"Luther."The trauma my real mother gave was too much but I forgot about it after receiving love from the family who accepted me. Pero ngayon, sa isang iglap lang, sa ilang segundo na pagkakita ko rito ay bumalik lahat ng masasakit na alaala na 'yon."Luther, brother. What's happening to you?"Napap
That was the reason holding me back from telling my story to Catalina. I am scared. The fear I had that she might really let me go because of this only increased even more after my mother showed up and was with her. "R-Rico..." Even when my eyes close, I can still remember everything vividly. Th
Tiniis ko 'yon lahat, hoping that one day, she will change and accept me pero habang lumilipas ang araw, ang mga buwan mas lumalala. Hanggang sa sinabi niya sa akin na lilipat na kami ng bahay. That was the biggest lie she made... Gusto ko na rin non umalis sa dating bahay namin dahil madalas ka
Catalina"Ate, okay ka lang? Parang hindi ka mapakali?"Ngumiti ako ng tipid kay Zendaya pagkalingon ko sa kaniya. "Y-Yes! I'm fine naman," sagot ko at sinundan ko pa ng pagtawa. Pero totoo 'yong napansin niya, hindi talaga ako mapakali! Paano ay nandito na kami sa Italy at kadarating lang namin t
Nanatili pa kami ng ilang oras ni Zendaya sa pamamasyal at pagsashopping. Nang mag-alas syete ng gabi ay bumalik na rin kami sa hotel. We changed clothes at nag-dinner kami sa labas. She's all smiles, napangiti naman rin ako dahil kahit na medyo naabala kami kanina ay ito at masaya pa rin siya."Ate
Hindi ako nakapagsalita kaagad dahil sa tanong na 'yon ni Luther. Lalo pa at nakita ko pa sa kaniyang mga mata ang tuwa kahit na hindi pa naman niya naririnig ang sagot ko. There's also hope the way his eyes were looking at me. Para kasing umaasa siya, eh. Ayoko na madisappoint siya kung sabihin ko
When I came back to the hotel--with Luther Rico, dire-diretso akong naglakad papunta sa elevator pero hindi pa ako ganoon nakakalayo nang maramdaman ko ang hawak niya sa kamay ko. "Your room number..." he said. Ang baba ng boses. Ganito siya kapag alam niyang seryoso na talaga ako at hindi na ako b
"Surprise!"Talagang 'surprise.' Hindi pa ako nakakabawi ng tulog dahil sa puyat lalo na at anong oras na umalis ng kwarto namin si Luther, ngayon naman ay maaga kaming nabulabog ni Zendaya sa ilang ulit na pag-ring ng doorbell namin. "Kuya? Ate Caitlin?" gulat pang tanong ni Zenny girl, at agad na
At nang sa huling pagdiin ko ay may nakita akong tumurit. My eyes widened and my lips parted when I saw a huge part of hotdog on the floor. Hayup kang hotdog ka! “Fck…” malutong na napamura siya. Nang mailabas nga ni Luther ‘yon ay nakahinga ako ng maluwag at napaupo ako sa wooden chair habang si
“Toto…” Mula kanina nang magising si Taki, ngayon ko lang siya nakitang ngumiti. “Hey, little buddy… nagising ka na rin pala,” sagot naman ni Luther at tumayo saka lumapit sa amin. “Gutom na rin siya, Luther–ay teka, kukuha ako ng pinggan,” pagkasabi ko non ay inilagay ko sa bulsa ng sleepwear k
Naisip ko na rin talagang sabihin kay Luther kagabi ang pagbubuntis ko pagkatapos sana niyang magkwento kaso nahulaan kong mas hindi siya makakatulog, baka mas lalo akong hindi tinigilan kakakalabit kasi sasabihin niya for sure, ‘celebration’. Kahit papaano, alam ko na rin talaga paano tumakbo uta
Antok na antok na rin naman kasi ako non! Nakakabigla rin na napakalalim matulog nung bata talaga! Kahit anong ingay namin kagabi dahil kinukulit ako ni Luther na sandali lang daw ay hindi nagigising si Taki. Kalahating oras rin tumagal ‘yon. At ngayon naman, tulog pa rin ito kahit alas-sais na ng
Napatingin ako sa wall clock at nakita kong ala-dos na ng madaling araw. Napahiwalay ako sa pagkakayakap kay Luther. “Bukas ba susunduin si Taki dito?” tanong ko sa kaniya. His eyebrow raised, nagtataka at nagtatanong ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Dumistansya na rin ako dahil nga nang m
Hindi ko inaasahan na puro masasakit pala ang mga nangyari sa nakaraan ni Luther. And after knowing all of it now, I just admire him more for the kind of thinking he has. Sa haba ng pasensiya, sa lawak ng pang-unawa. “I cried again. Haa. I felt weak everytime I shared something about my past with
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba