Library
Maghanap
Home / Romance / The Ambiguous Doctor / 12.1

Share

12.1

Author: catherinnichole
last update Huling Na-update: 2024-03-12 23:18:50
Celine's Point Of View

NAGISING ako sa isang malakas na kalabog sa aking pintuan dahilan para pupungas-pungas akong naglakad papalapit doon.

"Ate!" Dinig ko pang sigaw ni Cyrille sa labas ng aking pinto.

I immediately opened the door and saw Cyrille. "Ang aga aga pa, Cy. Bakit ba?" Halos wala pa sa wisyong tanong ko.

Pumamewang siya sa akin at umirap bago muling nagsalita, "Kanina pa raw natawag si Mommy sa 'yo but you're not answering her calls. Ako tuloy ang kinukulit!" Halatang naiinis na ani Cyrille.

Agad akong humingi ng paumanhin sa kaniya dahilan para magpaalam na siya sa akin. Pagkapasok na pagkapasok ko ay agad kong in-open ang aking cellphone at nagulat nang makita kong naka 30 missed calls si Mommy.

Kunot noo akong tumawag sa kaniya at inantay na sagutin niya. Madalang lang kung tumawag si Mommy sa aming magkapatid kaya paniguradong importante ang sasabihin niya sa akin. Nakalimutan kong lakasan ang aking ringtone kagabi. Naka silent siya dahil sa pangungulit sa akin ni Emma
Locked Chapter
Ituloy basahin ang aklat na ito sa APP
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Kaugnay na kabanata

  • The Ambiguous Doctor   12.2

    Celine's Point Of ViewAgad akong tumango at excited na tumingin sa bintana upang makita ang kagandahang taglay ng Palawan. Maraming nagsasabi na maganda rito, ayon nga lang ay maganda rin ang presyo. Mapapa-pikit ka na lang sa sobrang mahal pero sa tingin ko ay worth it naman. "Oh my gosh! Napakaganda!" Ani Cy nang makarating na kami sa mismong loob ng Amanpulo. Nakaayos na ni Mommy ang mga kailangang ayusin gaya ng villa na tutuluyan namin. Napakaganda ngang talaga. Hindi ko lang maintindihan pero pakiramdam ko ay pamilyar na ako sa lugar na 'to. Nakaramdam ako bigla ng lungkot at saya nang makita ko ang dagat. It feels like I've been here before. Bigla na lang akong nahilo at nakaalala ng blur na scenarios. Gusto kong alalahanin, gusto kong makita ng malinaw pero kahit anong klaseng pag-alala ang gawin ko ay nawalan lang ako ng lakas dahilan para matumba ako. "Ate! Ayos ka lang?" Nag-aalalang takbo sa akin ni Cyrille. "Hmm, medyo napagod lang siguro ako sa byahe." Papikit pikit

    Huling Na-update : 2024-03-16

  • The Ambiguous Doctor   13.1

    SA sumunod na araw ay masaya ang buong araw ko dahil sa mga activities na ginawa namin ni Cyrille. We laughed, shared each other's thoughts, and even made fun of ourselves. Bagay na hindi namin nagawa noon dahil abala kami sa mga sarili naming buhay. Nakaka-miss din pala ang ganito."Cy?" Pareho kaming napa-lingon ni Cyrille nang may tumawag sa kaniya. "Olivia?! What a coincidence!" Nakangiting ani Cyrille pagkatapos ay nakipag beso sa kaibigan niya. "Hello, Ate Celine." The girl greeted me. I can't recognize her since I lost my memory so I just smiled at her. Marahil ay isa ito sa mga malalapit na kaibigan ni Cyrille. "Would you mind joining me to explore this place? I'm also with our other friends!" Tanong ni Olivia kay Cyrille. Cyrille quickly looked at me and was about to refuse but I interrupted her, "Don't worry about me, Cy. You can join them as long as you want." Bulong ko kay Cyrille. "No, I can't..." Hindi niya na natuloy pa ang dapat niyang sasabihin nang muli akong ma

    Huling Na-update : 2024-03-16

  • The Ambiguous Doctor   13.2

    Celine's Point Of View He's drunk. I can smell the alcohol coming from his mouth. Akmang maglalakad siya papalapit sa akin subalit agad akong tumalikod at nagmadaling buksan ang villa. Buong akala ko ay makakatakas ako sa kaniya. Subalit, gano'n na lang ang gulat ko nang hilahin niya ako sa aking kamay at pinaharap niya ako sa kaniyang katawan. My heart is beating so fast to the point that I can't barely breathe. Dahan-dahan akong tumingin sa kaniyang mga mata subalit gano'n na lang ang pagsisisi ko. I saw tthe loneliness, confusion, and hunger in her eyes. "I'm sorry, Celine." Aniya at ipinagdikit ang aming mga noo. "P-para saan?" Takang tanong ko. He's crying, his tears are falling and I can sense the frustration through his voice. Akmang hihimasin ko sana ang kaniyang likuran subalit muli niyang ipinaglayo ang aming mga katawan at tutumba-tumbang umalis sa aking harapan. I was about to turn my back at him but he suddenly stumbled that made me ran to him and quickly helped him.

    Huling Na-update : 2024-03-26

  • The Ambiguous Doctor   14.1

    Celine's Point Of View ARAW ANG LUMIPAS ay mas nilibot namin ang Amanpulo. Maganda at talagang nakakawala ng stress pero tila ba may kakulangan sa puso ko na hindi ko mawari kung ano. "Are you okay? Nag-enjoy ka ba kasama ang mga kaibigan mo?" Tanong niya habang nasa yate kami. Kaming dalawa lang at ang nagpapaandar ng yate ang narito ngayon. Sinasama ni Cyrille kanina sina Olivia subalit may iba raw siyang plano ngayong araw. Ang ending, kaming dalawa lang ni Cyrille ang nandito ngayon. "Y-yeah. Nag-enjoy naman a-ako." Pilit na nakangiting pagsisinungaling ko. Hindi ko naman intensyong magsinungaling sa kapatid ko. Nagawa ko lang magsinungaling sa kaiya dahil ayaw kong makadagdag sa isipin niya. I don't want to be a burden to someone. As long as kaya kong buhatin lahat ng problema ay gagawin ko basta hindi ako makadagdag sa isipin ng isang tao. "That's good to hear. We will be back to Manila tomorrow. Mamimili ako mamaya ng mga souvenirs, sama ka?" Nakangiting tanong niya haban

    Huling Na-update : 2024-03-26

  • The Ambiguous Doctor   14.2

    Celine's Point Of ViewI printed the papers and requirements that I needed a while ago before I left. Good thing dahil hindi na ako gagastos pa sa pag-print dito sa labas. I was busy looking for a restaurant that I would be eating at when someone suddenly called my name. "Celine!" Ani babae. Kunot noo ko siyang tinignan subalit hindi ko maalala kung sino siya. "I'm sorry but I can't recognize you. I-I have amnesia." Nahihiyang wika ko. Her brows furrowed and gave me a forced smile. "G-gano'n ba? I am Lyka, dating assistant ni Doc Salvie." Pakilala niya at nilahad ang kaniyang kamay. Agad ko namang inabot ang kamay niya upang makipag shake hands. "May I ask about your condition right now? I-I mean, okay lang naman if 'di ka comfortable pag-usapan." Halatang naiilang na tanong niya. I smiled at her and asked her to go inside my favorite restaurant. "As of now, okay naman ako. Pero alam mo 'yon, I had blur memories on my mind. Honestly, sa 'yo ko pa lang ito nasasabi. Ikaw kumusta?"

    Huling Na-update : 2024-03-26

  • The Ambiguous Doctor   15.1

    Celine's Point Of View"ANG BORING!" Inaantok na ani Shamae. "Maglaro kaya tayo?" Shamae spoke once again. Panandalian silang lahat nagkatinginan bago nagsalita si Leo. "What game?" Tanong niya. "Truth or consequence?" Doc Kristine suddenly uttered. Agad naman silang sumang-ayon lahat at kumuha ng bote na walang laman. Kasalukuyang magkatabi si Emman at Doc Kristine. Napaka PDA. Hindi na sila namili ng lugar. Tsk!I just shrugged with that thought and sat properly. Why am I even thinking about them? I rolled my eyes and quickly finished the alcohol on my glass. "Hey, dahan dahan lang," si Shamae. I just nodded at her then right after that they started the game. Pinaikot na ang bote at tumutok ito kay Leo. Nagsigawan silang lahat at nagkantsyawan. "Oh, ako ang magtatanong!" Sigaw ni Shamae kaya napunta sa kaniya ang paningin ng lahat. Naiilang ako dahil sa tingin ni Emman kaya patuloy lang ako sa pagsalin ng alak sa aking baso. I didn't mind them and just did what I wanted to d

    Huling Na-update : 2024-03-26

  • The Ambiguous Doctor   15.2

    Celine's Point Of ViewHindi siya umimik at ibinagay sa akin ang jacket na suot niya pagkatapos ay agad na pinaandar ang sasakyan. Tahimik naminh tinahak ang daan pauwi dahilan para mailang ako. Inabala ko na lang ang sarili ko sa pagtingin sa daang tinatahak namin. "Do you want some coffee to freshen you up?" Tanong niya habang ang paningin ay nasa daan pa rin. "Yes, please." I uttered. Agad naman siyang lumiko at pumasok sa drive thru ng isang sikat ng fast-food chain. He ordered me hot chocolate. "What else do you want?" He asked but I can still feel that he's mad. Ganito si Demion. Nakakapagtaka nga dahil sinundo niya pa ako. Kapag kasi galit siya ay hindi niya ako kinakausap or hindi nagpapakita sa akin dahil ayaw niya raw na masabihan ako ng salitang 'di ko magugustuhan. May pagkakataon kasi na nagharap kami n galit kami sa isa't isa at nasabihan niya ako ng masakit na salita na agad niya namang pinagsisihan. He apologized that's why I forgave him, may kasalanan din naman a

    Huling Na-update : 2024-03-26

  • The Ambiguous Doctor   16.1

    Celine's Point Of View HINDI AKO makapaniwala sa nabasa ko. Bakit ba ako nasasaktan gayong hindi ko naman dapat nararamdaman ito? Bakit kinakabahan ako kung sakaling pumayag ako na makipag-usap sa kaniya bukas dahil sa maaaring outcome ng pag-uusapan namin? Ang gulo! Napaka gulo! Natigil ako sa pag-iisip ng maraming bagay nang biglang mag-ring ang phone ko. Agad ko iyong tinignan at nang makitang unknown number ang nakalagay ay agad ba bumilis ang tibok ng puso ko. Nang sagutin ko ang tawag ay gano'n na lang ang ginhawang naramdaman ko nang marinig na babae ang nasa kabilang linya. Buong akala ko kasi ay si Emmanuel 'yon. Agad ko naman 'yong sinagot at nagsalita. "Hello? Sino ito?" Tanong ko. "Hello, Celine! Si Lyka 'to. Kasama ka sa mga kino-consider ni Doc Salvie bilang secretary niya. Well, there is a possibility na ikaw ang makuha dahil kilala ka niya." Ani Lyka dahilan para mapatayo ako mula sa pagkaka-upo. I was surprised and shocked at the same time. Hindi ko l

    Huling Na-update : 2024-05-23

Pinakabagong kabanata

  • The Ambiguous Doctor   SPECIAL CHAPTER

    Emmanuel's Point Of View"I like you, Celine."Fvck you, Demion!If only I could tell him those words, I won't think twice telling him! Kung hindi lang maraming tao ay kanina ko pa siya nasuntok! Maski ako ay hindi alam kung bakit ganito ang nararamdaman ko. This feeling is so strange, I've never felt this even with Kristine. I know the feeling of being in love. But, d*mn! This is different, far different from the feelings that I had towards Kristine. And how dare him kiss Celine without even asking her?! "I'm very territorial, Ms. Navarro. You're mine, only mine."I didn't know that I can be this territorial. She's not even my property but why did I act that way? Why did those words came out from my mouth?Ang gusto ko lang naman ay mahulog siya sa bitag ko pero bakit parang ako ang natalo? I decided to bring her here in Amanpulo to be with her without that fvcking Demion but who the hell is this guy? How dare him talk to my territory?They were about to shake hands but I immediat

  • The Ambiguous Doctor   EPILOGUE

    Emmanuel's Point Of View My life was fine. It was fine but not good at the same time. Not until Celine came and changed not just my ideals and beliefs in life, but also my life as a Psychiatrist and as an individual. All my life it revolved around with Kristine, until I finally had the chance to love someone else and I never knew that loving someone new would feel like building myself again: new experiences, new feelings, new life, and new knowledge. I didn't even know why I moved on so fast when I should be breaking and hurting so bad upon our break up. But loving someone isn't easy, we may experience heartaches and even trials that may affect us in just a snap. She forgot her past..... including me. That's what hurts me the most. I tried to reach out to her but I was banned. What's worse is she was being bumped by a car and I feel like it was my fault. Celine got an amnesia and our child was died.I was judged, misunderstood, and being left behind. Demion, took Celine away from

  • The Ambiguous Doctor   23

    SIARGAO WAS the place they chose. Nakakatuwa lang dahil hindi ko lubos akalain na mangyayari pa pala ito. Na makakasama ko ang mag-ama ko sa isang bakasyon. Buong akala ko kasi ay hindi ko na mae-experience ang ganito. Amanpulo was the best vacation spot for me and Emman as a couple but I guess Siargao would be the best place for us as a family, hopefully?While we are walking, there are lots of people eyeing Emman that made me pout. I was holding Levi's hand while Emmanuel's hand was intertwined with mine. "Daddy, this place is so beautiful!" Nakangiting sabi ni Levi habang naglalakad kami papunta sa villa namin. "And now even more beautiful because my handsome son and my pretty slash hot mama's soon to be wife is here." Nakangiting pambobola niya. Inirapan ko si Emman at agad naming tinungo ang loob ng villa namin. Mamaya ay susunod daw ang pamilya't malalapit na kaibigan ko sabi ni Emman. Buong akala ko nga ay kami lang kaya gano'n na lang ang pagtataka ko nang biglang kasama pa

  • The Ambiguous Doctor   22

    NAKAAYOS NA ang higaan na tutulugan namin nina Levi at Emman. Nagdesisyon akong sa couch na lang humiga mamaya. Ang awkward kasi kung magkatabi kaming tatlo. Baka mamaya sugurin ako ng girlfriend nitong si Emman at ipahiya sa maraming tao. Lagot ako kina Mommy no'n dahil masisira ang imahe nila sa maraming tao at mga kapwa nila engineers at businessmen. Alas dos na ng madaling araw nang makarating si Emmanuel. Nakatulog na rin si Levi kaya pinipilit ko siyang 'wag nang dumiretso rito kaso mapilit siya. Maliban do'n ay gusto niya ring makasama sa pagtulog ang kaniyang anak. Hindi ko na siya pinigilan pa at nang makarating siya ay agad ko siyang inalalayan papunta rito sa loob ng mansyon. "Hey," nagulat kaming dalawa ni Emman nang makapasok kami sa loob ng bahay dahil biglang bumungad sa amin si Cyrille na mayroon pang white facemask sa kaniyang mukha. "Naglabalikan na kayo?" Muling tanong niya dahilan para agad akong umiling. "Not yet-""No!" I cut Emman off. Nang makaramdam ako

  • The Ambiguous Doctor   21

    WILL I GREET him after all the bad things he did? Wala na akong ibang ginawa kun'di ang i-greet siya dahil napaka unprofessional naman kung idadamay ko ang past namin sa trabaho. "Good evening, Doc." Labag sa loob na pagbati ko sa kaniya. He nodded and quickly brought back his gaze to Ma'am Medina. Nag-usap sila ulit habang ako naman ay naglakad papunta sa gilid ni Ma'am Medina upang makalabas na ng ospital. I don't know why I feel so embarrassed with his actions towards me. The way he acts, it seems like I'm nothing but a stranger to him. I just shrugged and looked at my watch. It's 10:55 PM and I need to go to our house before 12:00 AM. They're all planning to surprise Mommy with a simple celebration before she leaves the Philippines again. Nandito pa sa loob ng sasakyan ang gift namin ni Levi for her. Shamae and Levi were outside. The food that they bought were probably the food we're gonna eat at Mommy's celebration. Ilang minuto ako nagmaneho bago nakarating sa bahay. Nagpa

  • The Ambiguous Doctor   20

    KASALUKUYAN KONG hawak hawak si Levi. Narito kami ngayon sa mall habang naghahanap ng mabibili naming regalo para kay Mommy. Birthday niya kasi ngayon. "Levi, be careful!" Nag-aalalang sambit ko. Agad naman siyang hinabol ni Zaijan na siyang naging dahilan ng pagsapo ko sa aking noo at bahagyang pag-ngiti. He is now 6 years old. Aaminin ko, inantay kong bumalik si Emman no'ng ika-apat na taon niya sa Canada but things turned out the way I never expected it to be. Hindi siya bumalik at ayon ang lalong nakapagpa-tibay sa akin na kaya kong palakihin ang anak ko mag-isa sa tulong ng mga mahal ko sa buhay. "I told you many times not to run, Levi. The floor is slippery." I uttered then fixed the towel that is placed underneath his shirt. "Heto naman. Talagang magkukulit 'yan, Celine. Kaya nga bata, eh." Bulong ni Zaijan pagkatapos ay muling hinabol ni Zaijan si Levi na ngayon ay papasok na sa isang restaurant. "Mom, I want to eat." Nakangusong aniya. I smiled and held him on his chee

  • The Ambiguous Doctor   19.2

    Celine's Point Of View KINAUMAGAHAN AY agad kaming nag-usap usap nina Zaijan at Shamae pagkagising namin. Dito sila sa kwarto ko natulog dahil kailangan naming magplano tungkol sa anak ko. "Pvtang ina, paano kung masuntok ako ni Tito?" Halatang kinakabahang sambit ni Zaijan. "He won't. In fact, magiging masaya pa 'yon!" Nakangiting wika ko. I heard him heaved a deep breath then spoke, "Alright, alright! Bago tayo mag-usap ulit, can we eat first? I'm sorry but I'm starving... seriously." Zaijan uttered. Pagkababa namin ay sinalubong agad kami ni Manang Puring. Cyrille probably went to her work already. "You can join us, Manang," nakangiting wika ko habang sina Zaijan at Shamae ay abala sa pagkain. "Naku! Nakakain na kami, Celine. Kumain na kayong tatlo upang magkaroon kayo ng lakas tatlo." Nakangiting sambit ni Manang Puring. Tumango ako at nagpaalam naman na si Manang Puring. I looked at my tummy and couldn't help but to smile. I'll become a mother soon. Lumipat sina Shamae a

  • The Ambiguous Doctor   19.1

    Celine's Point Of View I AM PREGNANT and I don't know what to do. Isang buwan na ang nakalipas subalit hindi pa rin ako nagkakaroon. I looked at the pregnancy test that I was holding a while ago and quickly called Shamae while I was shaking. "Really?! Wait for us. Zaijan and I will be there in a bit." Aniya. Mangiyak-ngiyak akong tumango na animo'y kausap ko harapan si Shamae at hinayaang maputol ang tawag namin sa isa't isa. Ilang minuto ang lumipas bago nakarating sina Shamae at Zaijan dito dahilan para lumapit ako sa kanila at nagmamadaling ipinakita sa kanila ang pregnancy test nang masiguro kong nakasarado na ang pintuan ng kwarto ko rito sa mansyon. "Oh my gosh!" Sambit ni Shamae habang ang kaniyang palad ay nakatakip sa kaniyang bibig. Zaijan on the other hand moved closer to me and gently hugged me. "I'm going to be a godfather. I really can't believe it." Sambit niya. Nang matapos akong yakapin ni Zaijan ay agad kaming nag-usap. Kaming tatlo pa lang ang nakakaalam sa

  • The Ambiguous Doctor   18.2

    Celine's Point Of View KINAUMAGAHAN AY maaga akong nagising. Masakit ang ulo ko at medyo nasusuka ako. Marahik ay dahil sa pag-inom namin ni Shamae ng alak kagabi kaya ganito. Nahihilo man subalit pinilit ko ang sarili ko na tumayo at bumaba sa kusina. Naabutan ko sina Cyrille at Manang Puring na naghahanda ng makakain namin. "You were drunk last night. Here, sip some coffee." Turan ni Cyrille. Buong akala ko ay tatanungin niya ako kung bakit ibang iba ang ugali at galaw na ipinapakita ko sa kanila these past few days pero nagkamali ako. Ni isang tanong ay wala akong narinig mula sa kanila. "Was I really totally wasted?" I asked the moment I finished sipping the coffee. "Super." Iiling iling na ani Cyrille. "Normal 'yan sa mga taong nasa edad mo, Celine. At tsaka, ngayon ka lang namn ulit uminom ng ganyan. Enjoy lang nang enjoy." Nakangiting sambit ni Manang Puring. I smiled at them and right after that, I decided to prepare myself for my work. Nakahanda na ang gagamitin kong

Maaari mong magustuhan

DMCA.com Protection Status