I received a call coming kuya..Nanginginig akong sagutin ito at baka alam niya na ang ginawa ko. Ayokong magkasira kaming dalawa magkapatid pero, ayoko rin naman na magalit sa akin amg boyfriend ko. Haixt!! Sa huli hinayaan ko na lang mag ring muna ang cellphone ko at mananawa rin naman siya. Knowing him he has a little bit of patience. Nang natigil ang pag ring ng cellphone ko kaagad kong pinatay ang cellphone ko para hindi na niya ako matawagan o maabala pa. Kakalapag ko lang ng cellphone ko ng pumasok si Caleb he hugged me from behind. He was his sweetest gesture to show his feelings towards me. "Hunny, are you okay?" tanong niya sa akin. "Oo naman hunny, why? Mukha ba akong may problema?" balik na tanong ko dito."Wala naman hunny. Gusto mo na bang bumalik ng Manila?" tanong niya sa akin."Hmmm! Kong pwede na bakit naman hindi. Mas okay nga yon para maka kalap na ulit ako ng evidence sa pagkamatay ni Chandz.." napipiyok pang wika ko. "Sure ka hunny, uuwi na tayo?" tanong niya
CALEBLately napapansin ko parang ang cold ng girlfriend ko sa akin. Hindi ko alam kong may nagawa ba akong mali o sadyang hindi pa siya sanay sa presensya ko. Masyado nga bang minadali ko ang lahat ng sa amin. Kanina pa ako ginugulo ng utak ko at kanina pa rin ako nag-iisip lalo na kanina may naulinigan akong boses ng lalaking kausap niya. Ayokong mag hinala nang kakaiba, lalo na't bago pa lang kami. Ayoko siyang tanungin o pakialaman sa mga endeavours niya at baka isipin niya ay masyado akong mahigpit sa kan'ya at masakal siya sa akin. Ayon ang ayaw kong maramdaman ng hunny ko sa relasyon naming dalawa. Kaya to be paired with her. I always, ask her what she wants and won't. Hindi madaling pumasok sa isang relationship for a long time kong ang paiiralin niyo ay PRIDE. No, one perfect relationship, but if you want to stay long with your partner, you commit and submit your whole life to her. And as I promise, I love her with all my heart. I cherished every single day, with her. Nang ya
Nang mailabas ko sa kwadro si Stallion. Hawak ko pa rin ang kamay ng aking girlfriend na si Vanessa."Hunny, be careful." paalala niya ng inuutusan ko na si Stallion na bumaba para makasakay na rin kami ni Vanessa."Wait, hunny, halika dito." tawag ko sa kan'ya at mukhang magbaback out pa yata sa sobrang takot. "Hunny, hwag na lang kaya. It looks like a dangerous activity." sagot niya. "Huh! Hindi naman, hope in." alalay niya sa akin hanggang sa makasakay ako sa likod ng kabayo at mabilis akong napayakap dito ng tumayo ang kabayo kaya nagulat ako. "Ayy! Kabayo ka." usal ko."Hahaha. Kabayo nga 'to hunny. Ikaw talaga puro ka na lang biro."Sorry, hunny. Nagulat lang ako pero, okay na ako. Sige na paandarin muna siya." aniya. Sinimulan ko na ng palakarin muna ang kabayo kong si Stallion bago ko ito patakbuhin ng mabilis kaya napakapit ng mahigpit ang girlfriend kong si Vanessa sa akin. "Hmmmm! Hwag masyadong bilisan ang pagpapatakbo, hunny." reklamo niya. "Hunny, mabagal lang ito. G
Nang makaalis kami ng resthouse hindi sa akin sumabay si Vanessa kaya medyo nagdududa na rin talaga ako. Kong sino ba talaga ang katatagpuin niya. Kapatid ba talaga niya or what. Nang makita ko siyang pumasok ng Gourmets restaurant hindi na ako nagpaligoy ligoy pa at naghanap agad ako ng mapaparking-an ng kotse na dala ko. At sinuot ko ang shades at cap ko bago ako lumabas ng sasakyan. Ayokong makikita niya ako at mahuli, dahil paniguradong magagalit ito sa akin at maiinis pa. Medyo, nabahala kasi ako sa tawag ni inspector Meguera. Pero, ayoko pa ring maniwala dito kaya heto kailangan kong mag imbestiga. Pagpasok ko sa loob ng restaurant naupo ako sa may dulong bahagi para hindi ako makita ni Vanessa. Nasa gitnang bahagi naman itong naka upo at mag-isa lamang. Nang lapitan ako ng waitress at nagtanong kong ano ang order ko. Namili na lang ako sa menu at sinabi na dito. Nang maka alis ang waitress biglang nawala si Vanessa sa kinauupuan niya. Kaya napatayo ako at hinanap ng mga mata k
Nakalabas ang dalawa at pilit kinakausap ni Vanessa ito ngunit tahimik lamang si Caleb at hindi man lang nakikinig dito. Hindi na siya naimik at baka kong ano pang masabi niya. Ang gusto na lamang niya ay maka alis at makapag isip-isip pa kong tama pa bang ituloy nila ang relasyon nilang dalawa gayong parehas na silang nasasaktan. "Please, please, talk to me. Ganito na lang ba tayong dalawa? Caleb, magsalita ka naman dyan. Sabihin mo ang lahat ng gusto mong sabihin sa akin. Maghihintay ako kahit abutin pa tayo ng gabi dito." ani ni Vanessa na umaasang magsasalita at kakausapin siya nito. Ngunit nabigo siya at basta na lamang itong nag walk-out at iniwan siyang mag-isa.. Hindi rin siya nito hinayaang magpaliwanag pa. Mabilis itong sumakay ng kotse at pinaharurot napa luhod na lang si Vanessa sa sama ng loob.. Hindi niya namang intensyon na itago ang lahat lahat para dito kaso lang talagang natakot siya na baka kamuhian na siya ng kan'yang nobyo kapag nalaman ang ugnayan nila ng Kuya
Hindi na ako nagpaalam sa kan'ya na aalis ako. Useless namang magpa alam ako at hindi niya rin ako pakikinggan pa. Para saan pa magpaalam haixt.Ngayon ang lipad ko pa US hinatid ako ni Kuya Lance sa airport at doon na muli akong maglalagi. Para makalimot sana nga hindi ko na lang siya nakilala pa. Okay naman buhay ko ng wala siya, tang-ina nagulo lang at ngayon kailangan ko pang magmove on at lumayo para mabura siya sa ala-ala ko. Hindi ako galit sa kan'ya, dahil wala akong karapatan at ako ang naglihim dito. Naiintindihan ko naman siya kaya ako na nga lang ang lalayo para sa peace of mind ko.Nang makalipad na ang eroplano nasabi ko na lang na; "Paalam, hunny. Hanggang sa muli nating pagkikita." Naidlip muna ako at medyo malayo layo pa naman ang byahe ko. At alam ko naman na hindi dire diretso ang byahe ko. Kailangan ko ng mahaba habang tulog at medyo nakakaramdam pa ata ako ng hilo na hindi ko maintindihan kaya itinulog ko na lang talaga siya. Isang oras ang naging tulog ko bago
Nang nalaman kong buntis ako ay hindi naging madali sa akin ang lahat lahat. Nar'yan 'yong pagsisimula ko nang paglilihi tapos mag isa lang akong bibili ng mga cravings ko. Ang hirap pero, worth it lahat ng ito kapag nakita ko na ang baby sa sinapupunan ko. Sa ngayon kailangan ko munang mag sakripisyo para sa kan'ya. Na hindi sa lahat ng oras ay sarili ko ang iisipin ko. Pero, ang ipaalam sa Daddy niya na nag eexist siya ay hindi ko pwedeng gawin para sa akin kaya ko namang buhayin ang anak ko without helping him. At isa pa matagal na kaming tapos at siya pa mismo ang tumapos ng lahat. Araw araw gigising ako at nakakaramdam ng cravings at si Kuya Lance ang nauutusan ko. In fairness naman sa kan'ya ay hindi talaga siya umalis at sinabi niya na hindi niya ako iiwan. Sobra niya akong inaalagaan kong minsan nga e, napagkakamalan pa kaming mag asawa nito kapag kasama ko siyang magpa check-up. Sobrang thankful ako kay Kuya Lance sa lahat lahat ng ginagawa niya para sa akin at sa anak ko. K
Heto ako parang nawalan ng saysay ang buhay ng malaman kong umalis na si Vanessa sa bansa. Napag alaman ko na kasama pa niya ang hayop na Lance na 'yon. Parang ayokong maniwala na magkapatid sila bakit pakiramdam ko linoloko niya lang ako. Hanggang sa nalaman ko na buntis ito, kaya mas lumakas ang hinala ko na may relasyon ang dalawa at nagtatago na. Sobrang sama ng loob ko at halos magpakamatay ako sa sakit. Ngayon lang ako naka recover sa panloloko nilang dalawa sa akin. Pero, hindi ako papayag na hindi makukulong ang Lance na 'yon. Sisiguraduhin kong hindi rin sila magiging masayang dalawa. Binato ko ang bote ng alak na hawak ko ngayon. Nasa loob ako ng opisina at tanghaling tapat nag iinom na naman ako. Akala ko tapos na ang pagmumukmok ko pero, bull shit talaga na maiputan sa ulo. Mabuti na rin 'yon na maaga kong nalaman ang tunay na kulay ni Vanessa. Hindi na ako nagsayang ng maraming taon pa dito. Nagulat ako ng pumasok si Brix. Kasalanan niya 'to. Gago siya kong hindi niya i
HEXON POV.. I'm Hexon, I love Carmela from the start up to now. Lahat ginawa ko para sa'kaniya, pero baliw siya sa ibang lalaki, naging accessories pa ako sa kabaliwan niya, dahil sa pagmamahal ko nagawa ko ang lahat nang 'yun. Nang bumalik na siyang Palawan, sobrang nalungkot ako. Kaya sinundan ko siya, doon ko nalaman na ang kinababaliwan niyang lalaki ay asawa pala ng bestfriend ko na si Vanessa, minahal ko rin si Van, pero hindi ganon' katindi kagaya ng pagmamahal ko ngayon kay Carmela. Then, nang na meet ko si Carmela, sa'kaniya na umikot ang buhay ko. Kahit alam kung wala akong pag-asa sa'kaniya, nilaban ko pa rin ang pagmamahal ko. Sumugal ako at hindi sumuko katulad nang mga taong nagmamahal. Ika nga nila paf napagod mag pahinga ka lang tapos lalaban ulit. Bumalik ako ng states, dahil buong akala ko malilimutan ko na siya pero mali ako siya pa din talaga ang mahal ko, siya pa din ang nagpapasaya at nagpapa ngiti sa'akin. Kaso sa pagbalik ko nabalitaan kung nakipag kuntsa
After our renewal vows. Nandito kami ngayon sa boracay. Kung saan nag simula ang lahat. Mula sa pagkaka kilala namin, hanggang sa madami pang nangyari. Hindi ko nga lubos akalain na darating ang araw na 'to, na muli kaming magkikita kita at magkakapatawaran pa. I'm so thankful that Carmela, admits her mistakes in the past. And the most importantly is she learned from it. Nalaman niya ring hindi lahat ng gusto mo ay pwedeng mong makuha in just one snap. Hello! Miski naman ako, ang dami kung pinag daanang masasakit na bagay na nangyari muna sa buhay ko bago ko nakamtan ang lahat ng tinamasa ko ngayon. At isa pa ika nga ng lahat our life is too short, kaya sabi rin nila gawin mong makabuluhan ang buhay mo dito sa mundong ibabaw, para wala kang pagsisihan sa pag tanda mo. At maging nakakatawang ala-ala na lamang ang lahat sa pag lipas ng panahon. Iniwan muna namin ang mga partners namin. Nag usap kami Carmela at nagkapatawaran na rin. Birthday naman kasi ng anak ko. At ayokong masira
KINABUKASAN Nagising si Vanessa na may ngiti sa'kaniyang mga labi. Nagtataka man siya at wala naman katao tao sa Mansyon. Nilibot na kasi niya ang loob at laba as in walang tao at siya lang. Anong meron? Nasaan ba sila?" usal ko. Nag gala na naman ba sila. Hanggang sa masagot ang tanong ko sa pag dating ni Mang Pablito. "Ma'am, pinasusundo na po kayo." ani niya. "Nino?" tanong ko. "Mamaya na lang ma'am. Sumakay po muna kayo.. "Sige. Clueless man, sumama ako kay Mang Larry. WENNY POV After One week. Ang renewal of vows nila Vanessa at Caleb ay mangyayari na kung saan ako ang napiling maid of honor at best man naman ay ang bago kong boyfriend Yes! After One week na ligawan sinagot ko rin si Steven. Half Canadian siya at kong tatanungin niyo kong nasaan ang una kong afam ayon patay na. Di joke lang hindi kami kasi magkasundo at lagi niya akong nasasaktan. Kaya bago pa niya ako mategi boom nilayasan ko na siya at hindi na ako bumalik pa. At heto nga si Steven nakilala
Habang nagda drive ako panay tanong naman ako sa mga tao kung may napapansin ba silang ganitong itsura na kulay rin ng Van. Sad to say halos lahat ng natanungan ko ay hindi nila alam. Hanggang sa napadpad ako sa baryo na malayo sa City. Hindi ako pwedeng magkamali yan iyong color ng Van na get away sa pag dukot sa asawa ko. Habang sinusundan ko ito dina dial ko na ang number ng mga awtoridad. In-open ko rin ang GPS ko, para madali nila akong masundan kung nasaan man ako. Ayon rin kasi ang bilin nila sa akin ng nag report ako sa pagkawala ng asawa ko. Dahan dahan kung sinusundan ang Van na ito, sinadya ko rin na malayo ang distansya namin para hindi siya makahalata na sinusundan ko siya. Lulan nang sasakyan si Ben dahil napag utusan siya ng boss niyang bumili sa bayan ng mga gamit nito. Badtrip na badtrip kanina sa Bayan, dahil hindi niya alam kung ano ang uunahing bilhin ang udergarment ba ng bihag o mga damit nito. Kaya bahala na kung magamit niya o hindi, mas maganda nga 'yung w
Kinabukasan habang papasok ako ng opisina, tumawag sa'kin ang investigator ko. "Hello, sir, may lead na po ako sa pinapa hanap niyo. "Anong balita? "Confirm po sir, naka takas siya sa rehabilitation center at pinag hahanap na ng batas. "A-ano??? "Ayon po ang mga nakalap kung impormasyon sir.. "Sige. Balitaan muna lang ako ulit. Matapos ko itong maka usap sobrang nag init ang ulo ko. Hindi siya pwedeng makalapit sa pamilya ko, kaya mabuti na lang may restrain order na akong na-i-file. Sabi ko na nga hindi pa rin matitigil ang kabaliwan nito. Tang in* talaga. Bakit ko ba siya naging kaibigan pa. Hindi sana masakit sa'kin ang lahat. I treat him like my real brother. Pero, sa huli ganito lang pala ang gagawin niya sa'kin. Kailangan kung balaan ang asawa ko. Kinuha ko ang cellphone ko at tinawagan ang number nito. Nag simula na itong mag ring. Ringing...... Ngunit nagtataka ako kung bakit hindi man lang siya nasagot. Kinabahan na si Caleb ng mga oras na 'yon kaya b
Walang tigil sa pag ragasa ng luha ko ng makita kung sino 'yung taong nakahandusay. "Honeyyy?" usal ko. Help! Help! Helppppppp., malakas na sigaw ko, dahil puro ito dugo. Walang tigil sa pagpatak ang mga luha ko. Walang man lang nakakarinig ng pag hingi ko ng tulong, sapagkat malalayo nga ang mga tao sa lugar na 'yun. Hindi rin ako makakatawag, dahil naiwan ko ang cellphone ko sa kwarto sa kakamadali ko. Haixt! "Saglit lang hon, may kukunin lang ako, lumaban ka ha babalikan kita. Promise." wika ko. Sabay kiss ko sa labi nito nang biglang gumalaw ang labi niya at tinugon ang halik ko. Nanlaki ang mga mata ko lalo na't biglang nagka ilaw sa paligid namin. Napatayo ako nang isa-isang lumalapit sa amin ang mga taong may dala dalang ilawan. Nang tingan ko kung sino ang mga ito sina, Luke, Coleen, Charlotte at Bettina, may iba pang tao ngunit 'di pamilyar sa'kin. Isa lang ang nasa isip ko pinagti-tripan niya talaga ako. "Bumangon ka dyan! Bweset ka talaga! Tsee., inis na sigaw k
Matapos ang dinner namin. Napagod na ang mga bata at hinatid na namin ito sa kwarto nila bago kami pumasok sa kwarto namin. Maging ako at ang asawa ko ay napagod ng sobra. Kaya bagsak agad ito sa kama ng pumasok kami sa loob. Hindi nga nag good night kiss man lang sa'kin. Tsss! Natulog na lang rin ako at yumakap rito. Kinabukasan maaga akong nagising, habang ito ay nahihimbing pa rin sa pag tulog. Ayaw ko sanang sayangin ang mga araw na nandito kami, kaya gusto kung sulitin. Gustuhin ko man siyang gisingin, ngunit batid kung napagod ito kahapon kaya ako na lang muna ang magche-check sa mga bata. Lumabas ako ng kwarto at lumipat sa kabilang kwarto. Si Charlotte pa lang ang gising habang katabi si Vanessa Coleen. Sina Calix at Ate Chandz naman ang nasa kabilang kama. "Tita., bakit po?" tanong nito. "Ah! Wala, Charlotte I'm just checking my kids. Naistorbo ba kita?" tanong ko. "Uhm! Hindi naman po tita, actually kakagising ko lang rin po." wika nito. "Uhm! Ganon' ba. Sige,
Seven Years Later..Balik resort na kami at nandito ulit sila kuya Charles at ang mga anak nila. Akalain mo yon naka apat na sila. Ang bilis talaga nilang gumawa ng baby. Nang makabalik kami ng bahay nila ate Chandz, ibinalita kaagad nito ang baby number three na darating, hindi naman talagang halatang excited siya at hayan nga inunahan pa akong mag-sabi. "Wow! That's the greatest news I've ever heard today, " sambit ni ate Chandz. "Me, too, Mom." sang-ayon naman ni Charlotte "So, tito and tito have a new baby again?" excited namang tanong ni Calix. "Yes!" reply ni ate Chand sa anak niyang, hindi man lang nauubusan ng tanong. Medyo sumakit ang ulo ko sa pagod kaya nagpaalam muna ako sa'kanilang lahat. "Hon, ate Chandz, Charlotte, mauna muna ako sainyo, medyo hindi kasi maganda ang pakiramdam ko ngayon." ani ko. "Sige," sagot ni ate Chandz. Naglakad na ako patungong hagdan. Nang bigla na naman akong nakaramdam ng pagkahilo kaya'y napakapit muna ako sa grills ng hagdan at na
GUILLER Napapangisi ako nang ibalita nang mga tauhan ko na nagawa na nila ang lahat ng ipinag-uutos ko sakanila. Kaya naman excited akong pumunta nang lugar na sinasabi nito. Mabilis kung minaneho ang sasakyan ko patungo roon. At hindi na ako nagpatumpik tumpik pa. Alam ko na ang plano ng pakialamero kong pinsan kaya bago niya pa ako mapabalik sa rehabilitation center, kailangan ko munang gawin ang mga plano ko. Hindi ako makakapayag na masaya sila, habang ako magiging miserable sa rehabilitation center. Hindi naman ako baliw at mas lalong hindi ako adik. Hindi pa kasi sila nagmahal ng wagas kaya hindi nila talaga ako maiintindihan kailanman. Mas pinabilis ko pa lalo ang speed level nang pagmamaneho ko para makatakas sa mga sumusunod sa'akin. "Lintek na Hexon 'yun. Bull sh*t! Hanggang kailan kaya siya magiging mapapel sa buhay ko." anas ko. Lumiko ako at pumarada malayo sa restaurant kung saan sila kumakain ng masaya. Pinag mamasdan ko sila sa malayo habang nagkakasiyahan