Thank you so much po for reading!
I bit my lower lip and nodded. We really need to talk. Gusto ko rin malaman kung sino ang babaeng 'yon na mukhang malapit sa kaniya. Sa mga sumunod na natanggap kong mensahe ay si Rozzean at Tangi na 'yon. Tinatanong nila pareho kung nasaan na ako. And Rozzean told me that Luther was with him alrea
"Stop it! Ano ba! Catalina!" Para akong napako, lalo na't hawak-hawak niya pa rin ako sa baywang. I didn't speak pero grabe yung hingal ko. My jaw tightened because of the situation I was in and what I had in mind earlier while pulling Klari's hair. Dahil sa isipan ko, ang babae ni Luther ang hin
When Rozzean and Tangi left, I gulped because I could feel Luther's intense gaze on me. Mas kinabahan ako dahil naglakad na rin siya palapit pero ilang hakbang na lang rin nang huminto siya. "Come here, Catalina." At sa narinig ko ay napasinghap ako lalo na sa lalim ng tono ng boses ni Luther.
Luther Rico"How are you, brother? Parang ang layo na ng narating ng tingin mo, ah?"When I turned around and saw Cyron offering me a wine, I glared at him. Iniisip ko pa lang siya ngayon ay narito na siya. The proposal is done already and now everyone is celebrating. Catalina was with Thaliana and
I heard him let out a harsh breath, and from my peripheral vision, he also looked at the sky."Pinagsisihan ko na 'yon, Luther. Pero hindi mo ako katulad na mahaba ang pasensiya at kayang tanggapin ang lahat ng ganoon na lang.""You hurt her because she hurt you," I replied, which made him shake his
"We can talk tomorrow. You looked really tired."Nang marinig ko ang boses ni Luther pagkapasok namin sa bahay nila Tangi ay nilingon ko siya. Pero tama ang sinabi niya, bukod sa antok ako ay nakakaramdam talaga ako ng matinding pagod. Masyado ko ata nagamit ang energy ko today. Kanina rin kasi ay p
"Do you need anything?" tanong niya. Sa pag-alala ko ng mga nangyari kanina ay ito, naayos na niya ang higaan ko. Nakapaglabas na rin siya ng blanket. "Okay na ako. Wala naman akong kailangan," sagot ko sa kaniya at naupo sa gilid ng kama. My hand caressed the comforter. Si Luther naman ay nakatayo
7:45 am. I was waiting for Luther's reply. Gising naman na siya, actually kagigising lang daw niya nang magmessage ako ng 'good morning'. Medyo late na nga eh, alam ko kasi na 8:30 ang alis niya sa bahay niya para pumasok sa opisina. Maybe he's preparing for work.Mukhang napuyat ata siya? Usually 5
At nang sa huling pagdiin ko ay may nakita akong tumurit. My eyes widened and my lips parted when I saw a huge part of hotdog on the floor. Hayup kang hotdog ka! “Fck…” malutong na napamura siya. Nang mailabas nga ni Luther ‘yon ay nakahinga ako ng maluwag at napaupo ako sa wooden chair habang si
“Toto…” Mula kanina nang magising si Taki, ngayon ko lang siya nakitang ngumiti. “Hey, little buddy… nagising ka na rin pala,” sagot naman ni Luther at tumayo saka lumapit sa amin. “Gutom na rin siya, Luther–ay teka, kukuha ako ng pinggan,” pagkasabi ko non ay inilagay ko sa bulsa ng sleepwear k
Naisip ko na rin talagang sabihin kay Luther kagabi ang pagbubuntis ko pagkatapos sana niyang magkwento kaso nahulaan kong mas hindi siya makakatulog, baka mas lalo akong hindi tinigilan kakakalabit kasi sasabihin niya for sure, ‘celebration’. Kahit papaano, alam ko na rin talaga paano tumakbo uta
Antok na antok na rin naman kasi ako non! Nakakabigla rin na napakalalim matulog nung bata talaga! Kahit anong ingay namin kagabi dahil kinukulit ako ni Luther na sandali lang daw ay hindi nagigising si Taki. Kalahating oras rin tumagal ‘yon. At ngayon naman, tulog pa rin ito kahit alas-sais na ng
Napatingin ako sa wall clock at nakita kong ala-dos na ng madaling araw. Napahiwalay ako sa pagkakayakap kay Luther. “Bukas ba susunduin si Taki dito?” tanong ko sa kaniya. His eyebrow raised, nagtataka at nagtatanong ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Dumistansya na rin ako dahil nga nang m
Hindi ko inaasahan na puro masasakit pala ang mga nangyari sa nakaraan ni Luther. And after knowing all of it now, I just admire him more for the kind of thinking he has. Sa haba ng pasensiya, sa lawak ng pang-unawa. “I cried again. Haa. I felt weak everytime I shared something about my past with
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba