Theodore Jasper's POV Kanina ko pa napapansin ang pagiging tahimik ni Kaisha simula nang dumating si Mommy. Nagsasalita lang siya kung tinatanong siya ni Mommy tungkol sa pag-aaral niya. Napag-usapan din namin ang tungkol sa trabaho niya. Hindi alam ni Mommy na roon ko sa restaurant namin pinapaso
Gusto ni Mommy na sa bahay muna namin titira si Kaisha habang inaayos pa ang problema sa school. Next week pa siya papasok at gusto ni Mommy na makasama ang anak ng kaibigan niya. Ngunit hindi ako pinayagan ni Mommy na umuwi sa bahay namin dito sa US kasi may pasok daw ako. Hindi na lang ako nakipag
Katatapos lang namin mag-usap ni Rain. I had no choice but to forgive her and give her another chance na makabawi at magbago kahit na alam kong hindi siya sincere sa mga binitawan niyang salita sa akin. Nasa harapan namin sina Tita Anabelle at Theo, ayoko rin palakihin ang gulong 'to. Marunong akong
Napahilamos siya ng mukha nang umupo kami sa couch. Hindi pa rin ako makapaniwalang makakasama ko na naman siya. Pero bakit parang hindi ako masaya? "Isang linggo kitang hindi nakita. Hinayaan mo talaga akong manatili sa haunted house ninyong bahay. Kulang na lang kausapin ko ang sarili ko roon up
Parang malalaglag ang panga ko pagdating namin sa rooftop nang makita ang maliit na table sa gitna na napapalibutan ng iba't ibang ilaw na kumikinang sa buong paligid. Nilibot ko ang aking paningin sa paligid, hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko. This is our first date, pero parang pinagplanuh
Sinunggaban kaagad ni Theo ako ng halik nang makapasok na kami sa loob ng condo. Nawawala na rin ako sa sarili ko dahil sa kakaibang sensasyon na ibinibigay niya. Wala akong ibang nasa isip kundi ang sulitin ang gabing 'to kasi pakiramdam ko parang mawawala na naman ulit siya. Naramdaman ko na lan
Isinulat ko ang gown na binili ni Theo para sa akin na susuotin ko para sa gaganaping acquaintance party kinabukasan. Tiningnan ko ang sarili ko sa malaking salamin habang ini-enjoy ang moment. Infairness, magaling siyang pumili at kuhang-kuha niya ang insaktong sukat ng katawan ko. Hindi rin siya n
"I'll talk to her," saad ni Theo at inagaw ang phone ko. Tinapik niya ang balikat ko. "I'll handle this. Don't worry." Nauna akong pumasok sa loob ng kotse niya kasi kinakausap niya pa ang Mommy niya. Pinagpapawisan na ako sa sobrang kaba. Gusto kong marinig ang pinag-uusapan nila. Hindi ako mapak
January 11, 2024 TBSB is now signing off na po. Yes po, tinuldukan ko na ang book na ito. Hanggang Book 3 lang siya kasi nakapagpasya na ako na gawing separate books ang Book 4 at Book 5. Baka next week ay masimulan ko na siya at mai-apply. Maraming salamat sa pagsama sa akin nang mahigit pitong
May mga araw pa nga na siya ang sumasagot sa mga assignments ng kapatid ko kahit magkaiba naman sila ng paaralan. Siya ang dahilan kung bakit nagpursige si Alexus mag-aral kahit tamad āyon. *** Excited kaming lahat habang hinihintay ang pagdating ni Alexus sa airport. Pagkalipas ng ilang taon,
Brielleās POV Maingat na pinarada ni Mark ang kotse sa labas ng gate ng aming bahay. Pinagbuksan niya ako ng pintuan at siniil kaagad ang labi ko ng halik. Nangunot ang aking noo nang kagatin niya ang labi ko. Itinulak ko siya palayo sa akin. Nang tingnan ko siya, namumula ang mga mata niya.
Brielleās POV āBaby, come here,ā sabi ni Mark akin nang pumasok siya sa aming kwarto. āHey, ilabas mo lang lahat ng hinanakit mo,ā bulong niya at niyakap ako ng mahigpit. āJust cry and cry hanggang sa mawala ang sakitā¦ā āI missed him already,ā mahinang sabi ko at kumalas sa yakap niya. Pinunasan
Markās POV Basang-basa ako ng tubig-ilog, halos hindi na makahinga sa pagod at takot. Nakayakap ako kay Brielle, ang katawan niya ay walang buhay na nakasandal sa akin. Ang puso ko ay tila tumigil sa pagtibok. Hindi ko alam kung paano ko siya nailabas sa malamig na tubig, ang tanging nasa isip ko l
āDr. Luigi Sanchez kidnapped your wife,ā sagot ni Jarren na siyang ikinagulat ko. Nag-vibrate ang aking telepono sa bulsa ko. Kinuha ko ito nang mabilis at sinagot ang tawag nang hindi tinitignan kung sino ang tumatawag. āHello?ā nauutal kong sagot. āMark... tulong!ā Isang pamilyar na boses ang
Brielleās POV Napabalikwas ako ng bangon at napahawak sa leeg ko. Nakahinga ako ng maluwag nang mapagtantong panaginip lang ang lahat. Walang kadenang nakatali sa mga kamay at paa ko. Wala ring sugat ang aking paa. Buhay pa ako. Pinasadahan ko ng tingin ang buong silid. Madilim ang paligid. Hina
Brielleās POV āLet me go!ā sigaw ko nang marahas akong hilahin ni Luigi papasok sa loob ng van. I canāt believe it. He kidnapped me. Bagay na hindi ko aakalaing magagawa niya sa akin. He raped me. Ilang gabi niya akong ginagamit. Diring-diri na ako sa sarili ko. āLuigi, Iām begging you. Paka
Markās POV Mag-iisang buwan na mula nang ma-kidnap si Brielle sa airport. Habang tumatagal ay mas lalo lang akong kinakabahan. Ilang araw na rin akong hindi makatulog at makakain ng maayos sa kaiisip kung saan siya dinala. Sa tuwing may nababalitaan akong may natagpuang katawan sa ibaāt ibang lug