Thank you po sa mga nag-rate! Mamaya ko na habaan ang chapter kasi wala lang mwehehe. Hoping to read some comments from you po! (◕ᴗ◕✿)
Humikab ako. Hindi na talaga ako nakatulog buong magdamag. Nang sumapit ang alas singko ng madaling araw ay bumangon na ako para maligo at magbihis. Hindi ko pa rin mahagilap ang aking travel bag at hindi ko pa natatanong si Alas tungkol doon. Matapos ay lumabas ako ng silid at dumiretso ng kusina.
"It's none of your goddamn business, Sunshine." That rude reply was from Alas.Napailing na lang ako. Kahit sino talaga ay walang pinipiling lugar ng pagiging rude ni Alas. Now I'm wondering what kind of attitude he shows in front of his parents? Especially, his mom. Alam kong mahal na mahal niya an
We started eating silently. Tanging tunog lang sa pagkalansing ng kutsara sa plato ang naririnig. Para itong may malalim na iniisip kaya hindi na rin ako gumawa ng ingay. Binilisan ko ang aking pagkain para sana matapos ako nang mas mabilis nang bigla itong magtanong."How old is your youngest siste
Tiningala ko ang mga naglalakihang building. Sumasakit na ang init na hatid ng haring araw ngunit itong kasama ko ay para bang wala lang. Sinundo niya ako kanina matapos kong makabihis dahil sa utos ni Alas. Hindi ko alam kung bakit kailangan niya pang mag-utos ng iba para aliwin ako e kaya ko naman
"Insan? Are you serious? Sinong pinsan? Baka mapagalitan na tayo sa dami ng perang naiwaldas natin," I said.Tumingin siya sa akin at humalakhak. "Napaka-effoerless namang patawanin ako, hays." Umayos siya ng tayo at tumingin sa akin. "Si Alas ang pinsan ko." Muli na naman itong tumingin sa mga naka
Umiling ako ngunit nagulat ako nang pumalakpak si Sia sa aking tabi. "Great! iyan na lang po sa kanya. Magkano po pa-engrave?""Walang bayad po ang pagpapa-engrave as long as you purchased the bracelet, too." She smiled at us.Tumingin sa akin si Sia na may ngisi sa kanyang labi. At mukhang hindi ko
"Say happy shopping, Maia!" she said.At sa halip na sundin ang sinabi nito, malakas akong natawa nang saktong pag-click ng camera ay siyang paghangin at tumabon ang kanyang buhok sa kanyang mukha. Thank goodness my hair is in a ponytail."H'wag mo nga akong tawanan!" inis niyang ani at nilapitan an
Hindi pa rin nawawala ang pamumula sa aking pisngi sa sobrang kahihiyan kahit halos isang oras na ang dumaan. Kasalukuyan akong naghuhugas ngayon ng pinggan. I feel like I've been here since forever. Sobrang bagal ng aking paghuhugas ng pinggan na pwede ko namang bilisan. Ewan ko ba. Parang gusto ko