KABANATA 4

CHAPTER 4: SUFFERING FROM THE PAST

Hindi alam ni Chellsey kung ano ang nangyari sa station at hindi niya alam na ang kanyang pangalawang anak ay nagdulot ng malaking problema

“Saan ka ba galing? Hinahanap ka ni Mommy kanina pa." Nag aalala na sabi ni Calex

Alam ni Carlex na magagalit ang mommy niya pag nalaman ang totoong nangyari nung nawala siya.

He arched his eyebrows and smiled, "Don't worry, Mommy. so I ran out to take a look. I was curious when I came here for the first time, Mommy, it's so lively here!"

“Nandito tayo ngayon sa isa sa pinakamalaking lugar dito sa bansa anak maraming tao hindi ka dapat basta basta umaalis paano na lang kung may dumukot sayo at nawala ka ano na lang ang mangyayari kay mommy at sa mga kapatid mo? Nag aalala na sabi ni Chellsey sa kanyang anak.

Tinapik ni Carlex ang kanyang likod at sinabing

"Huwag kang mag-alala, Mommy, kapag kinuha nila ako sila dapat ang matakot sa akin di mo ba ako kilala? Malakas at matalino ata ako kaya kayang kaya ko silang patumbahin.” Mayabang at naka ngiting sagot ni Carl sa kanya ina.

" Ang daldal mo talagang bata ka."

Nakangiting hinaplos ang pisngi na batang makulit babang nakatitig sa anak tuwang tuwa siya na nagkaroon siya nang anak na katulad ni Carl.

“Don't worry anymore mommy, Look naka balik po ako ng maayos, mommy kain na tayo nagugutom na po ako for sure gutom na rin po si kuya at bunso.”

Nag-aalala si Carl na baka dumating ang masamang babae na si Audrey at magalit ang kanyang ina.

"Okay, kakain tayo ng masarap.” Naka ngiting Sagot ni Chellsey sa mga anak niya.

“Yehey!” Sabay sabay na sabi ng mga bata.

Kinuha ni Calex ang bag na dala ni Chellsey.

"Mommy, ako na po ang magdadala nito.”

Mabilis ding kinuha ni Carlex ang isa pang hawak ni Chellsey na bag.

"Ang babaeng kasing ganda ng bulaklak ay hindi dapat nahihirapan kaya kami na po ang bahala dito” Sabay kindat sa kanyang ina.

At si Cyrex naman ayiniunat din ang kanyang maliit na kamay,

"Mommy, Hold my hand ako naman po ang bahala sayo.”

Ang cute na mukha ni Cyrex ang mas naka pag pangitii sa kanya.

Parang isang munting prinsesa si Chellsey kung ituring ng kanyang nag ga-gwapuhang mga anak.

Chellsey ay parang isang munting prinsesa na binigyan ng maliliit na mga prinsipe hindi maalis ang magandang ngiti sa kanyang mukha at inabot ang maliit na kamay ng bunso nyang anak.

Walang nakapansin na sa di kalayuan, may isang pares ng mata na ang naka titig sa kanila, Naka ngiti ang lalaking ito pero nakakatakot at nakakakilabot ang mga ngiti nito.

Sagabal sa kanila ang dala nilang gamit kapag kumain sila kaya inuna ni Chellsey na makahanap ng maliit na bahay na matutuluyan malapit sa train station.

Hindi pa siya nagsisimulang magtrabaho, wala siyang masyadong pera, at hindi niya kayang mag-stay sa maayos na bahay.

Balak niyang makipag divorce muna kay Nigel, at pagkatapos ay ayusin ang pangalan ng mga bata, umalis siya sa province kasama ang mga bata upang manirahan sa Manila at maghanap ng matitirahan pag ka tapos ay naghahanap ng trabaho.

"Mommy, dito ba tayo titira ngayon?" tanong ni Calex

Alam ni Chellsey na ang kanyang panganay na anak ay may mysophobia at tiyak na hindi niya gusto ang ganitong paligid, kaya inaliw siya nito at sinabing,

"Walang masyadong pera ngayon si Mommy anak at hindi pa natin kayang manirahan sa maayos na bahay kaya dito muna tayo pero wag lang mag alala maglilinis si mommy ng kwartong tutulugan nyo at magpapalit ako ng bed shit at pillowcase nyo.” Naka ngiti habang hawak ng kamay ni calex.

Mabuting ina sa kanila ang kanilang mommy pero hindi niya makakalimutan ang ginawa sa kanya ni Chellsey

Dalawang taon na ang nakalipas, pumunta siya sa kanyang mommy dala ang kanyang lagayang ginto at may lamang maraming pera, kinita niya ito sa pagtatrabaho.

Pero hindi naniniwala ang kanyang ina na ang isang batang katulad niya ay mabilis kumita ng napakaraming pera, naisip ng kanyang ina na ito ay galing sa panloloko katulad ng pagnanakaw.

Lumipas ang ilang araw, kumita ulit siya ng napakalaking halaga, na nag kakahalagang 1 million, Natakot siyang maulit ang ginawa ng kanyang ina sa unang kinita nya kaya hindi nya muna ito sinabi kay Chellsey dahil baka hindi siya paniwalaan ulit. Ang lahat ng pera na kinita niya ay tinago nilang dalawa ni Carlex para hindi magastos.

Pag alis nila sa dati nilang tirahan nakita niyang wala talagang pera ang kanilang ina, kaya palihim niyang binulong kay Carlex na mag labas ng 10 thousands pesos para ibigay kay Chellsey at ang dahilan ay nanalo sila sa lottery pagdating nila sa Manila.

"Mommy don't think too much, nagtatanong lang po ako ayos lang sakin na nandito tayo basta kasama ko po kayo masaya na po ako mommy.” Naka ngiting sabi ni Calex

"Huwag kayong mag-alala mga anak nagsisikap si mommy at gagawin ko ang lahat para maging maayos kayong magkakapatid, mahal na mahal kayo ni mommy.”

Ang ngiti sa mukha ni Chellsey ay dahil sa tuwa at may mga anak siyang mababait at kahit hirap sa buhay ay masaya sila basta kasama ang kanilang ina.

“Opo mommy” sagot ni Calex

“Mommy is the best!” Sagot naman ni Carlex at Cyrex.

"Okay, let's go. iayos muna natin ang mga gamit, at pagkatapos ay kakain tayo ng masarap!"

Pagkatapos nilang mag ayos ng gamit lumabas sila para kumain at pag ka uwi nila sinabihan nyang maligo muna ang kanyang mga anak.

"Tok tok tok"

Biglang may kumatok sa pinto. Inakala ni Chellsey ay taga pag bantay lang ito ng pa upahan nang buksan niya ang pinto at

“Ano po ang…”

“Hawakan niyo siya.”

Bago pa matapos ni Chellsey ang kanyang mga sasabihin kumilos na ang naka itim na dalawang lalaki para hawakan siya sa magkabilang braso, hindi makapag salita si Chellsey sa una dahil sa taranta nito.

"Sino kayo? Anong kailangan niyo sakin? Bintawan niyo ako!”

Tinakpan ng lalaki ang kanyang bibig at sapilitang hinila pa alis sa lugar na yon. Dinala siya sa isang building at naroon din si Nigel isa siyang tipikal na workaholic bukod sa anak nya trabaho lang ang hilig niya.

Pagkatapos niyang pauwiin si Audrey nag pa imbistisga siya sa mga tauhan niya, habang siya ay nag babasa ay kumatok si Kalil sa pinto at pumasok

"Sir Nigel, we have checked everything. The four wheels were blown up with micro explosives, but the child's identity is very ordinary. He lost his father when he was young, and the three brothers lived with their mother in the mountain village. They just came to Manila today. There is nothing unusual about the family of four. Our people have brought the child's mother here, and she is now in the conference room.”

Hindi maisip ni Nigel paanong sumabog ang apat na gulong sa ginawa ng batang si Carlex. Napakaraming tao ang gustong pumatay kay Nigel sa mga nakaraang taon, kaya kailangan niyang maging mas maingat.

Sa conference room, nalilito pa rin si Chellsey, Hindi niya alam kung ano ang nangyayari, ngunit ang takot at kaba ay hindi maalis sa kanya.

"Sino ka? Bakit mo ako dinala dito? Ikaw..."

Naglakad si Nigel sa harap ng lahat, Bakas dito ang galit

Para siyang hari at makapangyarihang tao.

Sa taas na 1.9 meter, siya ay kapansin-pansin at nakita siya ni Chellsey sa isang sulyap tapos biglang nanlaki yung maganda niyang mata! Napabuntong-hininga siya at muling tumingin sa kanya ng hindi makapaniwala, gulat na gulat!

Kamukhang kamukha talaga ni Calex at Carlex si Nigel

Siya nga ba ang ama ng mga bata? Siya ba ang walang hiya na lalaking sumira sa buhay niya noon?.

Habang nag iisip, mag kasalubong ang mga kilay at ang kanyang mga kamao ay nakakuyom. Ang hirap balikan ang nakaraan, ang gabing iyon ay sumira sa buong buhay niya! Dahil sa kanyang hindi inaasahang pagbubuntis, siya ay naging batang ina at itinakwil ng sariling pamilya.

Hindi siya nag sisisi ngayon na nagkaroon siya ng tatlong anghel na lalaki pero dahil sa lalaking ito nasira lahat ng pangarap niya at ngayon ay naghihirap siya dahil sa lalaking kaharap niya ngayon.