MarcusNakauwi na ako ng Pilipinas pero hindi ko pa rin magawang makipagkita kay Ria. Alam ko na mahihirapan akong ipaliwanag sa kanya ang nangyari lalo pa at napanuod niya ang video na kinunan ng baliw na si Trixie.“Ikaw naman kasi Monteverde, napaka tsismoso mo! Hindi ka naman sigurado kung sino yung kausap ni Ria, nagsumbong ka agad!” sita ni Lucian kay Xavier“Hey! I just told him what I heard. Kasi nga, sabi niya I love you, I’ll see you later, honey. Oh! Ano ibig sabihin nun?” Xavier defended himself“May point naman si Monteverde, Segovia. Concerned lang naman siya kay Thompson, at ikaw naman Thompson, sana hindi ka nagpadalos dalos. Sana kinausap mo muna si Ria!” sermon ni Hendrix“I was hurt, bro! Nagalit ako nagselos, yes, pero ang mambabae, hindi ko gagawin yun!” Amin ko sa kanila“ So how come you ended up in bed with that crazy fubu of yours?” tanong ni Drake. He was peeling oranges saka isusubo kay Valeen. Kasama niya si Valeen ngayon dito dahil kakagaling lang nila
RiaIsang linggo na ang nakaraan buhat ng huling pagkikita namin ni Marcus. Wala akong ginawa kung hindi ang umiyak ng umiyak dahil sa sakit na nararamdaman ko. Hindi na din ako nagpunta sa site dahil ayokong makita si Marcus pati na ang mga kaibigan nito.Pinayuhan naman ako ni Mama na makipag usap kay Marcus. Hayaan ko daw itong magpaliwanag dahil sa nakikita daw niya, tila hindi kayang gawin n iMarcus ang magtaksil sa akin.Apat na taon akong wala at sa loob ng apat na tao ay ni hindi nakipagrelasyon sa iba ang lalaki, kaya bakit nga naman ito gagawa ng mali lalo pa at nagka-ayos na kami.“If you reaaly love him, learn to trust in him too.” those we’re Mama’s words.Hindi ko namalayan ang pagsulpot ng tatlo sa likuran ko kaya nagulat pa ako ng tumabi sila sa akin sa garden kung saan ako madalas tumambay.“Mugto nanaman yang mata mo!” bati ni Trish sa akin kaya naman napaiyak nanaman ako“Kasi naman, bakit mo pinapahirapan ang sarili mo? Bakit hindi mo pakinggan ang sinasabi ni Mar
MarcusTatlong linggo na ako dito sa resthouse ko sa Bohol. Sinadya kong dito magpunta dahil walang nakakaalam sa lugar na ito. Even my friends doesn’t know about this place kaya naman pinili ko na dito maglungga.Nasaktan ako sa pakikipag hiwalay ni Ria without even letting me explain. Mahal ko siya pero hindi ko maiwasang sumama ang loob. Bakit ang dali dali lang para sa kanya na iwan at talikuran ako.Balak ko ng bumalik bukas sa Maynila kaya naman kinuha ko ang phone ko at saka binuhay ito. Sinadya kong patayin iyon dahil ayoko na makontak ako ng mga kaibigan ko dahil gusto kong matahimik muna.Naisip ko ang kumpanya. Baka mamaya may problema na at hindi ko pa alam since pinutol ko muna lahat ng contact ko pansamantala.Pumasok ang mga messages ni Xavier sa akin na pilit tinatanong kung nasaan ako.The message was week after I left at ang huling sinabi niya ang gumimbal sa akin‘bro nasan ka ba? Hinahanap ka ni Ria, pinuntahan ka niya sa Tagaytay. She got into an accident!” Halos
MarcusInihiga ko agad si Ria the moment I stepped out of the shower. Sobra na akong nasasabik sa kanya at hindi na ako makapaghintay na maangkin siya ulit.Agad kong hinubad ang tshirt ko na suot niya and devoured her lips with so much excitement.I played with her hard n*****s which is due to the a*****l that she is feeling right now.I kissed every corner of her face down to her neck hanggang sa balikat niya. I kissed and bit at the same time na alam ko na mag iiwan nanaman ng marka sa maputi niyang balat. My lips reached her breast and like I usually do, I licked and sucked it with all my might. She arched her back as I tease her n*****s with my tongue. She moaned and it was the most pleasurable thing to hear Nagpalipat lipat ako sa dibdib niya, hanggang sa ang mga kamay ko ay nagsimulang laruin ang gitna niya.She is wet and ready but I still want to taste every inch of her so I immediately dived on her p***y. She screamed my name as I generously ate her up. My tongue is lic
RiaHindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ng muli akong makatapak sa mansion ng mg Thompson. Hindi ko maiwasang kabahan pero dahil hawak ni Marcus ang kamay ko, kahit papano ay kumalma ako.“Don’t be nervous, baby. Sabi ko namam sayo wala kang dapat ikatakot!” sabi ni Marcus habang papasok kami sa loob“Magandang gabi po sir. Nasa komedor na po sila.” magalang na sabi ng kasambahay na sumalubong sa amin“Okay manang. Salamat!” sagot ni Marcus“Oh my God! Ria!” tili ni Shayne ng makita ako. Ang ganda ganda pa rin ni Shayne even though four years have passed. Ni hindi ata siya tumanda at lalong naging sexy ang katawan niya.Agad akong niyakap ng dalaga at niyakap ko naman din siya. Na miss ko din naman siya at hindi ko napigilang umiyak pagkakita ko dito. Well siguro dala na rin ng hormones ng pagbubuntis ko kaya ako sensitive.“Don’t cry!” bulong sa akin ni Shayne habang mahigpit pa rin akong yakap. “I missed you! Akala ko talagang wala ka na!” “I missed you too, Shayne!” mata
RiaNagising ako ngayong umaga na tila hinahalukay ang sikmura ko. Tumakbo ako sa banyo at halos mangudngod na sa bowl saka ako sumuka ng sumuka. Wala naman ako mailabas kundi laway lang. Tumayo ako ng pakiramdam ko ay wala na akong maisuka. Agad akong naghilamos at nagsepilyo dahil tinatamad akong maligo.Wala naman akong balak magpunta sa site dahil tinatamad ako.Pagbaba ko ng sala ay narinig ko na ang masayang kwentuhan sa kusina. Sumilip ako at nakita ko doon si Yaya Flor, si Mama, si KC at si Franz na masayang nag-aalmusal.“Good morning!” pinasaya ko ang boses ko dahil ayaw kong mahalata nila na may iniinda akoGusto ko kasi hanggat maari si Marcus ang unang makaalam na buntis ako.“Good morning! Halika na mag breakfast ka na!” aya naman sa akin ni KC“Gusto mo ba ng kape iha?” Yaya Flor offered pero tumanggi ako. Naghanap nalang ako ng gatas kaya naman nagtaka sila“Sinisikmura na po kasi ako sa sobrang kape!” pagdadahilan ko sa kanilaGatas at tinapay lang ang kinain ko dahi
RiaMabilis namang lumipas ang mga araw at ngayon nga ang kaarawan ni Marcus. Hindi pa rin siya nagpapakita sa akin pero tumawag naman siya kanina at sinabing sa venue na kami magkita.Gusto ko siyang singhalan para pumunta dito dahil sobrang miss ko na siya pero hindi ko na ginawa dahil birthday naman niya ngayon. Ang pangit naman kung aawayin ko siya!“Handa ka na ba?” tanong sa akin ni Mama habang nag-aagahan kamiMaaring ang tinutukoy nito ay ang pagpapakilala ko kay Marcus sa kambal.“Opo Mama. Sana lang po hindi magalit sa akin si Marcus.” nandoon pa rin ang pangamba ko na baka hindi maging maganda ang reaksyon ni Marcus “Nandito lang kami sa likod mo, sis. Alam mo naman yun!” Sabi ni Trish“Alam ko yun!” saka ko sila nginitian“Sa tingin ko naman hindi. Siguro mabibigla siya pero once na makita na niya ang mga anak niya, tiyak mawawala na ang galit nun.” pagpapalakas ni Mama ng loob ko“Sana nga po Mama.” sabi ko naman. Tinapik lang ni Mama ang kamay ko as if telling me that
MarcusThis is the day! It is my birthday and this is the moment that I am waiting for. I will propose to her tonight and ask her to marry me at once dahil hindi na ako makapaghintay.One week na akong hindi nagpapakita kay Ria because I want everything to be perfect for her. Kasama ko ang apat na itlog sa pagp plano at paghahanda. I saw how sad she was when I said that wala pa sa plano ko ang magpakasal nung nasa mansion kami. No baby, you are wrong! I want to marry you, only you! Don’t worry, I am working on it for it to be special and memorable.Nagpadala ako ng evening gown na isusuot niya para sa party at nagpadala na din ako ng tao doon para ayusan si Ria at ang mga kaibigan nito. I don’t know if Ma’am Sandra will attend but I really would like it if she could come on this special day.“Are you ready?” tanong sa akin ni Shayne. Siya ang isa pang kasama ko sa pagp plano para sa araw na ito. Bago pa man siya umuwi ay nakita na niya ang wedding gown na gusto ko para kay Ria. S
Mitchell Blake ThompsonIt is Dad’s birthday at nandito kami ngayon sa isa sa mga hotel namin for the celebration. I am now handling the business together with my brother Martin since kaming dalawa ang nahilig sa ganitong larangan.Actually, I wanted to be a Scientist when I was young, but growing up I realized that being the first born I have to inherit the business. I have to continue my Dad’s legacy and at the same time take care of the family.“Happy birthday Dad!” bati ko as my Dad entered the hall with my beautiful Mom.Even at their age they still look good together and are still in love with each other.“Hi Mom! You look gorgeous, as always!” I kissed my Mom and hugged her. I miss her, especially her cooking kaya naman twing umuuwi ako ng Mansion ay palagi akong nagbibilin para makapag uwi ako ng pagkain pagbalik ko sa penthouse.We grew up with her cooking and she is the best!“Thank you iho!” sabi naman nila sa akin. We went inside kung saan nandoon ang mga taong mahalaga
RiaMabilis na umikot ang panahon at masasabi ko na ang buhay may asawa at pamilya ay hindi naging madali para sa amin ni Marcus.Marami kaming pagsubok na pinagdaanan pero lahat iyon nakaya namin dahil hindi namin binitawan ang kamay ng isa’t isa.Linggo ngayon at gaya ng nakasanayan namin, araw ito ng pamilya. Mamaya lang iingay na ang paligid sa pagdating ng mga anak namin.Nakaayos na ang mesa sa labas ng pool. Kakatapos lang mag-ihaw ng kasambahay ng barbeque dahil iyon ang request ng panganay kong si Mitchell. He is already 28 years old at siya na ang nagma manage ng TGC pagkatapos ng training niya with his Dad. Gusto na rin daw kasing mag retire ni Marcus at mag enjoy nalang sa buhay kasama ako since malalaki na daw ang mga anak namin.Marcus also trained Martin and at the age of 25 ay katuwang na ito ng kuya Mitchell niya sa kumpanya.Hindi naman linya ni Mason ang business and we just let him be. Kung ano ang gusto ng mga anak namin ay susuporthan namin. He is already working
MarcusI was pacing back and forth sa harap ng operating room kung saan ipinasok si Ria. She is already scheduled for a Caesarian Section this day dahil ayon sa doctor, baka mahirapan daw siya if we would wait for a normal delivery.“For God’s sake, Marcus, sit down! Kanina pa ako nahihilo sayo!” sita naman sa akin ni AvaKasama ko si Nanay Dang ng dalhin ko sa ospital si Ria. On our way tinawagan ko ang mga kaibigan niya at agad naman silang dumating.Nagkataon kasi na nasa labas sila ng mansion at may inasikaso sa site. Hindi ko naman na hinayaang sumama si Mama Sandra dahil na rin sa kundisyon niya.My family grew instantly sa pagdating nila and I really don’t mind at all. The mansion is too big at mas napapanatag ako pag alam kong may nakakasama ang mag-iina ko.Idagdag pa si Tatay Teban, si Nanay Dang at si Arthur, na nagsisimula na ding mag-aral at abutin ang pangarap niya. Tatay Teban worked diligently sa greenhouse and I can say na malaki ang naitulong ng kaalaman niya kaya l
RiaHindi na ako makapaghintay na makita uli ang pamilya ko lalong lalo na ang kambal. Sobrang miss na miss ko na sila. Cleared naman na daw ako sabi ng doctor at pwede na akong bumyahe kaya naman kinausap ng asawa ko si Tatay at Nanay. Napagpasyahan nila na bukas na sumunod sa Maynila dahil aayusin pa nila ang ibang gamit na maiiwan nila. Tinawagan na ni Marcus si Joseph para bigyan ng instructions kung saan susunduin sila Tatay at Nanay.“Mag-iingat kayo ha!” bilin ni Nanay sa amin ng palabas na kami sa kwarto. May helipad naman ang ospital kaya dito na kami susunduin ng chopper“Hihintayin ko kayo Nay, Tay. Darating po bukas si Joseph para sunduin kayo ha!” naisip ko kasi na baka magbago ang isip nila“Darating kami, anak!” pagtitiyak naman sa akin ni TataySabay sabay na kaming sumakay sa chopper. Napahinga ako ng malalim habang hawak ang kamay ni Marcus. Ilang saglit nalang makikita ko na sila.“Are you okay? Hindi ka nahihilo?” may pag-aalala sa tinig ni Marcus pero agad k
RiaNakaupo ako sa labas ng bahay ng hapon na iyon. Kakatapos lang namin magluto ni Nanay at namahinga muna kami bago mag tanghalian.Hinihimas ko ang tiyan ko. Sabi ni nanay, malaki daw ito pero hindi naman masabi kung ilang buwan na nga ba.Iniisip ko na sana magbalik na ang alaala ko dahil nung mga nakaraan ay panay ang pagsingit ng mga mumunting alaala sa isipan ko. Hindi nga lang ito malinaw pero umaasa ako na sana maging maayos na din ang lahat.Patayo na sana ako ng matanaw ko si Arthur na paakyat sa daang ginawa ni Tatay Teban.“Nay! Tay! Umuwi na po si Arthur!” masayang tawag ko “Ano ba kamo?” sabi ni Tatay na lumabas na din mula sa kubo“Si Arthur po paparating. At may mga kasama po siya!” ulit ko ditoLumabas na din si Nanay at tinanaw ang daan.“Aba’y oo nga! Batang yan! Bakit biglang umuwi e Martes palang naman ngayon?” may pagtataka sa tinig ni nanayNg makalapit na sila ay naagaw ang pansin ko sa lalaking nasa likod ni Arthur. Nagulat ako sa biglang pagtibok ng puso k
MarcusIsang buwan na at hanggang ngayon wala pa rin kaming balita kung nasaan ni Ria. Pati ang organisasyon na kinabibilangan niya dati at hindi matukoy kung nasaan siya.Halos mapatay ko si Floyd ng mahuli siya nila Zues pagkatapos ng ginawa niyang pagtatangka sa buhay ng mag-iins ko. Tahimik lang niyang tinanggap ang lahat ng suntok at mura ko sa kanya. Wala din siyang idea kung nasaan si Ria dahil nanlaban daw ito at natakasan siya.We could not track her dahil ipinasa niya pala kay Maegan ang tracker na ibinigay ni Ava sa kanya.Halos manlumo ako ng makita ko ang nasusunog na bahay. I first thought that my kids ang Ria is inside. Pinigilan lang ako ni Zues at ng mga kaibigan ko na pasukin ang bahay dahil baka pati ako mapahamak.Napaupo na lang ako at napaiyak sa maaring sinapit ng mag iina ko. Not until Ava said that may nasasagap siyang signal sa tracker ni Ria.Agad namin iyon sinundan at nakita ko na nagtatago sa likod ng isang batong malaki ang kambal. Mitchell was hugging he
Ria“Naku iha! Lumalaki na ang tiyan mo!” masayang sabi ni Nanay Dang habang nasa kusina kami at naghahanda ng tanghalian. Mamaya lang ay uuwi na si Tatay Teban galing sa taniman niya. “Oo nga po Nanay.” sabi ko habang hinihimas ko ang tiyan ko. Isang buwan na din ako dito sa kanila pero hanggang ngayon ay wala pa rin akong maalala tungkol sa pagkatao ko.“Sa isang linggo, sasamahan ka namin ng Tatay mo sa center. Kailangan mo din magpa-check up para makasiguro tayong malusog ang baby mo.” pahayag ni Nanay“E nanay, paano po pag tinanong po ako doon? Ano po ang isasagot ko? Baka po mamaya, may makakita sa akin doon?” medyo takot na sabi ko. Naisip ko kasi na siguro nga ay nasa peligro ang buhay ko noon kaya ako napadpad sa lugar na ito.“Yun lang! Pero kasi dapat talaga mapatignan ka! Para naman din sa kalusugan niyo ng anak mo.” paliwanag niya“ Cge po Nay. Sasamahan niyo naman po ako, hindi ba?”“Aba’y oo naman! Magagawa ba kitang pabayaan?” sagot naman ni Nanay kaya kahit papano
RiaPilit akong inilayo sa mga anak ko at sapilitang inilabas ng bahay ng mga lalaki.“Maawa ka sa mga anak ko!” pakiusap ko sa kanya. “Ako nalang ang patayin mo please, huwag sila, mga bata lang sila!” “Don’t worry! Darating din tayo diyan! Sa ngayon, manunuod muna tayo ng isang magandang palabas!” anito at saka inutusan ang tatlong tauhan niya“Simulan niyo na!” “No! No!” sigaw ko habang binubuhusan nila ng gasolina ang buong bahayTawa naman ng tawa ang lalaki na akala mo baliw. Nagpatuloy ako sa pag iyak at pagmamakaawa pero nanatili siyang bingi sa pakiusap ko.Nagsimula ng sindihan ng mga lalaki ang bahay at wala akong magawa kundi ang panoorin ito habang unti unting nilalamon ng apoy ang bahay.Hindi nagtagal ay biglang bumulagta ang tatlong lalakeng kasama ng taong may hawak sa akin. Alam kong nasa paligid na sila Ava!“Niloko mo ko!” sigaw nito sa akin at saka ako binigyan ng malakas na sampal. Natumba ako pero agad kong niyakap ng kamay ko ang tiyan ko para maprotektaha
RiaBigla akong bumalikwas ng bangon pagdilat ng mga mata ko. I was hoping it was just a nightmare pero ng makita ko ang mga tao sa kwarto ay naisip ko na hindi ito panaginip lang.Nasa tabi ko si Mama Sandra and she is holding my hand. Maybe she used the elevator para makaakyat siya aa kwarto ni Maegan“Mama.” I started to cry ng maisio ko ang nangyari kanina lang“Kumikilos na ang organisasyon iha. Mahahanap natin ang mga apo ko, pinapangako ko yan!” mariin ang tinig ni Mama at alam ko na galit din ito sa mga nagaganapPumasok naman si Marcus na may kausap sa telepono at ng magtama ang paningin namin at nagpaalam naman siya dito.“Baby how are you feeling? Wala bang masakit sayo?” tanong niya but I just shook my head“Ano ang silbi ng mga security mo dito, Ace? Bakit nakapasok ang mga taong yun sa bakuran mo?” may sumbat ang tinig ko at agad naman akong sinaway ni Mama habang nanatiling tahimik si Marcus.“Anak, wala namang may gusto sa nangyari. Ang kailangan natin ngayon ay magtu