CHAPTER NINE:
"A-ANO'NG sinabi n'yo, Nana Desta?" bulalas ni Lorelei matapos marinig ang buong kuwento nito. Kauuwi lang niya mula sa planta. Dapithapon na iyon.
"Ang sabi ko, may inililihim ka pala sa akin," wika ng matanda habang ngingiti-ngiti na para bang may sikreto sa kanya.
"Hindi po 'yan ang sinabi n'yo kanina," paalala niya. Pigil ang tono. Ayaw niyang banggitin ang pangalan ni Ysrael Ravago dahil baka magkatutoo ang hinala niya. "May ibinabalita kayo tungkol sa bagong tenant ng isa sa mga mini-villas natin," umpisa niya.
"Oo nga. 'Yon na nga ang sasabihin ko, e," ang pa-inosenteng wika nito.
Huminga nang malalim ang dalaga. "E, ano po ang tungkol doon?"
"May nakilala ka na palang binata na ubod nang kisig, pero ni hindi mo man lang binabanggit sa akin."
"Nakalimutan ko na nga po, Nana. Kakilala ko pa lang naman siya, a? Wala naman kaming relasyon sa isa't isa," pangangatwiran niya.
Humagikhik ang matandang babae. "Ika
CHAPTER TEN:"WILL you marry me?" anas ni Ysrael.Namilog ang mapupungay na mga mata. Hinila ni Lorelei ang kamay nang akmang hahagkan uli niya iyon."M-marry you?" tanong nito, pabulong.Tinitigan niya ang dalaga. "Are you against marriage, Lorelei?" untag niya nang umiwas ito ng tingin."N-no, but--""But?" Pinilit niyang maging kaswal. "You don't like children?""I do, but--"Muli niyang ginagap ang kamay ng dalaga. "I want you to be the mother of y children," pahayag niya, walang gatol."Even though I'm still a stranger to you?" singhap ng malamyos na tinig ni Lorelei.Paano'y hinagkan niya uli ang palad nito. Hinigpitan niya ang pagkakahawak sa mga daliring nanlalamig."Bitiwan mo muna ako," utos nito. Nanginginig na ang boses. "Let me think--"Tumawa nang patudyo si Ysrael. I can't believe it, bulong niya sa sarili, but I'm really enjoying this!Naging sinikal na siya sa maramin
CHAPTER ELEVEN:"YOU'RE really outrageous, Mr. Ravago!" bulalas ni Lorelei. Gumagapang ang kilabot sa kabuuan niya habang pinipilit bawiin ang sarili."You, too," salo ng lalaki. "Bakit 'Mr. Ravago' pa rin ang tawag mo sa akin?"Umiwas siya ng tingin."Tinatanggap mo na ako bilang suitor, hindi ba?" patuloy nito.Hindi siya umimik. Nagpatuloy siya sa pag-iimis ng lamesa.Nilapitan siya ng lalaki at hinawakan sa isang braso.Nang mapahinto siya, sinapo ng mga daliri nito ang kanyang baba upang muling magtagpo ang kanilang mga paningin."Answer me, sweet woman," anas ng binata habang inaarok siya ng mga matang madidilim. "Payag kang umakyat ako ng ligaw sa 'yo, hindi ba?"Pumiksi siya at umatras ng isang hakbang upang maikawala ang sarili mula sa pagkakapigil ng mahahabang daliri."O-okey," pahayag niya nang makaipon ng sapat na lakas ng loob, "you don't have to court me. I can be yours--now--without any fuss.
CHAPTER TWELVE:GOD, give me enough strength! usal ni Ysrael. I need my self control!Ipinilig ni Ysrael ang kanyang ulo. Nakalalango ang bango ng malasutlang balat ni Lorelei. Animo mga talulot ng bulaklak.Kailangan niyang maging matatag. Hindi siya naniniwalang magiging ganito lang kadali ang pagsuko ng babae.But then, women are fickle-minded creatures... aniya sa sarili."Lorelei," sambit niya, paungol.Kumiwal ang malambot na katawan at umangat nang kaunti. Ipinahihiwatig ang buong pagpapaubaya sa kanya."Do it to me," utos nito, paanas. "Now, please...!""Are you sure, my darling siren?" tanong ni Ysrael."Yes, yes, I want you!" Yumapos ang mga bisig ni Lorelei sa kanyang leeg. Pati ang mga binti sa kanyang beywang."Don't rush me, sweetheart," sambit niya, halos padaing.Pinilit niyang iangat ang sarili palayo sa mapanrahuyong katawan. Minasdan niya ang nakahaing kariktan. Halos mabingi siya sa laka
CHAPTER THIRTEEN:YAPOS ng mga bisig ni Lorelei ang sarili nang makarating siya sa mansiyon."Bakit niya ako tinanggihan?" tanong niya habang awtomatikong nagkakandado ng mga bintana at pinto.Hanggang ngayon, parang nakalutang ang kanyang pakiramdam dahil sa matinding pagkapahiya.Mali naman kasi ang nais niyang mangyari.Aakitin niya ang lalaki upang mapaalis ito sa kanyang teritoryo.I'm a good catch, wika pa ng lalaki sa kanya."True," sang-ayon niya habang umaakyat sa hagdanan.Sa buong buhay ng isang babae, bihira lang makakurus ng landas ang isang binatang gayon ang kilatis, ang sabi naman ni Nana Desta."True again," buntonghininga niya. Napasandal siya sa isinaradong pinto. "Pero hindi ang yaman at ang hitsura lang ng lalaki ang tamang dahilan para magpakasal ako!"Hindi ang mga iyon lang ang puwedeng maging kapalit ng kalayaan niya!Nagtungo siya sa banyo upang maglinis ng sarili. Nais niyang mabu
CHAPTER FOURTEEN:TANGHALI na nang magising si Ysrael. Paano'y nagbubukangliwayway na nang sumuko ang utak sa kaiisip."Lorelei," sambit niya, paungol. Dumapa siya upang ikubli ang pagkapukaw ng katawan.Gising na gising ang kanyang pagkalalaki dahil magkaulayaw sila ni Lorelei sa panaginip.Hanggang kailan ba siya pahihirapan ng babaeng iyon?"Don't blame her, man!" bawi ng isang sarili niya. "She was practically begging you to make love to her last night!"Pumikit siya nang mariin. Iwinaksi niya ang panghihinayang. Pilit niyang binura ang mapanuksong gunita ng perpektong kariktan ng dalaga."I'm trying to prove something, dammit!" pagmumura niya. Iritable siya dahil hindi naibsan ang pangangailangan niya.Pinuwersa niya ang sarili na bumangon. Nagtungo siya sa banyo para palisin ang mabigat na pakiramdam."Marry me soon, Lorelei," bulong niya habang nagsasabon ng malapad na dibdib. "Hindi ko alam kung hanggang kailan a
NANG pumanaog uli si Ysrael, nakaayos na ang lahat.Nakapag-settled down na sina Dionisio at ang iba pa niyang tauhan."Senyorito Ysrael, nakahanda na po ang hapunan," pahayag nito nang makita siya."Salamat, Dionisio." Namataan niyang nakatunganga si Manong Udong sa isang sulok."Manong, halinakayo sa kumedor. Kayo ang bisita ko," aya niya rito. "O, bakit parang namumutla kayo?"Nagkamot ng ulo ang matandang lalaki. "E, m-medyo nga, Sir Ysrael. Nakakagulat naman kasi. Ang dami-dami mo palang utusan."Kumurba pataas ang makakapal na kilay niya. "Ano naman ang nakakagulat?""Sa kastilyo, higit sa isang daan ang mga utusan ni Senyorito," sabad ni Dionisio.Dito lumipat ang tingin ni Ysrael. Sumenyas ang mga mata niya kaya agad na tumikom ang bibig ng mayordomo."Kastilyo?" ulit naman ng matandang lalaki. "May kastilyo ka, Sir Ysrael?""Er, hindi akin talaga, pamana lang ng mga ninuno ko sa akin."Impressed pa
GULAT na gulat ang dalaga. Kitang-kita iyon ni Ysrael. Hindi nito inaasahan na magiging gayon siya kapangahas."Hindi ko gusto ang ginagawa mo, Ysrael! Ang mabuti pa, itigil mo na ang kalokohang ito. Lumabas na tayo dito!" pahayag nito sa aristokratikong tono."Ikinalulungkot ko, mahal na prinsesa. Hindi ko mapagbibigyan ang kahilingan n'yo," panunudyo niya.Nakangiti siya habang pinapanood ang pagkokontrol ng dalaga sa sarili. Nakahanda siya sa pag-atake nito ngunit nabigo siya sa inaasahan. Tumalikod ang babae sa kanya at lumapit sa lamesa. Kumuha ito ng isang mansanas na pulam-pula.Nakangiti na rin ito nang muling humarap sa kanya. Iniaalok ang mansanas. "Tatanggapin ko ang apology mo," wika nito, "kung kakagat ka rito."Nag-alangan si Ysrael. Alam niyang tinutukso siya ng babae."Ayaw mo?" Kunwa'y nagdamdam ang babae. "Ilang beses mo na akong binibigo, Ysrael.""Ganyan ka rin sa akin, Lorelei," salo niya. "Pero kakagat ako."
HUMINTO sa paghakbang si Ysrael nang mapagtanto niyang sukol na siya.Bakit ba ako tumatakas? pang-uusig niya sa sarili.Bumuwelta siya pabalik."Have you change your mind?" untag ni Lorelei."No," wika niya, pa-tiimbagang. "You'd better stop this lunacy, Lorelei. Hindi mo magugustuhan kapag napilitan akong matukso sa 'yo," pagbabanta niya.Bumadha ang aprehensiyon sa maamong mukha ngunit sandali lang iyon."You're the most contradicting man I've ever met, Ysrael. Nung una tayong nagkita sa kastilyo mo, napaka-presko mo. You wanted to take me up to your bedroom," pagkukuwento nito. "Pero ngayong binibigyan na kita ng pagkakataon, umaayaw ka naman."Umupo uli si Ysrael sa silyang pinanggalingan. Pormal ang ekspresyon niya. "Can't you forget that unfortunate incident?" buntonghininga niya.Nagkibit ng mga balikat ang dalaga. "Hindi na siguro. Mahirap makalimutan ang unang impresyon.""Can't you even try?" May himig na ba n
The Contract Husband - Chapter 21“Yes, my sweet.” He kissed her lips quickly but passionately.“I love you, Franchesca. I adore you, I lust after you. I want you, I need you. Ikaw ang buhay ko, ikaw ang kaligayahan ko. I love you so much!”“Y-you love me…?” Franchesca was stupefied. “B-baka naaawa ka lang sa akin—““No!” Mariin ang pagtutol ni Carlo. “I never pitied you. Admiration, yes. Ang tapang mo kasi. And you’re so charismatic. Napatiklop mo si Carlota. Napaamo mo ang lahat ng mga relatives ko.”Namula ang mga pisngi ni Franchesca. Ngayon lang siya pinuri nang husto ni Carlo.“Thank you…”“But you still don’t believe that I love you,” salo ng lalaki.Bumuntonghininga muna bago nagpatuloy.“Hindi ko dapat pinairal ang loyalty ko sa company ni Lolo. Dapat ay pinili ko na lang ang merg
The Contract Husband - Chapter 20Maraming araw na ang lumipas matapos ang tagpong iyon.At ngayong kaharap niya si Carlo, wala pa rin siyang naiisip na paraan kung paano uumpisahan ang bagong proposal.Ano ba ang puwede niyang ialok na maaaring magustuhan ni Carlo?Walang halaga ang kayamanan niya. Ilang ulit nang tumangging maging tagapagmana niya ang asawa.“Hindi gaanong nagtagal ang pag-uusap namin ni Doc.” Tinugon ni Carlo ang tanong ni Franchesca matapos tumitig nang ilang sandali sa kanya. Para bang may hinahanap.Dahil may itinatago, umiwas siya nang tingin. Kunwa’y luminga sa gawi ng mga ibong nakadapo sa mga sanga ng mga punongkahoy na nasa hardin.Sinapo ng mga daliri ni Carlo ang baba niya at masuyong ibinaling ang kanyang mukha upang muli silang magkaharap. Hindi siya nakailag nang arukin ng titig ang kanyang mga mata.“I can’t believe it.” Pabulong ang pagsasalita ng lalaki hab
The Contract Husband - Chapter 19"Humiling ka na ng iba, Franchesca--huwag lang ang iwanan ka," ang mariing pahayag nito nang muntik nang maubusan ng pasensiya kagabi.Nangilid sa luha ang mga mata niya dahil sa tuwa. "I don't deserve to have you, Carlo. You're so wonderful," she said in a broken voice."God, I'm sorry," bulalas naman ni Carlo nang makitang naiiyak na siya. "I made you cry. Oh, darling, forgive me. Hindi ko gustong paiyakin ka.""N-naiiyak ako sa galak, Carlo," pagtatama niya. "Hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat sa 'yo. You gave me hope. Binigyan mo ako ng bagong dahilan para mabuhay pa."Ginawaran ng masusuyo at mapagmahal na halik ang mga labi ni Franchesca. Pati ang kanyang mga mata upang mabura ang kanyang mga luha."Ikaw rin, sweetheart. Ibinigay mo ang lahat ng mga kailangan ko para makalampas sa mga problemang nakaharang sa akin. Thank you very much, even though I don't deserve you."Mistula silang ma
The Contract Husband - Chapter 18"You're the sweetest woman I've ever known, Franchesca. Especially when you show your need so candidly." He sighed with satisfaction. "I feel strong and wonderful whenever you say you need me, darling."And if I said I love you...?Ang sikretong iyon na lamang ang natitirang hadlang sa lubos na kaligayahang tinatamasa ni Franchesca.At madalas na ipinapayo ng bagong doktor niya ang tungkol sa paglalabas ng lahat ng mga itinatago niyang damdamin.Ang doktor na personal na inirekomenda ni Carlo sa kanya ay isa rin palang psychiatrist."Kumuha ako ng kursong psychiatry dahil malaki ang paniniwala ko na may kuneksiyon sa pagitan ng pisikal na karamdaman at ang paghihirap ng isipan. Kapag inisip ng isang tao na dapat siyang magkasakit at mamatay dahil iyon ang nararapat, nagagawang maging tutoo iyon ng utak. Masyadong makapangyarihan ang utak ng tao, lalo na kung pinapabayaan ng walang kontrol," ang maha
The Contract Husband - Chapter 17Tanging ang brassiere lamang ang naisuot niya dahil nasa harapan ang hook. Isinuksok na lamang niya ang lace panty sa bulsa ng slacks.She was combing her trembling fingers into her rumpled hair and running perspiring palms over her disheveled clothes when Carlo spoke again."I'll go crazy if I didn't have you soon," he informed her in a gravelly voice. “We'll go to someone who'll help us.”Tumango si Franchesca bilang pahiwatig na payag siyang ipagpatuloy ang maalab na tagpo sa ibang lugar.Hindi siya makapagsalita dahil mistulang bikig sa lalamunan niya ang sexual tension na hindi naibsan.Sinindihan ni Carlo ang overhead light para matagpuan ang handbag.She combed her hair and tried to repair her make-up but her hands were trembling so bad. She was just able to apply some powder to on her nose and cheeks.“You don’t need any lipstick, Franchesca,” ang masuyong
The Contract Husband - Chapter 16The skimming caresses of his palm on the inner curve of her thighs brought a wave of heat to moisten her skin.She quivered and writhed involuntarily when his fingers gently probed her wet silkiness.The heat of his lean flesh as it sought her inner warmth was like a flame seeking to ignite her.But it was hard, too, and insistent.She felt her inner muscles tensing, just when she wanted to relax. She felt Carlo tensing, too.The sinewy muscles of his legs bunched suddenly and grazed the smoothness of her thighs."Darling," he sighed against the soft curves of her breasts, as he thrust himself into her.Her breath escaped on a sharp gasp. And when his flesh tore the tender membrane of virginity aside, she had jerked back from him. A sob had risen in her throat.Tinangka niyang pigilin iyon ngunit nabigo siya. Isang pahagulgol na ungol ang humulagpos sa kanyang lalamunan.He stoppe
The Contract Husband - Chapter 15“Bakit?” Napamaang si Franchesca.“Para kasing ninenerbiyos ako.” Pero walang bakas ng nerbiyos ang mga malalagkit na sulyap ni Carlo sa kanya.“B-bakit naman?” Dagling bumilis ang pagtibok ng puso niya habang pigil-hiningang hinihintay ang isasagot ni Carlo."I am very much afraid that I couldn't give you happiness. I hope to God that I can make you very happy, Franchesca.""Oh, Carlo," she breathed tremulously. "Ang makasama ka lang at makausap ng ganito katulad ngayon at nitong mga nagdaang araw ay sobra-sobrang kaligayahan na ang naibibigay sa akin.""You're so sweet, Franchesca. Bakit ba ngayon lang tayo nagkatagpo? Disinsana, magkakaroon tayo ng mas mahaba-habang panahong magkasama." He pulled himself together with a shake of his dark head. "Forgive me for being so thoughtless. Gusto kong mapasaya ka pero malungkot ang paksa ko.""It's the truth, Carlo,”
The Contract Husband - Chapter 14Hinayang na hinayang si Francesca dahil sigurado siyang napakahalaga ng sasabihin sana ni Carlo.Lalo tuloy bumigat ang loob niya sa mayabang na pinsan ng lalaking mapapangasawa. Ngunit pinilit pa rin niyang ngumiti kahit medyo pormal."Good evening rin sa 'yo, Leynard," Carlo mocked the younger man. "Where is your lovely companion? Got tired of her already?"Parang inilipad sa hangin ang kumpiyansa ng matangkad ring lalaki. "N-nakita mo na kami?""Kaninang pumasok kami dito. Ikaw? Ngayon mo lang ba kami nakita?""Well, itinuro kayo sa akin ni, er, ng kasama ko."Ayaw niyang mapanood ang pagkapahiya ni Leynard kaya humingi ng dispensa si Franchesca para magpunta sa restroom.Hindi niya akalain na naghihintay naman sa kanya doon si Carlota."So, we meet personally--at last!" The heavily made-up and overly jewelled older woman greeted her with fake enthusiasm. "Ako si Carlota Delos Santos
The Contract Husband - Chapter 13Nasa ikatlong kanto ang bagong bukas na restaurant. Dahil bago pa, halos puno na ang maluwang na parking space na nasa harapan at tagiliran."Sana, mayroon pang table," sambit ng lalaki habang pumapasok sila sa maluwang na pintuang salamin.Sinalubong sila ng head waiter. "Good evening, sir, ma'am. Welcome to our place. Please, follow me--we have a perfect table for a beautiful pair!"Ginagap ni Carlo ang isang kamay niya at bahagyang pinisil. Ngunit seryoso ito nang mag-angat siya ng tingin."Bakit?" she asked with instant anxiety."Nandito si Carlota.""Nasaan?" Natagpuan na ng kanyang mga mata ang tinukoy ni Carlo, bago pa siya nakapagtanong.At agad niyang naintindihan ang dahilan ng pagka-disgusto nito.Magkasama sa iisang lamesa sina Carlota at Leynard Sanvictores. Tila nagkakamabutihan na."Gusto mo bang lumipat na lang tayo sa iba?" she suggested reluctantly.