sa tabi niya at hindi niya ako pinilit na mahalin siya. Sa tingin ko ay mas mahal niya na ang anak ko kumpara sa akin. “Yeshua anak,” Lumapit si Yuno rito dala-dala ang paper bag. “Huwag mo i-spoil Yuno,” Sita ko dahil lagi na lang siyang inaasahan ni Yeshua na may pasalubong. Tatlong taon pa lamang si Yeshua ngunit kahit na ganoon ay tingin ko batid niyang hindi niya tunay na ama si Yuno. “Ito naman, yung bata na nga lang iniisip ko, papansin ka pa. Inggit ka ‘no?” Sa asar ni Yuno ay pairap ko siyang siniringan. Maya-maya ay nagulat kami sa biglaang pag pasok ni daddy sa kwarto, “D-Dad nakakagulat ka naman.” “Well, this is urgent anak. Yung kumpanya mo sa city, inatake na naman ng virus.” “What!?” Gulat na tanong ko. “Hindi na naman na-back up?” inis na sam