Kabanata 27"Why did you ignored my calls?" Panimulang sabi niya matapos niyang pumasok sa kotse.Nataranta ako sa ekspresyon na ibinibigay niya sa akin. Ang kaniyang mga mata ay malamig na nakatingin sa akin habang ang kaniyang labi ay sobrang magkalapat na akala mo ay nalagyan ng mighty bond at hindi matanggal tanggal.Walang ngisi o ngiti na makikita sa kaniyang mukha. Hindi tulad ng ekspresyon na nakikita ko tuwing sinasalubong niya ako. Sa ilang buwan ay ngayon lang siya naging ganito."Ha? Tumawag ka ba?" tanong ko at pagkatapos ay napangiwi ako. Dali dali kong kinuha at tiningnan ang aking cellphone. Pagbukas ko pa lang ng screen ay nakita ko na doon ang seventy missed calls.Tumingin ako sa kaniya at saktong nakita ko ang kaniyang pag-irap sa akin. Ibinalik ko sa bag ang cellphone ko at pagkatapos ay ngumuso ako."Sorry, hindi ko narinig," sabi ko at pagkatapos ay ngumuso ulit ako.Kailangan ko yatang magpa-cute sa kaniya. Na-hindi ko naman laging ginagawa."You're too preoccu
Kabanata 28Ang pag-aasawa ay hindi madali. Tama nga ang kasabihan ng mga matatanda na 'Ang pag-aasawa ay hindi parang mainit na kanin na pag napaso ka ay iluluwa mo.'Ang bawat pagsasama ay may kaakibat na lungkot, sakit, hirap at problema. Walang masaya lang, ang lahat ay dumadaan sa baku-bakong daan na susubukin ang pagmamahal ninyo at tiwala sa isa't isa. Hanggang saan mo nga ba kayang labanan o ipaglaban ang lahat? Sa kalagitnaan lang ba o hanggang dulo na?Ang iba ay sumusuko, ngunit nakakabilib din na makita ang iba na hanggang dulo ay lumalaban sa mga problema upang makasama lang ang isa't isa.'Ang bawat problema at hirap ay dapat na labanan natin ng magkasama. Walang sukuan. Hamakin man tayo ng kahirapan, maging hadlang man sa atin ang lahat ngunit ikaw at ikaw pa rin ang aking pipiliin. Sa hirap at ginhawa ay patuloy kitang mamahalin at ipaglalaban.'Taimtim kong basa sa mga pangungusap na nakasulat sa isang liham na nakita ko sa isang magabok na kahon.Halata sa kahon ang
Kabanata 29"Where are you, Honey Bunch?" Tanong sa akin ni Ròisìn. Ikinipit ko ang cellphone ko sa pagitan ng aking tainga at balikat upang hindi iyon mahulog.Gamit ang kaliwang kamay ay hinahawi ko ang ilang damit sa rack. Ang aking kanang kamay naman ay may hawak na milktea.Naghanap ako ng magandang damit para sa baby ko. Iba't iba ang nakalagay sa dress racks, naghalo na ang iba't ibang kulay at design kaya ang hirap mamili ng maganda."Nagsho-shopping ako," Tipid kong sagot sa kaniya.Sa isang Linggo na lumipas ay hindi pa rin mawala sa aking isip ang sinabi ni Papa. Hindi ko naman magawang komprontahin si Ròisìn dahil ayokong magkaaway kami. Sinubukan ko siyang tanungin kung may ideya ba siya sa sinabi ni Papa pero wala ang sagot niya.Sa isang Linggo na iyon ay hindi ko siya masyadong kinakausap. Naging malamig ang turing ko sa kaniya."Saang mall?" Hindi kuntento na tanong niya."Malapit lang sa apartment natin," Sagot ko at itinigil ko na ang paghahanap ng magandang damit s
Kabanata 30Nanghihina ang mga kamay na binitawan ko ang dokumento. Nanlalabo ang mga mata at nanginginig ang mga binti ko dahil sa panghihina. Nagmamadali kong kinuha ang cellphone ko na nakapatong sa ibabaw ng lamesa.Agad kong ini-dial ang number ni Rio. Isang ring lang ay sinagot niya ang tawag ko. Nang ibuka ko ang aking mga labi ay ramdam ko ang panginginig nito."Rio, I need your help," Mahina kong pakiusap sa kaniya.Sunod sunod na nagtuluan ang mga luha sa aking mga mata. Hindi ko kinaya ang panginginig ng aking mga binti at napaupo ako sa sofa."About what?" tanong niya. Pag-aalala ang maririnig sa kaniyang boses.Napalunok ako ng laway nang maramdaman ang panunuyo ng lalamunan ko. Humigpit ang hawak ko sa cellphone ko at napapikit ako. Malalim na paghinga ang aking ginawa.Pinigilan ko ang paghikbi upang hindi niya marinig iyon."May ginagawang katarantaduhan ang asawa ko," sabi ko na pilit inaayos ang pagsasalita ngunit sa kalagitnaan ay napapiyok ako."Fuck, it's early in
Kabanata 31"I want to talk to James," Tulala kong sabi kay Rio nang makauwi kami sa bahay namin ni Ròisìn.Pinigilan niya ako na dito umuwi at pilit niya akong kinukumbinsi na sa condo niya ako tumuloy. Hindi ko sinang-ayunan ang gusto niya at ipinilit ko ang pagpapahatid dito.Wala siyang nagawa kundi ang sumunod sa akin na dalhin ako sa bahay namin—hindi pala. Bahay lang ni Ròisìn.Napapikit ako nang mariin. Hinding hindi ko malimutan ang ginawa niyang kasalanan. Pighati at galit ang humaplos sa aking puso."Who's James?" rinig ko sa boses ni Rio ang kalituhan.Napamulat ako at napatingin sa kaniya. Hindi ko pa ba nasasabi sa kaniya ang tungkol kay James?"I don't know. Maybe Ròisìn's brother or relative? Hindi ko alam. Gulong gulo na ako. Can you help me find him? Pulis siya at naka-duty siya sa Quezon City Police district station 9." Pagbibigay ko sa kaniya ng impormasyon.Nakita ko ang pagtataka sa kaniyang mukha. Lumalabas ang linya sa kaniyang noo. "Sabihin mo sa akin kung bak
Kabanata 32Nang magkaroon ako ng malay ang una kong ginawa ay hawakan ang aking tiyan. Hindi pa man ako nakakamulat ay nataranta na agad ako nang wala akong makapa na umbok sa aking tiyan.Sa aking pagmulat ay naramdaman ko na ang paghapdi ng aking mga mata. Maya-maya lamang ay naramdaman ko na ang pagtulo ng mga luha ko."Ang...baby ko? Nasaan.. ang baby ko?" Pautal-utal na tanong ko sa isang babae.Napansin ko ang pag-iwas niya ng tingin. Itinuloy niya ang pag-aayos ng swero sa aking kamay. Babangon na sana ako ngunit napatigil ako nang maramdaman ko ang pagsakit ng pagkababae ko. Pati na rin ang likod ko ay sumasakit din."I'm sorry po," Nakayuko na sabi ng nurse.Parang biglang may pumitik sa aking sintido. Kahit nahihirapan ay bumangon ako mula sa pagkakahiga. Tinulungan ako ng nurse upang makaupo. Lumuluhang hinawakan ko ang kaniyang magkabilang balikat."Hindi!" Malakas kong sigaw."Bakit ka nag-so-sorry? No! Nasaan ang baby ko? Hindi!" Binitawan ko siya at pagkatapos ay hinaw
Kabanata 33"Naging masama ba akong tao para parusahan ako ng ganito?" tanong ko sa sariling repleksyon.Hindi ko na makita ang dating ako. Tanging repleksyon ng isang nagdudusang babae ang nakikita ko."Isa lang naman ang hiling ko sa'yo eh!" Lumuluhang sabi ko.Tumingin ako sa itaas at pinagkatitigan ang kisame. I know that he's listening! Alam niya ang lahat ng nangyayari sa mundo!"Isa lang naman....ngunit bakit hindi mo... maibigay!" Sambit ko sa bawat paghikbi.Tila may bumara sa aking lalamunan dahil sa paghikbi. "Ang daya daya mo! Wala akong ginawa kundi maging isang mabuting tao ngunit wala kang ginawa kundi ang pahirapan ako sa buhay ko!""Pamula noong magkaisip ako, wala akong hiniling kundi ang magkaroon ng masayang pamilya! Iyon lang ang hiling ko pero bakit hindi mo maibigay!" May paninisi na salita ko."Bakit hindi mo ibigay sa akin....bakit?"Tumingin ako sa salamin. Pinagkatitigan ko ang sarili kong punong puno ng luha.I'm a pathetic and lonely woman. Hindi ko ba des
Kabanata 34Kinuha niya ang maliit niyang notebook at ballpen. Hindi ko na lang pinansin pa ang ginawa niya. I think It's for the record?"Can you tell me everything? Ano ang mga bumabagabag sa'yo?" She asked with softness in her voice."Should I start it at the beginning?" Mahinang tanong ko sa kaniya."Yes, please," Sabi niya at ngumiti.Bumuntong hininga muna ako bago magsalita. "I lied.""You lied? Kanino?" Tanong niya.Mapait akong ngumiti sa kaniya. "I lied to myself.""I'm all ears."Muli kong binalikan ang nakaraan. Unting unting bumalik sa aking isip ang mga nangyari noong nakilala ko si Ròisìn hanggang sa mga oras ng pangungulit niya sa akin. Tipid akong napangiti."Ayokong mag-take ng risk para bigyan siya ng chance at tuluyang makapasok sa buhay ko. Pero nagbago ang desisyon ko. I took the risk. Gusto ko na ng bagong buhay. New life with someone who can love me. Nagpadala ako sa pangako niya. Ayoko nang maging mag-isa. Sawang sawa na akong maiwan sa madilim na parte ng mun
Special Chapter Naramdaman ko ang malamig na pag-ihip ng hangin. Nanghihinang iminulat ko ang aking mga mata. Lumingon ako sa may bintana at napakunot ang noo ko nang makitang bukas ang bintana ko. Mahina akong napasinghap nang biglang may tumalon sa kama ko. Nang makita ko ang mukha niya ay napairap ako. "Bakit ka nandito?" Tanong ko sa kaniya. Isang mahinang tawa ang ginawa niya at pagkatapos ay niyakap niya ako galing sa likod. "Gusto kong makita ka." "Hindi tayo pwedeng magkita," Sabi ko at itinulak ko siya. Hindi naman siya nagpatinag at niyakap niya ulit ako. Pinabayaan ko na lang siya at isinandal ko na lang ang sarili ko sa kaniya. "Pwede. Huwag lang tayong magpapahuli," Bulong niya sa aking tainga. Nakiliti ako sa hangin na galing sa bibig niya. Natatawang pinalo ko ang braso niya. "Sira ka talaga. Maniwala ka nga sa pamahiin." "Hindi ko hahayaang hindi matuloy ang kasal natin. Kung sino ang pumigil ay papatayin ko," Bulong niya sa aking tainga at pagkatapos ay hinali
EpilogueI'm a womanizer, and I'm so proud of it."Will you marry me, Mich?" nakangiti kong tanong sa kaniya.Gulat na gulat siya at napatigil siya sa pag-inom ng wine. "Oh my gosh, James!""So, what's your answer?" Tanong ko sa kaniya."Yes! I will definitely marry you," Masaya niyang sabi. Hinawakan niya ang kamay ko.I smiled at her. I think that she will be a good mother someday. Kung sa mga babaeng nahahalubilo ko ay siya lang ang nakikita kong matino. Hindi naman ako habang buhay na magiging babaero dahil dadating din yung araw na magsasawa din ako.Ngunit kahit na nag-propose na ako sa kaniya ay hindi pa rin ako titigil sa pagiging babaero. I will enjoy my life before we got married.Enjoy life to its fullest.Niligawan ko siya. Ginawa ko ang lahat para mahulog siya sa akin. I tried to become a loyal man but I can't. Girls keep on asking for one night stand. How can I turn them down? I'm just a man with needs.Ang hirap umiwas sa tukso."Pasensya na kung simple lang ang proposa
Kabanata 40“Gusto kong walang Ròisìn sa buhay ko. Gusto kong pahalagahan ang sarili ko.” nakatulala kong sabi.Narinig ko ang malalim na pagbuntong hininga ni Rio ngunit hindi ko siya nilingon. Itinaas ko ang aking kamay upang tingnan ang importanteng bagay sa buhay ko.“I lost myself. I want to love myself more than I love him. I’m so tired. I want to stop loving him.” mahina kong sabi habang pinagmamasdan ang singsing na nasa daliri ko.“Then, love me. I’m always here to love you unconditionally.” biglang sabi ni Rio ngunit umiling ako.“It’s easy to say, but it’s hard to do.” mapait akong tumawa habang ibinababa ang aking kamay.“I want to go and live somewhere far from him. I want to prioritize myself more than anyone else. Gusto kong mahalin at buuin ang sarili ko." Tinanggal ko ang singsing na nasa daliri ko. Ipinatong ko ito sa lamesa at pagkatapos ay tuluyan kong isinandal ang likod ko sa upuan.“I will stay with you. Susuportahan kita sa gusto mong gawin.” mahinang sabi ni R
Kabanata 39"Rio, I need your help," bungad kong sabi sa kaniya noong sinagot niya ang tawag."Akala ko ba ay hindi mo kailangan ng tulong ko?" tanong niya sa akin. Alam kong hindi siya galit. Gusto niya lang ipaglandakan na hindi ko kayang panindigan ang sinabi ko."Sinabi ko ba iyon?" Patay malisya kong tugon."Naging malilimutin ka na naman," Sabi niya at sunod noon ay narinig ko ang mahina niyang pagtawa."Okay! Sorry, Hindi ko talaga kaya na mag-isa. Kailangan kita," sambit ko at pagkatapos ay ngumuso ako.Lagi ko naman siyang tinatawagan nitong nagdaang mga araw para hingian ng pabor. Ngunit lagi niya din akong inaasar tungkol sa mga bagay na sinabi ko sa kaniya dati.Kailangan ko lagi ng tulong niya. Iyon talaga ang totoo."Dalawang salita ngunit nakakapagpabilis ng tibok ng puso ko." Napabuntong hininga ako sa kaniyang sinabi."I mean...May gusto akong ipagawa sa'yo," Paglilinaw ko. Ayokong bigyan siya ng false hope.Kailangan kong linawin para hindi siya mag-isip ng kung ano
Kabanata 38“Si Ròisìn po?” May malawak na ngiti sa aking mukha habang itinatanong iyon.Isang nalilito na ekspresyon ang nakita ko sa mukha ng matandang babae na nagbukas ng pintuan. Pasimple niya akong pinagmamasdan na para bang kinikilala niya ako.“Nasa taas po. Tatawagin ko po ba?” tanong niya sa akin.Inayos ko ang postura ko. Marahan akong tumango sa kaniya. Lumingon ako at inabot ko ang maleta na nasa likuran ko. Hinila ko iyon pauna.“Yes, please. Pakidala na din po ang maleta ko.” hindi mawala-wala ang ngiti sa aking mga labi.Balita ko'y dito na daw siya nakatira.Naguguluhan man ngunit kinuha naman niya ang maleta ko at pinapasok niya ako sa loob. Sumunod ako sa kaniya sa paglalakad papunta sa lobby ng mansyon.Mabilis ang mga mata ko sa pagsulyap sa paligid. May ilang katulong akong nakikita. Busy ang mga ito sa pagpupunas ng mga naka-display at mga muwebles.I’m a visitor. Kahit hindi alam ng may-ari na bibisita ako ay magandang magulat sila sa pagdating ko.Pinaupo ako
Kabanata 37Iniwan din ako ni Rio sa Baguio dahil may mahalagang pag-uusapan ang dalawa ni Governor tungkol sa darating na halalan. Ayaw niya akong iwan ngunit ipinagtulakan ko siyang bumalik.Naglakad ako papunta sa isang bench pero biglang may nauna sa aking umupo. Hindi na lang ako tumuloy sa pag-upo doon. Ayokong makipagsiksikan.Ayokong ipilit ang sarili ko! Pag hindi pwede, hindi na pwede.Pinagtitinginan ako ng mga tao dahil sa suot ko ngunit hindi ako nakaramdam ng hiya. Mas pinagtuunan ko ng pansin ang pagkain sa taho.Bumili ako kanina ng strawberry na taho. Hindi pa rin nagbabago ang lasa noon. Masarap pa din hanggang ngayon. May karamihan ang tao sa parke kaya wala ng bakanteng upuan. Habang naglalakad sa Burnham park ay nakita ko si James sa tabi ng isang puno. Nakaupo siya sa damuhan at nakasandal sa puno ng pine tree.Lumapit agad ako sa kaniya. Hindi ko inaasahan na makikita ko siya dito. Maliit nga naman talaga ang mundo.Pinahanap ko siya kay Rio ngunit hindi nito si
Kabanata 36Kahit ilang beses kong itanggi, alam kong mahal ko pa rin siya.I just planned to seduce him but I found myself moaning his name while he was taking me to cloud nine.He stopped from moving so, I growled because of disapproval. Binibitin pa ba niya ako? Naiinis na hinigit ko ang buhok niya.Tumawa siya at hinalikan ang aking pisngi. "Honey Bunch, do you want to ride me?" He said to me.Itinaas niya ako kaya nagpalit kami ng posisyon. Walang kahirap hirap niya itong ginawa. He puts me on the right position without breaking our contact. Naramdaman ko ang paggalaw nito sa loob kaya napapikit ako. He moved and he teased me.Iminulat ko ang aking mga mata at nasalubong ko ang mapupungay niyang mga mata."How should I move?" Tanong ko at kinagat ko ang labi ko."Just grind on me." Pagtuturo niya. He tried to guide me but I stopped him.Tumaas ako. I felt the movement of his hard muscle inside. Mabilis ko ding ibinagsak ang sarili ko."Like this?" I asked seductively.Nakita kong
Kabanata 35"You pushed me to the end, and I'm about to lose my mind," I said while looking at the ceiling."Gusto ko lang ng kumpleto at masayang pamilya pero ayaw pa ring ibigay sa akin. Naging masamang tao ba ako?" tanong ko habang hinahaplos ang buhok ng manika.Ngumiti ako at iniharap ko ito sa akin. Nakita ko ang kagandahan nito."Ang anak ko." Masuyo kong hinawakan ang buhok ng manika.Kung nabubuhay lang siguro ang anak ko ay paniguradong maganda din siya katulad ng manikang ito."May nagawa ba akong malaking kasalanan para gawin niya sa akin ito?" muli kong tanong.Katahimikan ang namayani sa buong kwarto ko. Wala naman akong nagawang kasalanan sa Diyos. Hindi naman ako nagnakaw, hindi rin ako pumatay, hindi ako nakiapid sa iba."They said that everything happens for a reason, pero bakit ganito kahirap? I lost my one and only treasure. My lovely daughter." Malalim akong bumuntong hininga at tumigil ako sa pag-aayos ng buhok ng manika."Should I still trust you?" Tumulo ang lu
Kabanata 34Kinuha niya ang maliit niyang notebook at ballpen. Hindi ko na lang pinansin pa ang ginawa niya. I think It's for the record?"Can you tell me everything? Ano ang mga bumabagabag sa'yo?" She asked with softness in her voice."Should I start it at the beginning?" Mahinang tanong ko sa kaniya."Yes, please," Sabi niya at ngumiti.Bumuntong hininga muna ako bago magsalita. "I lied.""You lied? Kanino?" Tanong niya.Mapait akong ngumiti sa kaniya. "I lied to myself.""I'm all ears."Muli kong binalikan ang nakaraan. Unting unting bumalik sa aking isip ang mga nangyari noong nakilala ko si Ròisìn hanggang sa mga oras ng pangungulit niya sa akin. Tipid akong napangiti."Ayokong mag-take ng risk para bigyan siya ng chance at tuluyang makapasok sa buhay ko. Pero nagbago ang desisyon ko. I took the risk. Gusto ko na ng bagong buhay. New life with someone who can love me. Nagpadala ako sa pangako niya. Ayoko nang maging mag-isa. Sawang sawa na akong maiwan sa madilim na parte ng mun