"Kade!" Agad akong bumitaw sa pagkakahawak ni Duke at pinuntahan si Kade na buhat ni Vennon.
"Anong nangyari? Kade? Kade gising." Lakad takbo ang ginawa namin papunta sa sasakyan, naabutan naming nag-aabang na don ang iba.
"Nahimatay lang sya, Don't worry." Ipinasok niya si Kade sa backseat at sumunod naman ako, nilingon ko si Klyde na tahimik lang na sumakay patabi sakin.
Hindi ko alam kung nasan si Duke, Si Vennon lang ang kasama namin ngayon, pati si Rea hindi ko alam kung nasaan. Nanginginig parin ang kamay ko, halo-halo ang pakiramdam na naglalaro sa loob ko. Para akong biglang naumpog sa mga nangyayari nung makita kong may nakatutok na baril ka Kade.
Nagising ako. Natauhan ako sa lahat-lahat ng nangyayari at maaari pang mangyari.
Nagpadalos-dalos ako, hindi ko inisip ang magiging lagay ng mga kapatid ko kung sakaling sasama ako kay Duke.
Hindi ko na alam. Gulong-gulo
"Paano ang Bahay na iniwan natin?" seryosong tanong ni Klyde na nakahawak ngayon kay Kade sa backseat.Nangiti ako habang tinatahak ang daan, saglit kong nilingon ang kambal. Sana magustuhan nila ang lilipatan namin, ako kasi gustong-gusto ko ang bahay na yun."Doon lang yung bahay natin Klyde, hindi natin pwede isama dito. Mabigat." I tried to be jolly pero poker face lang siya.Nakakapanibago si Klyde, simula nung mangyari ang insidente sa Resthouse ay ganyan na siya. Suplado at parang laging nakamasid sa paligid, sobrang sungit pa."Bakit kailangan pa nating lumipat Ate? At saan naman tayo titira?" maingat kong iginilid ang sasakyan at pinababa ang dalawa."Dito!" tiningala ko ang malaking bahay at saglit na pumikit."Papa dito talaga ikaw nakatira?" nanlalaki ang mata kong nakatingin ss sobrang laking bahay."Yes Anak, dito lumaki an
Simula nung magpunta dito sa bahay sila Ate Phoebe months ago kasama ang mga anak niya, naging madaldal na si Klyde at pala-ngiti. They became playmate, palagi ngang nangangapit bahay. Nagbalik narin sa dati si Klyde na puno ng kalokohan ang isip."Pero parang hindi ka gusto ng Kuya niya Bro." natatawa akong nakikinig sa usapan nila, inurong ko sa harap nila ang pancake na almusal."Magugustuhan din ako non, wala namang taong hindi gusto ang gwapong ako." napatawa na ako ng tuluyan, Si Kade naman umarteng nasusuka.Masaya akong pinagmasdan ang dalawa, ayos na rin si Klyde . Hindi na niya masyado naaalala yung mga nangyari at si Duke Nagbalik ang buhay namin sa dati, yung buhay naming tatlo nung wala pa siDuke, Miss na miss ko na siya. Aaminin kong sinubukan kong makibalita sakanya, sakanila. After kasi nung paglayo namin, I realized I needed him/them. Nakakalungkot lang na pati
"B-Baka naman po alam niyo kung saan siya lumipat?""Miss leave, Tatawag na talaga ako ng pulis. Hindi nga namin kilala si Duke? So leave, nakakaistorbo ka."I clenched my fist, walang galang tong batang to. Nagtatanong ako ng maayos sasagutin ako ng ganon?Tumalikod ako sakanya at umalis ng hindi manlang nagpapasalamat, para saan pa? Sa buong pagtatanong ko puro pabalang ang sagot niya, nakakainit ng ulo."Where are you bakulaw?"Pagod akong umupo sa gilid ng tindahan sa kanto. Pinagmasdan ko ang picture ni Luke, sobrang liit niya pa dito. Pina-print ko to para ikalat sa lugar kung saan ako naghahanap sakanya at skay Duke.Year ago nawala sakin ang anak ko, sumabog ang sasakyan nung kidnapper niya pero walang natagpuang bangkay ng sanggol. Kaya alam kong buhay pa ang anak ko."Ayos ka lang Neng?""Ayos lang po. Pwede ko po bang idik
"Bakit ka nag-eempake ng gamit Ate? Iiwan mo na ba kami?" natawa ako kay Klyde at binatukan siya."Loko ka' paano ko lalayasan ang gwapong ikaw?" umarte si Kade na nasusuka sa harap ng kakambal."Kaya ganyan yan Ate eh, pina-paniwala mo sa kasinungalingan." Napahalakhak ako nung sugurin siya ni Klyde at hinalik-halikan."Yuck! Bro! Waa Rape!" kawawang Kade.Umupo ako sa kama at pinatigil na sila sa paghaharutan. Iniabot ko kay Ate Tere ang gamit ko para ilagay sa sasakyan. Nung makalabas na siya ay sila Kade at Klyde naman ang binalingan ko na ngayon nakatingin na sakin."Seryoso Ate saan ka pupunta?" seryosong tanong ni Kade, ginulo ko ang buhok nila at marahan silang niyakap."Hahanapin ko ang pamangkin niyo, may nakapag-sabi saakin na may nakita siyang sanggol sa Cavite." nakangiti kong paliwanag sakanila."How sure are you na si Luke yun Ate?" inosente
Klyde's Humilton Point of view,Ang gwapo, ang gwapo, ang gwapo gwapo ko~"Klyde ang gwapo mo!" I know, Babe.Nagsigawan na rin yung iba niyang kasama, nasanay narin ako.Wala naman akong magagawa' kung hindi tanggapin ang mga papuri nila.Bilang sukli sa pagsamba nila sa mukha ko, kinindatan ko sila at nagpatuloy sa paglalakad.Bakit ba kasi nasobrahan ako sa ka-gwapuhan? Tuloy yung mga babae nakakaawa na kapag sabay-sabay nagpapa-pansin sakin."Kuya Ford, Look. Klyde is really crazy, ngumingiti ng mag-isa. Ang panget-panget pa!" Maarteng sabi nung batang may malaking ribbon sa ulo. Medyo na-shock ako sa sinabi niya, mukhang bulag ang isang to. Cute niya pa naman sa uniform nya..."Nagpapa-pansin ka sakin noh?"tanong ko sakanya habang tinataas-taas ko ang kilay ko. Umarte siyang masusuka, kaya natawa ako.
Kade Humilton's Point of view,Gusto ko lang mawala ang takot niya. At para mangyari yun kailangan sabihin niya yung totoo niyang nararamdaman.Lagi nalang masaya si Klyde, laging nakangiti. But I'm his twin, iisa lang kami, I can feel it. May takot at lungkot siyang ikinukulong sa loob niya.I'm always asking him, I'm always pushing his button, for him to explode. Masama ang mag-ipon ng sama ng loob, at ayokong mangyari sa kakambal ko yun."Really? Haha poor girl. What Hospital ? Pupunta ako." Is that, Ate Ester? Nasa telepono nga pala siya, kanina pa siya don."No. Hindi ko muna sasabihin sa dalawang bata." ibang-iba ang boses na gamit niya, parang ibang tao siya. At sinong dalawanag bata? kami ba ni Klyde ang tinutukoy niya?Magpapakita na sana ako sakanya, but I stop 'when I heard a familliar noise, Ate Lexie's heels. Sumili
Ester's Point of View,"Anong sinabi mo?" bulyaw ko sa matandang driver ng pamilya Humilton."Nawawala po ang kambal. Pagkalabas ko kanina, wala sila. Sinilip ko sa kwarto pero-" "Enough! Argh!" I dialled my daughter's number. Hindi pwedeng mawala ang dalawang bata na yun saakin.Kakailanganin ko pa silang dalawa."Why?-hmm babe, wait." napapikit ako sa narinig ko. Damn this brat. Nakuha pang makipagsiilan sa kung sino."Get your ass in here Lexie! The twins are gone." I ended up the call at tunakbo ang likod bahay.At saan naman pupunta ang dalawang-oh' shit!I immediately dialled his number."What?" isinawalang bahala ko ang panginginig ng marinig ko ang boses niya.
Lexie's Point of ViewI parked my car in front of their headquarters. Now this is a shit. Paano namin papasukin ang hq ng mga yan? Duke Wight is one of dangerous and unreadable beast. Naisahan niya kami. But.. Naisahan ko din naman ang asawa niya dati. I smirked remembering my first encounter to Keight. That uto-uto.I smiled when I saw my target. So, She's Keight Humilton Wight. Not that bad. Lumapit ako sa pwesto niya at sinadya siyang banggain. "Sorry po Ma'am. Sorry po talaga–naku! Nadumihan ko po yung damit niyo." I said with my fake taranta voice. "Ano ka
Nagising ako sa maliliit at nakakakiliting halik ni Duke sa likod at balikat ko. Dahan-dahan akong humarap kung nasaan siya at agad kong nakita ang napagwapo niyang mukha.Nakahiga siya at pantay ang mukha namin kaya mas lalo kong natititigan ang maamo niyang mukha. Ang gwapo."I love you." Sabi ko at nag-angat ng tingin sakaniya. Natigilan siya habang pinagmamasdan ang buong mukha ko. Napangiti ako nang makitang nagpigil siya ng ngiti."I love you too.." sagot niya at agad ibinaon ang mukha sa gitna ng leeg ko. Natatawa kong hinaplos ang ulo buhok niya."Daddy! Mommy! Hellooo?" Malakas ang pagkatok ni Luke sa pinto kaya pareho kaming nagulat ni Duke."Open the door babe." utos ko sakaniya habang nagsusuot ng balot sa katawan. Inayos ko ang kamang gulo-gulo dahil kagabi. I sprayed some perfume too at nag-alcohol ako. Naglagay rin ng alcohol si Duke bago
KeightI decided to a cook dinner for us. Magaan ang loob ko kasi alam kong maayos na kami ng kambal pati na rin si Duke.Wala man akong maalala, alam ko sa puso ko na mahal na mahal ko sila."Mommy what's that po?" nakangiting tanong ni Luke habang nakatanaw saakin."Nagluluto si Mommy para sa Dinner, Anak. Why? Gutom ka na ba?" Gabi narin kasi. Umiling siya at niyuko ang nga assignment niya na nakapatong sa lamesa."You look happy Mommy. I'm happy to see that." mahina lang ang pagkakasabi niya non, nahihiya.Saglit akong napatulala sakaniya. Hindi ko inaasahan ang sinabi niya.. Para tuloy akong baliw na basta nalang naluha. Suminghot ako kaya napaangat yung tingin niya saakin."And now you're crying? Mommy naman eh.." ungot niya. natawa ako at binaba ang sandok na hawak ko."Let me kiss you Anak. Ang cute cute mo naman." lumapit ako sakaniya at pinaliguan siya ng halik. Tawa naman siya ng tawa at pilit akong iniiwasan.
"Oh saan tayo ngayon?" Napailing ako nang makitang isa-isang nagdatingan sila Kuya Vennon."His girlfriend got kidnapped . We need to rescue her." Kuya Duke answered.I tapped my twin's shoulder . I know he's damn worried. Tipid siyang ngumiti at nilabas ang susi ng sasakyan."Thank you for coming Kuya's. I-I really need help." mahinang bulong ni Klyde.Kuya Vennon laugh at him, same as the others."Shy type ka na ngayon Tol?" gatong ko. tumigil rin kami nung namumula na siya masyado dahil sa hiya. Haha"Let's go." Kuya Duke command .Papalapit na kami sa kaniya-kaniyang sasakyan nung biglang may magkakasunod na sasakyan ang tumigil sa harapan namin."Alert." Kuya Duke said at palihi
Kade's POVWe are entering now at HRZN Building. I don't know why, but I am happy right now. I think it's because of Klyde and Ate Keight. At last they are okay.At the same time, I'm scared. Because I know, Anytime pwedeng may mangyari nanamang masama saamin. It's okay if ako, Si Klyde o kung sino ang nasa HRZN lang. But no, they are targeting our soft side. They are targeting our family. Ate and Kaden is in danger right now. Lahat ng malalapit saamin ay mapapahamak."I told you to stop this shit right? Look what happened. Your Ate, My Wife get in trouble again! " I closed my eyes by hearing Kuya Duke's angry voice.I understand him. Even Klyde know that he or we deserved that anger."I just want to protect Ate and Luke, Kuya. Minalas lang, Nalusutan." Nakayukong sagot ng kakambal ko.Is it really a misfortune? We know what really happen. Kung saan nanggagaling ang galit ng kaaway."Don't give me that kind of explanation Klyde.
Pagbaba ko ng sasakyan agad akong hinila papasok ni Duke. Galit na galit ang mukha nito at parang ano mang oras ay makakapatay."Nasasaktan ako." mahina komg sabi, nakatingin sa palapulsuhan kong hawak niya.Tumigil siya paakyat ng hagdan at hinarap ako. His blood shot eyes stared at me. Kinagat niya ang labi niya at tumingala. Nagpipigil ng galit."I told you. Stop wondering around! Hindi ka nakikinig. Paano kung natuluyan ka don? Paano? Mawawala ka nanaman? You'll be in coma again? You want that? You really want me to suffer? You want to leave us again?" pigil ang taas ng boses niya.Nagbaba ako ng tingin. I can't utter any word para dipensahan manlang ang sarili ko."Kuya Duke!" napalingon ako sa pinto nung pumasok si Klyde at Kade kasunod ang ilang tauhan.Umatras ako nung humakbang si Duke. Napamaang ako ng suntukin niya sa mukha ang kapatid ko.Napaupo si Klyde sa sahig kaya mabilis ko siyang nilapitan.
"Bakit tulala ka diyan girl?"Hindi ko pinansin ang tanong ni Rea. Nanghihina akong dumukdok sa lamesa ng resto kung saan niya ko dinala.Ewan ko ba sa babaeng yan, basta-basta nalang ako niyayaya kung saan-saan. Sabi niya para daw makaihip ako ng sariwang hangin, baka makatulong sa pagbalik ng alaala ko.Nung una masaya ako kasi parang ang bright bright ng Idea niya. Pero jusqu madlang pips' tatlong linggo na kaming ganito palabas-labas wala naman nangyayari."Hey Keight, Hello? Kasama mo ko. At pwede ba wag ka matulog dito. Duhh nakakahiya po." maarteng reklamo niya.inangat ko yung ulo ko at tumingin sakanya. Babawian ko na sana siya ng salita nung mapagmasdan ko ang kabuuhan niya."Why are you staring at me like that bruha?" naiilang na tanong niya. Ngumiti ako at nagbaba ng tingin sa pagkain.
Paano ba ko makakatulog nito? Bakit parang ang init-init sa kwartong to, ganong' napakalaki naman ng AC na nakabukas.Napapikit ako nung humigpit ang hawak ni Bakulaw sa bewang ko. Gustuhin ko mang alisin yun, ayoko namang magising si Luke. hawak niya ang mga braso namin. Gusto niyang yakap namin siya.Tumagilid ako ng higa para mapag-masdan ang mukha ng bata.Isipin ko palang yung hirap at lungkot niya nung panahong wala ako sa tabi niya, nasasaktan na ko. Pakiramdam ko wala akong kwentang ina."Doon na ko sa kabilang kwarto." gulat akong napatingin kay Bakulaw nung tumayo siya.Napaupo ako, gusto kong tuktukan yung ulo ko nung habulin ko ng hawak ang kamay niyang kanina lang nasa bewang ko."T-teka.. Bakit? baka hanapin ka ni Luke." pigil ko sakanya. Ngumiti siya pero hindi yun umabot sa mata niya."Para makatulog ka. I know your not comfortable, s
"U–umamin ka.." lisik ang mga mata kong nakatitig sakanya."What?" pigil ang ngiti niyang tanong. 'Ang bakulaw na to. tuwang-tuwa sa sitwasyon ko.'"Ginayuma mo ko no? o kaya naman, pinikot mo ko? Paanong naging asawa kita? eh bakulaw ka!" sigaw ko sa mukha niya at daling tumayo.Naiinis ako. naiiyak ako sa sobrang frustration. Wala akong maalala na kahit anong may kinalaman sakanya.Naniniwala naman akong asawa niya ko. Base sa malaking wedding picture sa dingding, kinasal talaga kami. Nagpakasal talaga ako sakanya.Pero Bakit? Paano? Minahal ko ba siya? Paano kami nagkakilala? B–bakit ba kasi wala akong matandaan... Nakakainis naman kasi. Bakit ako nagkakaganito!?Ano bang dahilan kaya ako nakatulog ng matagal!?"I'm not into black magic woman." tipid na sagot niya. Tumungo ako sa palad ko."W-wala
Keight's Point of View Nagising ako sa kwartong hindi pamilyar saakin. Maski ang paligid hindi. Nasaan ba ko? T-teka... Sila Klyde at Kade pala! May pasok pa ang mga yun. Pagtayo ko ay siya ring pag-upo ko sa kama. Nangunot ang noo kong tiningnan ang paa ko. Bakit nanlalambot ito? Bakit pakiramdam ko, sobrang tagal kong hindi nagamit ang mga paa ko? "Okay isa pa." sabi ko sa sarili at pinilit muling tumayo. Nakatayo nako, pero hindi ko parin magawang humakbang. Parang limot ko na kung ano ang uunahin, kanan ba o kaliwa? Para akong sanggol na natututo palang maglakad. Ano bang nangyayari...