"But we are still talking!" mahina ko pa rin na sagot. Hindi pa rin nawawala sa isipan ko na nasa gitting room kami at maaaring mahuli. Pero hindi na nagsalita pa si Luther dahil iniupo niya ako sa lamesa pagkaalis niya ng pang-ibabang kasuotan ko.He serious that he wants to continue here in the f
Naagaw naman ang pansin ko nang bigla na tumingin si Luther sa akin.He is still smiling at me, ngiting tagumpay. He was sticking out his tongue, moving his head, and rubbing his lips against my folds.At sa sunod-sunod na sagad na pagpasok ng mga daliri niya ay natumbok non ang pleasure spot ko na
Fall in love with him? I don't think so. I was certain that love would never hit me. Iyong ngayon ay natutuwa lang ako sa kaniya. Sa kung ano ang ibinibigay niya sa akin. I am just enjoying his company, at sa mga susunod pa ay mukhang ganoon pa rin ang mararamdaman ko. Hindi ko lang alam kung ano
Nakaalis na sila Luther at ang pinsan niya pero ako ay nananatili pa rin sa pwesto ko at nakatayo. Nakatingin sa kawalan--sht.Ipinilig ko ang ulo ko at sinabunutan ko ang sarili ko nang mapagtanto kung ano ang nangyari kanina. Nagkaroon ba kami ng usapan ni Luther na manliligaw siya? D-Didn't he sa
Hindi ako inihatid ni Luther sa bahay ko katulad ng sinabi ko sa kaniya. Wala akong ibang iniisip na gagawin, ha? Malinis ang kunsensiya ko! Ang gusto ko na lang rin muna talaga ay umuwi ng maaga sa bahay at matulog mag-isa. Iyon lang at walang ibang mangyari! But then he went to R&S supermarket. Na
Ang sabi ng isipan ko ay tumakbo at hilahin si Zack, pero ang tingin na ibinibigay ni Luther ang dahilan rin kung bakit hindi ko 'yon magawa. Napako na ata ako sa kinatatayuan ko! At kahit na sandali ko na pinanlakihan ito ng mga mata para huwag lumapit ay malalaki pa rin ang hakbang nito papunta sa
"H-Hindi kita ikinakahiya, ha?" sabi ko agad dahil baka 'yon ang nararamdaman niya. Walang kahiya-hiya sa kaniya. Ako lang talaga ang problema. Tumago naman si Luther at nagulat ako nang halikan niya ako sa noo. "I am sorry, I got mad. Sige na. Mauna ka na sa sasakyan." H-He really is cling
Luther took everything inside. He even made sure that the frozen foods were placed properly in my fridge! At ako ay nakatingin lang sa kaniya sa gilid, nakangiti. Kahit pigil na pigil niya ang sarili ay talagang hindi niya hinayaan ang mga pinamili namin sa labas. Ang sabi niya ay masisira daw kaya
At nang sa huling pagdiin ko ay may nakita akong tumurit. My eyes widened and my lips parted when I saw a huge part of hotdog on the floor. Hayup kang hotdog ka! “Fck…” malutong na napamura siya. Nang mailabas nga ni Luther ‘yon ay nakahinga ako ng maluwag at napaupo ako sa wooden chair habang si
“Toto…” Mula kanina nang magising si Taki, ngayon ko lang siya nakitang ngumiti. “Hey, little buddy… nagising ka na rin pala,” sagot naman ni Luther at tumayo saka lumapit sa amin. “Gutom na rin siya, Luther–ay teka, kukuha ako ng pinggan,” pagkasabi ko non ay inilagay ko sa bulsa ng sleepwear k
Naisip ko na rin talagang sabihin kay Luther kagabi ang pagbubuntis ko pagkatapos sana niyang magkwento kaso nahulaan kong mas hindi siya makakatulog, baka mas lalo akong hindi tinigilan kakakalabit kasi sasabihin niya for sure, ‘celebration’. Kahit papaano, alam ko na rin talaga paano tumakbo uta
Antok na antok na rin naman kasi ako non! Nakakabigla rin na napakalalim matulog nung bata talaga! Kahit anong ingay namin kagabi dahil kinukulit ako ni Luther na sandali lang daw ay hindi nagigising si Taki. Kalahating oras rin tumagal ‘yon. At ngayon naman, tulog pa rin ito kahit alas-sais na ng
Napatingin ako sa wall clock at nakita kong ala-dos na ng madaling araw. Napahiwalay ako sa pagkakayakap kay Luther. “Bukas ba susunduin si Taki dito?” tanong ko sa kaniya. His eyebrow raised, nagtataka at nagtatanong ang mukha niya habang nakatingin sa akin. Dumistansya na rin ako dahil nga nang m
Hindi ko inaasahan na puro masasakit pala ang mga nangyari sa nakaraan ni Luther. And after knowing all of it now, I just admire him more for the kind of thinking he has. Sa haba ng pasensiya, sa lawak ng pang-unawa. “I cried again. Haa. I felt weak everytime I shared something about my past with
Napahikbi ako nang marinig ko ang pag-iyak ni Luther habang nakatingin sa akin. Nagtatagis ang bagang niya nang mapahinto siya. And when he lowered his head, his shoulder shakes more."Tangina, parang kahapon lang..." he muttered to himself, his voice barely a whisper as the weight of the memory co
"Pinagpatuloy ko lang ang ginagawa ko na 'yon kahit pinagtatabuyan niya ako. Sa tuwing marumi ang bahay, ako ang naglilinis, nagluluto rin ako. Kuya kept on drinking as if I wasn't around, as if he was in his own world. He was smiling while holding Anna's picture. Nakatitig lang siya doon, at may mg
"Pati rin ako nagalit, Cyron was mad too, lahat naman kami pero inunawa pa rin namin si kuya.""I mean... walang may gusto ng nangyari at walang kasalanan ang bata. Pero bakit hindi niya man lang mabisita? Sa isip ko non, wala siyang pakialam kay Taki, ilang beses ko rin siya kasing pinuntahan sa ba