Chapter 64

Lucian

Panay ang tungga ko ng alak kahit pa inaawat na ako ng mga kaibigan ko. I want to get wasted. Gusto kong mamanhid! Gusto kong mawala ang sakit kahit sandali lang pero kahit yata ang pesteng alak na ito ay hindi kayang alisin ang sakit na nararamdaman ko.

“Segovia, tama na yan! Hindi naman solusyon ang alak!” pigil sa akin ni Marcus pero tinignan ko lang siya saka ako umiling

Para namang hindi niya ito dinanas noong panahon na namatay si Blanca, ang babaeng mahal na mahal niya.

“Thompson, sabihin mo nga sa akin!” medyo bulol na yata ang salita ko pero malinaw na malinaw pa rin naman ang isip ko

“Hindi ba ako karapat-dapat na ipaglaban? Kahit konti lang, hmmm?”

“Segovia take it easy, tara na!” sabi naman ni Drake sa akin pero hinawi ko ang kamay niya

“Ikaw Samaniego? Ano sa palagay mo? Naging gago ba ako sa kanya para gawin niya sa akin to ha?” kinuha ko ang baso ng alak at inubos ang laman noon

“Magkaka-anak na kami mga bro! Pero siya? Wala na! Ayaw na akong pakasalan!”

“Segovi