Chapter 22

"Snoopy!"

"Daphne!"

Napamula't ako.

Bumungad sa harapan ko si Cromo na may pag-aalala ang kanyang mukha.

"Cromo?" wala sa wisyo kong utal sa kanyang pangalan.

"Binabangungot ka kaya ginising kita." paliwanag niya.

"Okay kalang ba ate Daph." alalang tanong ni Ainna.

Panaginip?

Panaginip, bakit?

Snoopy...

"Umiiyak ka." My body instantly became stiffness when Cromo touches my cheeks.

"Ate bakit ka umiiyak." napalayo si Cromo sakin at napabaling ang tingin ko kay Ainna. Maingat ko din dinampian ng kamay ang aking pisnge.

Tama nga siya, umiiyak ako.

"Binangungot lang ako." dahilan ko bago pinunasan ang pisngi ko.

Ginawaran ko ng isang matamis na ngiti. May nararamadaman akong matang nakatingin sakin and I saw Cromo staring me intently. He looks like his not buying my reason.

'Kumot?'

ngayon ko lang na pansin na may nakabalot palang kumot s