LOGINShare
Chapter 42
Last Updated:
2025-04-19 10:29:03
Related chapters
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 43
Ariana’s POV Ako na ang naiwan sa yate habang ang lahat ay nagsimula nang maglibot sa isla. Ako na rin ang nag-asikaso ng baon, ng towels, at ng tubig na inumin nila. Ayos lang naman—hindi ko rin naman balak sumama. Mas gusto kong mapag-isa. Mas gusto kong hindi makita kung gaano sila kasaya... kung gaano kasweet siguro sina Zephyr at Noime kapag walang ibang mata na nakatingin. Maya-maya pa, nakaupo na ako sa gilid ng deck, hawak ang isang bote ng tubig at pinagmamasdan ang malawak na dagat, nang biglang may narinig akong tinig. “Ate Arianaaa!” Napalingon ako. Si Emanuel! Nakatakbo ito pabalik, may bitbit na maliit na seashell at punung-puno ng ngiti ang mukha. “Ba’t ka bumalik?” tanong ko, agad akong tumayo at sinalubong siya. “Sumama ka na sa amin! Hindi masaya pag wala ka,” ani Emanuel habang hinila ang kamay ko. “Sabi ni Daddy, okay lang daw. Gusto ka rin niya makita na masaya.” Napalunok ako. Si... Zephyr? Gusto ako makita na masaya? “Ayoko naman kay Mommy, tahim
Last Updated : 2025-04-19The Billionaire's Nanny Contract Chapter 44
Ariana's POV Basang-basa na ako mula ulo hanggang paa. Wala akong maaninag sa paligid kundi ang walang-humpay na pagbuhos ng ulan at ang kulog na tila sumisigaw kasabay ng tibok ng puso kong unti-unting bumibilis. Nasa gitna ako ng isla, mag-isa, sa gitna ng dilim—at para bang binalot din ako ng kadilimang matagal ko nang tinatago sa puso ko. Hinawakan ko ang sarili kong braso. Nanlalamig ako. Nanginginig. “E-Emanuel...” mahina kong bulong, umaasang nandoon pa rin siya sa tabi ko. Pero wala na siya. Naiwan ako. Naiwan akong mag-isa. Sumilong ako sa isang malaking bato, pero wala rin iyon silbi sa lakas ng ulan. Ang tanging laman ng isip ko ngayon ay si Emanuel. Safe na kaya siya? Nasaan sila? Bakit ako naiwan? Napaupo ako sa basang buhangin. Ito ba ang kabayaran ng pagpasok ko sa buhay nila? Ang masaktan, ang masaktan ulit, at ang mawalan ng halaga? Naalala ko ang mukha ni Zephyr bago kami naghiwalay kanina. Yung mga titig niya na parang may ibig sabihin. Pero baka malin
Last Updated : 2025-04-19The Billionaire's Nanny Contract Chapter 45
--- ARIANA’S POV Tahimik ang paligid habang hawak ko ang folder na iniabot sa akin ni Zephyr. Nakaupo ako sa gilid ng kama sa silid na pansamantala nilang ibinigay sa akin sa mansyon. Mabigat ang dibdib ko. Hindi ko pa man binubuksan ay parang may masamang balitang bumabalot sa bawat sulok ng papel. Unti-unti kong binuklat ang kontrata. Sa una, pamilyar. Parehong titulo, parehong format. Pero pagdating ko sa kalagitnaan—napakunot ang noo ko. "Ten million pesos kapalit ng agarang pag-alis ko sa poder ng pamilya. Hindi na ako pwedeng bumalik, hindi na ako pwedeng lumapit kay Emanuel." Muntik kong mabitawan ang papel. Hindi ako makapaniwala. Ito na ba ang kabayaran ng lahat ng pagmamalasakit ko? Lahat ng oras na inalay ko para kay Emanuel? Lahat ng pag-unawa ko sa mga pagsungit ni Noime, sa mga biglaang pag-iwas ni Zephyr, sa mga paratang at kahihiyan? Tinitigan ko ang kontrata. Sampung milyon. Sa ganitong halaga, maaari na akong makapagsimula muli. Maaaring mabayaran ko
Last Updated : 2025-04-20The Billionaire's Nanny Contract Chapter 46
ARIANA'S POV Tahimik lang ako habang pinagmamasdan si Emanuel na nakaupo sa sofa, nilalaro ang maliit na laruan na hawak niya—hindi man lang lumilingon sa akin. Pumintig ang sentido ko sa lungkot at gulo ng damdamin. Hindi ko na matiis. Kailangan kong malaman ang totoo. Lumuhod ako sa harapan niya, tinapik ko ng marahan ang tuhod niya. “Emanuel…” malambing ang tinig ko. “Pwede bang sabihin mo kay Ate Ariana kung paano ka talaga nadapa?” Hindi siya sumagot. Pinilit kong ngumiti, kahit may kirot sa dibdib. “Alam mo namang matapang ka, ‘di ba? Hindi ka iyakin. Lagi mong sinasabi na kaya mong alagaan ang sarili mo kahit minsan makulit ka. Pero ngayon, iba eh. Masakit daw ‘yung braso mo…" Tumingin ako sa kanyang mga mata, pero agad niya ring iniwas. “Emanuel,” mahinahon pero may pakiusap sa boses ko, “ano ba talaga ang nangyari?” Tahimik. Walang salita. Ni isang tingin, walang binigay. At doon ko naramdaman ang malupit na reyalidad—may pumipigil sa kanya. May tinatago siya.
Last Updated : 2025-04-20The Billionaire's Nanny Contract Chapter 47
ARIANA’S POV Isang tawag ang bumungad sa akin habang nakaupo ako sa tabi ng bintana, pinagmamasdan ang makulimlim na langit na para bang sumasalamin sa bigat na nasa dibdib ko. Nang tumunog ang cellphone ko at makita ko ang pangalan ni Beth sa screen, parang saglit akong nakahinga. Isa sa iilang tao na alam kong pwedeng makaramay sa nararamdaman ko. Sinagot ko agad ang tawag. "Ariana! Good news! Pupunta kaming lahat sa birthday ni Emanuel!" masiglang bungad ni Beth. Ramdam ko ang excitement niya mula sa kabilang linya. “Sabi ni boss Drake, welcome daw lahat ng empleyado.” Napapikit ako. Gusto kong matuwa. Gusto kong sabihing, ‘Ayos lang ang lahat, Beth.’ Pero hindi ko kinaya. "Beth…" mahina kong sabi. "Hindi ko alam kung aabutan niyo pa ako dito." "Ha? Anong ibig mong sabihin?" At doon ko na hindi napigilan. Tuloy-tuloy kong ikinuwento sa kanya ang lahat. Ang tungkol sa bagong kontrata. Ang pagbabago ni Emanuel. Ang mga titig ni Noime na parang gustong sunugin ako ng buh
Last Updated : 2025-04-20The Billionaire's Nanny Contract Chapter 48
ARIANA’S POV Kinabukasan, tila mas mabigat pa sa katawan ko ang puso kong pilit kong pinatatag. Ngayon na ang araw ng kaarawan ni Emanuel. Isang espesyal na araw para sa batang minahal ko na parang anak. Mula nang magising ako, hindi ko na mapakali. Naghanda lang ako ng simpleng damit, isang puting blusa at paldang asul—mukhang ordinaryo, pero pinili ko pa rin. Dahil gusto ko, kahit papaano, ay maipakita kong espesyal din sa akin ang araw na ito. Mahigpit kong hawak ang maliit na kahon na nakabalot sa asul at puting laso. Regalo ko para kay Emanuel. Isang simpleng robot toy na ilang linggo ko nang iniipon ang pera para mabili. Kasi alam ko, tuwing napapadaan kami sa department store, palagi niya iyong tinitingnan—ngunit hindi niya hinihingi. Para siyang sanay na hindi makakuha ng gusto niya, at masakit iyon para sa akin. Habang pababa ako sa hagdanan, napansin kong abala na ang mga tao sa mansyon. May mga caterer, may mga dekorador, at mga empleyado na abalang nag-aayos para sa
Last Updated : 2025-04-22The Billionaire's Nanny Contract Chapter 49
ZEPHYR’S POV Napuno ng iyakan at hikbi ang buong mansyon. Ang dating masayahing si Emanuel ay ngayon ay nakasalampak sa sahig ng kanyang silid, yakap-yakap ang laruan na dati nilang nilalaro ni Ariana. Paulit-ulit ang tanong ng anak ko, paulit-ulit ang sigaw niya habang tumutulo ang mga luha niya sa pisngi. “Gusto ko si Ate Ariana! Bakit wala na si Ate Ariana?!” Ilang kasambahay na ang sumubok na patahanin siya pero wala ni isa ang napalapit man lang. Pati si Noime—ang ina mismo ng bata—ay napaatras na lang sa isang sulok, mukhang nawawala na rin sa sariling pasensya. “Emanuel, anak—nandito si Mommy, bakit si Ariana pa ang hinahanap mo?” nanggigigil na tanong ni Noime pero walang sagot si Emanuel kundi panibagong iyak. Pinikit ko ang mga mata ko. Iyon ang ayokong makita—ang anak kong tuluyang nawawala sa sarili, naghahanap ng kalingang kay tagal niyang natagpuan sa isang babaeng pinilit nilang paalisin. “Nasaan si Ariana?” tanong ko sa asawang kanina pa tahimik. “Ano’ng gi
Last Updated : 2025-04-22The Billionaire's Nanny Contract Chapter 50
Ariana POV Pagkababa ko ng sasakyan, mabilis akong sinalubong ng malamig na simoy ng hangin sa probinsiya. Tahimik ang paligid, tila ba sumasalamin sa bigat ng nararamdaman ko. Bitbit ko lang ay isang maliit na bag at puso kong basag-basag. Pagbukas ng pinto, bumungad sa akin ang gulat na mukha ni Mama. “Ariana?” gulat niyang tawag habang mabilis akong nilapitan. “Anong ginagawa mo rito, anak? Bakit hindi mo man lang sinabi na uuwi ka?” Ngunit imbes na makasagot, niyakap ko na lang siya ng mahigpit. Doon na rin tuluyang bumagsak ang luha ko. Wala akong masabi. Wala akong paliwanag. Gusto ko lang ng yakap. Gusto ko lang ng tahanan. Hinagod ni Mama ang likod ko. “Anak, ano’ng nangyari?” Umiling lang ako. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Hindi ko alam kung paano ko ikukwento ang sakit, ang pagtanggap ko sa pagkatalo, at ang pamamaalam sa isang batang natutunan kong mahalin na parang anak ko na rin. Pagkaupo namin sa bangkito sa ilalim ng puno, tahimik lang si Mama h
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 54
Ariana POV “Sigurado ka na talaga?” tanong ni Beth habang tinutupi ang ilang damit ko at inilalagay sa lumang backpack. “Aalis ka na kahit hindi mo pa alam kung anong naghihintay sa 'yo roon?” Tumango ako, kahit may bahid ng kaba sa dibdib ko. “Oo. Kailangan kong subukan, Beth. Mas okay na ‘to kaysa manatili rito at puro sakit ng ulo lang ang hatid.” Tahimik kaming dalawa habang patuloy sa pagsisinop ng mga gamit. Hanggang sa bigla siyang nagsalita. “Sayang 'yung sampung milyon no?” diretsong tanong niya, pero may halong biro. “Kung ako ‘yan, baka tinanggap ko na. Pambayad ng utang, puhunan, future. Pero ikaw... ni hindi mo tinanong kung paano mo makukuha ‘yon.” Napahinto ako sa pagtupi ng blouse at napatitig sa sahig. Mabilis na sumagi sa isip ko ang eksenang hawak ko ‘yung sobre. Yung sandaling kaya kong baguhin ang kapalaran ko, ang pamilya ko… pero hindi ko ginawa. “May dahilan ba kung bakit hindi mo kinuha ‘yung pera?” tanong ulit ni Beth, ngayon ay mas seryoso na ang
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 53
Zephyr POV Patungo na sana kami ni Drake sa probinsiya. Tahimik akong nakatingin sa labas ng bintana habang iniikot ng isip ko ang mga posibleng senaryo kapag nakita ko na si Ariana. Paano ko siya haharapin? Anong sasabihin ko? Pero bago pa man kami makalampas ng highway, biglang tumunog ang phone ko. Noime. "Put—" napamura ako sa inis, pero sinagot ko pa rin. "Zephyr! Bumalik ka na rito. Umalis 'yung yaya!" sigaw ni Noime sa kabilang linya, halatang hysterical. "Kakagawan na naman ni Emanuel, nagwala siya at tinakot ang yaya, kaya umalis! Wala na akong matakbuhan kundi ikaw!" Napatingin ako kay Drake, kita sa mukha niya ang disappointment. “Balik tayo,” maikling utos ko, at agad niyang pinaikot ang sasakyan pabalik ng mansyon. Pagdating namin sa mansyon, sinalubong agad ako ni Noime. Nakapamewang siya at halatang inis na inis. Si Emanuel naman, nasa sala at umiiyak, hinahanap pa rin si Ariana. Lalo akong nadurog sa eksenang 'yon. "Ano ba 'to, Noime? Akala ko ba ayos n
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 52
Zephyr POV Mabigat ang bawat buhat, parang kasabay ng pabigat nang pabigat na nararamdaman niya sa dibdib. Basang-basa na ng pawis ang gray niyang sando, halos pumutok na ang ugat sa bisig habang paulit-ulit siyang nagba-barbell, waring gusto niyang idaan lahat ng inis, lungkot, at frustration sa bawat pagbuhat. Pero kahit anong bigat ang isalampak niya sa bar, hindi pa rin iyon kayang pantayan ang bigat ng pagkawala ni Ariana. “Idadaan mo na lang ba sa paggigym ang problema mo kay Ariana?” Isang pamilyar na tinig ang umalingawngaw sa gym. Nilingon niya ang pintuan at nakita roon si Drake—naka-hoodie, may hawak na bottled water at may pilyong ngiti sa labi. "Kung wala kang balak puntahan siya," patuloy nito habang lumapit, "ako na lang ang pupunta sa lugar nila." Tumaas ang kilay ni Zephyr habang iniiwas ang tingin, patuloy lang sa pag-reps ng weights. “Guwapo rin naman ako, ‘di ba?” dagdag ni Drake, mayabang pa rin ang tono. Sumama ang tingin ni Zephyr. Parang sinakal ang
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 51
Ariana POV Pagdating ko sa bahay, bitbit ang ilang pinamili mula sa palengke—gulay, sabon, at bagong sim card—agad akong sinalubong ng boses ng mama ko na tila masaya habang may kausap sa sala. "Ariana, andito ka na pala!" masiglang bati ni Mama. "Halika rito, may ipakikilala ako sa'yo." Napatingin ako sa babaeng nakaupo sa sofa. Nakaayos siya, halatang may kaya—may malambing na ngiti at magaan ang aura. Bumangon ito at inabot ang kamay sa akin. "Ikaw na pala si Ariana! Ang ganda mo, mana ka sa mama mo noong kabataan namin," nakangiting sabi nito. Ngumiti ako ng bahagya habang nakikipagkamay. "Magandang hapon po." "Si Tita Lorna mo 'yan. Kaibigan ko 'yan mula pa noong kolehiyo. Dito lang siya sa bayan nagtayo ng maliit na travel agency," paliwanag ni Mama. "Actually," sabat ni Tita Lorna, "kaya nga ako napadaan. Nagbubukas ako ngayon ng bagong local tour program para sa mga dayuhan—at kung naghahanap ka pa ng trabaho, Ariana, baka interesado ka. Tourist guide, magaan lan
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 50
Ariana POV Pagkababa ko ng sasakyan, mabilis akong sinalubong ng malamig na simoy ng hangin sa probinsiya. Tahimik ang paligid, tila ba sumasalamin sa bigat ng nararamdaman ko. Bitbit ko lang ay isang maliit na bag at puso kong basag-basag. Pagbukas ng pinto, bumungad sa akin ang gulat na mukha ni Mama. “Ariana?” gulat niyang tawag habang mabilis akong nilapitan. “Anong ginagawa mo rito, anak? Bakit hindi mo man lang sinabi na uuwi ka?” Ngunit imbes na makasagot, niyakap ko na lang siya ng mahigpit. Doon na rin tuluyang bumagsak ang luha ko. Wala akong masabi. Wala akong paliwanag. Gusto ko lang ng yakap. Gusto ko lang ng tahanan. Hinagod ni Mama ang likod ko. “Anak, ano’ng nangyari?” Umiling lang ako. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Hindi ko alam kung paano ko ikukwento ang sakit, ang pagtanggap ko sa pagkatalo, at ang pamamaalam sa isang batang natutunan kong mahalin na parang anak ko na rin. Pagkaupo namin sa bangkito sa ilalim ng puno, tahimik lang si Mama h
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 49
ZEPHYR’S POV Napuno ng iyakan at hikbi ang buong mansyon. Ang dating masayahing si Emanuel ay ngayon ay nakasalampak sa sahig ng kanyang silid, yakap-yakap ang laruan na dati nilang nilalaro ni Ariana. Paulit-ulit ang tanong ng anak ko, paulit-ulit ang sigaw niya habang tumutulo ang mga luha niya sa pisngi. “Gusto ko si Ate Ariana! Bakit wala na si Ate Ariana?!” Ilang kasambahay na ang sumubok na patahanin siya pero wala ni isa ang napalapit man lang. Pati si Noime—ang ina mismo ng bata—ay napaatras na lang sa isang sulok, mukhang nawawala na rin sa sariling pasensya. “Emanuel, anak—nandito si Mommy, bakit si Ariana pa ang hinahanap mo?” nanggigigil na tanong ni Noime pero walang sagot si Emanuel kundi panibagong iyak. Pinikit ko ang mga mata ko. Iyon ang ayokong makita—ang anak kong tuluyang nawawala sa sarili, naghahanap ng kalingang kay tagal niyang natagpuan sa isang babaeng pinilit nilang paalisin. “Nasaan si Ariana?” tanong ko sa asawang kanina pa tahimik. “Ano’ng gi
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 48
ARIANA’S POV Kinabukasan, tila mas mabigat pa sa katawan ko ang puso kong pilit kong pinatatag. Ngayon na ang araw ng kaarawan ni Emanuel. Isang espesyal na araw para sa batang minahal ko na parang anak. Mula nang magising ako, hindi ko na mapakali. Naghanda lang ako ng simpleng damit, isang puting blusa at paldang asul—mukhang ordinaryo, pero pinili ko pa rin. Dahil gusto ko, kahit papaano, ay maipakita kong espesyal din sa akin ang araw na ito. Mahigpit kong hawak ang maliit na kahon na nakabalot sa asul at puting laso. Regalo ko para kay Emanuel. Isang simpleng robot toy na ilang linggo ko nang iniipon ang pera para mabili. Kasi alam ko, tuwing napapadaan kami sa department store, palagi niya iyong tinitingnan—ngunit hindi niya hinihingi. Para siyang sanay na hindi makakuha ng gusto niya, at masakit iyon para sa akin. Habang pababa ako sa hagdanan, napansin kong abala na ang mga tao sa mansyon. May mga caterer, may mga dekorador, at mga empleyado na abalang nag-aayos para sa
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 47
ARIANA’S POV Isang tawag ang bumungad sa akin habang nakaupo ako sa tabi ng bintana, pinagmamasdan ang makulimlim na langit na para bang sumasalamin sa bigat na nasa dibdib ko. Nang tumunog ang cellphone ko at makita ko ang pangalan ni Beth sa screen, parang saglit akong nakahinga. Isa sa iilang tao na alam kong pwedeng makaramay sa nararamdaman ko. Sinagot ko agad ang tawag. "Ariana! Good news! Pupunta kaming lahat sa birthday ni Emanuel!" masiglang bungad ni Beth. Ramdam ko ang excitement niya mula sa kabilang linya. “Sabi ni boss Drake, welcome daw lahat ng empleyado.” Napapikit ako. Gusto kong matuwa. Gusto kong sabihing, ‘Ayos lang ang lahat, Beth.’ Pero hindi ko kinaya. "Beth…" mahina kong sabi. "Hindi ko alam kung aabutan niyo pa ako dito." "Ha? Anong ibig mong sabihin?" At doon ko na hindi napigilan. Tuloy-tuloy kong ikinuwento sa kanya ang lahat. Ang tungkol sa bagong kontrata. Ang pagbabago ni Emanuel. Ang mga titig ni Noime na parang gustong sunugin ako ng buh
The Billionaire's Nanny Contract Chapter 46
ARIANA'S POV Tahimik lang ako habang pinagmamasdan si Emanuel na nakaupo sa sofa, nilalaro ang maliit na laruan na hawak niya—hindi man lang lumilingon sa akin. Pumintig ang sentido ko sa lungkot at gulo ng damdamin. Hindi ko na matiis. Kailangan kong malaman ang totoo. Lumuhod ako sa harapan niya, tinapik ko ng marahan ang tuhod niya. “Emanuel…” malambing ang tinig ko. “Pwede bang sabihin mo kay Ate Ariana kung paano ka talaga nadapa?” Hindi siya sumagot. Pinilit kong ngumiti, kahit may kirot sa dibdib. “Alam mo namang matapang ka, ‘di ba? Hindi ka iyakin. Lagi mong sinasabi na kaya mong alagaan ang sarili mo kahit minsan makulit ka. Pero ngayon, iba eh. Masakit daw ‘yung braso mo…" Tumingin ako sa kanyang mga mata, pero agad niya ring iniwas. “Emanuel,” mahinahon pero may pakiusap sa boses ko, “ano ba talaga ang nangyari?” Tahimik. Walang salita. Ni isang tingin, walang binigay. At doon ko naramdaman ang malupit na reyalidad—may pumipigil sa kanya. May tinatago siya.
