Naks naman, Luther! I love you sagad-sagad na talaga! Nakakainis ka! Thank you so much po for reading!
It feels like deja vu. Nang buksan ko ang mga mata ko ay nasa silid na ako ulit. Ramdam ko ang pamimigat at hapdi ng mga mata ko dahil sa pag-iyak ng sobra. I remembered what happened earlier. Pumunta si Caitlin dito sa bahay ko at nagwala, inawat siya ni Beauty at nagkasakitan silang dalawa.Then w
Hindi na kami inabot ng dilim sa bahay ko, nakakaramdam na rin ako ng gutom kaya naman hinayaan ko na si Luther sa gusto niya. Ramdam ko rin naman na hindi siya basta papayag na manatili ako dito at kung ipagpilitan ko pa ay siguradong magdedesisyon siya na manatili at samahan ako. Ngayon nga ay k
"Alin dito ang susi ng kwarto natin?" I said, smiling from eart to ear. Luther who's blushing--yes! He's blushing, shake his head push his body to mine. Pinalalakad na niya ako."Hurry, mabigat ang mga dala ko. Let's get inside.""Naku, baka pagkababa mo niyan ay ako ang buhatin mo tapos--""Paano m
Kahit ako ay hindi ko maunawaan kung bakit ko nga ba 'yon nasabi. Mag-asawa? Nakagat ko ang pang-ibabang labi ko at napatingin kay Luther na kapapasok lang sa silid niya habang dala ang mga huling gamit ko.He’s well-built. His muscles strain against his shirt, and that damn tattoo makes his body lo
I didn't inform anyone that I will be staying at Luther's house for a week. Nakaramdam pa nga ako ng lungkot nang mapagtanto na wala rin naman magtatanong sa akin. Not even dad. Because Beauty was the only one who always checked on me at home. It's not because she was the one who's cleaning my garde
"Do you need anything?" when I suddenly heard Luther's voice behind me, I gulped and shook my head. Nasa likod ko siya at hindi na nilingon. Mag-aalala na naman siya kapag nakita na paiyak ako. I looked up for a few seconds so that tears would go back to my eyes but he was already close behind me
"You know that's not what I want," sagot ko at umangat ang kamay ko para iharap siya sa akin pero hinuli lang 'yon ni Luther. Pinagsalikop sa kaniya."Alam ko. Pero gusto ko rin malaman mo kung ano ang mga naisip kong gawin nang makita ko kung ano ang ginawa kanina ng kapatid mo."Luther was panting
"But Luther made me feel that it's okay to defend myself now, especially when I know I'm right. He also made me feel that I shouldn’t be afraid to share my side because I have him. He’s got my back, and if I can’t face it, he’ll step in to cover and protect me."Habang inaalala ko ang naging pag-uus
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba
I closed my eyes tightly as an excruciating pain surged through my chest. Hindi ko ma-imagine yung sakit na naramdaman nila noon lalo na ng kapatid nila sa nangyari. Now, I understand even more why Luther struggled so much to reveal the cause of Taki's parents' death. Kay Anna pa lang pala, masakit
Hmm. Medyo gets ko doon si Mr. Valleje sa part na nalungkot siya, nadisaappoint kasi pinaghandaan rin niya yung ituturo niya sa anak niya, pero sana sinuportahan na lang rin niya si Rozzean sa gusto nito. "Originally si Rozzean ang magmamanage. Tapos nang hindi na natuloy ay sa 'yo na talaga balak
"Nang magtagal na ako sa bahay, ilang taon ang nakalipas, mas naging matatag ang samahan namin. Naging inspirasyon ko rin si Kuya Aloncius dahil achiever siya at hinahangaan ni dad, and because I wanted to be a good son, a good brother, I strived harder in school. Naho-honor rin naman ako, nananalo
"Siguro... pagdating ko kasi napansin ko rin na may tuyo na mga luha na siya sa mukha."Naramdaman ko ang malalim na paghinga doon ni Luther, tanda na mukhang madalas ngang nangyayari talaga 'yon."Since Cyron became busy handling his company and can't visit the house often Taki was always lonely."
I was gently stroking Luther's head while he was sleeping next to me. Pagkapasok namin dito sa guest room kanina ay hindi naman natuloy ang nais niya. We just kissed each other passionately, then after that, he rested his head on my shoulder. Humiga siya at hinila ako patabi sa kaniya, saka ako niya
A pain struck my chest seeing Luther's eyes filled with tears. Pakiramdam ko ay isa pang trauma ang nangyari sa mga magulang ni Taki dahil sa nakuha kong reaksyon mula sa kaniya ngayon. He was also like this before when his biological mother appeared, when he remembered the traumatic past of his chi