Atty. Lincoln × Arch. Garcia
Brielle’s POV Madaling araw na, pero gising na gising pa rin ang diwa ko. Hindi maalis sa sistema ko ang mga sinabi ni Mark sa video. Hindi ko aakalaing magagawa ni Jarren ang mga bagay na ‘yon dahil gusto niyang maghiganti. Nakakulong si Mark dahil ‘yon ang gusto niya. Naglabas siya ng mga ebid
Mark’s POV Narinig ko ang marahan na katok sa pinto ng selda ko. Nag-angat ako ng tingin at halos hindi makapaniwala nang makita si Jarren na nakatayo sa may pintuan. Ang taong naging dahilan kaya ako nakakulong ngayon. Ang taong akala ko ay patay na sa loob ng mahabang panahon. “Ano ang ginagaw
Sinabi ko kay TJ ang pagbisita ni Jarren noong nakaraang araw. Pati siya ay hindi makapaniwala. “How’s my wife and kids?” malungkot kong tanong. “I want to see and hug them.” Ngumiti si TJ at binigay sa akin ang phone niya. “They’re fine. Gustong-gusto ka ng makita ng kapatid ko.” Bumuntong-hi
Mark’s POV Napabangon ako sa higaan ko, pawis na pawis. Ang panaginip na iyon ay parang isang matalim na kutsilyo na tumusok sa puso ko. Nakita ko si Brielle, umiiyak habang sinasabi sa akin kung gaano niya ako kamahal. At ako? Nakatayo lang doon, walang magawa. Napahawak ako sa aking dibdib. Ang
Brielle’s POV “Mag-impaki ka ng mga gamit. Pupunta tayong London,” sabi ni Kuya TJ sa akin nang makauwi siya sa bahay. “Why?” curious kong tanong. Pinasadahan ko siya ng tingin nang bigla niyang sinuntok ang dingding. “What happened, Theo?” nag-aalalang tanong ni Ate Kaisha, na katatapos lang
Brielle’s POV Hindi ko alam kung ilang minuto akong nakaupo lang sa lupa habang nakatingala sa madilim na kalangitan at umuulan. Pakiramdam ko sumabay ang ulan sa nararamdaman ko ngayon. “Brielle?” Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin nang marinig ang pamilyar na boses. Bumuhos ang luha ko na
Bukas ay opening ng coffee shop na itinayo ko. Sa tulong ng aking pamilya ay nakapagsimula kaagad ako rito. Wala na akong balita kay Mark kasi nakatuon ang buong atensiyon ko sa mga bata. Kahit papaano, nakalimutan ko na siya. Although, hindi pa ako fully healed, nawawala naman ang sakit na nara
Mark’s POV Naibato ko ang telepono sa sahig nang ibaba ni Brielle ang tawag. Fuck. Tama ba ang narinig ko? May bago na siya? Dumapo ang paningin ko sa pregnancy result ni Karina na nasa ibabaw ng study table. She is pregnant. We’ve been together for four months, but I never touched her. We’re
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad ‘yon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielle’s POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielle’s POV “Baby, come here,” sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. “Hey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,” bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. “Just cry and cry hanggang sa mawala ang sakit…” “I missed him already,” mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Mark’s POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
“Dr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,” sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. “Hello?” nauutal kong sagot. “Mark... tulong!” Isang pamilyar na boses ang
Brielle’s POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielle’s POV “Let me go!” sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I can’t believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. “Luigi, I’m begging you. Paka
Mark’s POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa iba’t ibang lug