CHAPTER NINE:
ANG pangakong iyon ay imposibleng tuparin, lalupa't ang kinaroroonan ay punum-puno ng mga tagapagpaalala.
Kahit saan bumaling si Natasha, naaalala niya si Reymart. Nakatatak na yata sa lahat ng sulok ng kabino ang mapag-imbot na personalidad ng dating nobyo at huwad na asawa!
Hindi niya kayang tagalan ang manatili sa kabino kaya hiniling niya sa steward na nakatoka doon na ilipat siya sa ibang accomodation.
"Pasensiya na po, ma’am. Wala nang bakanteng kabino. Napuno agad ng mga pasahero ang barko."
"Kahit saang lugar ay maaari mo akong dalhin. Puwede nang ibigay sa ibang pasahero ang kabino."
"Sandali po, ma’am.” Muling kinunsulta ang record book. “May bakante po sa third class, bunk section.”
"Okey na doon. Sige, ilipat mo na ako agad.”
Ilang sandaling nagsulat ang steward sa record book. Inayos naman ni Natasha ang mga personal na gamit habang naghihintay.
“Halina
CHAPTER TEN:"BAKIT papunta ka sa Maniog?"Parang imposibleng magsinungaling sa mga matang bilugan at tila napakainosente pa kahit may bahid na ng panggigipuspos."Hinahanap ko ang asawa ko," pagtatapat ni Jake. Mababa at seryoso ang baritonong tinig.Isang mapait na ngiti ang unti-unting sumilay sa mag labing mapusyaw."Iniwan ka rin pala ng mahal mo," ang malungkot na sambit ni Natasha.Napamaang si Jake. "Hindi ako iniwan ni Celia," pagtatama niya. "Binawi siya ng mga biyenan ko. Itinakas at itinago sa akin pero hindi ako titigil hanggang hindi ko siya nakikita uli."Lumamlam ang mga matang nakakalunod. "Ang suwerte ni Celia.""Ikaw? Iniwan ka ba ng mahal mo?"Marahang tumango si Natasha. Humugot ng isang maikling buntong-hininga bago tumugon."Oo." Pabulong. Para bang hiyang-hiya. Bumawi pa ng ng tingin at yumuko. “Umalis siya ng walang paalam sa akin... Iniwan niya ako dito sa barko na para
CHAPTER ELEVEN:"HINDI ko alam kung pagmamahal ang namagitan sa amin," ang alanganing tugon niya."Ngayong nalaman ko na ang tutoong kulay ni Reymart, hindi ko na alam kung minahal ko ba siya talaga--o ginagamit lang.""Paano mo ginamit--?"Nakarating na sila sa bukana ng maluwang na kapeterya. Wala pang gaanong kustomer pero lumapit agad ang isang weyter kaya hindi na nasagot ni Natasha ang kuryosong katanungan ni Jake."Marami pong bakante sa deck, ma'am, sir."Luminga si Natasha kay Jake. Nasa gawing likuran lang niya ito.Mas matangkad ang lalaki kaya sa bibig lang umabot ang pantay na paningin niya.Napatitig si Natasha sa mga labing pirmi ang pagkakahubog pero parang may nakatagong lambot.Mamula-mula rin. Pantay ang kulay at walang bahid ng mantsa ng nikotina.Walang bisyong paninigarilyo si Jake. Hindi katulad ni Reymart na patago ang paghitit ng usok..."Mas maganda ang view
CHAPTER TWELVE:HINDI na rin umimik si Jake nang tumahimik si Natasha. Nakuntento na siya sa panonood sa paunti-unting pagkain nito sa isang hiwa ng kalamay sa latik."Ano'ng paborito mong ulam?" Walang abug-abog ang pagtatanong ni Natasha."Sinigang. Kahit na ano, basta't maraming gulay at tama lang sa asim at alat.""Pareho kayo ng Papa ko," wika ni Natasha. Bahagya na namang umaliwalas ang ekspresyon. "Kahit na ano rin 'yon pero ang pinakagusto niya ay sinigang na tiyan ng bangus.""Ako naman ay espesyal na sa akin ang sinigang na buntot ng baboy. Marunong ka bang magluto ng sinigang, Natasha?""Marunong din. Tinuruan ako ni Mama.""Mahilig ka siguro magluto?"Tumango si Natasha. "Isa sa mga libangan ko ang pagluluto.""Anu-ano ang iba pa?""Paghahalaman, pag-aayos ng bahay, pananahi. Pulos pambahay lang. Hindi naman kasi ako mahilig lumabas sa amin kapag walang pasok.""Ano'ng trabaho mo?""Ako a
CHAPTER THIRTEEN:SAKA lang pinahulagpos ang pigil-pigil na paghinga nang matanaw ang matangkad na hugis ni Jake sa tabi ng mga balustraheng bakal na puti.Nakasuksok ang mga kamay sa magkabilang bulsa at seryosong nakatanaw sa malayo.Luminga ito nang maulinigan ang paglapit ng magagaan na yabag ni Natasha. Huminto siya nang may dalawang dipa na lang ang layo sa kinatatayuan ng lalaki.Nagtagis ang kanilang mga mata. May mga piping mensaheng sumagitsit sa hangin ngunit tanging ang katawan lamang ni Natasha ang nakaunawa.Parang tuyong yagit na nagdikit at naglagablab agad.Bahagyang bumuka ang mga labi ni Natasha nang maubusan ng oksihena ang mga baga, dahil sa sobrang init na nadarama.Lalong nag-alab ang pakiramdam ni Natasha nang lumipat sa kanyang bibig ang paningin ni Jake. Para na rin kasing inangkin ng nagbabagang halik.Lumahad ang isang palad na magaspang.Hindi nagdalawang-isip si Nat
CHAPTER FOURTEEN:DAGLING pumutok ang bula ng mahikang ibinalibol ni Jake sa kanya.Itinulak niya ito at bumangon upang tumakbo patungo sa banyo. Ini-lock ang pinto.Sumalubong sa kanya ang repleksiyon sa salamin.Ang kanyang buhok ay nawala na sa pagkakatali. Ang kanyang mga pisngi ay pulam-pula. Pati na ang kanyang mga labi.At ang kanyang mga mata ay tila ba sa mailap na hayop.Hindi na niya makilala ang sarili.Pumikit siya. Huminga nang malalim. Ilang ulit hanggang sa unti-unting magbalik sa normal.Binuksan niya ang tubig sa lababo at naghilamos.Mainit ang mukha niya.Pati ang buong katawan.Tumapat siya sa pinong bugso ng tubig. Dali-daling sinabon ang buhok at ang katawan. Paano’y parang mga haplos ni Jake ang daloy ng maligamgam na tubig.Ni hindi siya naginhawahan. Parang inaapuyan pa rin ang pakiramdam niya.‘I’m on fire…’ Um
CHAPTER FIFTEEN:HINDI muna nagtungo si Natasha sa pantalan ng ferry boat. Natanaw kasi niya si Jake.Matangkad sa karamihan ang lalaki. Aristokratiko ang hubog ng mukha kaya madali makilala.Nang matiyak na nakaalis na ang tatlong bangka, saka lang siya nagtungo sa pantalan.Saka siya tumawag sa bahay nila. Sasalubungin daw siya ng ina.“Kuu, madalang ang pasahero sa Mane-ug ngayon. Buti pa si Pareng Imo, naarkila.”Luminga siya sa paligid. Tatlo nga lang sila. Siya ang pinakamalapit.Napuna pati niya ang pagkabigkas sa pangalan ng isla. Mane-ug.Kaya marahil hindi matagpuan ni Jake ang lugar ay dahil ‘Maniog’ ang ipinagtatanong at pinaghahanap.“Akalain mo ba naman anak ni Pareng Islaw ang sadya. Kapitbahay ni Pareng Imo. Ayun, inarkila siya. Ka swerte!”Bumaon ang mga kuko niya sa mga palad. Nagkokontrol ng emosyon.Magkikita na sina Jake at--at ang asawa
CHAPTER SIXTEEN:“I love you.”Hindi nila alam kung sino ang unang nagtapat ng pag-ibig. Marahil ay sabay sila sa pagsambit sa matatamis na kataga.Inulit ni Natasha. Walang pag-aalinlangan.“Mahal kita, Jake.”“Oh, Natasha! Mahal na mahal din kita!”Nang yakapin siya ng lalaki, yumapos din siya nang mahigpit. Nasa gayong ayos lang sila nang maraming sandali.Kaipala’y kapwa nabasa ng luha ang kanilang mga mata…“Nagpunta ako ngayon dahil natanggap ko na ang sagot—hindi ako kasal kay Celia.”“Peke rin ang kasal ninyo?”“Ikinasal kami sa huwes. Baka hindi lang nairehistro o baka ginawa ng mga magulang niya ang lahat para mapawalang-bisa ang kasal namin.”“K-kumusta si Celia…?”Matagal bago nakasagot si Jake. “Hindi naging maganda ang kapalaran niya, Natasha.” Isinalay
The Wily Husband SYNOPSIS Kolektor ng mga alahas na bihira at mamahalin si Ysrael. Ang pinakamimithi niyang hiyas sa lahat ay nasa pag-aari ni Lorelei. Sa malas, ninasa ni Ysrael na angkinin ang dalaga at ang pambihirang hiyas. Ngunit hindi basta-bastang babae si Lorelei. Namumuhi siya sa mga lalaki. Wala siyang interes sa atensiyon na iniuukol ni Ysrael. Sa unang pagkakataon, hindi umepekto ang karisma ng binata... * * * CHAPTER ONE: Puno ng mga panauhin ang malawak na bulwagan ng Ravago Castle, ang pamosong kastilyo na pag-aari ni Ysrael Ravago. Na isa namang plamboyante at kilalang kulektor ng mga rare art items. Ng mga mamahaling antigo at sikat na alahas. At ng mga babaeng magaganda at sosyal... "Pare ko! Kumusta ka na?" ang eksaheradong bati ni Billie sabay tapik sa likod ng binata. Abot-teynga ang pekeng ngiti nito, habang kinakarkula sa tingin ang presyo ng
The Contract Husband - Chapter 21“Yes, my sweet.” He kissed her lips quickly but passionately.“I love you, Franchesca. I adore you, I lust after you. I want you, I need you. Ikaw ang buhay ko, ikaw ang kaligayahan ko. I love you so much!”“Y-you love me…?” Franchesca was stupefied. “B-baka naaawa ka lang sa akin—““No!” Mariin ang pagtutol ni Carlo. “I never pitied you. Admiration, yes. Ang tapang mo kasi. And you’re so charismatic. Napatiklop mo si Carlota. Napaamo mo ang lahat ng mga relatives ko.”Namula ang mga pisngi ni Franchesca. Ngayon lang siya pinuri nang husto ni Carlo.“Thank you…”“But you still don’t believe that I love you,” salo ng lalaki.Bumuntonghininga muna bago nagpatuloy.“Hindi ko dapat pinairal ang loyalty ko sa company ni Lolo. Dapat ay pinili ko na lang ang merg
The Contract Husband - Chapter 20Maraming araw na ang lumipas matapos ang tagpong iyon.At ngayong kaharap niya si Carlo, wala pa rin siyang naiisip na paraan kung paano uumpisahan ang bagong proposal.Ano ba ang puwede niyang ialok na maaaring magustuhan ni Carlo?Walang halaga ang kayamanan niya. Ilang ulit nang tumangging maging tagapagmana niya ang asawa.“Hindi gaanong nagtagal ang pag-uusap namin ni Doc.” Tinugon ni Carlo ang tanong ni Franchesca matapos tumitig nang ilang sandali sa kanya. Para bang may hinahanap.Dahil may itinatago, umiwas siya nang tingin. Kunwa’y luminga sa gawi ng mga ibong nakadapo sa mga sanga ng mga punongkahoy na nasa hardin.Sinapo ng mga daliri ni Carlo ang baba niya at masuyong ibinaling ang kanyang mukha upang muli silang magkaharap. Hindi siya nakailag nang arukin ng titig ang kanyang mga mata.“I can’t believe it.” Pabulong ang pagsasalita ng lalaki hab
The Contract Husband - Chapter 19"Humiling ka na ng iba, Franchesca--huwag lang ang iwanan ka," ang mariing pahayag nito nang muntik nang maubusan ng pasensiya kagabi.Nangilid sa luha ang mga mata niya dahil sa tuwa. "I don't deserve to have you, Carlo. You're so wonderful," she said in a broken voice."God, I'm sorry," bulalas naman ni Carlo nang makitang naiiyak na siya. "I made you cry. Oh, darling, forgive me. Hindi ko gustong paiyakin ka.""N-naiiyak ako sa galak, Carlo," pagtatama niya. "Hindi ko alam kung paano ako magpapasalamat sa 'yo. You gave me hope. Binigyan mo ako ng bagong dahilan para mabuhay pa."Ginawaran ng masusuyo at mapagmahal na halik ang mga labi ni Franchesca. Pati ang kanyang mga mata upang mabura ang kanyang mga luha."Ikaw rin, sweetheart. Ibinigay mo ang lahat ng mga kailangan ko para makalampas sa mga problemang nakaharang sa akin. Thank you very much, even though I don't deserve you."Mistula silang ma
The Contract Husband - Chapter 18"You're the sweetest woman I've ever known, Franchesca. Especially when you show your need so candidly." He sighed with satisfaction. "I feel strong and wonderful whenever you say you need me, darling."And if I said I love you...?Ang sikretong iyon na lamang ang natitirang hadlang sa lubos na kaligayahang tinatamasa ni Franchesca.At madalas na ipinapayo ng bagong doktor niya ang tungkol sa paglalabas ng lahat ng mga itinatago niyang damdamin.Ang doktor na personal na inirekomenda ni Carlo sa kanya ay isa rin palang psychiatrist."Kumuha ako ng kursong psychiatry dahil malaki ang paniniwala ko na may kuneksiyon sa pagitan ng pisikal na karamdaman at ang paghihirap ng isipan. Kapag inisip ng isang tao na dapat siyang magkasakit at mamatay dahil iyon ang nararapat, nagagawang maging tutoo iyon ng utak. Masyadong makapangyarihan ang utak ng tao, lalo na kung pinapabayaan ng walang kontrol," ang maha
The Contract Husband - Chapter 17Tanging ang brassiere lamang ang naisuot niya dahil nasa harapan ang hook. Isinuksok na lamang niya ang lace panty sa bulsa ng slacks.She was combing her trembling fingers into her rumpled hair and running perspiring palms over her disheveled clothes when Carlo spoke again."I'll go crazy if I didn't have you soon," he informed her in a gravelly voice. “We'll go to someone who'll help us.”Tumango si Franchesca bilang pahiwatig na payag siyang ipagpatuloy ang maalab na tagpo sa ibang lugar.Hindi siya makapagsalita dahil mistulang bikig sa lalamunan niya ang sexual tension na hindi naibsan.Sinindihan ni Carlo ang overhead light para matagpuan ang handbag.She combed her hair and tried to repair her make-up but her hands were trembling so bad. She was just able to apply some powder to on her nose and cheeks.“You don’t need any lipstick, Franchesca,” ang masuyong
The Contract Husband - Chapter 16The skimming caresses of his palm on the inner curve of her thighs brought a wave of heat to moisten her skin.She quivered and writhed involuntarily when his fingers gently probed her wet silkiness.The heat of his lean flesh as it sought her inner warmth was like a flame seeking to ignite her.But it was hard, too, and insistent.She felt her inner muscles tensing, just when she wanted to relax. She felt Carlo tensing, too.The sinewy muscles of his legs bunched suddenly and grazed the smoothness of her thighs."Darling," he sighed against the soft curves of her breasts, as he thrust himself into her.Her breath escaped on a sharp gasp. And when his flesh tore the tender membrane of virginity aside, she had jerked back from him. A sob had risen in her throat.Tinangka niyang pigilin iyon ngunit nabigo siya. Isang pahagulgol na ungol ang humulagpos sa kanyang lalamunan.He stoppe
The Contract Husband - Chapter 15“Bakit?” Napamaang si Franchesca.“Para kasing ninenerbiyos ako.” Pero walang bakas ng nerbiyos ang mga malalagkit na sulyap ni Carlo sa kanya.“B-bakit naman?” Dagling bumilis ang pagtibok ng puso niya habang pigil-hiningang hinihintay ang isasagot ni Carlo."I am very much afraid that I couldn't give you happiness. I hope to God that I can make you very happy, Franchesca.""Oh, Carlo," she breathed tremulously. "Ang makasama ka lang at makausap ng ganito katulad ngayon at nitong mga nagdaang araw ay sobra-sobrang kaligayahan na ang naibibigay sa akin.""You're so sweet, Franchesca. Bakit ba ngayon lang tayo nagkatagpo? Disinsana, magkakaroon tayo ng mas mahaba-habang panahong magkasama." He pulled himself together with a shake of his dark head. "Forgive me for being so thoughtless. Gusto kong mapasaya ka pero malungkot ang paksa ko.""It's the truth, Carlo,”
The Contract Husband - Chapter 14Hinayang na hinayang si Francesca dahil sigurado siyang napakahalaga ng sasabihin sana ni Carlo.Lalo tuloy bumigat ang loob niya sa mayabang na pinsan ng lalaking mapapangasawa. Ngunit pinilit pa rin niyang ngumiti kahit medyo pormal."Good evening rin sa 'yo, Leynard," Carlo mocked the younger man. "Where is your lovely companion? Got tired of her already?"Parang inilipad sa hangin ang kumpiyansa ng matangkad ring lalaki. "N-nakita mo na kami?""Kaninang pumasok kami dito. Ikaw? Ngayon mo lang ba kami nakita?""Well, itinuro kayo sa akin ni, er, ng kasama ko."Ayaw niyang mapanood ang pagkapahiya ni Leynard kaya humingi ng dispensa si Franchesca para magpunta sa restroom.Hindi niya akalain na naghihintay naman sa kanya doon si Carlota."So, we meet personally--at last!" The heavily made-up and overly jewelled older woman greeted her with fake enthusiasm. "Ako si Carlota Delos Santos
The Contract Husband - Chapter 13Nasa ikatlong kanto ang bagong bukas na restaurant. Dahil bago pa, halos puno na ang maluwang na parking space na nasa harapan at tagiliran."Sana, mayroon pang table," sambit ng lalaki habang pumapasok sila sa maluwang na pintuang salamin.Sinalubong sila ng head waiter. "Good evening, sir, ma'am. Welcome to our place. Please, follow me--we have a perfect table for a beautiful pair!"Ginagap ni Carlo ang isang kamay niya at bahagyang pinisil. Ngunit seryoso ito nang mag-angat siya ng tingin."Bakit?" she asked with instant anxiety."Nandito si Carlota.""Nasaan?" Natagpuan na ng kanyang mga mata ang tinukoy ni Carlo, bago pa siya nakapagtanong.At agad niyang naintindihan ang dahilan ng pagka-disgusto nito.Magkasama sa iisang lamesa sina Carlota at Leynard Sanvictores. Tila nagkakamabutihan na."Gusto mo bang lumipat na lang tayo sa iba?" she suggested reluctantly.