Hindi nakapagsalita si Marie sa mga nasabi ni Dean Mariposa sa kanya. Isipin mo nalang; papasok ka nalang ng Academy araw-araw na walang pinoproblemang babayarin dahil whole year o hanggang sa matapos si Marie sa Señior High, bayad na ang tuition nito. "Ah? Wa-wala na po akong itatanong Dean. Sa k
Psst! Kunwari takot na takot. Kunwari inosente. Nasa loob pala ang kulo. Sa ganda mong iyan? Imposibleng wala ka oang karanasan!" Bawat kilos at hawak ng apat sa kanya ay nagdudulot sa kanya ng hindi pagkakomportable. Hindi niya alam kung paano niya matatakasan ang apat na ito na humarang sa kanya
Bakas sa mukha at ekspresyon ni Iñigo ang galit, ngunit kalmado lang ito habang nagmamaneho ng sasakyan pauwi sa kanyang bahay. Mayamaya ay niluwagan niya ang kurbata na suot nito sa leeg, at pinaharurot ang sasakyan—nagmamadaling makauwi. Pagdating sa bungad ng main gate niya ay nakaabang si Manue
"This one should be better," si Iñigo. Napalingon si Marie sa likuran nito. Subalit hindi niya naman inaasahan na ganun pala kalapit si Iñigo sa kanya. "1990 Domaine Leroy Musigny Grand Cru. This one is better and excellent." Wika ni Iñigo. Bagaman ang mga tingin niya ay nasa labi ni Marie, at wala
Isang linggo na ang nakalipas nang mangyari ang pambu-bully kay Marie noong unang araw nito sa Academy. Nalaman din kaagad ni Iñigo kung kaninong angkan galing ang limang estudyanteng iyon. "Do you know that I have too many clients today to waste my time on this useless meeting today?! What did my
Walang nagawa si Miss Mariposa. Kahit aning sasabihin nito sa mga magulang na nasa haraoan niya ay hindi talaga sumasang-ayon sa kanyang mga sinasabi. Hanggang sa... pinuntirya na nila si Marie na walang kalaban-laban. Ngunit hindi naman pumayag si Miss Mariposa na alipustahin ang dalaga at duru-dur
Bumuga ng hangin sa kawalan si Iñigo nang makapasok ito ng sasakyan niya. Mayamaya ay bumukas ang pintuan ng passenger seat's nang pumasok si Marie—tahimik lang siya. Napabuntong hininga si Iñigo saka inabutan ng bottled water si Marie. "I'm starving. What do you want to eat?" "Ikaw?" "Huh?" "A
Nagmamadaling binuksan iyon ni Marie dahil baka may gusto ipagawa. "Sir Iñigo? Bakit po?" "I'm coming late tonight. Lock your door and don't come out. Anuman ang maririnig mong ingay mamaya pagdating ko, huwag kang magbukas ng pintuan mo. Naintindihan mo ba?" "O-opo Sir Iñigo." "Half-hour darati
EPILOGUE—PART TWO—DESTINED WITH YOU TAON 2025, MAY—PHILIPPINES Maganda ang mga ngiti ni Iñigo habang papalapit sa kanya ang babaeng minahal niya na simula pa noong una. Mayamaya, ang magandang ngiti ay napalitan ng luha; luha ng kagalakan. "You destined with me," mahinang sambit ni Iñigo. Naki
EPILOGUE—PART ONE; THE PLOT TWIST TAON 2010, PHILIPPINES TWENTY-ONE YEARS OLD, IÑIGO ALCANTARA—FOURTH YEAR COLLEGE "Benjo, let's go to the café! You're leaving tomorrow—you can treat us to a free meal." "You guys can go—I'm leaving." "Hoy! Sandali naman! Wala man lang despedida diyan? Grab
APRIL 2025 PHILIPPINES "Case number 2025-PH-9090. I'll deliver the sentence. Despite the cruel nature of the crimes... and the clear evidence, the defendant made excuses that were imposible to believe, refuse to show remorse. The defendant, Lucio Salazar is sentenced to life in prison." Samo't sar
Gabi, at nasa St. Miguel Chapel inilamay ang abo ng ina ni Marie. Walang kamag-anak na pumunta—tanging sina Iñigo at ang pamilya niya ang pumunta para bigyan ng dasal. "Bukas na ihahatid ang ina mo, qala ka babg sasabihin?" Wika ni Iñigo. Umiling si Marie. "Wala." Saka siya naupo sa gilid at nak
Nakatayo sa harapan ng pintuan; nagdadalawang isip kung papasok ba si Iñigo sa loob o hindi upang hikayatin ang asawang si Marie na dalawin ang inang si Ester. Mayamaya ay napalingon siya sa kanyang likuran nang may pumatong na kamay sa kanyang balikat—ang amang si Alfonso. Kauuwi lang galing ng osp
MANILA, PHILIPPINES—ALCANTARA RESIDENCE "Dahan-dahan—ang mga bata ipasok na ninyo sa kanilang kwarto. Naneng, tabihan mo muna si Amber, ha? Pasensya, masyado lang abala. Magoahinha ka na rin. Joan—Jolan, kung naguguyom kayo—idamay niyo na si Lili. Ako na bahala kina Tita Ana at Mommy. Ihahatid ko
Kumalipas ng takbo si Iñigo nang makitang bumagsak si Marie. Dali-dali niyang kinarga ang asawa at patakbong inilabas kahit walang sasakyan; mabuti na lang may taxi na nakaabang kaagad kaya mabilis na naisugod ang asawa sa pagamutan. "I'll pay you later, Sir. I forgot my wallet. I'm sorry." "Ayos
THREE HOURS AGO "Miss? I am Xyrine Marie Alcantara—ako 'yung nakausap ng management dahil sa cancelation ng wedding. Can I speak to the organizer and manager?" "Ah? Yes po. Hello po Ma'am Alcantara. Sasamahan ko na lang po kayo sa head office ng manager ng hotel." Napangiti si Marie. "Great! N
BORACAY, PHILIPPINES "I'm asking you na huwag muna tayong lalayo sa area natin, as soon as possible," binalingan ni Iñigo si Marie. "Stay here. Xavier, Dad, Tito Viktor, and Tito Lemuel will come with me. Kid please look at them, okay? This is importante matter. I'm asking for your cooperation." N