One Week later... Simula ng nagtungo kami sa Happy place at nagka usap ng masinsinan.. On the other hand. Katatawag ko lang kay Chandz, pinaalam ko lang sa'kaniya na ikakasal na ako. Kahit matanda na ako naroon pa rin ang pag respeto ko rito bilang kuya niya. Kailangang malaman niya at ako na mismo ang nag sabi kaysa mabalitaan pa niya sa iba. Gustuhin man niyang pumunta hindi pwede, dahil naka out of town sila ni Charles at katulad ko inaayos rin nila ang sinisimulang binubuong pamilya kasama ang makulit niyang pamangkin. I dial Charles number but he didn't answer it. Hinayaan ko na lang, panigurado naman malalaman niya rin ito kay Chanz. Itinabi ko na ang cellphone ko at bumalik na sakanila. Papasok pa lang ako sa loob nang marininig ko na ang boses nila, mukhang tama nga ang desisyon ko na i-invite sila dahil alam kung malaking parte na sila ng buhay ni Vanessa.. Pumasok na ako sa loob ng biglang nagsitahimik sila at bumati ng good afternoon sa'akin. Habang si Vab naman ay
Pagkatapos ng engagement party namin. Kinabukasan wala akong kamalay malay sa inihanda nilang party para sa'akin. Basta kabilin bilinan nila na hwag akong lalabas ng maaga kaya nag kulong muna ako sa kwarto ko. Hanggang sa kinatok na ako ni Wenny at binuksan ko ang pintuan nagulat na lang ako ng bigla niya akong piniringan. "Girl, saan tayo pupunta?" tanong ko rito. "Basta girl, mag hintay ka lang dyan." sagot nito. Dahil sa kampante naman ako na walang gagawing 'di maganda ito nanahimik na lang ako. Hanggang sa pinaupo niya ako sa upuan at nagtataka ako ng hindi pa rin niya inaalis ang piring sa mga mata ko. Medyo naiinis na ako ng sandaling 'yon. "Wenny, ano ba. Nasaan ka ba?" tanong ko. Pero ni isang boses wala akong marinig. "Wenny!" sigaw ko, pero hindi man lang ito nag sasalita. Sa inis ko inalis ko na ang piring ko. Nakita ko napakadilim ng buong kwarto, dahil mag gagabi na rin kaya mas lalo wala akong maaninag. "Wenny, isa anong trip mo. Bakit mo ba ako dinala rito,"
Matapos kaming sunduin sa hotel ng bridal car. Heto nasa harap na ako ng simbahan at ilang sandali na lang bubuksan na nila ang pintuan para makapasok ako sa loob. Slow motion ang pag bukas ng pintuan pakiramdam ko isa akong prinsesa na binubuksan ang bulwagan ng palasyo. Hanggang sa masilaw ako sa liwanag na tumama sa mga mata ko. At kitang kita ko ang mga tao sa loob, nangunguna na sina Winona, Nathalie, Nathan at mga ka-work ko sa Palawan. Lalo na ang lahat nang importanteng tao sa buhay ko ay naririto rin. Sila kuya Charles, at si Chandz??? Gulat na gulat ako sa nakikita ko. Alam kung buhay pa ito nabanggit sa akin ni Caleb pero, hindi ko akalaing magkasama na sila ni Kuya at ng pamangkin ko. Lalo na ang anak namin na napaka gwapo manang mana sa kan'yang daddy Caleb. Tanggap ko naman noon na nilabas ko lang 'to sa mundo at siya naman ang kamukha. At maging mga relatives, batchmates ko mula Elementarya hanggang highschool at mga taong naging parte na rin nang buhay ko. Lahat sil
Isa-isa na silang lumapit sa'amin para magpakuha ng pictures, instant celebrities kaming dalawa ng araw na 'yon. Syempre araw kasi namin 'yon, kaya talagang dapat kami ang center of attraction. Ang masayang masayang mga magulang ko ang sumalubong ng mahigpit na yakap. Yakap ng isang magulang na maligaya para sa'kaniyang mahal na anak. Syempre magpapahuli ba ang mga baliw kung kaibigan na nangunguna na si Wenny kasama ang mga taga staff house na naging pamilya ko na rin sa ilang taon kung pamamalagi sa resort. "Pagod ka na ba hon?" nag-aalalang tanong nito, marahil sa suot kung stilleto na 5 inches. Well sanay naman rin ako magsusuot ng ganyan noong dalaga pa ako. "Hindi pa naman hon ikaw ba?" balik na tanong ko rito. "Madami pa akong energy hon na-i-save," sambit nito. Okay na sana lahat kaso may pahabol na pabulong pa itong sinabi; "Makakarami pa ako ng rounds mamayang gabi," dagdag nito sabay wink. Tila naumid ang mga dila ko at hindi ako nakapag salita sa huling sinabi
Habang abala ang lahat sa pagkain binulungan ako ng asawa ko. "Hon, exit na kaya tayo?" wika niya. "Ha? Bakit?" patay malisya na tanong ko. Pero gets ko naman ang gusto niyang ipahiwatig. "Tseee! Manahimik ka dyan." bulong ko sabay siko rito ng mahina. "Joke lang naman hon, baka lang kasi pumayag ka na no. Kasal naman na tayo." wika nito na halatang nagtatampo na. "Anong itsura na yan hon," tanong ko. "Wala! Punta na lang ako muna sa'kanila makikipag-inuman na lang muna ako," sagot nito. "Inuman? Bakit maglalasing ka ba dito?" tanong ko. Pero hindi niya ako pinapansin. Halatang nag-tampo na talaga. Hindi ko alam kung susuyuin ko ba siya, pero bahala na nga siya..Kainis unang gabi away na yata na kami. Bago pa siya maka alis nahila ko na ang kamay nito. Inilihis ko ang strap ng Wedding gown ko na ikinalaki ng mga mata nito.. Kaagad niya akong binuhat at sumigaw; "Next time na pala ako mag-iinom guys! Gagawa pa kami ng basketball team ng misis ko." wika niya.. Kaya
Hindi ko inaakala na makakapa niya ang pagkababa* ko. Napatakip ako ng mukha sa hiya lalo na nang unti unti itong bumababa sa dibdib ko padausdos sa tummy ko hanggang sa makita ang hinahanap. Mabuti na nga lang hindi ako mabalbon kaya kahit hindi ako mag ahit natural lang ang buhok ng pagkababa* ko. Dahil wala pa naman akong karanasan hindi ko alam ang gagawin ko ng simulan niyang halikan ang pagkababa* ko.. "Hon, anong ginagawa mo?" natatangang tanong ko na naman. Pero imbes na sagutin niya ako bigla niyang dinilaan ang gitna ng pagkababa* ko na nagpalabas ng mahinang halinghing ko. "Hon, I want to eat your pus*y all day up to night," wika niya hindi ko alam kung mababastusan nga ba ako sa mga pinag sasabi ng asawa ko. The key word is asawa kaya hindi na siguro ako dapat mahiya pa. Medyo may alam na rin naman ako sa ganitong bagay, pero never kong ginawa o ina-apply sa iba ang mga tinuro ni Winona sa'akin ng minsang manuod kami ng movie marathon raw. Nagulat na lang ako sa m
Matapos ang pulot gata. Nakaka lungkot man ngayon ang araw nang pag lipad namin pa Canada. Ewan ko ba gusto raw niyang doon ituloy ang honeymoon naming dalawa. At naiwan ang anak namin kay Kuya Charles at Ate Chandz.. Kung ano mang meron sa kanila ni Kuya Charles hindi ko na rin pinapakialaman pa.Habang nasa byahe kami bigla siyang nagtanong sa akin na; "Hon, ayos ka lang ba?" tanong ng asawa ko habang nakahilig ang ulo sa balikat ko. "Oo naman hon bakit mo naitanong. Siguro naninibago lang talaga ako ngayon," sagot ko para hindi na siya mag-alala pa."Masasanay ka rin." sagot niya sabay hawak ng kamay ko. Buong byahe ganito lang ang sistema namin. Hanggang sa makarating kami ng airport, hindi naman ito ang first time kong sasakay nang eroplano, ewan ko ba sa'kaniya bakit gusto niyang sa Canada pa mag honeymoon at sa yatch na siya raw mismo ang mag ooperate. Matapos i-check sa embassy ang mga papers at bagahe namin pina akyat na kami sa eroplano. Kabado ako pero alam kung safe ako
Matapos naming mag stay sa labas medyo nakaramdam na ako ng pagkabagot kaya nag aya na rin ako na bumalik ng aming room. Hindi ko alam bigla na lang akong napagod na hindi ko rin maintindihan."Hon, pwede bang balik na tayo sa room?" yakag ko rito.Medyo malamig na rin kasi at napansin ito ng asawa ko kaya kaagad naman siyang yumakap sa'kin at mabilisang hinubad ang coat nito at isinuot sa'kin sabay yakap niyang muli. Maya-maya lang may binulong ito sa'kin. Kinurot ko naman siya sa tagiliran dahil puro na lang kamanyakan ang nasa isip niya.Nang napansin niyang lumalalim na rin ang gabi naisipan na rin niyang bumalik na rin kami ng room. Binuhat niya ako kaagad na pa-bridal, sa kadahilanang medyo sumakit ang mga paa ko sa kakatayo, dahil na rin sa suot kung stilleto na 3 inches. Sa kagustuhan kung hindi mag mukhang pandak sa paningin niya kaya napasubo ako na mag-suot nito. Mabilis naman akong naka hawak sa balikat niya para hindi ako mahulog, kung minsan talaga ang daming alam ng asa
HEXON POV.. I'm Hexon, I love Carmela from the start up to now. Lahat ginawa ko para sa'kaniya, pero baliw siya sa ibang lalaki, naging accessories pa ako sa kabaliwan niya, dahil sa pagmamahal ko nagawa ko ang lahat nang 'yun. Nang bumalik na siyang Palawan, sobrang nalungkot ako. Kaya sinundan ko siya, doon ko nalaman na ang kinababaliwan niyang lalaki ay asawa pala ng bestfriend ko na si Vanessa, minahal ko rin si Van, pero hindi ganon' katindi kagaya ng pagmamahal ko ngayon kay Carmela. Then, nang na meet ko si Carmela, sa'kaniya na umikot ang buhay ko. Kahit alam kung wala akong pag-asa sa'kaniya, nilaban ko pa rin ang pagmamahal ko. Sumugal ako at hindi sumuko katulad nang mga taong nagmamahal. Ika nga nila paf napagod mag pahinga ka lang tapos lalaban ulit. Bumalik ako ng states, dahil buong akala ko malilimutan ko na siya pero mali ako siya pa din talaga ang mahal ko, siya pa din ang nagpapasaya at nagpapa ngiti sa'akin. Kaso sa pagbalik ko nabalitaan kung nakipag kuntsa
After our renewal vows. Nandito kami ngayon sa boracay. Kung saan nag simula ang lahat. Mula sa pagkaka kilala namin, hanggang sa madami pang nangyari. Hindi ko nga lubos akalain na darating ang araw na 'to, na muli kaming magkikita kita at magkakapatawaran pa. I'm so thankful that Carmela, admits her mistakes in the past. And the most importantly is she learned from it. Nalaman niya ring hindi lahat ng gusto mo ay pwedeng mong makuha in just one snap. Hello! Miski naman ako, ang dami kung pinag daanang masasakit na bagay na nangyari muna sa buhay ko bago ko nakamtan ang lahat ng tinamasa ko ngayon. At isa pa ika nga ng lahat our life is too short, kaya sabi rin nila gawin mong makabuluhan ang buhay mo dito sa mundong ibabaw, para wala kang pagsisihan sa pag tanda mo. At maging nakakatawang ala-ala na lamang ang lahat sa pag lipas ng panahon. Iniwan muna namin ang mga partners namin. Nag usap kami Carmela at nagkapatawaran na rin. Birthday naman kasi ng anak ko. At ayokong masira
KINABUKASAN Nagising si Vanessa na may ngiti sa'kaniyang mga labi. Nagtataka man siya at wala naman katao tao sa Mansyon. Nilibot na kasi niya ang loob at laba as in walang tao at siya lang. Anong meron? Nasaan ba sila?" usal ko. Nag gala na naman ba sila. Hanggang sa masagot ang tanong ko sa pag dating ni Mang Pablito. "Ma'am, pinasusundo na po kayo." ani niya. "Nino?" tanong ko. "Mamaya na lang ma'am. Sumakay po muna kayo.. "Sige. Clueless man, sumama ako kay Mang Larry. WENNY POV After One week. Ang renewal of vows nila Vanessa at Caleb ay mangyayari na kung saan ako ang napiling maid of honor at best man naman ay ang bago kong boyfriend Yes! After One week na ligawan sinagot ko rin si Steven. Half Canadian siya at kong tatanungin niyo kong nasaan ang una kong afam ayon patay na. Di joke lang hindi kami kasi magkasundo at lagi niya akong nasasaktan. Kaya bago pa niya ako mategi boom nilayasan ko na siya at hindi na ako bumalik pa. At heto nga si Steven nakilala
Habang nagda drive ako panay tanong naman ako sa mga tao kung may napapansin ba silang ganitong itsura na kulay rin ng Van. Sad to say halos lahat ng natanungan ko ay hindi nila alam. Hanggang sa napadpad ako sa baryo na malayo sa City. Hindi ako pwedeng magkamali yan iyong color ng Van na get away sa pag dukot sa asawa ko. Habang sinusundan ko ito dina dial ko na ang number ng mga awtoridad. In-open ko rin ang GPS ko, para madali nila akong masundan kung nasaan man ako. Ayon rin kasi ang bilin nila sa akin ng nag report ako sa pagkawala ng asawa ko. Dahan dahan kung sinusundan ang Van na ito, sinadya ko rin na malayo ang distansya namin para hindi siya makahalata na sinusundan ko siya. Lulan nang sasakyan si Ben dahil napag utusan siya ng boss niyang bumili sa bayan ng mga gamit nito. Badtrip na badtrip kanina sa Bayan, dahil hindi niya alam kung ano ang uunahing bilhin ang udergarment ba ng bihag o mga damit nito. Kaya bahala na kung magamit niya o hindi, mas maganda nga 'yung w
Kinabukasan habang papasok ako ng opisina, tumawag sa'kin ang investigator ko. "Hello, sir, may lead na po ako sa pinapa hanap niyo. "Anong balita? "Confirm po sir, naka takas siya sa rehabilitation center at pinag hahanap na ng batas. "A-ano??? "Ayon po ang mga nakalap kung impormasyon sir.. "Sige. Balitaan muna lang ako ulit. Matapos ko itong maka usap sobrang nag init ang ulo ko. Hindi siya pwedeng makalapit sa pamilya ko, kaya mabuti na lang may restrain order na akong na-i-file. Sabi ko na nga hindi pa rin matitigil ang kabaliwan nito. Tang in* talaga. Bakit ko ba siya naging kaibigan pa. Hindi sana masakit sa'kin ang lahat. I treat him like my real brother. Pero, sa huli ganito lang pala ang gagawin niya sa'kin. Kailangan kung balaan ang asawa ko. Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan ang number nito. Nag simula na itong mag ring. Ringing...... Ngunit nagtataka ako kung bakit hindi man lang siya nasagot. Kinabahan na si Caleb ng mga oras na 'yon kaya b
Walang tigil sa pag ragasa ng luha ko ng makita kung sino 'yung taong nakahandusay. "Honeyyy?" usal ko. Help! Help! Helppppppp., malakas na sigaw ko, dahil puro ito dugo. Walang tigil sa pagpatak ang mga luha ko. Walang man lang nakakarinig ng pag hingi ko ng tulong, sapagkat malalayo nga ang mga tao sa lugar na 'yun. Hindi rin ako makakatawag, dahil naiwan ko ang cellphone ko sa kwarto sa kakamadali ko. Haixt! "Saglit lang hon, may kukunin lang ako, lumaban ka ha babalikan kita. Promise." wika ko. Sabay kiss ko sa labi nito nang biglang gumalaw ang labi niya at tinugon ang halik ko. Nanlaki ang mga mata ko lalo na't biglang nagka ilaw sa paligid namin. Napatayo ako nang isa-isang lumalapit sa amin ang mga taong may dala dalang ilawan. Nang tingan ko kung sino ang mga ito sina, Luke, Coleen, Charlotte at Bettina, may iba pang tao ngunit 'di pamilyar sa'kin. Isa lang ang nasa isip ko pinagti-tripan niya talaga ako. "Bumangon ka dyan! Bweset ka talaga! Tsee., inis na sigaw k
Matapos ang dinner namin. Napagod na ang mga bata at hinatid na namin ito sa kwarto nila bago kami pumasok sa kwarto namin. Maging ako at ang asawa ko ay napagod ng sobra. Kaya bagsak agad ito sa kama ng pumasok kami sa loob. Hindi nga nag good night kiss man lang sa'kin. Tsss! Natulog na lang rin ako at yumakap rito. Kinabukasan maaga akong nagising, habang ito ay nahihimbing pa rin sa pag tulog. Ayaw ko sanang sayangin ang mga araw na nandito kami, kaya gusto kung sulitin. Gustuhin ko man siyang gisingin, ngunit batid kung napagod ito kahapon kaya ako na lang muna ang magche-check sa mga bata. Lumabas ako ng kwarto at lumipat sa kabilang kwarto. Si Charlotte pa lang ang gising habang katabi si Vanessa Coleen. Sina Calix at Ate Chandz naman ang nasa kabilang kama. "Tita., bakit po?" tanong nito. "Ah! Wala, Charlotte I'm just checking my kids. Naistorbo ba kita?" tanong ko. "Uhm! Hindi naman po tita, actually kakagising ko lang rin po." wika nito. "Uhm! Ganon' ba. Sige,
Seven Years Later..Balik resort na kami at nandito ulit sila kuya Charles at ang mga anak nila. Akalain mo yon naka apat na sila. Ang bilis talaga nilang gumawa ng baby. Nang makabalik kami ng bahay nila ate Chandz, ibinalita kaagad nito ang baby number three na darating, hindi naman talagang halatang excited siya at hayan nga inunahan pa akong mag-sabi. "Wow! That's the greatest news I've ever heard today, " sambit ni ate Chandz. "Me, too, Mom." sang-ayon naman ni Charlotte "So, tito and tito have a new baby again?" excited namang tanong ni Calix. "Yes!" reply ni ate Chand sa anak niyang, hindi man lang nauubusan ng tanong. Medyo sumakit ang ulo ko sa pagod kaya nagpaalam muna ako sa'kanilang lahat. "Hon, ate Chandz, Charlotte, mauna muna ako sainyo, medyo hindi kasi maganda ang pakiramdam ko ngayon." ani ko. "Sige," sagot ni ate Chandz. Naglakad na ako patungong hagdan. Nang bigla na naman akong nakaramdam ng pagkahilo kaya'y napakapit muna ako sa grills ng hagdan at na
GUILLER Napapangisi ako nang ibalita nang mga tauhan ko na nagawa na nila ang lahat ng ipinag-uutos ko sakanila. Kaya naman excited akong pumunta nang lugar na sinasabi nito. Mabilis kung minaneho ang sasakyan ko patungo roon. At hindi na ako nagpatumpik tumpik pa. Alam ko na ang plano ng pakialamero kong pinsan kaya bago niya pa ako mapabalik sa rehabilitation center, kailangan ko munang gawin ang mga plano ko. Hindi ako makakapayag na masaya sila, habang ako magiging miserable sa rehabilitation center. Hindi naman ako baliw at mas lalong hindi ako adik. Hindi pa kasi sila nagmahal ng wagas kaya hindi nila talaga ako maiintindihan kailanman. Mas pinabilis ko pa lalo ang speed level nang pagmamaneho ko para makatakas sa mga sumusunod sa'akin. "Lintek na Hexon 'yun. Bull sh*t! Hanggang kailan kaya siya magiging mapapel sa buhay ko." anas ko. Lumiko ako at pumarada malayo sa restaurant kung saan sila kumakain ng masaya. Pinag mamasdan ko sila sa malayo habang nagkakasiyahan